It is well-known that increasing te

It is well-known that increasing temperature reduces the solvent density and consequently decreases the yield of lycopene at constant pressure. At the same time, higher temperature promotes the solubility of the solute and increases the yield by the high mass transfer of solute in the matrix and/or from the matrix to the solvent due to the effect (Marsili & Callahan, 1993). Therefore, the increase in temperature could have either a positive or a negative effect, as a result of the balance between CO2 density (q and solute vapor pressure. In our study, the increase of lycopene yield in SCCO2 fluid extraction depends more on the solute’s vapor effect. Although lycopene is not stable during long heating times and was approximately 53.5% degraded after 60 min at 100 _C through isomerization or auto-oxidation (Boskovic, 1979; Mayeaux, Xu, King, & Prinyawiwatkul, 2006; Shi & Maguer, 2000), total lycopene contents still increased during the thermal processing of tomato products due to the elevated release of lycopene from the skin tissue matrix (Dewanto, Wu, Adom, & Liu, 2002; Seybold, Frohlich, Bitsch, Otto, & Bohm, 2004; Toor & Savage, 2006). For SC-CO2 fluid extractions, the enhanced release of lycopene from the insoluble fibre portion of tomato skin may also contribute to the increased yield.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นที่รู้จักว่า เพิ่มอุณหภูมิลดความหนาแน่นตัวทำละลาย และลดผลผลิตของ lycopene ที่ความดันคงดังนั้น ในเวลาเดียวกัน อุณหภูมิสูงขึ้นละลายของตัวถูกละลายส่งเสริม และเพิ่มผลตอบแทนสูงโดยรวมโอนเข้าบัญชีของตัวถูกละลาย ในเมตริกซ์ หรือ จากเมทริกซ์การตัวทำละลายเนื่องจากลักษณะพิเศษ (Marsili & Callahan, 1993) ดังนั้น การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิได้เป็นบวกหรือผลกระทบ จากสมดุลระหว่างความหนาแน่นของ CO2 (q และความดันไอของตัวถูกละลาย ในการศึกษาของเรา เพิ่มผลผลิต lycopene ใน SCCO2 สกัดของเหลวนั้นมากขึ้นในลักษณะพิเศษของตัวไอ แม้ว่าจะไม่มีเสถียรภาพในระหว่าง lycopene ร้อนยาวเวลา และประมาณ 53.5% เสื่อมโทรมหลังจาก 60 นาทีที่ 100 _C isomerization หรืออัตโนมัติออกซิเดชัน (Boskovic, 1979 Mayeaux, Xu คิง & Prinyawiwatkul, 2006 ชิ & Maguer, 2000), lycopene รวมเนื้อหายังคงเพิ่มขึ้นในระหว่างการประมวลผลความร้อนของผลิตภัณฑ์มะเขือเทศเนื่องจากปล่อยยกระดับของ lycopene จากเมทริกซ์เนื้อเยื่อผิว (Dewanto วู Adom และ หลิว 2002 Seybold, Frohlich, Bitsch ออตโต และ Bohm, 2004 Toor และ Savage, 2006) การสกัดของเหลว