The custom of placing flowers on th

The custom of placing flowers on the altar began when Buddhism was introduced to Japan by way of Korea in about 538. The Rokkaku-dō Temple is the site of the birth and earliest development of ikebana. The name Rokkaku refers to the hexagonal shape of the temple. Rokkaku-dō Temple was founded by Prince Shōtoku in the 6th century to enshrine a Nyoirin Kannon Bosatsu, the Goddess of Mercy. Near a pond (ike) where Prince Shōtoku bathed, a small hut (bō; priest's lodge, monk's living house attached to a Buddhist temple[1]) was built and became the home of succeeding generations of Buddhist priests. This gave rise to the name Ikenobō. In the temple grounds, there is a stone called "Heso-ishi". It means "bellybutton stone". It is said that it was the foundation stone of the original temple. Because this temple existed before the transfer of the national capital to Kyoto in 794, it has been said that the position is the center of Kyoto.

In the Heian period (794-1192), apart from altar offerings, the practice of enjoying flowers displayed beautifully in a vase also became popular. Poems, novels and essays from that time contain many passages which describe the appreciation of flowers used in this way. Not satisfied with merely appreciating flowers in a vase, Japanese people in the early 15th century tried to give wider meaning to placing flowers in a vase. An earlier attitude of passive appreciation developed into a more deeply considered approach. This approach forms the basis of what we call ikebana today.

According to a 15th-century manuscript, the two of the most popular flower arrangers of the time were the Ikenobo master Senkei and Ryu-ami, a tea master. Unzen Taigyoku, a monk belonging to a Zen Monastery first recorded the name Senkei in his event and tea journal called Hekizan Nichiroku. In an entry dated February 25 of the third year of the Kanshō era (1462), Unzen Taigyoku wrote, “at the invitation of Shunko, Senkei made a floral arrangement in a golden vase and denizens of Kyoto with refined tastes vied to see his work”. This written record marks the starting point for 550 years of recorded Ikebana history. Additional historical documentation of Senkei’s work is virtually nonexistent with one October 2 entry in the Nekizan Nichiroku journal describing how Senkei is moved by the extraordinary beauty of chrysanthemums.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การใส่ดอกไม้ในแท่นบูชาเริ่มเมื่อพุทธศาสนาถูกนำไปญี่ปุ่นผ่านเกาหลีในประมาณ 538 วัด Rokkaku dō เป็นเว็บไซต์ที่เกิดและพัฒนาเร็วที่สุดของ ikebana ชื่อ Rokkaku หมายถึงรูปทรงหกเหลี่ยมของวัด วัด Rokkaku dō ก่อตั้งขึ้น โดยเจ้าชาย Shōtoku ในศตวรรษ 6 ประดิษฐาน Nyoirin Kannon Bosatsu เจ้าเมตตา ใกล้บ่อ (ike) ที่ Shōtoku เจ้าชายอาบน้ำ กระท่อมขนาดเล็ก (bō โบลอดจ์ บ้านอยู่อาศัยของสงฆ์กับ temple[1]) พุทธถูกสร้างขึ้น และกลายเป็น บ้านของรุ่นถัดไปของพระพุทธศาสนา นี้ให้เพิ่มขึ้นในชื่อ Ikenobō ในบริเวณวัด มีหินเรียกว่า "Heso-ishi" มันหมายถึง "หิน bellybutton" กล่าวกันว่า เป็นหินมูลนิธิวัดเดิม เนื่องจากวัดนี้อยู่ก่อนโอนย้ายเมืองหลวงแห่งชาติเกียวโตใน 794 มันได้กล่าวว่า ตำแหน่งอยู่ศูนย์กลางของเกียวโต

ในยุคเฮอัง (794-1192), นอกเหนือจากที่เสนอบูชา ปฏิบัติการเพลิดเพลินกับแสดงอย่างสวยงามในแจกันดอกไม้ยังเป็นที่นิยม บทกวี นวนิยายและบทความจากนั้นประกอบด้วยทางเดินมากมายซึ่งอธิบายเพิ่มค่าดอกไม้ที่ใช้วิธีนี้ ไม่พอใจกับเพียงชอบดอกไม้ในแจกัน คนญี่ปุ่นในศตวรรษ 15 ช่วงที่พยายามให้ความหมายที่กว้างการใส่ดอกไม้ในแจกัน พัฒนาทัศนคติก่อนหน้านี้ขอบคุณแฝงเป็นวิธีพิจารณาให้ลึกซึ้งยิ่ง วิธีการนี้เป็นพื้นฐานของสิ่งที่เราเรียกวันนี้ ikebana

