Several days later, in the border r

Several days later, in the border region between the Black Lands and the Western Desert, green-robed Meng Hao sat cross-legged atop the Wild Giant, which roared as it sped forward.

In the Wild Giant’s hand was a Western Desert Cultivator, his face awash with grief and indignation; this was none other than Gu La.

During the collapse of the city, he and the Wild Giant had been buried inside of the Heavenly Pit created by the magic of the black-robed Cultivator. The magic had disappeared, but the Wild Giant and Gu La had remained buried within.

If Meng Hao hadn’t remembered them, he and the Wild Giant would never again have been able to see the light of day.

The parrot was perched on Meng Hao’s shoulder, the meat jelly was, once again, attached to its ankle in the form of a bell. The parrot’s face was as wildly arrogant as ever. It proudly looked up into the sky, occasionally sighing with emotion and regret.

What it regretted was that Meng Hao had left the five thousand Cultivators of the Church of the Golden Light back in the Black Lands, in the former Dongluo City.

Wrapped around the Wild Giant was a vine. The vine was somewhat listless, and thorns would occasionally protrude from its surface and then sink back in. According to his previous idea, Meng Hao had the vine consume the Thorn Rampart seed he had acquired. Unfortunately, that made it temporarily impossible to control. At the moment, it seemed to be on the verge of death. It would definitely need some time to recover and completely absorb the abilities of the Thorn Rampart.

“The Black Lands is in complete chaos,” he said softly. He had been sitting perched on the Wild Giant for several days now as they traveled through the Black Lands. He had made quite a few inquiries, and now knew that after the fall of Holy Snow City, the only remaining city in the former United Nine had finally capitulated and joined the Black Lands Palace.

After a few days of hesitation, Meng Hao had decided to arrange for the Church of the Golden Light to do the same. The general course of events had already been determined, and to struggle against it was useless. Doing so would only result in being crushed and destroyed.

On the surface, it seemed as if the Black Lands Palace had unified the Black Lands. However, the truth of the matter was that the true great turmoil was just beginning.

Seven powerful Tribes from the Western Desert had openly entered the Black Lands, and seemed intent on completely transforming the place. Everywhere they passed was left in ruins.

Meng Hao muttered to himself, and his facial expression flickered as he looked off into the distance. He immediately sent out his will, causing the Wild Giant to stop moving. In the blink of an eye, it began to glow with a yellowish-brown light as it transformed into what looked like a hill.

This shape-changing art was a natural ability of Wild Giants. Even a Nascent Soul Cultivator would have to spend some effort to identify it now.

After enough time passed for half an incense stick to burn, piercing cries could be heard from off in the distance. A patch of black clouds soared through the sky, in the middle of which were several condors. Their eyes were red, and they emitted a putrid odor. They were surrounded by a mist of decay as they flew through the air.

Down below, a veritable sea of beasts caused the ground to shake as they ran along. Behind the sea of beasts sped several thousand Western Desert Cultivators.

A huge banner whipped about in the air above. The banner was emblazoned with the mark of their Tribe, an image of a skull, pale white and emanating an aura of death. This was one of the Western Desert Tribes which was invading the Black Lands.

After the Tribe disappeared off into the distance, the hill shape began to slowly transform back into the Wild Giant and Meng Hao. Meng Hao looked off toward the horizon and frowned.

“That’s the fourth Tribe so far,” he thought. This was indeed the fourth Tribe he had encountered in the recent days. “Is it because the Black Lands is part of the Western Desert, and that’s why Tribes are coming to occupy the area?” Meng Hao’s frown deepened. Something didn’t seem right about the whole thing. The passing members of the Tribe had looks of relief on their faces, which made Meng Hao question the situation even more.

“Well, it doesn’t really matter if there’s something fishy with these Western Desert Tribes. At the moment, I can’t go back to the Southern Domain, and the Black Lands is simply too small and in too much chaos. It’s not suitable for cultivation right now. The only place I can go to for the moment is the Western Desert.” He lifted up his head and looked off in that direction.

