Levitt grew up in Bensonhurst, Broo

Levitt grew up in Bensonhurst, Brooklyn, NY. She dropped out of high school and went to work for a commercial photographer. There, she taught herself photography. While teaching art classes to children in 1937, Levitt became intrigued with the transitorychalk drawings that were part of the New York children's street culture of the time. She purchased a Leica camera and began to photograph these works, as well as the children who made them. The resulting photographs were ultimately published in 1987 as In The Street: chalk drawings and messages, New York City 1938–1948.[4]
She associated with Walker Evans in 1938-39. She enjoyed early success. In July 1939, the new photography section of theMuseum of Modern Art in New York City included Levitt's work in its inaugural exhibition.[5] In 1943, Nancy Newhall curated her first solo exhibition "Helen Levitt: Photographs of Children" there. Her next major shows were in the 1960s; Amanda Hopkinson suggests that this second wave of recognition was related to the feminist rediscovery of women's creative achievements.[5]
In the late 1940s, Levitt made two documentary films with Janice Loeb and James Agee: In the Street (1948) and The Quiet One(1948). Levitt, along with Loeb and Sidney Meyers, received an Academy Award nomination for the screenplay of The Quiet One. Levitt was active in film making for nearly 25 years; her final film credit is as an editor for John Cohen's documentary The End of an Old Song (1972).[6] Levitt's other film credits include the cinematography on The Savage Eye (1960),[7] which was produced by Ben Maddow, Meyers, and Joseph Strick, and also as an assistant director for Strick and Maddow's film version of Genet's play The Balcony (1963). In her biographical essay, Maria Hambourg writes that Levitt "has all but disinherited this part of her work."[4]
In 1959 and 1960, Levitt received two Guggenheim Foundation grants to take color photographs on the streets of New York, and she returned to still photography.[4] In 1965 she published her first major collection, A Way of Seeing.[8] Much of her work in color from the 1960s was stolen in a 1970 burglary of her East 13th Street apartment. The remaining photos, and others taken in the following years, can be seen in the 2005 book Slide Show: The Color Photographs of Helen Levitt.[9] In 1976, she was a Photography Fellow of the National Endowment for the Arts.
She lived in New York City and remained active as a photographer for nearly 70 years.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข่าวโตใน Bensonhurst บรู๊คลิน NY เธอหลุดออกจากโรงเรียน และไปทำงานเป็นช่างภาพเชิงพาณิชย์ มี เธอสอนตัวเองถ่ายภาพ ในขณะที่สอนเรียนศิลปะเด็กในปี 1937 ข่าวกลายเป็นประหลาดใจกับภาพวาดของ transitorychalk ที่เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมถนนนิวยอร์กเด็กแล้ว เธอซื้อกล้องไลก้า และเริ่มถ่ายงานเหล่านี้ เป็นเด็กที่ทำให้พวกเขา ภาพผลลัพธ์สุดเผยแพร่ในปีค.ศ. 1987 เป็นในถนน: ชอล์กวาดและข้อความ 1938–1948 นิวยอร์ก[4]
เธอเกี่ยวข้องกับอีวานส์ Walker ใน 1938-39 เธอเพลิดเพลินกับความสำเร็จก่อน ในเดือนกรกฎาคมปีพ.ศ. 2482 ส่วนการถ่ายภาพใหม่ของ theMuseum ของศิลปะสมัยใหม่ในนิวยอร์กรวมของข่าวงานในนิทรรศการของคณะ[5] ใน 1943 เดนแฮมสปริงส์ Nancy curated ของนิทรรศการเดี่ยวครั้งแรก "เฮเลนข่าว:รูปถ่ายของเด็ก" มีการ แสดงหลักถัดไปของเธอได้ในปี 1960 อแมนด้า Hopkinson แนะนำที่ นี้คลื่นที่สองของการรับรู้เกี่ยวข้องกับการค้นพบวิชชา feminist ของสตรีสร้างสรรค์ความสำเร็จ[5]
