“But, Dave,” you cry, “Walt Whitman

“But, Dave,” you cry, “Walt Whitman tells me I’m my own version of perfection! Epictitus tells me I have my own spark of Zeus!” And I don’t disagree. So that makes 6.8 billion examples of perfection, 6.8 billion sparks of Zeus. You see, if everyone is special, then no one is. If everyone gets a trophy, trophies become meaningless. In our unspoken but no so subtle Darwinian competition with one another—which springs, I think, from our fear of our own insignificance, a subset of our dread of mortality—we have of late, we Americans, to our detriment, come to love accolades more than genuine achievement. We have come to see them as the point—and we’re happy to compromise standards, or ignore reality, if we suspect that’s the quickest way, or only way, to have something to put on the mantelpiece, something to pose with, crow about, something with which to leverage ourselves into a better spot on the social totem pole. No longer is it how you play the game, no longer is it even whether you win or lose, or learn or grow, or enjoy yourself doing it. Now it’s “So what does this get me?” As a consequence, we cheapen worthy endeavors, and building a Guatemalan medical clinic becomes more about the application to Bowdoin than the well-being of Guatemalans. It’s an epidemic—and in its way not even dear old Wellesley High is immune… one of the best of the 37,000 nationwide, Wellesley High School… where good is no longer good enough, where a B is the new C, and the midlevel curriculum is called Advanced College Placement. And I hope you caught me when I said “one of the best.” I said “one of the best” so we can feel better about ourselves, so we can bask in a little easy distinction, however vague and unverifiable, and count ourselves among the elite, whoever they might be, and enjoy a perceived leg up on the perceived competition. But the phrase defies logic. By definition there can be only one best. You’re it or you’re not.
If you’ve learned anything in your four years here I hope it’s that education should be for, rather than material advantage, the exhilaration of learning. You’ve learned, too, I hope, as Sophocles assured us, that wisdom is the chief element of happiness. (Second is ice cream… just an FYI.) I also hope you’ve learned enough to recognize how little you know… how little you know now… at the moment… for today is just the beginning. It’s where you go from here that matters.
As you commence, then, and before you scatter to the winds, I urge you to do whatever you do for no reason other than you love it and believe in its importance. Don’t bother with work you don’t believe in any more than you would a spouse you’re not crazy about, lest you too find yourself on the wrong side of a Baltimore Orioles comparison. Resist the easy comforts of complacency, the specious glitter of materialism, the narcotic paralysis of self-satisfaction. Be worthy of your advantages. And read… read all the time… read as a matter of principal, as a matter of self-respect. Read as a nourishing staple of life. Develop and protect a moral sensibility and demonstrate the character to apply it. Dream big. Work hard. Think for yourself. Love everything you love, everyone you love, with all your might. And do so, please, with a sense of urgency, for every tick of the clock subtracts from fewer and fewer; and as surely as there are commencements there are cessations, and you’ll be in no condition to enjoy the ceremony attendant to that eventuality no matter how delightful the afternoon.
The fulfilling life, the distinctive life, the relevant life, is an achievement, not something that fell into your lap because you’re a nice person or Mommy ordered it from the caterer. You’ll note the founding fathers took pains to secure your inalienable right to life, liberty and the pursuit of happiness—quite an active word, pursuit—which leaves, I should think, little time for lying around watching parrots roller-skate on YouTube. The first President Roosevelt, the old Rough Rider, advocated the strenuous life. Mr. Thoreau wanted to drive life into a corner, to live deep and suck out all the marrow. The poet Mary Oliver tells us to row, row into the swirl and roil. Locally, someone… I forget who… from time to time encourages young scholars to carpe the heck out of the diem. The point is the same: get busy, have at it. Don’t wait for inspiration or passion to find you. Get up, get out, explore, find it yourself and grab hold with both hands. (Now, before you dash off and get your YOLO tattoo, let me point out the illogic of that trendy little expression—because you can and should live not merely once, but every day of your life. Rather than You Only Live Once, it should be You Live Only Once… but because YLOO doesn’t have the same ring, we shrug and decide it doesn’t matter.)