SC CO2, lycopene รุ่นพิเศษจากเส้นใยที่ไม่ละลายน้ำส่วนผิวมะเขือเทศอาจร่วมจากผลตอบแทนเพิ่มขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นจะช่วยลดความหนาแน่นของตัวทำละลายและทำให้ลดผลตอบแทนของไลโคปีนที่ความดันคงที่ ในขณะเดียวกันอุณหภูมิที่สูงขึ้นส่งเสริมการละลายของตัวละลายและเพิ่มผลผลิตโดยการถ่ายเทมวลสูงของตัวละลายในเมทริกซ์และ / หรือจากเมทริกซ์ที่จะเป็นตัวทำละลายเนื่องจากผล (Marsili และสิทธิชัย, 1993) ดังนั้นการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิอาจมีทั้งบวกหรือผลลบเป็นผลมาจากความสมดุลระหว่างความหนาแน่นของ CO2 (Q และความดันไอละลาย. ในการศึกษาของเราการเพิ่มขึ้นของอัตราผลตอบแทนของไลโคปีนในการสกัดของเหลว ScCO2 ขึ้นอยู่กับของตัวละลาย ผลกระทบแม้ว่าไอไลโคปีนไม่ได้มีเสถียรภาพในช่วงเวลาที่ความร้อนที่ยาวนานและมีมูลค่าประมาณ 53.5% ลดลงหลังจาก 60 นาทีที่ 100 _C ผ่าน isomerization หรืออัตโนมัติออกซิเดชัน (Boskovic 1979. Mayeaux เสี่ยวกษัตริย์และ Prinyawiwatkul 2006; & ชิ Maguer, 2000) เนื้อหาไลโคปีนรวมเพิ่มขึ้นยังคงระหว่างการประมวลผลความร้อนของผลิตภัณฑ์มะเขือเทศเนื่องจากการปล่อยสูงของไลโคปีนจากเมทริกซ์เนื้อเยื่อผิว (Dewanto วู, ตบแต่งและหลิว 2002; Seybold, Frohlich, Bitsch อ็อตโตและ Bohm, 2004; Toor & โหด 2006) สำหรับ SC-CO2 สกัดของเหลวออกที่เพิ่มขึ้นของไลโคปีนจากส่วนเส้นใยที่ไม่ละลายน้ำของผิวมะเขือเทศยังอาจนำไปสู่​​ผลตอบแทนที่เพิ่มขึ้น.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นที่รู้จักกันดีว่า เพิ่มอุณหภูมิ ลดความหนาแน่นของตัวทำละลายและจึงลดปริมาณของไลโคปีนที่ความดันคงที่ ใน เวลาเดียวกัน อุณหภูมิสูงกว่าส่งเสริมการละลายของตัวถูกละลาย และเพิ่มผลผลิต โดยการถ่ายเทมวลสูงของตัวถูกละลายในเมทริกซ์และ / หรือจากเมทริกซ์เพื่อละลายเนื่องจากผลกระทบ ( marsili &สิทธิชัย , 1993 ) ดังนั้นการเพิ่มอุณหภูมิอาจมีทั้งบวกหรือผลกระทบ ผลของความสมดุลระหว่างความหนาแน่น CO2 ( Q และตัวถูกละลายไอน้ำความดัน ในการศึกษาของเรา การเพิ่มขึ้นของผลผลิตในการสกัดไลโคพีน scco2 ของเหลวขึ้นอยู่กับอุณหภูมิของไอน้ำ ผล แต่ไลโคปีนไม่คงที่ในช่วงเวลาที่ยาวนาน และมีความร้อนประมาณ 535 % ซึ่งหลังจาก 60 นาทีที่ 100 _c ผ่านการแยกหรืออัตโนมัติออกซิเดชัน ( boskovic , 1979 ; mayeaux , ซู , กษัตริย์ , & prinyawiwatkul , 2006 ; ชิ& maguer , 2000 ) , ปริมาณไลโคพีนรวมยังคงเพิ่มขึ้นในการประมวลผลของผลิตภัณฑ์มะเขือเทศเนื่องจากความร้อนสูงรุ่นของไลโคปีนจากเนื้อเยื่อผิวหนัง ( dewanto เมทริกซ์ , วู adom & , หลิว , 2002 ; เซโบลด์โฟรลิก , bitsch อ๊อตโต้ & , บอม , 2004 ;หรือ&ป่าเถื่อน , 2006 ) สำหรับ sc-co2 fluid การสกัด ปรับปรุงรุ่นของไลโคปีนจากมะเขือเทศ ส่วนของผิวเส้นใยที่ไม่ละลายน้ำ จะสามารถช่วยเพิ่มผลผลิต