The large subunit of the ribosomal

The large subunit of the ribosomal (lr) RNA gene
of Thai Apis cerana was amplified and sequenced. The average
sequence divergence among geographically diverse bees
was 1.13% (0.15% – 1.70%, n = 8). Based on these nucleotide
sequences, genetic differentiation analysis of A. cerana
was simplified to a RFLP based on Dra I. Four haplotypes of
digested lrRNA gene were observed. Haplotype A was found
in north, north-east and the central region (collectively called
the north-to-central sample) whereas haplotype B was
restricted to specimens from peninsular Thailand, Phuket and
Samui Islands (collectively called the southern sample).
Haplotype C was found in 47.06% of A. cerana originating
from Samui Island but was not found in other geographic
samples. Geographic heterogeneity analysis and FST statistics
indicated the existence of population differentiation of A.
cerana in Thailand (P < 0.0001). Analysis of molecular variance
(AMOVA) also illustrated significant genetic differences
between bees from the north-to-central region (A),
peninsular Thailand and Phuket (B) and Samui Island (C)
(P < 0.0001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ย่อยขนาดใหญ่ของยีน ribosomal (lr) อาร์เอ็นเอ
ไทย Apis cerana ถูกขยาย และเรียงลำดับ ค่าเฉลี่ย
ลำดับ divergence ระหว่างผึ้งกันทางภูมิศาสตร์หลากหลาย
1.13% (0.15%-1.70%, n = 8) ยึดนิวคลีโอไทด์เหล่านี้
ลำดับ สร้างความแตกต่างทางพันธุกรรมการวิเคราะห์ A. cerana
ถูกประยุกต์ไป RFLP ตาม Dra ฉัน Haplotypes สี่ของ
ยีนเจ่า lrRNA สุภัค Haplotype A พบ
เหนือ ตะวัน ออกเฉียงเหนือ และภาคกลาง (เรียกโดยรวมว่า
อย่างเหนือกลาง) ขณะถูก haplotype B
จำกัดไว้เป็นตัวอย่างจากคาบสมุทรประเทศไทย ภูเก็ต และ
(เรียกรวมกันว่าตัวอย่างภาคใต้) เกาะสมุย
Haplotype C พบ 47.06% ของ A. cerana เกิด
จากเกาะสมุย แต่ไม่พบในภูมิภาคอื่น
ตัวอย่าง วิเคราะห์ heterogeneity ภูมิศาสตร์และสถิติ FST
ระบุการดำรงอยู่ของประชากรการสร้างความแตกต่างของ
cerana ในประเทศไทย (P < มาก 0.0001) วิเคราะห์ระดับโมเลกุล variance
(AMOVA) ยังแสดงความแตกต่างทางพันธุกรรมที่สำคัญ
ระหว่างผึ้งจากภูมิภาคเหนือกลาง (A),
คาบสมุทรไทย และภูเก็ต (B) และเกาะสมุย (C)
(P < 0.0001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

subunit ใหญ่ของโซมอล (LR) ที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรมอาร์เอ็นเอ
ของไทย Apis Cerana ถูกขยายและติดใจ เฉลี่ย
ความแตกต่างในหมู่ผึ้งลำดับความหลากหลายทางภูมิศาสตร์
เป็น 1.13% (0.15% - 1.70%, n = 8) ขึ้นอยู่กับการเบื่อหน่ายเหล่านี้
ลำดับการวิเคราะห์ความแตกต่างทางพันธุกรรมของเอ Cerana
ง่ายที่จะได้รับการ RFLP ตาม Dra I. สี่พบ haplotype ของ
ยีนย่อย lrRNA ถูกตั้งข้อสังเกต haplotype พบ
ในภาคเหนือ, ภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคกลาง (รวมเรียกว่า
กลุ่มตัวอย่างทิศเหนือลงสู่ภาคกลาง) ในขณะ haplotype B ถูก
จำกัด ให้ตัวอย่างจากคาบสมุทรประเทศไทยจังหวัดภูเก็ตและ
สมุยเกาะ (รวมเรียกว่ากลุ่มตัวอย่างภาคใต้)
haplotype C ถูกพบใน 47.06% ของเอ Cerana มา
จากสมุยไอส์แลนด์ แต่ไม่พบในทางภูมิศาสตร์อื่น ๆ
ตัวอย่าง การวิเคราะห์ความหลากหลายทางภูมิศาสตร์และ FST สถิติ
ชี้ให้เห็นการดำรงอยู่ของความแตกต่างของประชากร A.
Cerana ในประเทศไทย (P <0.0001) การวิเคราะห์ความแปรปรวนโมเลกุล
(AMOVA) นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางพันธุกรรม
ระหว่างผึ้งจากทิศเหนือลงสู่ภาคกลางของภูมิภาค (A),
คาบสมุทรประเทศไทยและจังหวัดภูเก็ต (B) และสมุยไอส์แลนด์ (C)
(P <0.0001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนใบใหญ่ของ ribosomal RNA ( LR ) ยีนของผึ้งโพรงไทย
คืออัตรา และนี้ มีความแตกต่างระหว่างความหลากหลายทางภูมิศาสตร์ผึ้ง

ลำดับเท่ากับ 1.13 % ( 0.15% ) 1.70 % , n = 8 ) จากลำดับนิวคลีโอไทด์
เหล่านี้การวิเคราะห์ความแตกต่างทางพันธุกรรมของผึ้งโพรง เป็นภาษาจีน เพื่อ
: ตาม Dra ผมสี่ haplotypes
ย่อย lrrna ยีน พบว่า พบพบ
เป็นในภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคกลาง ( รวมเรียกว่า
เหนือกลางตัวอย่าง ) ในขณะที่พบ B
จำกัดตัวอย่างจากคาบสมุทรไทย , ภูเก็ต และสมุย เกาะ ( โดยรวมเรียกว่า

ตัวอย่างภาคใต้ ) พบ ซี พบในร้อยละ 47.06 A . cerana ที่มา
จากเกาะสมุย แต่ก็ไม่พบใน
ตัวอย่างทางภูมิศาสตร์อื่น ๆการวิเคราะห์ความหลากหลายทางภูมิศาสตร์และสถิติ
f พบการดำรงอยู่ของความแตกต่างของประชากรของผึ้งโพรงในประเทศไทย .
( P < 0.0001 ) การวิเคราะห์ความแปรปรวน ( ANOVA ) และโมเลกุล

แสดงความแตกต่างทางพันธุกรรมอย่างมีนัยสำคัญระหว่างผึ้งจากภาคเหนือภาคกลาง ( A )
คาบสมุทรประเทศไทยและภูเก็ต ( B ) และเกาะสมุย ( C )
( P < 0.0001 )