None of this day seizing, though, this YLOOing, should be interpreted as license for self-indulgence. Like accolades ought to be, the fulfilling life is a consequence, a gratifyi

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"แต่ เดฟ คุณร้องไห้ "Walt Whitman บอกฉันฉันสมบูรณ์แบบรุ่นของฉันเอง Epictitus บอกมีของตัวเองจุดประกายของซุส" และฉันไม่เห็น เพื่อที่ทำให้ความสมบูรณ์แบบอย่าง 6.8 พันล้าน 6.8 ล้านประกายของ Zeus ถ้าคุณเห็น ทุกคนเป็นพิเศษ ไม่ เป็น ถ้าทุกคนได้รับรางวัล ถ้วยรางวัลจะออก ในแข่งขันดัตไม่ละเอียดดังนั้นกับคนอื่นแต่เรา unspoken — ซึ่งสปริง คิด จากความ insignificance ของเราเอง ย่อยน่าสะพรึงกลัวของการตายของเรา — มีของสาย อเมริกัน การส่งของเรา เรามารักรางวัลมากกว่าความสำเร็จที่แท้ เรามาดูเป็นจุด — และเรายินดีที่จะประนีประนอมมาตรฐาน หรือละเว้นความจริง ถ้าเราสงสัยว่า เป็นวิธีที่เร็วที่สุด วิธีการเท่านั้น มีบางสิ่งบางอย่างใส่ mantelpiece สิ่งที่ก่อให้เกิดกับ อีกาเกี่ยวกับ บางสิ่งบางอย่างที่จะยกระดับตัวเองเป็นจุดดีกว่าบนเสา totem สังคม ไม่ว่าคุณเล่นเกม ไม่มีแม้ว่าคุณชนะ หรือสูญเสีย หรือเรียนรู้ หรือเติบโต หรือสนุกกับตัวเองทำมัน ตอนนี้ก็ "ดังนั้นสิ่งนี้ได้ไม่ฉัน" เป็นผล เรา cheapen คุ้มค่าความพยายาม และอาคารคลินิกแพทย์ Guatemalan จะเกี่ยวกับโปรแกรมประยุกต์ Bowdoin มากกว่าของ Guatemalans เป็นโรคระ — และ ในทางรักแม้ไม่เก่าเวลเลสลี่ย์สูงที่มีภูมิคุ้มกัน...ดี 37,000 ทั่วประเทศ มัธยมตจักร...ซึ่งดี ไม่ดีพอ ที่เป็น B เป็น C ใหม่ และหลักสูตร midlevel เรียกว่าตำแหน่งวิทยาลัยขั้นสูง และหวังว่าคุณจับฉันเมื่อฉันกล่าวว่า "หนึ่งดีที่สุด" ว่า "หนึ่งในดีสุด" ดังนั้นเราจะรู้สึกดีขึ้นเกี่ยวกับตัวเอง เพื่อให้เราสามารถรับน้อยแตกง่าย คลุมเครือ และ unverifiable อย่างไรก็ตาม และนับตัวเองในหมู่ยอด ใครก็ตามที่พวกเขาอาจจะ และเพลิดเพลินกับขารับรู้ขึ้นในการแข่งขันมองเห็น แต่วลีทำลายตรรกะ โดยคำจำกัดความ ได้อย่างเดียวดีที่สุด คุณอยู่ หรือคุณไม่ถ้าคุณได้เรียนรู้อะไรในการสี่ปีนี่ ผมหวังว่า มันคือการศึกษาควรมี แทนที่จะใช้ประโยชน์จากวัสดุ ความเรียนรู้ การเรียน เกินไป หวัง Sophocles มั่นใจเรา ภูมิปัญญาที่เป็นองค์ประธานแห่งความสุข (ไอศกรีม...เป็นเพียงการแก้ไข) ฉันยังหวังว่า คุณได้เรียนรู้เพียงพอที่จะรู้จักน้อยคุณรู้...น้อยคุณรู้ว่าตอนนี้...เวลา...สำหรับวันนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้น ที่คุณไปจากที่นี่ที่สำคัญได้เมื่อคุณเริ่มต้น จากนั้น และ ก่อนที่คุณกระจายไปตามสายลม ฉันขอให้คุณทำสิ่งที่คุณไม่มีเหตุผลไม่ใช่คุณรักมัน และเชื่อในความสำคัญ ไม่รำคาญกับการทำงานที่คุณไม่เชื่อในเรื่องคุณจะคู่สมรสคุณไม่บ้าเกี่ยวกับ เกรงว่าคุณเกินไปหาตัวเองบนด้านผิดของ Baltimore Orioles เปรียบเทียบ ต่อต้านความง่ายของความพึงพอใจ แวววาวกว้างของระเริง อัมพาตยาเสพติดของ self-satisfaction คุณค่าของข้อได้เปรียบได้ และอ่าน...อ่านทั้งหมดเวลา...อ่านเป็นเรื่องของหลัก เป็นเรื่องของการเคารพตัวเอง อ่านเป็นหลักบำรุงชีวิต พัฒนา และปกป้องนับเป็นสิ่งที่ศีลธรรม และแสดงอักขระต้องการใช้ ฝันใหญ่ ทำงานหนัก คิดว่า ตัวคุณเอง รักทุกอย่างที่คุณรัก ทุกคนที่คุณ รัก ของคุณอาจ และทำเช่นนั้น กรุณา ด้วยความเร่งด่วน สำหรับทุกเครื่องของนาฬิกาลบน้อยลงและน้อยลง และก็มี commencements มี cessations และคุณจะอยู่ในสภาพไม่สามารถเพลิดเพลินกับการเข้าร่วมพิธีกับเหตุการณ์ที่ว่าบ่ายวิธีรื่นรมย์ชีวิตที่สมบูรณ์ ชีวิตที่โดดเด่น ชีวิตที่เกี่ยวข้อง เป็นความสำเร็จ ไม่สิ่งที่ตกลงไปในตักของคุณเนื่องจากคุณเป็นคนดี หรือแม่สั่งจากการจัด คุณจะทราบบรรพบุรุษเอาปวดให้เกียรติ์ในชีวิต เสรีภาพ และการแสวงหาความสุขความปลอดภัย — ค่อนข้างเป็นคำที่ใช้งานอยู่ การแสวงหาซึ่งควรคิดที่ใบ เวลาน้อยสำหรับการโกหกรอบดูนก roller-skate บน YouTube โรสเวลต์ประธานาธิบดีแรก ไรเดอร์หยาบเก่า สนับสนุนพลังชีวิต นาย Thoreau อยากขับชีวิตเข้ามุม ลึกสด และดูดออกไขทั้งหมด กวี Mary Oliver บอกแถว แถวในการหมุน และ roil ท้องถิ่น คน... ลืมใคร...จากเวลาเวลาสนับสนุนให้นักวิชาการหนุ่มกับโฮแบบบูรณาการจากวัน จุดเป็นเหมือนกัน: ทาง แล้ว ไม่รอแรงบันดาลใจหรือความรักเพื่อหาคุณ ได้รับ ออก สำรวจ ค้นหาตัวเอง และจับไว้ ด้วยมือทั้งสองขึ้น (ตอนนี้ ก่อนที่จะรีบปิด และได้รับรอยสักของคุณ YOLO ผมชี้ illogic ของสมัยที่นิพจน์น้อย — เพราะสามารถ และควรอยู่ไม่เพียงครั้งเดียว แต่ทุกวันของชีวิตคุณ แทนที่คฤหาสน์ มันควรจะคุณสดเพียงครั้งเดียว... แต่เนื่องจาก YLOO ไม่มีวงแหวนเดียวกัน เรา shrug และตัดสินใจไม่ว่า)วันนี้ยึด แม้ว่า YLOOing นี้ ไม่ควรตีความเป็นสิทธิ์การใช้งาน self-indulgence เช่นรางวัลควรจะเป็น ชีวิตที่สมบูรณ์เป็นผล การ gratifyi

