Chronic Ankle InstabilityClinical P

Chronic Ankle Instability
Clinical Presentation
When eliciting the history from a patient with chronic ankle
instability, the main complaint usually includes intermittent
“giving out of the ankle” with a past history of at least two
or three severe lateral ankle sprains. The patient often complains
of difficulty and apprehension on uneven surfaces.
Even a mild exacerbation can lead to short-term dysfunction;
however, these patients are normally without pain or dysfunction
between episodes. Bracing or taping may provide
only partial relief or improvement.
On physical examination, the lower extremity is inspected
and palpated while noting any existing hindfoot varus. The
hindfoot motion should be recorded and peroneal muscle
strength should be tested. Signs of generalized ligamentous
laxity should be elicited. Stability testing consisting of the
anterior drawer and talar tilt test should be performed. Proprioception
is often abnormal in these patients as grade III
ankle sprains have been noted to have up to 86% and 83% of
peroneal nerve and tibial nerve stretch injury, respectively.37
The modified Romberg test is used to examine proprioception
as the patient stands on the normal ankle with their eyes
open and then closed and is repeated for the injured ankle.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความไม่แน่นอนของข้อเท้าเรื้อรังนำเสนอทางคลินิกเมื่อ eliciting ประวัติจากผู้ป่วยที่มีข้อเท้าเรื้อรังเสถียร ร้องเรียนหลักมักจะมีเป็นระยะ ๆ"การนำจากเท้า" มีประวัติมาอย่างน้อยสองหรือสามเคล็ดขัดยอกข้อเท้าด้านข้างอย่างรุนแรง ผู้ป่วยมักจะบ่นความยากลำบากและความเข้าใจบนพื้นผิวที่ไม่สม่ำเสมอแม้มีอาการกำเริบรุนแรงสามารถนำไปสู่ความผิดปกติระยะสั้นอย่างไรก็ตาม ผู้ป่วยเหล่านี้เป็นปกติไม่ มีอาการปวดหรือผิดปกติระหว่างตอน รัด หรือเทปอาจให้เฉพาะบางส่วนบรรเทาหรือปรับปรุงในการตรวจร่างกาย ตรวจสอบที่ส่วนปลายและ palpated ในขณะที่สังเกต varus hindfoot ใด ๆ ที่มีอยู่ การhindfoot เคลื่อนไหวควรเป็นกล้ามเนื้อ peroneal และบันทึกไว้ควรจะทดสอบความแข็งแรง สัญญาณของ ligamentous ทั่วไปlaxity ควรจะเกิด การทดสอบความมั่นคงซึ่งประกอบด้วยการควรดำเนินการทดสอบ talar เอียงและหน้าลิ้นชัก Proprioceptionมักจะเป็นความผิดปกติในผู้ป่วยเหล่านี้เป็นเกรด IIIเคล็ดขัดยอกข้อเท้าได้รับการบันทึกไว้จะมีถึง 86% และ 83% ของเส้นประสาท peroneal และบาดเจ็บยืดเส้นประสาทแอ respectively.37การทดสอบ Romberg แก้ไขจะใช้ในการตรวจสอบ proprioceptionขณะที่ผู้ป่วยยืนบนข้อเท้าปกติกับตาของพวกเขาเปิดแล้วปิด และซ้ำสำหรับข้อเท้าบาดเจ็บ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อเท้าเรื้อรังเกิดความไม่เสถียร
ทางคลินิก
เมื่อทึ่งประวัติศาสตร์จากผู้ป่วยที่มีข้อเท้าเรื้อรัง
ความไม่แน่นอนที่ร้องเรียนหลักมักจะมีต่อเนื่อง
"ให้ออกจากข้อเท้า" กับประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาอย่างน้อยสอง
หรือสามรุนแรงเคล็ดขัดยอกข้อเท้าด้านข้าง ผู้ป่วยมักจะบ่น
ของความยากลำบากและความเข้าใจเกี่ยวกับพื้นผิวที่ขรุขระ.
แม้อาการกำเริบอ่อนสามารถนำไปสู่ความผิดปกติระยะสั้น
อย่างไรก็ตามผู้ป่วยเหล่านี้โดยปกติโดยไม่มีอาการปวดหรือความผิดปกติ
ระหว่างตอน สดชื่นหรือเทปอาจให้
เพียงการบรรเทาบางส่วนหรือการปรับปรุง.
ในการตรวจสอบทางกายภาพขามีการตรวจสอบ
และ palpated ขณะที่การสังเกตใด ๆ hindfoot Varus ที่มีอยู่
เคลื่อนไหว hindfoot ควรได้รับการบันทึกไว้และกล้ามเนื้อ peroneal
แข็งแรงควรจะทดสอบ สัญญาณของทั่วไปเอ็น
หย่อนควรจะออกมา ทดสอบความคงตัวประกอบด้วย
ลิ้นชักด้านหน้าและการทดสอบเอียง talar ควรจะดำเนินการ proprioception
มักจะเป็นความผิดปกติในผู้ป่วยเหล่านี้เป็นเกรด III
เคล็ดขัดยอกข้อเท้าได้รับการตั้งข้อสังเกตได้ถึง 86% และ 83% ของ
เส้นประสาท peroneal และการบาดเจ็บของเส้นประสาทยืดแข้ง, respectively.37
การทดสอบ Romberg การแก้ไขจะใช้ในการตรวจสอบ proprioception
เป็นผู้ป่วยยืนอยู่บน ข้อเท้าปกติด้วยตาของเขา
เปิดและปิดแล้วและซ้ำข้อเท้าได้รับบาดเจ็บ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความไม่แน่นอนข้อเท้าเรื้อรังนำเสนอทางคลินิกเมื่อ eliciting ประวัติจากคนไข้ข้อเท้าเรื้อรังความไม่แน่นอน , ร้องเรียนหลัก มักจะมีความ" การให้ออกจากข้อเท้า " มีประวัติอย่างน้อยสองหรือ 3 รุนแรงด้านข้างข้อเท้าเคล็ดขัดยอก ผู้ป่วยมักจะบ่นความยากและความหวาดหวั่น บนพื้นผิวที่ไม่เรียบแม้แต่ exacerbation อ่อนสามารถนำไปสู่ความผิดปกติในระยะสั้น ;อย่างไรก็ตาม ผู้ป่วยเหล่านี้มักไม่มีอาการปวด หรือผิดปกติระหว่างตอน หรืออาจให้ซื้อเทปเพียงบางส่วนที่ชื้นหรือการปรับปรุงในการตรวจร่างกาย ส่วนปลายล่างเป็นตรวจสอบและ palpated ในขณะที่ noting ข้อ hindfoot ที่มีอยู่ ที่hindfoot เคลื่อนไหวควรบันทึก peroneal และกล้ามเนื้อกำลังจะถูกทดสอบ สัญญาณของตัวเอ็นเอเชียควรจะได้มา . เสถียรภาพทดสอบประกอบด้วยลิ้นชักก่อน และทดสอบเอียง talar ควรจะดำเนินการ proprioceptionมักผิดปกติในผู้ป่วยเหล่านี้เป็นเกรด 3เคล็ดขัดยอกข้อเท้าได้รับสังเกตได้ถึง 86% และ 83 เปอร์เซ็นต์เส้นประสาท peroneal และที่ tibial ประสาท respectively.37 ยืดบาดเจ็บแบบทดสอบที่ใช้เพื่อศึกษาการให้ รอมเบิร์กเป็นคนไข้ที่ยืนบนข้อเท้า ปกติกับตาเปิด แล้ว ปิด และย้ำให้เจ็บข้อเท้า