2. CentralizationIn Jordan, the pol

2. Centralization
In Jordan, the policy of decision making is governed by law, with decisions made by central authorities. Although the law identifies the municipality as an autonomous organization that has its own financial and administrative independence, municipal decision making is often centralized (Alnsour & Meaton, 2009). This is largely because many articles of the Municipalities' Law of 1955 limit the power and the autonomy of the municipalities and create a relationship of dependence and subordination to the state (Alnsour, 2014). For example, although each municipality is managed by a council comprised of a Mayor and six to eleven elected councilors, the state assigns an unelected manager for each municipality. In addition the law does not impose specific qualifications and/or experience for the elected councilors, and as a result many councilors do not have the scientific or technical expertise appropriate for the role, and often allow their own tribal and familial interests to influence decision making. The use of research in decision making processes is therefore not established practice. Under these conditions, managers often seek greater financial and administrative powers and fail to consider evidence
from research when making decisions (Meaton & Alnsour, 2012). Centralization is likely to be a major obstacle to the adoption and
use of research findings and we therefore hypothesize that centralization has a negative impact on the use of research in the decision making process.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. ชอบรวมศูนย์การใน Jordan นโยบายการตัดสินใจเป็นไปตามกฎหมาย กับการตัดสินใจโดยหน่วยงานส่วนกลาง แม้ว่ากฎหมายระบุว่าเทศบาลเป็นองค์กรอิสระที่มีเอกราชของตนเองทางการเงิน และบริหาร เทศบาลตัดสินใจมักจะเป็นศูนย์กลาง (Alnsour & Meaton, 2009) นี้เป็นส่วนใหญ่ เพราะหลายบทความของกฎหมายของอำเภอ 1955 จำกัดอำนาจและอิสระของอำเภอที่ และสร้างความสัมพันธ์แบบพึ่งพาและ subordination รัฐ (Alnsour, 2014) ตัวอย่าง แม้ว่าเทศบาลแต่ละถูกจัดการ โดยคณะกรรมการที่ประกอบด้วยเทศมนตรีและ 6 councilors 11 ป่าว รัฐกำหนดให้การจัดการ unelected ในแต่ละเทศบาล นอกจากนี้ กฎหมายไม่กำหนดคุณสมบัติเฉพาะหรือประสบการณ์สำหรับ councilors ได้รับเลือก และดัง councilors จำนวนมากไม่มีทางวิทยาศาสตร์ หรือทางเทคนิคผู้เชี่ยวชาญที่เหมาะสมสำหรับบทบาท และมักจะอนุญาตให้ชาว และภาวะผลประโยชน์ของตนจะมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจ ใช้วิจัยในกระบวนการตัดสินใจจึงไม่สร้างปฏิบัติการ ภายใต้เงื่อนไขเหล่านี้ ผู้จัดการมักจะแสวงหาอำนาจทางการเงิน และบริหารมากขึ้น และไม่ต้องพิจารณาพยานหลักฐานจากงานวิจัยเมื่อตัดสิน (Meaton & Alnsour, 2012) ชอบรวมศูนย์มีแนวโน้มที่จะเป็นอุปสรรคสำคัญที่การยอมรับ และใช้พบ และเราจึง hypothesize ว่า ชอบรวมศูนย์มีผลกระทบเชิงลบในการใช้งานวิจัยในการตัดสินใจกระบวนการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.