2483 ข่าวทำภาพยนตร์สารคดีสองกับเจนิสดิคคิน Loeb และนักวิเคราะห์ของเจมส์: ในเดอะสตรีท (ค.ศ. 1948) และ One(1948) เงียบ ข่าว Loeb และห้องกว้าง Meyers ได้รับการสรรหารางวัลออสการ์สำหรับ screenplay ที่ของสงบหนึ่ง ข่าวถูกใช้งานอยู่ในฟิล์มที่ทำมาเกือบ 25 ปี ฟิล์มสุดท้ายเครดิตของเธอเป็นตัวสารคดีจอห์นโคเฮน (1972) มีเพลงเก่าสิ้นสุด[6] ข่าวเครดิตอื่น ๆ ภาพยนตร์ cinematography ใน The Savage ตา (1960), [7] ซึ่งถูกผลิต โดย Ben Maddow, Meyers และโจเซฟ Strick รวม และยังเป็นผู้ช่วยผู้อำนวยการ Strick และของ Maddow รุ่นฟิล์มของ Genet เล่นระเบียง (1963) ในเรียงความของเธอชีวประวัติ Maria Hambourg เขียนว่า ข่าว "ได้ทั้งหมดแต่ disinherited นี้เป็นส่วนหนึ่งของการทำงานของเธอ"[4]
1959 และ 1960 ข่าวรับเงินช่วยเหลือมูลนิธิ Guggenheim สองจะถ่ายสีบนท้องถนนของนิวยอร์ก และก็กลับมายังถ่ายภาพ[4] ในปี 1965 เธอประกาศชุดใหญ่ของเธอแรก A วิธีดู[8] มากเธอทำสีจากปี 1960 ถูกขโมยใน 1970 โจรขโมยของตะวันออก 13 ถนนอพาร์ทเมนท์ของเธอ สามารถดูภาพที่เหลือ และอื่น ๆ ในปี ในหนังสือ 2005 นิ่ง: เดอะสีภาพของเฮเลนข่าว[9] ในปี 1976 เธอเป็นเพื่อนถ่ายภาพขององค์การกองทุนแห่งชาติสำหรับศิลปะ
เธออาศัยอยู่ในนครนิวยอร์ก และยังคงใช้เป็นที่ถ่ายภาพมาเกือบ 70 ปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Markets เติบโตขึ้นใน bensonhurst Brooklyn , NY เธอออกจากโรงเรียนสูงและไปทำงานสำหรับนักถ่าย ภาพ ที่ทางการค้า มีเธอสอนถ่าย ภาพ ตัวเอง ในขณะที่การเรียนการสอนให้เด็กเรียนวิชาศิลปะในปี 1937 กลายเป็นอุดมคติ Markets transitorychalk พร้อมด้วย ภาพ วาดที่เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมถนนของ New York คนของเวลาที่ได้เธอซื้อกล้อง leica ที่และเริ่มถ่ายรูปนี้เป็นอย่างดีเป็นคนที่ทำให้พวกเขา ถ่าย ภาพ ที่ออกมาเผยแพร่ในปี 1987 และในถนนที่ในท้ายที่สุด ภาพ วาดชอล์กและข้อความ New York City 1938-1948 .[ 4 ]
เธอที่เกี่ยวข้องกับ Walker ในเทือกเขา Mount Evans 1938-39 . เพลิดเพลินใจไปกับเธอประสบความสำเร็จตั้งแต่เช้าตรู่ ในเดือนกรกฎาคม 1939ส่วนกล้องถ่าย ภาพ ใหม่ของ themuseum ของศิลปะสมัยใหม่ใน New York City รวมถึงงานของ Markets ในการจัดแสดงนิทรรศการเป็นฉบับปฐมฤกษ์ของ[ 5 ]ใน 1943 แนนซี่ Newhall curated จัดแสดงนิทรรศการเดี่ยวครั้งแรกของเธอ"เฮเลน Markets ภาพถ่าย ของคน"มี แสดงสำคัญถัดไปของเธออยู่ใน 1960 samanda ในชี้ให้เห็นว่าคลื่นลูกที่สองของการยอมรับเป็นที่เกี่ยวข้องกับการค้นพบใหม่เกี่ยวกับผลงานของสตรีนิยมที่สร้างสรรค์ความสำเร็จของผู้หญิง.[ 5 ],
ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1940 Markets ทำให้ทั้งสองมีหนังสารคดี janice loeb เจมส์รองในถนน( 1948 )และเงียบสงบที่( 1948 ) Markets พร้อมด้วย loeb และนอกจากวิลล์ฮิวส์ meyers ได้รับการเสนอชื่อ Academy Award สำหรับบท ภาพยนตร์ ทของอันเงียบสงบที่Markets อยู่ในการทำ ภาพยนตร์ เกือบ 25 ปีสุดท้าย ภาพยนตร์ เครดิตเป็นของเธอเป็นเครื่องมือแก้ไขสำหรับรายการสารคดีของจอห์นเฮนปลายของเก่าเพลง( 1972 ),.[ 6 ]เครดิต ภาพยนตร์ อื่นๆของ Markets รวมถึงข้อโต้แย้งที่ดุร้ายตา( 1960 )[ 7 ]ซึ่งได้รับการสร้างขึ้นโดย Ben maddow meyers และโยเซฟดูซิและนอกจากนั้นยังเป็นผู้ช่วยผู้อำนวยการที่สำหรับ ภาพยนตร์ ของดูซิ maddow และของเล่นของ genet ระเบียง( 1963 ) ในความพยายามอ่านประวัติของเธอมาเรีย hambourg Markets เขียนว่า"มี disinherited ส่วนหนึ่งของการทำงานของเธอ"[ 4 ]ทั้งหมดแต่
ใน 1959 .สำหรับรุ่น 1960 Markets และได้รับสอง Guggenheim มูลนิธิจะให้สิทธิในการถ่าย ภาพ สีบนถนนสายต่างๆของ New York และเธอก็กลับไปยังยังถ่าย ภาพ[ 4 ]ในปี 1965 เธอเผยแพร่คอลเลคชั่นขนาดใหญ่แห่งแรกของเธอทางการรับชม.[ 8 ]เป็นอย่างมากในการทำงานของเธอในสีจาก 1960 s ที่ถูกขโมยไปใน 1970 สัญญาณกันขโมยของอพาร์ทเมนท์ East 13 Street ของเธอ ผู้อื่นและ ภาพ ที่เหลือในปีต่อไปนี้สามารถที่จะเห็นได้จาก 2005 หนังสือแสดง ภาพ สไลด์สี ภาพถ่าย ของเฮเลน Markets .[ 9 ]ในปี 1976เธอเป็นคนถ่าย ภาพ ของสะสมที่สำหรับการจัดแสดงงานศิลปะที่
เธออาศัยอยู่ในเมือง New York และอยู่ในเกณฑ์เป็น ช่างภาพ ที่เกือบ 70 ปี.