ตามฉบับ 15 ศตวรรษ arrangers ดอกไม้แห่งครั้งสองถูก Ikenobo หลักส่งและ Ryu-ami ต้นชา อันเซ็น Taigyoku พระของวัดเซนก่อนบันทึกชื่อส่งในสมุดของเขาชาและเหตุการณ์ที่เรียกว่า Hekizan Nichiroku ในรายการลงวันที่ 25 กุมภาพันธ์ของปีที่สามของยุค Kanshō (1462), อันเซ็น Taigyoku เขียน "ตามคำเชิญของ Shunko ส่งทำการจัดดอกไม้ในแจกันทอง ก denizens ของเกียวโต ด้วยรสนิยมกลั่น vied เพื่อดูงานของเขา" นี้เขียนบันทึกทำเครื่องหมายจุดเริ่มต้นสำหรับบันทึกประวัติการ Ikebana 550 ปี เอกสารทางประวัติศาสตร์เพิ่มเติมของส่งงานจะไม่มีอยู่จริงรายการเดียว 2 ตุลาคมในราย Nekizan Nichiroku อธิบายวิธีย้ายส่งงดงามพิเศษของ chrysanthemums

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่กำหนดเองของการวางดอกไม้บนแท่นบูชาเริ่มขึ้นเมื่อพระพุทธศาสนาได้รับการแนะนำให้รู้จักกับญี่ปุ่นโดยวิธีการเกี่ยวกับประเทศเกาหลีใน 538. Rokkaku-dōวัดเป็นที่ตั้งของการเกิดและการพัฒนาที่เก่าแก่ที่สุดของ ikebana ชื่อ Rokkaku หมายถึงรูปหกเหลี่ยมของวัด Rokkaku-dōวัดที่ก่อตั้งโดยเจ้าชายShōtokuในศตวรรษที่ 6 ประดิษฐาน Nyoirin Kannon Bosatsu, เทพธิดาแห่งความเมตตา ใกล้บ่อ (ไอค์) ที่เจ้าชายShōtokuอาบน้ำ, กระท่อมเล็ก ๆ (BO; ยื่นพระภิกษุสงฆ์บ้านที่อาศัยอยู่ของพระสงฆ์ติดกับพระอุโบสถ [1]) ถูกสร้างขึ้นและกลายเป็นบ้านของคนรุ่นที่ประสบความสำเร็จของพระสงฆ์ในพุทธศาสนา นี้ก่อให้เกิดชื่อ Ikenobo ในบริเวณวัดที่มีหินที่เรียกว่า "Heso-ishi" มันหมายความว่า "bellybutton หิน" มันบอกว่ามันเป็นหินรากฐานของวัดเดิม เพราะวัดนี้มีอยู่ก่อนที่จะโอนของเมืองหลวงแห่งชาติเกียวโตใน 794 จะได้รับการกล่าวว่าในฐานะที่เป็นศูนย์กลางของเกียวโตในละช่วง (794-1192) นอกเหนือจากการเสนอขายแท่นบูชาการปฏิบัติในการเพลิดเพลินกับการแสดงดอกไม้ สวยงามในแจกันยังกลายเป็นที่นิยม บทกวีนวนิยายและบทความจากเวลาที่มีทางเดินมากมายที่อธิบายถึงความชื่นชมของดอกไม้ที่ใช้ในวิธีนี้ ไม่พอใจกับการเห็นคุณค่าเพียงดอกไม้ในแจกันที่คนญี่ปุ่นในต้นศตวรรษที่ 15 ความพยายามที่จะให้ความหมายที่กว้างขึ้นในการวางดอกไม้ในแจกัน ทัศนคติที่ก่อนหน้านี้ของความชื่นชมที่แฝงพัฒนาเป็นวิธีการพิจารณาอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น วิธีการนี้จะเป็นพื้นฐานของสิ่งที่เราเรียก ikebana วันนี้ตามที่เขียนด้วยลายมือศตวรรษที่ 15 ทั้งสองได้รับความนิยมมากที่สุด arrangers ดอกไม้ของเวลาเป็นหลัก Senkei Ikenobo และร-ami นายชา Unzen Taigyoku พระภิกษุสงฆ์ที่เป็นพระอารามเซนครั้งแรกที่บันทึกชื่อ Senkei ในเหตุการณ์และชาบันทึกของเขาที่เรียกว่า Hekizan Nichiroku ในรายการลงวันที่ 25 เดือนกุมภาพันธ์ของปีที่สามของยุคKanshō (1462), Unzen Taigyoku เขียน "ตามคำเชิญของ Shunko, Senkei ทำจัดดอกไม้ในแจกันสีทองและพลเมืองของเกียวโตที่มีรสนิยมการกลั่นประชันที่จะเห็นผลงานของเขา " บันทึกนี้เขียนเครื่องหมายจุดเริ่มต้นสำหรับ 550 ปีของการบันทึกประวัติศาสตร์ Ikebana เอกสารทางประวัติศาสตร์เพิ่มเติมทำงาน Senkei เป็นจริงดำรงอยู่กับหนึ่งตุลาคม 2 รายการใน Nekizan Nichiroku วารสารอธิบายถึงวิธีการ Senkei ถูกย้ายโดยความงามพิเศษของเบญจมาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเพณีของการวางดอกไม้บนแท่นเริ่มเมื่อพุทธศาสนาถูกนําไปญี่ปุ่นโดยวิธีของเกาหลีในตอนนี้ . รกกากุ โดะที่เมือง เป็นวัดที่เว็บไซต์ของการเกิดและการพัฒนาแรกของดอกไม้ . ชื่อ Rokkaku หมายถึงรูปร่างหกเหลี่ยมของวิหาร รกกากุ โดะโฮวัดที่ก่อตั้งโดยเจ้าชายโชโฮความคืบหน้าในศตวรรษที่ 6 เพื่อประดิษฐานเป็น nyoirin คันนง bosatsu , เทพธิดาแห่งความเมตตาใกล้บ่อ ( IKE ) ที่เจ้าชายโชโฮโทะกุอาบน้ำ , กระท่อมขนาดเล็ก ( บีโฮ ; ปุลอดจ์ , พระสงฆ์อยู่บ้านติดวัด [ 1 ] ) ถูกสร้างขึ้นและกลายเป็นบ้านที่ประสบความสำเร็จจากรุ่นของพระภิกษุ . นี้ให้สูงขึ้นเพื่อชื่อ ikenob โฮ . ในบริเวณวัด มีหินที่เรียกว่า " heso อิชิ " มันแปลว่า " ก้นหิน "มันบอกว่ามันเป็นรากฐานหินของวิหารเดิม เพราะวัดนี้เดิมก่อนย้ายเมืองหลวงแห่งชาติเกียวโตใน 794 , มันได้รับการกล่าวว่าตำแหน่งที่เป็นศูนย์กลางของเกียวโต