รวบอำนาจในประเทศจอร์แดนนโยบายในการตัดสินใจเป็นไปตามกฎหมายที่มีการตัดสินใจที่ทำโดยหน่วยงานกลาง แม้ว่ากฎหมายจะระบุเขตเทศบาลเป็นองค์กรอิสระที่มีความเป็นอิสระของตัวเองทางการเงินและการบริหารการตัดสินใจเทศบาลมักจะรวมศูนย์ (Alnsour และ Meaton 2009) นี้เป็นส่วนใหญ่เพราะหลายบทความของกฎหมายเทศบาล '1955 จำกัด อำนาจและการปกครองตนเองของเทศบาลและสร้างความสัมพันธ์ของการพึ่งพาอาศัยและไม่ยอมแพ้ที่จะรัฐ (Alnsour 2014) ตัวอย่างเช่นแม้ว่าแต่ละเมืองมีการจัดการโดยสภาประกอบด้วยนายกเทศมนตรีและ 6-11 เลือกตั้งสมาชิกสภารัฐกำหนดจัดการเลือกตั้งเทศบาลแต่ละ นอกจากนี้กฎหมายไม่ได้กำหนดคุณสมบัติเฉพาะเจาะจงและ / หรือมีประสบการณ์ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาและเป็นผลมาจากที่ปรึกษาหลายคนไม่ได้มีความเชี่ยวชาญทางวิทยาศาสตร์หรือเทคนิคที่เหมาะสมสำหรับบทบาทและมักจะช่วยให้ผลประโยชน์ของตัวเองชนเผ่าและครอบครัวที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจ . การใช้งานของการวิจัยในกระบวนการตัดสินใจจึงไม่เป็นที่ยอมรับการปฏิบัติ ภายใต้เงื่อนไขเหล่านี้มักจะหาผู้จัดการอำนาจทางการเงินและการบริหารจัดการมากขึ้นและไม่ได้พิจารณาหลักฐานจากการวิจัยเมื่อการตัดสินใจ (Meaton และ Alnsour 2012)
รวบอำนาจมีแนวโน้มที่จะเป็นอุปสรรคสำคัญต่อการยอมรับและการใช้ประโยชน์จากผลการวิจัยและเราจึงตั้งสมมติฐานว่าอำนาจที่มีผลกระทบในทางลบต่อการใช้งานของการวิจัยในกระบวนการตัดสินใจที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . รวมอำนาจ
ในจอร์แดน , นโยบายการตัดสินใจจะถูกควบคุมโดยกฎหมาย กับการตัดสินใจที่ทำโดยหน่วยงานกลาง ถึงแม้ว่ากฎหมายจะระบุเขตเทศบาลเป็นองค์กรในกำกับของรัฐที่มีอิสรภาพทางการเงินและการบริหารของเทศบาล การตัดสินใจ มักจะเป็นแบบอัตโนมัติ ( alnsour & meaton , 2009 )นี้เป็นส่วนใหญ่เพราะหลายบทความของเทศบาลกฎหมาย 2498 จำกัดอำนาจและความเป็นอิสระของเทศบาล และสร้างความสัมพันธ์ของการพึ่งพาและให้รัฐ ( alnsour 2014 ) ตัวอย่างเช่นแม้ว่าแต่ละเทศบาลมีการจัดการโดยคณะกรรมการประกอบด้วยนายกเทศมนตรีและสมาชิกสภาเลือกตั้ง 6 11 ,รัฐมอบหมายผู้จัดการ unelected ของแต่ละเทศบาล นอกจากนี้ กฎหมายไม่ได้กำหนดคุณสมบัติเฉพาะและ / หรือประสบการณ์ในการเลือกตั้งสมาชิกสภา และเป็นผลให้หลายสมาชิกไม่ได้มีความเชี่ยวชาญทางด้านเทคนิคทางวิทยาศาสตร์ หรือ เหมาะสมกับบทบาท และมักให้ความสนใจของตนเองชนเผ่าและครอบครัวที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจการใช้กระบวนการวิจัยในการตัดสินใจจึงไม่สร้าง ซ้อม ภายใต้เงื่อนไขเหล่านี้ ผู้จัดการมักจะแสวงหาอำนาจทางการเงินและการบริหารมากขึ้นและล้มเหลวที่จะต้องพิจารณาหลักฐาน
จากการวิจัยเมื่อตัดสินใจ ( meaton & alnsour , 2012 ) การมีแนวโน้มที่จะเป็นอุปสรรคสำคัญกับการยอมรับและ