เมื่อนั้น ท้าวกะหมังกุหนิงเรืองศรี

เมื่อนั้น ท้าวกะหมังกุหนิงเรืองศรี
ได้ฟังชื่นชมยินดี ครั้งนี้อิเหนาจะวายชนม์
อันเพลงกริชวามลายู กูรู้สันทัดไม่ขัดสน
คิดแล้วชักกริชฤทธิรณ ร่ายรำทำกลมารยา
กรขวานั้นกุมกริชกราย พระหัตถ์ซ้ายนั้นถือเช็ดหน้า
ข้าปะทะประกริชด้วยฤทธา ผัดผันไปมาไม่ครั่นคร้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อนั้น ผัดผันไปมาไม่ครั่นคร้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Now I'm not convenient. Because I was teaching the children.Now I'm not convenient. Because I was teaching the children.