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"แต่เดฟ" คุณร้องไห้ "Walt Whitman บอกฉันฉันรุ่นของตัวเองของความสมบูรณ์แบบ! Epictitus บอกฉันฉันมีประกายของตัวเองของซุส! "และผมก็ไม่เห็นด้วย เพื่อที่จะทำให้ 6800000000 ตัวอย่างของความสมบูรณ์แบบ 6800000000 ประกายไฟของซุส คุณจะเห็นถ้าทุกคนเป็นพิเศษแล้วไม่มีใครอยู่ หากทุกคนได้รับรางวัลถ้วยรางวัลกลายเป็นความหมาย ในไม่ได้พูด แต่ไม่มีการแข่งขันที่ลึกซึ้งเพื่อให้ดาร์วินกับอีกคนหนึ่งซึ่งเกิดของเราผมคิดว่าจากความกลัวของเล็กน้อยของเราเองส่วนหนึ่งของความกลัวของเราของการตายของเรามีของสายเราชาวอเมริกันเพื่อความเสียหายของเรามารัก เกียรติมากกว่าผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของแท้ เราได้มาจะเห็นพวกเขาเป็นจุดและเรายินดีที่จะประนีประนอมมาตรฐานหรือไม่สนใจความเป็นจริงถ้าเราสงสัยว่าเป็นวิธีที่เร็วที่สุดหรือวิธีเดียวที่จะมีบางสิ่งบางอย่างที่จะวางบนหิ้งสิ่งที่จะก่อให้เกิดกับอีกา เกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างที่จะยกระดับตัวเองเป็นจุดที่ดีขึ้นในเสาโทเท็มทางสังคม ไม่มีอีกต่อไปมันเป็นวิธีการที่คุณเล่นเกมไม่เป็นมันก็ไม่ว่าคุณจะชนะหรือแพ้หรือเรียนรู้หรือขยายหรือสนุกกับตัวเองทำมัน ตอนนี้ก็ "ดังนั้นสิ่งนี้ไม่ได้รับฉัน?" เป็นผลให้เราพยายามลดราคาที่คุ้มค่าและการสร้างแพทย์คลินิกกัวเตมาลาจะมากขึ้นเกี่ยวกับการประยุกต์ใช้ในการ Bowdoin กว่าความเป็นอยู่ของ Guatemalans มันเป็นโรคระบาดและในทางไม่ได้รักเก่าเลสลีย์สูงเป็นภูมิคุ้มกัน ... หนึ่งในที่ดีที่สุดของ 37,000 ทั่วประเทศเลสลีย์โรงเรียนมัธยม ... ที่ดีคือไม่ดีพอที่ B เป็น C ใหม่และหลักสูตร midlevel เรียกว่าขั้นสูงวิทยาลัยตำแหน่ง และฉันหวังว่าคุณจะจับฉันเมื่อฉันกล่าวว่า "หนึ่งในดีที่สุด." ฉันกล่าวว่า "สิ่งที่ดีที่สุด" เพื่อให้เราสามารถรู้สึกดีเกี่ยวกับตัวเองเพื่อให้เราสามารถรับความสุขในความแตกต่างที่ง่ายเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่คลุมเครือและพิสูจน์ไม่ได้และนับตัวเอง ในหมู่ชนชั้นที่ใครก็ตามที่พวกเขาอาจจะและเพลิดเพลินกับการรับรู้ของขาขึ้นในการแข่งขันการรับรู้ แต่คำพูดที่ไร้ตรรกะ ตามคำนิยามสามารถมีได้เพียงหนึ่งที่ดีที่สุด คุณหรือคุณไม่ได้.
ถ้าคุณได้เรียนรู้อะไรในสี่ปีของคุณที่นี่ผมหวังว่ามันจะเป็นว่าการศึกษาควรจะให้มากกว่าประโยชน์วัสดุตื่นเต้นของการเรียนรู้ คุณได้เรียนรู้มากเกินไปผมหวังว่าในขณะที่เรามั่นใจเคิลส์, ภูมิปัญญาที่เป็นองค์ประกอบของความสุขหัวหน้า (ที่สองคือไอศครีม ... เพียง FYI.) ฉันหวังว่าคุณจะยังได้เรียนรู้มากพอที่จะรับรู้วิธีการเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คุณรู้ว่า ... วิธีการเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คุณรู้ว่าตอนนี้ ... ในขณะนี้ ... สำหรับวันนี้เป็นเพียงการเริ่มต้น มันเป็นสถานที่ที่คุณไปจากที่นี่ว่าเรื่อง.
