Children learn to write by teaching

Children learn to write by teaching robots
Researchers in Switzerland have designed a system where children teach robot students how to write, and in the process improve their own handwriting skills. This learning by teaching paradigm, they say, could engage unmotivated students as well as boost their self-confidence.

The prototype system, called CoWriter, was developed by researchers at the Swiss Federal Institute of Technology (EPFL) in Lausanne. A humanoid robot, designed to be likeable and interact with humans, is presented with a word that the child spells out in plastic letters. The robot recognizes the word and tries to write it, with its attempt appearing on a tablet. The child then identifies and corrects the robot's errors by re-writing the word or specific letters.

"The robot is facing difficulties to write. So the child as a teacher tends to commit itself to help the robot. And this is what we call in psychology 'the protégé effect'; it [the child] will try to protect this robot and help him to progress. And it's a pretty well known fact that if the robot fails and keeps on failing and not improve its handwriting, the child will feel responsible for that. And by just relying on this effect we can really engage the children into a sustained interaction with the robot," explained Lemaignan.

Previous studies have shown that when children experience difficulties in writing, they can lose confidence or eventually withdraw from the learning process. This can have a knock-on effect for their entire education. But a program like CoWriter, where students put themselves in the place of the teacher and pass on what they know to their peers, can help them regain self-esteem and motivation.

Lemaignan said their system makes the robot play the role of the peer who is the worst student in the class. The idea here is to introduce a new role for the robot; the robot is the worst writer in the classroom. And for children who did face difficulties and were before the worst students, there's now one who is even worse than them."

The team hopes their research will be the basis for an innovative use for robotics which addresses a widespread challenge in education. However, any teachers that may feel their livelihoods under threat need not worry, says Lemaignan

"Many people ask if this sort of technology could simply replace teachers. And... no. The key point is the robot plays a role that the teacher cannot play, that is the bad writer. But it doesn't replace in any way the teacher; the teacher is still the one who decides the kind of mistakes the robot could do, should do, has to do to address the specific difficulties, trouble that the given child face."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เด็กเรียนรู้การเขียน โดยสอนหุ่นยนต์นักวิจัยในประเทศสวิสเซอร์แลนด์ได้ทำการออกแบบระบบที่เด็กสอนนักเรียนหุ่นยนต์เขียน และในกระบวนการพัฒนาทักษะการเขียนด้วยลายมือตนเอง การเรียนรู้ตามกระบวนทัศน์สอน ว่า สามารถ unmotivated นักเรียนมีส่วนร่วม ตลอดจนเพิ่มความมั่นใจของพวกเขาระบบต้นแบบ เรียกว่า CoWriter ได้รับการพัฒนา โดยนักวิจัยที่สวิสกลางสถาบันของเทคโนโลยี (EPFL) ในเมืองโลซานน์ หุ่นยนต์อ้จ likeable และโต้ตอบกับมนุษย์ การออกแบบนำเสนอ ด้วยคำที่เด็กในตัวอักษรพลาสติก หุ่นยนต์รู้จักคำ และพยายามที่จะเขียนนั้น ด้วยความพยายามของปรากฏบนแท็บเล็ต เด็กระบุ และแก้ไขข้อผิดพลาดของหุ่นยนต์ โดยเขียนคำหรือตัวอักษรที่ระบุอีกครั้งแล้ว"หุ่นยนต์จะหันความยากลำบากในการเขียน ดังนั้น เด็กเป็นครูมีแนวโน้มที่จะ ยอมรับตัวเองจะช่วยให้หุ่นยนต์ และนี่คือสิ่งที่เราเรียกในจิตวิทยา 'ฝากผล' [เด็ก] มันจะพยายามปกป้องหุ่นยนต์ตัวนี้ และช่วยให้เขาดำเนินการ และมันเป็นความจริงสวยไม่รู้จักว่า ถ้าหุ่นยนต์ล้มเหลว และจะล้มเหลวใน และไม่ปรับปรุงการเขียนด้วยลายมือ เด็กจะรู้สึกชอบที่ และ โดยอาศัยลักษณะพิเศษนี้เพียงแค่ เราสามารถจริง ๆ เด็ก ๆ เป็นการโต้ตอบ sustained ด้วยหุ่นยนต์ อธิบาย Lemaignanการศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงว่า เมื่อเด็กประสบความยากลำบากในการเขียน พวกเขาสามารถสูญเสียความเชื่อมั่น หรือถอนในที่สุดจากกระบวนการเรียนรู้ นี้สามารถมีผล knock-on สำหรับนักศึกษาทั้งหมด แต่โปรแกรมเช่น CoWriter ที่นักเรียนนำตัวเองเลิศครู และผ่านไปเพื่อนของพวกเขาในสิ่งที่พวกเขารู้ สามารถช่วยการฟื้นการนับถือตนเองและแรงจูงใจLemaignan กล่าวว่า ระบบของพวกเขาทำให้หุ่นยนต์ที่เล่นบทบาทของเพื่อนที่เป็นนักเรียนที่เลวร้ายที่สุดในชั้นเรียน ความคิดที่นี่คือการ แนะนำบทบาทใหม่สำหรับหุ่นยนต์ หุ่นยนต์เป็นนักเขียนที่เลวร้ายที่สุดในห้องเรียน และสำหรับเด็กที่ไม่ได้เผชิญกับความยากลำบาก และถูกก่อนนักเรียนที่เลวร้ายที่สุด ขณะนี้มีคนที่เป็นได้ยิ่งกว่านั้น"ทีมงานหวังว่า วิจัยของพวกเขาจะเป็นพื้นฐานของการใช้นวัตกรรมสำหรับหุ่นที่อยู่ท้าทายอย่างแพร่หลายในการศึกษา อย่างไรก็ตาม ไม่ต้องกังวลใด ๆ ครูที่อาจสัมผัสวิถีชีวิตของพวกเขาภายใต้การคุกคาม กล่าวว่า Lemaignan"หลายคนถามถ้า เทคโนโลยีประเภทนี้ก็สามารถแทนครู เกราะ 555 ประเด็นสำคัญคือ หุ่นยนต์มีบทบาทที่ครูไม่สามารถเล่น ที่ผู้เขียนไม่ดี แต่มันไม่แทนใด ๆ ครู ครูจะยังคงเป็นผู้หนึ่งที่กำหนดชนิดของข้อผิดพลาดสามารถทำหุ่นยนต์ ควรทำอย่างไร มีการดำเนินการเพื่อระบุปัญหา ปัญหาที่กำหนดให้เด็กเผชิญ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เด็กเรียนรู้ที่จะเขียนโดยหุ่นยนต์
ครูนักวิจัยในสวิตเซอร์แลนด์ ได้ออกแบบระบบที่สอนหุ่นยนต์เด็กเรียนวิธีการเขียน และในกระบวนการพัฒนาทักษะการเขียนด้วยลายมือของเขาเอง การเรียนรู้โดยการสอนพวกเขาว่า กระบวนทัศน์ สามารถดึงดูดนักเรียนบันดาลใจ รวมทั้งเพิ่มความมั่นใจ

