Many teachers and adults working in

Many teachers and adults working in school tend to categorise people according to their perceptions of their abilities and identify pupils by using labels such as ‘good’ or ‘naughty’ or ‘clever’ or ‘fast’ or ‘slow’. Some educationists argue that ability labelling is unnecessary and may actually damage children’s learning owing to its potential negatively impact on pupils and the way that it influences teachers’ expectation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครูและผู้ใหญ่ในโรงเรียนจำนวนมากมักจะ แบ่งหมวดหมู่ตามการรับรู้ความสามารถของพวกเขา และระบุนักเรียน โดยใช้ป้ายชื่อเช่น 'ดี' หรือ 'ซน' หรือ 'ฉลาด' หรือ 'รวดเร็ว' หรือ 'ช้า' Educationists บางเถียงว่า ความสามารถในการติดฉลากไม่จำเป็น และอาจจริงเรียนรู้ของเด็กเสียหายเนื่องจากศักยภาพส่งผลกระทบแบบว่า มันมีผลต่อความคาดหวังของครูและนักเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครูหลายคนและผู้ใหญ่ที่ทำงานอยู่ในโรงเรียนมีแนวโน้มที่จะจัดหมวดหมู่คนตามการรับรู้ของพวกเขาจากความสามารถของตนและระบุนักเรียนโดยใช้ป้ายกำกับเช่น 'ดี' หรือ 'ซน' หรือ 'ฉลาด' หรือ 'รวดเร็ว' หรือ 'ช้า' educationists บางคนยืนยันว่าการติดฉลากความสามารถเป็นที่ไม่จำเป็นและอาจเกิดความเสียหายจริงเรียนรู้ของเด็กเนื่องจากมีศักยภาพในเชิงลบส่งผลกระทบต่อนักเรียนและวิธีการที่จะมีอิทธิพลต่อความคาดหวังของครูฯ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาก ครูและผู้ใหญ่ที่ทำงานในโรงเรียนมักจะจัดประเภทบุคคลตามการรับรู้ของนักเรียน โดยการใช้ความสามารถของพวกเขาและระบุป้ายชื่อเช่น " ดี " หรือ " ซน " หรือ " ฉลาด " หรือ " รวดเร็ว " หรือ " ช้า " มีความสามารถในการติดฉลากเกษตรยืนยันว่าไม่จําเป็น และอาจจะเกิดความเสียหายเนื่องจากเด็กมีศักยภาพในการเรียนรู้ต่อนักเรียนและวิธีการที่มันมีผลต่อความคาดหวังของครู