ในขณะที่คุณเริ่มแล้วและก่อนที่คุณจะกระจัดกระจายไปตามลมที่ฉันขอให้คุณทำสิ่งที่คุณทำไม่มีเหตุผลอย่างอื่นมากกว่าที่คุณรักและเชื่อในความสำคัญของมัน ไม่รำคาญกับงานที่คุณไม่เชื่อในอะไรมากไปกว่าที่คุณจะคู่สมรสของคุณไม่ได้คลั่งไคล้เกรงว่าคุณก็พบว่าตัวเองในด้านผิดของการเปรียบเทียบบัลติมอร์ Orioles ต้านทานความสะดวกสบายง่ายต่อความพึงพอใจของผู้แววกว้างขวางของวัตถุนิยมอัมพาตยาเสพติดของความพอใจในตนเอง จะคุ้มค่าของข้อได้เปรียบของคุณ และอ่าน ... อ่านตลอดเวลา ... อ่านเป็นเรื่องของหลักเป็นเรื่องของตัวเองเคารพ อ่านเป็นหลักบำรุงของชีวิต พัฒนาและปกป้องความรู้สึกทางศีลธรรมและแสดงให้เห็นถึงตัวละครที่จะใช้มัน กล้าฝัน. ทำงานหนัก. คิดว่าสำหรับตัวเอง รักทุกอย่างที่คุณรักทุกคนที่คุณรักที่มีทั้งหมดของคุณอาจ และทำเช่นนั้นโปรดด้วยความรู้สึกเร่งด่วนสำหรับติ๊กของนาฬิกาทุกหักจากน้อยลงและน้อย; และแน่นอนที่มี commencements มี cessations และคุณจะอยู่ในสภาพที่จะเพลิดเพลินไปกับการเข้าร่วมพิธีเหตุการณ์ที่ไม่ว่าวิธีการที่น่ารื่นรมย์ช่วงบ่าย.
ชีวิตที่ตอบสนองการใช้ชีวิตที่โดดเด่นชีวิตที่เกี่ยวข้องเป็นความสำเร็จที่ ไม่ใช่สิ่งที่ก้มลงตักของคุณเพราะคุณเป็นคนดีหรือแม่ที่สั่งซื้อได้จากบริการด้านอาหาร คุณจะได้ทราบบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งเอาปวดเพื่อรักษาความปลอดภัยถูกยึดครองของคุณเพื่อชีวิตเสรีภาพและการแสวงหาความสุขค่อนข้างเป็นคำที่ใช้งาน, การแสวงหาซึ่งใบที่ฉันควรจะคิดว่าเวลาน้อยสำหรับโกหกรอบดูนกแก้วลูกกลิ้งสเก็ตบน YouTube . เป็นครั้งแรกที่ประธานาธิบดีรูสเวลไรเดอร์เก่าหยาบสนับสนุนชีวิตที่มีพลัง นายโรต้องการที่จะขับรถเข้าไปในชีวิตมุมที่จะอยู่ลึกและดูดออกทั้งหมดไขกระดูก กวีแมรี่โอลิเวอร์บอกให้เราแถวแถวเข้าไปหมุนและ roil เฉพาะคน ... ผมลืมที่ ... เวลาผ่านไปกระตุ้นให้นักวิชาการหนุ่มสาวที่จะ Carpe heck ออกจากเบี้ยเลี้ยง จุดคือเดียวกัน: รับไม่ว่างมีที่มัน ไม่ต้องรอให้แรงบันดาลใจหรือความปรารถนาที่จะได้พบกับคุณ ลุกขึ้นได้รับการออกสำรวจพบว่ามันตัวเองและคว้าถือด้วยมือทั้งสอง (ตอนนี้ก่อนที่คุณจะรีบออกไปและได้รับรอยสัก YOLO ของคุณให้ผมชี้ illogic ของการแสดงออกเพราะเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่อินเทรนด์ที่คุณสามารถและควรจะอยู่ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว แต่ทุกวันในชีวิตของคุณ. แทนที่จะคุณอยู่เพียงเมื่อมัน ควรจะมีคุณอยู่เพียงครั้งเดียว ... แต่เพราะ YLOO ไม่ได้มีแหวนเดียวกันเรายักและตัดสินใจมันไม่สำคัญ.)
ไม่มีการยึดในวันนี้แม้ว่า YLOOing นี้ควรจะตีความว่าเป็นใบอนุญาตสำหรับการปล่อยตัวด้วยตนเอง เช่นเดียวกับรางวัลที่ควรจะเป็นที่ตอบสนองชีวิตเป็นผลให้ gratifyi