“The Western Desert. That’s my destination!” Having declined the offer made by the Frigid Snow Clan, Meng Hao was now convinced of where he should go next. Only in the Western Desert would he be able to continue his research into totems, and finalize his theory regarding t

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลายวันต่อมาในพื้นที่ชายแดนระหว่างดินแดนสีดำและสีทะเลทรายตะวันตก, สีเขียวเสื้อคลุมเม้งเฮานั่งไขว่ห้างอยู่บนป่ายักษ์ซึ่งคำรามในขณะที่มันวิ่งไปข้างหน้า. ในมือป่ายักษ์เป็นทะเลทรายตะวันตกเกษตรกรของเขา จมอยู่ใต้น้ำเผชิญกับความเศร้าโศกและความไม่พอใจ; นี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากลา Gu. ในระหว่างการล่มสลายของเมืองเขาและป่ายักษ์ได้รับการฝังอยู่ภายในหลุมบนสวรรค์สร้างขึ้นโดยความมหัศจรรย์ของเกษตรกรดำเสื้อคลุม ความมหัศจรรย์ได้หายไป แต่ก็ยังคงฝังอยู่ภายในป่ายักษ์และ Gu La. หากเม้ง Hao ไม่ได้จำได้เขาและป่ายักษ์จะไม่เคยอีกครั้งที่ได้รับสามารถที่จะเห็นแสงของวัน. นกแก้วถูกที่เกาะอยู่บนเม้ง ไหล่ Hao ของเนื้อวุ้นก็อีกครั้งหนึ่งที่ติดอยู่กับข้อเท้าในรูปแบบของระฆัง ใบหน้าของนกแก้วเป็นลำพองหยิ่งเช่นเคย มันภูมิใจมองขึ้นไปบนท้องฟ้าเป็นครั้งคราวถอนหายใจด้วยอารมณ์และความเสียใจ. สิ่งที่เสียใจก็คือว่าเม้งเฮามีเหลือห้าพันพรวนดินของโบสถ์แห่งแสงสีทองกลับมาอยู่ในดินแดนสีดำในอดีต Dongluo เมือง. พันรอบ ป่ายักษ์เป็นเถา เถาค่อนข้างกระสับกระส่ายและหนามมักจะยื่นออกมาจากพื้นผิวของมันแล้วกลับมาอยู่ในจม. ตามความคิดของเขาก่อนหน้าเม้งเฮามีเถากินเมล็ด ธ อร์น Rampart เขาได้มา แต่น่าเสียดายที่ทำให้มันเป็นไปไม่ได้ชั่วคราวในการควบคุม ในขณะที่มันดูเหมือนจะอยู่บนปากเหวแห่งความตาย แน่นอนมันจะต้องใช้เวลาในการกู้คืนและสมบูรณ์ดูดซับความสามารถของ ธ อร์นเทิน. "ดินแดนสีดำอยู่ในความสับสนวุ่นวายที่สมบูรณ์" เขาพูดเบา ๆ เขาได้รับการนั่งอยู่บนป่ายักษ์เป็นเวลาหลายวันในขณะนี้ขณะที่พวกเขาเดินทางผ่านดินแดนสีดำ เขาทำค่อนข้างไม่กี่สอบถามข้อมูลและตอนนี้รู้ว่าหลังจากการล่มสลายของศักดิ์สิทธิ์หิมะเมืองเมืองเดียวที่เหลืออยู่ในอดีตประเทศเก้าได้ยอมจำนนในที่สุดและเข้าร่วมดินแดนสีดำพระราชวัง. หลังจากนั้นไม่กี่วันของการลังเลเม้งเฮาได้ตัดสินใจ เพื่อเตรียมการสำหรับโบสถ์แห่งแสงสีทองจะทำเช่นเดียวกัน หลักสูตรทั่วไปของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้รับการพิจารณาและจะต่อสู้กับมันก็ไม่มีประโยชน์ การทำเช่นนี้จะส่งผลให้เกิดการถูกกดทับและถูกทำลาย. บนพื้นผิวที่มันดูราวกับว่าดินแดนสีดำพาเลซได้แบบครบวงจรดินแดนสีดำ แต่ความจริงของเรื่องก็คือว่าความวุ่นวายที่ดีจริงเป็นเพียงการเริ่มต้น. เซเว่นชนเผ่าที่มีประสิทธิภาพจากทะเลทรายตะวันตกได้เข้ามาอย่างเปิดเผยดินแดนสีดำและดูเหมือนเจตนาในการสมบูรณ์เปลี่ยนสถานที่ ทุกที่ที่พวกเขาเดินถูกทิ้งไว้ในซากปรักหักพัง. เม้งเฮาพึมพำกับตัวเองและการแสดงออกทางสีหน้าของเขา flickered ขณะที่เขามองออกไปไกล ทันทีที่เขาส่งออกของเขาจะทำให้ป่ายักษ์ใหญ่ในการหยุดการเคลื่อนย้าย ในพริบตาก็เริ่มที่จะเรืองแสงด้วยไฟสีเหลืองสีน้ำตาลเป็นมันกลายเป็นสิ่งที่ดูเหมือนเนินเขา. ศิลปะรูปร่างที่เปลี่ยนแปลงนี้เป็นความสามารถทางธรรมชาติของไจแอนต์ป่า แม้ตั้งไข่วิญญาณเกษตรกรจะต้องใช้ความพยายามบางอย่างที่จะระบุได้ในขณะนี้. หลังจากที่เวลาผ่านไปพอสำหรับครึ่งก้านธูปเผาร้องเจาะอาจจะได้ยินจากในระยะไกล แพทช์ของเมฆสีดำเพิ่มสูงขึ้นผ่านท้องฟ้าในช่วงกลางของการที่หลายแร้ง ตาของเขาก็เป็นสีแดงและพวกเขาปล่อยออกมามีกลิ่นเน่าเหม็น พวกเขาถูกล้อมรอบไปด้วยหมอกของการสลายตัวที่พวกเขาบินผ่านอากาศ. ลงมาด้านล่างเป็นทะเลจริงของสัตว์ที่เกิดจากพื้นดินที่จะเขย่าขณะที่พวกเขาวิ่งไปตาม เบื้องหลังทะเลของสัตว์ป่าหลายพันเร่งทะเลทรายตะวันตกพรวน. แบนเนอร์ขนาดใหญ่ whipped เกี่ยวกับในอากาศข้างบน แบนเนอร์ถูกประดับด้วยสัญลักษณ์ของชนเผ่าของพวกเขาภาพของกะโหลกศีรษะนั้นซีดขาวและเล็ดลอดออกมากลิ่นอายของความตาย นี่เป็นหนึ่งในชนเผ่าทะเลทรายตะวันตกซึ่งถูกบุกรุกดินแดนสีดำ. หลังจากเผ่าหายออกไปในระยะทางที่รูปร่างเนินเขาเริ่มที่จะค่อย ๆ เปลี่ยนกลับเข้าไปในป่าและไจแอนท์เม้งเฮา เม้งเฮามองออกไปทางขอบฟ้าและขมวดคิ้ว. "นั่นคือเผ่าที่สี่เพื่อให้ห่างไกล" เขาคิดว่า นี้แน่นอนเผ่าที่สี่เขาได้พบในวันที่ผ่านมา "มันเป็นเพราะดินแดนสีดำเป็นส่วนหนึ่งของทะเลทรายตะวันตกและที่ว่าทำไมเผ่าจะมาครอบครองพื้นที่หรือไม่" ขมวดเม้งเฮาส์ลึก บางสิ่งบางอย่างไม่ได้ดูเหมือนถูกต้องเกี่ยวกับสิ่งที่ทั้ง สมาชิกผ่านของชนเผ่ามีลักษณะของการบรรเทาบนใบหน้าของพวกเขาซึ่งทำให้เม้งเฮาคำถามสถานการณ์มากยิ่งขึ้น. "ดีมันไม่ได้เรื่องจริงๆถ้ามีบางสิ่งบางอย่างคาวด้วยเหล่านี้ชนเผ่าทะเลทรายตะวันตก ในขณะที่ฉันไม่สามารถกลับไปที่โดเมนภาคใต้และดินแดนสีดำเป็นเพียงเล็กเกินไปและในความสับสนวุ่นวายมากเกินไป มันไม่เหมาะสำหรับการเพาะปลูกในขณะนี้ สถานที่เดียวที่ฉันสามารถไปสำหรับช่วงเวลาที่เป็นทะเลทรายตะวันตก. "เขายกขึ้นหัวของเขาและมองออกไปในทิศทางที่. " ทะเลทรายตะวันตก นั่นคือปลายทางของฉัน! "หลังจากปฏิเสธข้อเสนอที่ทำโดย Frigid หิมะแซ่เม้งเฮาตอนนี้เชื่อว่าที่เขาควรจะไปต่อไป เฉพาะในทะเลทรายตะวันตกเขาจะสามารถที่จะดำเนินการวิจัยของเขาใน totems และจบทฤษฎีของเขาเกี่ยวกับ T

