Even if Felmenia had been the one t

Even if Felmenia had been the one to initiate things, he couldn’t help but ask that question.
In answer to his question, Suimei took on a strangely serious look.
“I won’t deny that I somewhat lost my cool. Nevertheless, I am one who treads the path of magic and we magicians adhere to a magician’s etiquette. When faced with a wild dog – sorry, a prideful young girl – raising her nose at me, to fail to punish such ferocious conduct would be unthinkable. That said, with regards to what happened afterward, well… I have to admit I might have been venting my anger at having been forcefully brought to this world.”
Suimei revealed a wry smile befitting one his age, and sighed.
“…Seriously, what a naughty brat.”
“Magicians are just such people. People who consider only what they stand to gain, without the least interest in anything else, who never spare a moment’s consideration for how their actions might affect those around them. That notwithstanding, considering how unrestrained Your Majesty has allowed Felmenia to be, I don’t think you have any right to complain.”
“That’s true.”
Certainly, even though he was well aware of Felmenia’s intentions, he had washed his hands of the matter. He definitely did not have the moral authority to condemn Suimei’s actions. Unrestrained magic use could be used for an uncountable number of evils. Although Suimei clearly possessed the power to realize his desires, he had chosen to avoid causing problems, instead holing up in his room. Even when he had left his room to investigate the palace, venturing through the storehouses, offices, and treasury – places that housed priceless objects – he had not done a thing.
In contrast, Felmenia’s violent actions could only be seen as deserving of the response that had come. He had no way of knowing what ideologies presided in the other world, but given the danger posed by the golem trap, even if Suimei had taken her life, they didn’t have the right to complain.
While he was thus reflecting, Suimei suddenly turned to face a nearby pillar.
“There’s no way—” the King thought to himself as Suimei suddenly broke the silence.
“…So that’s how it is. I was pretty much just venting my anger on whatever was right before me; that’s why you can rest assured, I won’t do anything like that to you again.”
Those words didn’t seem to have been intended for him— no, they had clearly been intended for someone else. Suimei had meant those words for Felmenia. A figure stepped out from behind the pillar.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่า Felmenia เป็นหนึ่งในการเริ่มต้นสิ่ง เขาไม่สามารถช่วย แต่ถามคำถามในตอบคำถามของเขา เอา Suimei บนดูอย่างแปลก"ผมไม่ปฏิเสธว่า ฉันค่อนข้างหายเย็นของฉัน อย่างไรก็ตาม ฉันใคร treads เส้นทางของมายากล และมายากลเรามารยาทของนักมายากล เมื่อต้องเผชิญ กับสุนัขป่า – ขอ จองหองสาว – ยกจมูกของเธอที่ฉัน ล้มเหลวในการลงโทษพฤติกรรมดุร้ายดังกล่าวจะคิดไม่ถึง ที่กล่าวว่า เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น เป็นอย่างดี... ฉันต้องยอมรับฉันอาจมีการระบายความโกรธของฉันที่มีรับประมาสู่โลกนี้"Suimei เผยรอยยิ้ม wry ที่สมัยหนึ่งเขาอายุ และถอนหายใจ“… อย่างจริงจัง อะไรซนสารเลว""มายากลได้เพียงคน คนที่พิจารณาเฉพาะ สิ่งที่พวกเขายืนเข้า โดยไม่สนใจน้อยในสิ่งอื่น ที่ไม่อะไหล่ทันทีพิจารณาว่าการกระทำของพวกเขาอาจส่งผลต่อคนรอบข้าง ที่แม้จะมี พิจารณาว่าในเมื่อพระได้อนุญาตให้ Felmenia จะ ฉันไม่คิดว่า คุณมีสิทธิบ่น""ที่เป็นจริง"แน่นอน เขาเองก็ตระหนักถึงความตั้งใจของ Felmenia เขาได้ล้างมือของเรื่อง เขาแน่นอนไม่มีอำนาจในทางศีลธรรมการประณามการกระทำของ Suimei ใช้มายากลในเมื่ออาจจะใช้สำหรับหมายเลขในด้านของความชั่วร้าย แม้ว่า Suimei ชัดเจนครอบครองอำนาจในการตระหนักถึงความปรารถนาของเขา เขาได้เลือกเพื่อหลีกเลี่ยงการก่อให้เกิดปัญหา แทน holing ในห้องของเขา แม้ว่าเขาได้จากไปห้องของเขาเพื่อตรวจสอบพระราชวัง venturing ผ่านทัศนา สำนักงาน และคลัง –สถานที่ตั้งค่าวัตถุ – เขาไม่ทำสิ่งที่ตรงกันข้าม ความรุนแรงของ Felmenia เท่านั้นเห็นเป็นการสมควรของการตอบสนองที่ได้มา เขาไม่มีทางทราบอุดมการณ์ใดเป็นประธานของโลก แต่ได้รับอันตรายที่เกิดจากกับดัก golem แม้ว่า Suimei ได้นำชีวิตของเธอ พวกเขาไม่มีสิทธิบ่นในขณะที่เขาถูกจึงสะท้อนให้เห็นถึง Suimei ก็เปิดหน้าเสาใกล้เคียง"ไม่มีทาง — " กษัตริย์ความคิดตัวเองเป็น Suimei ยากจนความเงียบก็“… เพื่อให้เป็นวิธีที่มันเป็น ผมสวยมากเพียงระบายความโกรธของฉันในสิ่งที่ถูกต้องก่อนฉัน จึงมั่นใจ ฉันจะไม่ทำอะไรที่เหมือนคุณอีก "คำพูดเหล่านั้นไม่ได้ดูเหมือนจะมีได้มีไว้สำหรับเขา — ไม่ พวกเขาได้อย่างชัดเจนถูกวัตถุประสงค์ให้ผู้อื่น Suimei มีความหมาย คำเหล่านั้นสำหรับ Felmenia รูปที่ก้าวออกจากหลังเสา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่า Felmenia เป็นหนึ่งเพื่อเริ่มต้นสิ่งที่เขาไม่สามารถช่วย แต่ถามคำถามว่า.