ในยุคเฮอัง ( 794-1192 ) ห่างจากแท่นบูชา การปฏิบัติของการเพลิดเพลินกับดอกไม้แสดงอย่างสวยงามในแจกันก็กลายเป็นที่นิยม บทกวีนวนิยายและความเรียงจากเวลาที่ประกอบด้วยหลายหัวข้อที่อธิบายคุณค่าของดอกไม้ที่ใช้ในวิธีนี้ ไม่พอใจกับแค่ชื่นชมดอกไม้ในแจกัน คนญี่ปุ่นในศตวรรษที่แรกพยายามให้กว้างขึ้นหมายถึงการวางดอกไม้ในแจกัน ก่อนหน้านี้ทัศนคติของเรื่อยๆชื่นชมการพัฒนาเป็นวิธีการเพิ่มเติมอย่างพิจารณาวิธีนี้เป็นพื้นฐานของสิ่งที่เราเรียกดอกไม้วันนี้

ตามต้นฉบับศตวรรษที่ 15 , สองของความนิยมมากที่สุดของเวลาที่จัดดอกไม้เป็นหลักและ ikenobo senkei ริว อามิ ชา . ออนซ์ taigyoku สงฆ์ของเซน วัดแรกที่บันทึกชื่อ senkei ในงานของเขา และวารสาร ชาเรียก hekizan nichiroku .ในรายการ ลงวันที่ 25 กุมภาพันธ์ ของปีที่สามของยุคเมือง kansh ( ทึ่ม ) , ออนซ์ taigyoku เขียน " ตามคำเชิญของ ชุนโค senkei , ทำให้ดอกไม้ในแจกันทอง denizens ของเกียวโตและถึงรสชาติ vied เห็นผลงานของเขา " เขียนบันทึกนี้เป็นจุดเริ่มต้น 550 ปี ดอกไม้ที่บันทึกไว้ในประวัติศาสตร์เอกสารทางประวัติศาสตร์เพิ่มเติมของ senkei ทํางานไม่มีจริงกับ 2 ตุลาคมรายการในวารสาร nekizan nichiroku อธิบายว่า senkei เคลื่อนไหว โดยความสวยงามของดอกเบญจมาศ .