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายวันต่อมา ในพื้นที่ชายแดน ระหว่างดินแดนสีดำและทะเลทรายตะวันตกสีเขียว robed เมงเฮานั่งไขว้ขา บนยอดป่ายักษ์ ซึ่งคำรามมันเร่งไปข้างหน้าในมือของยักษ์ป่าเป็นทะเลทรายตะวันตกที่มีใบหน้าของเขาจมอยู่ใต้น้ำกับความเศร้าโศกและความเดือดดาล ; นี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก กูลา .ในช่วงการล่มสลายของเมือง เขาและยักษ์ป่าถูกฝังอยู่ในหลุมแห่งสวรรค์ สร้างโดยเวทมนตร์ของกสิกร robed สีดำ มายากลหายตัวไป แต่ยักษ์ป่าและกูลาก็ยังคงฝังอยู่ภายในถ้าเมิงเฮาไม่นึกถึงเขา และยักษ์ป่าจะไม่มีวันได้เห็นแสงของวันนกแก้วเกาะบนไหล่ของเมิ่งเฮ่า เนื้อเจลลี่ เป็นอีกครั้งที่ ติดกับข้อเท้าของมันในรูปแบบของระฆัง ของนกแก้วใบหน้าเป็นอย่างหยิ่งอย่างที่เคย ภาคภูมิใจ มองขึ้นสู่ท้องฟ้า บางครั้งถอนหายใจด้วยอารมณ์ และเสียใจสิ่งที่เสียใจคือ เมิ่งฮ่าวมีเหลือห้าพัน cultivators ของโบสถ์แห่งแสงสว่างสีทองกลับดินแดนสีดำ ในอดีตเมือง Dongluo .ห่อรอบยักษ์ป่าเป็นเถา เถาค่อนข้างเซื่องซึม และหนามจะบางครั้งยื่นออกมาจากพื้นผิวของมันแล้วจมกลับเข้าไป ตามความคิดเดิมของเขา เมิ่งฮ่าวมีเถาวัลย์กินหนามเชิงเทินเมล็ดที่เขาได้มา ขออภัย ที่ทำให้มันชั่วคราวไม่สามารถควบคุมได้ ตอนนี้ มันดูเหมือนจะเจียนตาย มันคงต้องใช้เวลาฟื้นตัวอย่างสมบูรณ์และดูดซับความสามารถของหนามเชิงเทิน ." ดินแดนสีดำอยู่ในความสับสนวุ่นวายที่สมบูรณ์ " เขากล่าวเบาๆ เขาได้รับการนั่งอยู่ในป่าหลายวันตอนนี้ยักษ์เมื่อพวกเขาเดินทางผ่านดินแดนสีดำ เขามีค่อนข้างไม่กี่ สอบถามแล้วว่าหลังจากการล่มสลายของเมืองหิมะบริสุทธิ์ คงเหลือแต่เพียงเมืองในอดีตของเก้าก็ capitulated และเข้าวังที่ดินดำหลังจากไม่กี่วันของการลังเล เมิ่งฮ่าวตัดสินใจจัดโบสถ์แห่งแสงสว่างสีทองเพื่อทำแบบเดียวกัน หลักสูตรทั่วไปของเหตุการณ์ที่ได้รับการมุ่งมั่นและฝ่าฟันมันไร้ประโยชน์ ทำดังนั้น จะส่งผลในการทำลาย และทำลายบนพื้นผิว เหมือนวังสีดำมีที่ดินรวมที่ดินดำ แต่ความจริงของเรื่องคือว่า ความวุ่นวายที่ดีที่แท้จริงเพิ่งเริ่มต้น7 ชนเผ่าที่มีประสิทธิภาพจากทะเลทรายตะวันตกได้เปิดเผยเข้าดินแดนสีดำ และดูเจตนาเลยเปลี่ยนสถานที่ ทุกที่ที่พวกเขาผ่านอยู่ในซากปรักหักพังเมิ่งเฮ่าพึมพำกับตัวเอง และสีหน้าของเขาริบหรี่ลงเมื่อเขามองไปไกล เขาส่งออกไปทันที เขาจะทำให้ ยักษ์ป่าหยุดเคลื่อนไหว ในชั่วพริบตา มันเริ่มเรืองแสงด้วยสีน้ำตาลอ่อนเหลือง มันกลายเป็นสิ่งที่ดูคล้ายภูเขารูปนี้เปลี่ยนศิลปะคือความสามารถในธรรมชาติของยักษ์ในป่า แม้มีวิญญาณตั้งไข่จะต้องใช้ความพยายามบางอย่างเพื่อระบุแล้วหลังจากเวลาผ่านครึ่งก้านธูปไหม้ เจาะร้องไห้อาจจะได้ยินจากในระยะไกล แพทช์ของกลุ่มเมฆดำบนท้องฟ้า ตรงกลางซึ่งมีหลายแร้ง . ตาของเขาเป็นสีแดง และพวกเขาปล่อยออกมากลิ่นเน่าเหม็น . พวกเขาถูกล้อมรอบด้วยหมอกสลายตามที่พวกเขาบินผ่านอากาศข้างล่างเป็นทะเลจริงของสัตว์ป่า ทำให้พื้นดินสั่นแล้ววิ่งหนีไป หลังทะเลสัตว์วิ่งหลายพันทะเลทรายตะวันตก cultivators .แบนเนอร์ขนาดใหญ่พัดในอากาศเบื้องบน แบนเนอร์คือ emblazoned กับเครื่องหมายของชนเผ่าของตนเอง รูปหัวกะโหลก ซีดขาวและเปล่งประกายออร่าแห่งความตาย นี้เป็นหนึ่งในทะเลทรายตะวันตกเผ่าซึ่งถูกบุกรุกที่ดินดำหลังจากที่เผ่าหายไปในระยะทางที่เนินเขารูปร่างเริ่มค่อยๆ เปลี่ยนกลับมาเป็นยักษ์และป่า เมิ่งฮ่าว เมิ่งฮ่าวมองไปทางขอบฟ้า และขมวดคิ้ว ." นั่นคือสี่เผ่าแล้ว " เขาคิด นี้แน่นอนสี่เผ่า เขาได้พบในวันล่าสุด " เพราะดินแดนสีดำเป็นส่วนหนึ่งของทะเลทรายตะวันตก และนั่นคือเหตุผลที่ตระกูลมาครอบครองพื้นที่ " ก็เมิงเฮาขมวดคิ้วแนบแน่น . บางอย่างไม่ถูกต้องเกี่ยวกับสิ่งทั้งหมด ผ่านสมาชิกของชนเผ่ามีลักษณะชื้นบนใบหน้าของพวกเขา ซึ่งทำให้คำถามเมิง Hao สถานการณ์มากขึ้น" อืม มันไม่สำคัญ ถ้ามันมีอะไรน่าสงสัยเหล่านี้ทะเลทรายตะวันตกตระกูล ตอนนี้ ฉันไม่สามารถกลับไปเมนใต้และดินแดนสีดำเพียงเล็กเกินไปและวุ่นวายมาก มันไม่เหมาะกับการปลูกในขณะนี้ สถานที่เดียวที่ฉันสามารถไปสำหรับช่วงเวลาที่เป็นทะเลทรายตะวันตก . " เขายกศีรษะของเขาและมองไปในทิศทางนั้น" ทะเลทรายตะวันตก นั่นมันปลายทางของฉัน " มีการปฏิเสธข้อเสนอที่ทำโดยกลุ่มหิมะที่เย็นยะเยือก เม็งเฮาคือตอนนี้มั่นใจว่าเขาควรจะไปต่อ แต่ในทะเลทรายตะวันตกเขาจะสามารถดําเนินการวิจัยของเขาใน