ในการตอบคำถามของเขา Suimei เอาดูอย่างแปลก.
"ผมจะไม่ปฏิเสธว่าผมค่อนข้างเย็นของฉันหายไป แต่ผมเป็นคนหนึ่งที่ย่ำเส้นทางของความมหัศจรรย์และเราผู้วิเศษเป็นไปตามมารยาทผู้วิเศษ เมื่อต้องเผชิญกับสุนัขป่า - ขอโทษเด็กสาวทร - ยกจมูกของเธอที่ผมล้มเหลวในการดำเนินการลงโทษที่รุนแรงดังกล่าวจะคิดไม่ถึง ที่กล่าวว่ามีเรื่องที่เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นดี ... ผมต้องยอมรับว่าผมอาจจะได้รับการระบายความโกรธของฉันที่มีถูกนำอย่างแข็งขันกับโลกนี้ ".
Suimei เผยให้เห็นรอยยิ้มบอกบุญไม่เหมาะสมหนึ่งอายุของเขาและถอนหายใจ.
" ... อย่างจริงจัง สิ่งที่ซนสารเลว. "
" นักมายากลคนดังกล่าวเพียง คนที่พิจารณาเฉพาะสิ่งที่พวกเขายืนได้โดยไม่ต้องสนใจน้อยในสิ่งอื่นที่ไม่เคยว่างพิจารณาช่วงเวลาสำหรับวิธีการกระทำของพวกเขาอาจมีผลต่อคนรอบข้างพวกเขา แต่อย่างไรก็ตามการที่พิจารณาว่าใจแตกพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณได้รับอนุญาตให้ Felmenia จะเป็นผมไม่คิดว่าคุณมีสิทธิที่จะบ่นใด ๆ . "
" นั่นเป็นความจริง. "
แน่นอนแม้เขาก็ตระหนักดีถึงความตั้งใจ Felmenia ของเขาได้ล้างมือของเขา เรื่อง แน่นอนเขาไม่ได้มีอำนาจทางศีลธรรมที่จะประณามการกระทำของ Suimei การใช้เวทมนตร์ใจแตกสามารถนำมาใช้สำหรับจำนวนนับไม่ได้ของความชั่วร้าย แม้ว่า Suimei อย่างชัดเจนครอบครองอำนาจที่จะตระหนักถึงความปรารถนาของเขาเขาได้เลือกที่จะหลีกเลี่ยงการก่อให้เกิดปัญหาแทน holing ขึ้นในห้องของเขา แม้แต่ตอนที่เขาได้ออกจากห้องของเขาที่จะตรวจสอบพระราชวังลัดเลาะผ่านทัศนาสำนักงานและตั๋วเงินคลัง - สถานที่ซึ่งเป็นที่ตั้งวัตถุล้ำค่า -. เขาไม่ได้ทำสิ่งที่
ตรงกันข้ามการกระทำความรุนแรง Felmenia อาจถูกมองว่าเป็นสมควรได้รับการตอบสนอง ที่ได้มา เขามีวิธีการของการรู้ว่าอุดมการณ์เป็นประธานในโลกอื่น ๆ แต่ได้รับอันตรายที่เกิดจากกับดัก Golem ไม่มีแม้ว่า Suimei ได้นำชีวิตของเธอพวกเขาไม่ได้มีสิทธิที่จะบ่น.
ขณะที่เขากำลังจึงสะท้อนให้เห็นถึง Suimei อย่างกระทันหัน หันหน้าเสาอยู่บริเวณใกล้เคียง.
พระมหากษัตริย์คิดว่าตัวเองเป็น Suimei ก็ยากจนเงียบ "ไม่มี way- เป็น".
" ... ดังนั้นที่ว่ามันเป็นอย่างไร ผมก็สวยมากเพียงแค่ระบายความโกรธของเราในสิ่งที่ถูกต้องก่อนข้าพเจ้า ที่ว่าทำไมคุณสามารถมั่นใจได้ผมจะไม่ทำอะไรอย่างนั้นกับคุณอีกครั้ง ".
คำพูดเหล่านั้นไม่ได้ดูเหมือนจะได้รับการมีไว้สำหรับตัวเขาไม่มีพวกเขาได้รับอย่างชัดเจนมีไว้สำหรับคนอื่น Suimei มีความหมายคำเหล่านั้นสำหรับ Felmenia รูปที่ก้าวออกมาจากด้านหลังเสา