The development of Thailand in the

The development of Thailand in the past 20 years has been
officially directed towards sustainable development, especially after
the Earth Summit in Rio de Janeiro in 1992. Social and environmental
considerations have been increasingly incorporated into the National
Economic and Social Development Plan (NESDP) as the focal areas of
development (NESDB, 2005). While these considerations are indeed
explicit in the policy discourses of the government, economic growth
in recent decades however tend to cause natural resource depletion
and degradation (ONEP, 2006). Moreover, accumulated impacts of
industries, affecting environment and people's health, have become a
focus of public debate and contention, involving conflicts between
civil society organizations, private business sector and government.
One example is the pollution in Map Ta Phut,1 one of the most
important industrial areas in Thailand, which finally has become the
national public agenda and has triggered change in relevant
legislations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การพัฒนาของประเทศไทยใน 20 ปีแล้วทางตรงต่อการพัฒนาที่ยั่งยืน โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากประชุมสุดยอดโลกในริโอเดอจาเนโรในปี 1992 สังคม และสิ่งแวดล้อมพิจารณามีได้มากขึ้นรวมเข้าไปในชาติเศรษฐกิจและสังคมพัฒนาแผน (NESDP) เป็นพื้นที่โฟกัสการพัฒนา (สศช. 2005) ในขณะที่การพิจารณาเหล่านี้แน่นอนชัดเจนในช่วงเวลาหลายนโยบายของรัฐบาล เศรษฐกิจในทศวรรษที่ผ่านมาล่าสุด อย่างไรก็ตามมีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดการลดลงของทรัพยากรธรรมชาติและย่อยสลาย (ONEP, 2006) นอกจากนี้ สะสมผลกระทบของได้กลายเป็นอุตสาหกรรม ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของประชาชน การจุดสำคัญของการอภิปรายสาธารณะและช่วงชิงงานบน เกี่ยวข้องกับความขัดแย้งระหว่างองค์กรภาคประชาสังคม ภาคธุรกิจเอกชน และรัฐบาลมลพิษในมาบตาพุด 1 เป็นตัวอย่างหนึ่งของพื้นที่อุตสาหกรรมสำคัญในประเทศไทย ซึ่งในที่สุด ได้กลายเป็นสาธารณะวาระแห่งชาติ และมีทริกเกอร์การเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องlegislations

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพัฒนาของประเทศไทยในอดีตที่ผ่านมา 20 ปีได้รับการ
กำกับการแสดงอย่างเป็นทางการต่อการพัฒนาอย่างยั่งยืนโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่
ประชุมสุดยอดโลกในริโอเดอจาเนโรในปี 1992 สังคมและสิ่งแวดล้อม
การพิจารณาได้รับการจดทะเบียนเพิ่มมากขึ้นเป็นแห่งชาติ
แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม (NESDP) ในขณะที่ พื้นที่โฟกัสของ
การพัฒนา (สศช, 2005) ในขณะที่การพิจารณาเหล่านี้เป็นจริง
อย่างชัดเจนในวาทกรรมนโยบายของรัฐบาล, การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ
ในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา แต่มีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดการสูญเสียทรัพยากรธรรมชาติ
และการเสื่อมสภาพ (สผ 2006) นอกจากนี้ผลกระทบสะสมของ
อุตสาหกรรมมีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของผู้คนได้กลายเป็น
จุดสนใจของการอภิปรายสาธารณะและความขัดแย้งที่เกี่ยวข้องกับความขัดแย้งระหว่าง
องค์กรภาคประชาสังคมภาคธุรกิจเอกชนและรัฐบาล.
ตัวอย่างหนึ่งคือมลพิษในมาบตาพุด, 1 หนึ่ง ส่วนใหญ่
พื้นที่อุตสาหกรรมที่สำคัญของประเทศไทยซึ่งในที่สุดได้กลายเป็น
วาระของประชาชนในระดับชาติและได้เรียกการเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้อง
กฎหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พัฒนาไทยในอดีต 20 ปีได้รับ
อย่างเป็นทางการโดยตรงต่อการพัฒนาที่ยั่งยืน โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจาก
การประชุมสุดยอดโลกใน Rio de Janeiro ในปี 1992 สังคมและสิ่งแวดล้อม
พิจารณาถูกรวมมากขึ้นในแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ
( nesdp ) พื้นที่ที่สำคัญของการพัฒนา ( NESDB , 2005 ) ในขณะที่การพิจารณาเหล่านี้แน่นอน
ชัดเจนในนโยบายวาทกรรมของรัฐบาล
การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในทศวรรษที่ผ่านมา แต่มักจะทำให้ทรัพยากรธรรมชาติร่อยหรอ
และการย่อยสลาย ( ONEP , 2006 ) นอกจากนี้ ผลกระทบสะสมของ
อุตสาหกรรม มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของประชาชน ได้กลายเป็นจุดเน้นของการอภิปรายสาธารณะและการต่อสู้

ที่เกี่ยวข้องกับความขัดแย้งระหว่างองค์กรประชาสังคมภาคธุรกิจเอกชน และรัฐบาล
ตัวอย่างหนึ่งคือมลพิษในนิคมอุตสาหกรรมมาบตาพุด , 1 หนึ่งในที่สุด
สำคัญพื้นที่อุตสาหกรรมในประเทศ ซึ่งก็เป็นวาระแห่งชาติ และมีการเรียกประชาชน
เปลี่ยนแปลงกฎหมายที่เกี่ยวข้อง