Many parts of the country are in th

Many parts of the country are in the hands of different Mujahedeen faction. A bloody civIl war is going on, with no end in sight. Food is scarce, and much 0/Afghanistan's infrastructure lies in ruins.
• Food security-Fourteen years of war have devastated agriculture. Farms have been abandoned and irrigation works destroyed. Agricultural inputs and spare parts are scarce, and armed groups control food supplies. Between 1980 and 1991, per capita food production declined by 29%, and in 1990, Afghans could meet only 76% of their daily per capita calorie requirements. Although food prices tripled in 1992, farmers are unable to fetch remunerative prices for surplus production (due to insecurity and the break- down of infrastructure), with the exception of opium.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลายส่วนของประเทศอยู่ในมือของฝ่ายมูจาฮีดีนที่แตกต่างกัน สงครามกลางเมืองนองเลือดเกิดขึ้น มีไม่สิ้นสุดในสายตา อาหารจะขาดแคลน และโครงสร้างพื้นฐานมาก 0/อัฟกานิสถาน ของอยู่ในซากปรักหักพัง•อาหารปลอดภัยสิบสี่ปีของสงครามได้ทำลายการเกษตร ฟาร์มได้ถูกยกเลิก และทำลายงานชลประทาน ปัจจัยการผลิตทางการเกษตรและชิ้นส่วนอะไหล่จะหายาก และกลุ่มติดอาวุธกลุ่มควบคุมเสบียง ระหว่างปี 1980 และ 1991 ผลิตอาหารต่อหัวลดลง 29% และในปี 1990, Afghans อาจพบเพียง 76% ของความต้องการแคลอรี่ต่อหัวของพวกเขาทุกวัน แม้ว่าราคาอาหารสามเท่าในปี 1992 เกษตรกรไม่สามารถนำมาใช้ผลิตส่วนเกิน (จากความไม่มั่นคงและลงทำลายโครงสร้างพื้นฐาน), remunerative ราคายกเว้นฝิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลายส่วนของประเทศที่อยู่ในมือของฝ่าย mujahedeen ที่แตกต่างกัน สงครามกลางเมืองนองเลือดที่เกิดขึ้นกับปลายในสายตาไม่มี อาหารเป็นสิ่งที่หายากและมาก 0 / โครงสร้างพื้นฐานของอัฟกานิสถานอยู่ในซากปรักหักพัง.
•ปีที่สิบสี่ความปลอดภัยอาหารของสงครามมีความเสียหายทางการเกษตร ฟาร์มได้รับการถูกทอดทิ้งและงานชลประทานทำลาย ปัจจัยการผลิตทางการเกษตรและอะไหล่หายากและกลุ่มติดอาวุธเสบียงอาหารควบคุม ระหว่างปี 1980 และปี 1991 ต่อการผลิตอาหารหัวลดลง 29% และในปี 1990 อัฟกันสามารถตอบสนองเพียง 76% ของต่อหัวของพวกเขาในชีวิตประจำวันความต้องการแคลอรี่ แม้ว่าราคาอาหารสามเท่าในปี 1992 เกษตรกรไม่สามารถที่จะเรียกราคาที่เป็นประโยชน์สำหรับการผลิตส่วนเกิน (เนื่องจากความไม่มั่นคงและแบ่งลงของโครงสร้างพื้นฐาน) ด้วยข้อยกเว้นของฝิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายส่วนของประเทศอยู่ในมือของมูจาฮีดีน ต่างฝ่าย เป็นสงครามกลางเมืองนองเลือดเกิดขึ้น กับไม่มีสิ้นสุดในสายตา อาหารก็ขาดแคลน และโครงสร้างพื้นฐานมาก 0 / อัฟกานิสถานอยู่ในซากปรักหักพัง ความมั่นคงทางอาหาร
- สิบสี่ปีของสงครามได้ทำลายการเกษตร ฟาร์มต้องถูกทอดทิ้งและงานชลประทานที่ถูกทําลาย ปัจจัยการผลิตทางการเกษตร และอะไหล่จะหายากและกลุ่มติดอาวุธควบคุมวัสดุอาหาร ระหว่างปี 1980 และปี 1991 , ต่อหัวการผลิตอาหารลดลง 29 % และในปี 1990 อัฟกันสามารถตอบสนองเพียง 76% ของตนทุกวัน ต่อหัวแคลอรี่ความต้องการ แม้ว่าราคาอาหารเพิ่มขึ้นสามเท่า ในปี 1992 เกษตรกรไม่สามารถดึงราคา ซึ่งจ่ายเงินจำนวนมากสำหรับการผลิตส่วนเกิน ( เนื่องจากความไม่มั่นคง และแบ่งลงของโครงสร้างพื้นฐาน ) ด้วยข้อยกเว้นของฝิ่น