เรียก cowriter ต้นแบบ , ระบบพัฒนาโดยนักวิจัยที่สถาบันเทคโนโลยีสวิส ( epfl ) ในเมืองโลซานน์ . หุ่นยนต์เดินสองขา ออกแบบให้น่าคบหาและโต้ตอบกับมนุษย์ จะเสนอคำที่เด็กในคาถาออก ตัวอักษรพลาสติก หุ่นยนต์ รู้จักคำ และพยายามที่จะเขียนมัน กับความพยายามที่ปรากฏบนแท็บเล็ตเด็ก แล้วระบุและแก้ไขข้อผิดพลาดของหุ่นยนต์ โดยจะเขียนคำหรือตัวอักษรที่เฉพาะเจาะจง

" หุ่นยนต์จะเผชิญความยากลำบากในการเขียน ดังนั้น เด็กที่เป็นครูมีแนวโน้มที่จะกระทำตัวเองเพื่อช่วยให้หุ่นยนต์ และนี้คือสิ่งที่เราเรียกว่าจิตวิทยา ' เมซุท เอิทซิลผล ' ; [ เด็ก ] จะพยายามปกป้องหุ่นยนต์นี้และช่วยให้เขาก้าวหน้าและมันก็ค่อนข้างจริงที่รู้จักกันดีว่า ถ้าหุ่นยนต์ที่ล้มเหลวและยังล้มเหลวและไม่ปรับปรุงการเขียน เด็กจะรู้สึกชอบที่ และโดยอาศัยเพียงผลนี้ เราสามารถจ้างเด็กเข้าไปสนับสนุนปฏิสัมพันธ์กับหุ่นยนต์ " อธิบาย lemaignan

การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่า เมื่อเด็กที่พบความยากลำบากในการเขียนพวกเขาจะสูญเสียความมั่นใจ หรือในที่สุดถอนตัวจากการเรียน นี้สามารถได้เคาะบนผลการศึกษาของพวกเขาทั้งหมด แต่โปรแกรม cowriter ที่นักเรียนใส่ตัวเองในสถานที่ของครูและผ่านสิ่งที่พวกเขารู้ว่าเพื่อนของพวกเขา ช่วยให้พวกเขาฟื้นความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองและแรงจูงใจ .

lemaignan กล่าวว่าระบบของพวกเขาทำให้หุ่นยนต์เล่นบทบาทของเพื่อนที่เป็นนักเรียนที่แย่ที่สุดในชั้น ความคิดที่นี่คือการแนะนำบทบาทใหม่สำหรับหุ่นยนต์ ; หุ่นยนต์เป็นนักเขียนที่แย่ที่สุดในชั้นเรียน และสำหรับเด็กที่ได้เผชิญความลำบากและก่อนที่นักเรียนแย่ ขณะนี้มีคนที่แย่กว่านั้น "

และหวังว่าทีมวิจัยของพวกเขาจะเป็นพื้นฐานสำหรับการใช้นวัตกรรมหุ่นยนต์ที่อยู่ท้าทายอย่างกว้างขวางในการศึกษา อย่างไรก็ตาม ครูใด ๆที่อาจรู้สึกว่าวิถีชีวิตของพวกเขาภายใต้การคุกคาม ไม่ต้องกังวล ว่า lemaignan

" หลายคนถามว่า การจัดเรียงนี้ของเทคโนโลยีที่สามารถมาแทนที่ครู และ . . . ไม่ ที่สำคัญก็คือหุ่นยนต์มีบทบาทที่ครูไม่สามารถเล่นที่เขียนไม่ดี แต่ก็ไม่สามารถแทนที่ใด ๆครู ; ครูยังคงเป็นคนตัดสินใจชนิดของความผิดพลาดหุ่นยนต์สามารถทำ ควรทำ ต้องทำเพื่อแก้ไขปัญหาเฉพาะปัญหาที่ระบุหน้าเด็ก

"