This study shows that delayed cord

This study shows that delayed cord clamping for 180 seconds was an effective intervention to reduce anemia at 8 and 12 months of age in a high-risk population with minimal cost and without apparent adverse effects. If the intervention was implemented on a global scale, this could translate to 5 million fewer infants with anemia at 8 months of age, with particular public health significance in South Asia and Sub-Saharan Africa, where the prevalence of anemia is the highest.Children with anemia and iron deficiency are more likely to experience stunting and delayed psychomotor development.2 One study has shown that delayed cord clamping compared with early cord clamping improved scores in fine-motor and social domains at 4 years of age.29 Further follow-up studies will be required to evaluate the effect of delayed cord clamping on neurodevelopmental milestones in preschool and school children. Additional research may be needed to evaluate whether the optimal timing of cord clamping may be even later than 180 seconds (ie, at the delivery of the placenta).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี้แสดงให้เห็นว่าการศึกษาล่าช้าหนีบสาย 180 วินาทีคือการแทรกแซงมีประสิทธิภาพเพื่อลดโรคโลหิตจางที่ 8 และ 12 เดือนของอายุในประชากรมีความเสี่ยงสูงที่มีค่าใช้จ่ายต่ำและไม่มีผลกระทบที่เห็นได้ชัด หากแทรกแซงได้ดำเนินการในระดับโลกนี้อาจแปลให้ 5 ล้านน้อยกว่าทารกที่มีภาวะโลหิตจางที่ 8 เดือนอายุโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีความสำคัญต่อสุขภาพของประชาชนในภูมิภาคเอเชียใต้และ Sub-Saharan Africa ที่ความชุกของโรคโลหิตจางเป็นที่สูงที่สุด

เด็กที่มีโรคโลหิตจางและขาดธาตุเหล็กมีแนวโน้มที่จะแคระแกร็นประสบการณ์และความล่าช้าจิต development.2 หนึ่งการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าสายล่าช้าหนีบเมื่อเทียบกับช่วงต้นสายหนีบคะแนนที่ดีขึ้นในการปรับมอเตอร์และโดเมนสังคมใน 4 ปี age.29 การติดตามต่อไป ขึ้นการศึกษาจะต้องประเมินผลกระทบของการหนีบสายล่าช้าในเหตุการณ์สำคัญทางระบบประสาทในเด็กก่อนวัยเรียนและโรงเรียนเด็ก การวิจัยเพิ่มเติมอาจจะจำเป็นในการประเมินว่าระยะเวลาที่เหมาะสมของการหนีบสายไฟอาจจะช้ากว่า 180 วินาที (เช่นในการจัดส่งของรก)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าสายล่าช้าหนีบสำหรับ๑๘๐วินาทีเป็นการแทรกแซงที่มีประสิทธิภาพเพื่อลดโรคโลหิตจางที่8และ12เดือนของอายุในประชากรความเสี่ยงสูงที่มีค่าใช้จ่ายน้อยที่มีและไม่มีผลกระทบที่ชัดเจน. ถ้าการแทรกแซงถูกนำมาใช้ในระดับโลก, นี้สามารถแปลไปยัง๕,๐๐๐,๐๐๐น้อยกว่าทารกกับโรคโลหิตจางที่8เดือนของอายุ, ที่มีความสำคัญต่อสุขภาพสาธารณะโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเอเชียใต้และทวีปแอฟริกา, ที่ชุกของโรคโลหิตจางเป็นสูงสุด.

เด็กที่มีภาวะโลหิตจางและการขาดธาตุเหล็กมีแนวโน้มที่จะได้สัมผัสกับการพัฒนาที่เกิดขึ้นอย่างแคระและล่าช้า2การศึกษาแสดงให้เห็นว่าการหนีบสายล่าช้าเมื่อเทียบกับการยึดสายไฟเริ่มต้นในการปรับปรุงคะแนนในมอเตอร์และโดเมนสังคมที่4ปีของ อายุ29ปีการศึกษาต่อเนื่องจะต้องประเมินผลของการยึดสายไฟล่าช้าในเหตุการณ์สำคัญทางประสาทในเด็กก่อนวัยเรียนและโรงเรียน. การวิจัยเพิ่มเติมอาจจำเป็นในการประเมินว่าระยะเวลาที่เหมาะสมของการหนีบสายอาจจะแม้กระทั่งภายหลัง๑๘๐วินาที (เช่น, ที่ส่งของรก).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าการหน่วงเวลาการจับ 180 วินาทีเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการลดภาวะโลหิตจางในผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงสูง ถ้าการแทรกแซงทั่วโลกเกิดขึ้นในเด็กที่มีอายุ 8-month โรคโลหิตจางจะลด 50000-00 ซึ่งมีความสำคัญทางสาธารณสุขโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเอเชียใต้และซับซาฮาแอฟริกาที่มีอัตราสูงสุดของภาวะโลหิตจาง
เด็กที่มีภาวะโลหิตจางและการขาดธาตุเหล็กมีแนวโน้มที่จะประสบความล่าช้าในการพัฒนาและความล่าช้าในการพัฒนากีฬาจิตการศึกษาพบว่าเชือกหนีบในวัยสี่ขวบมีการปรับปรุงคะแนนในการเคลื่อนไหวที่ละเอียดอ่อนและสังคมเมื่อเทียบกับเชื อิทธิพลของสายสะดือปิดในขั้นพัฒนาการของเส้นประสาทในเด็กก่อนวัยเรียนและวัยเรียน การศึกษาเพิ่มเติมอาจจะต้องประเมินว่าเวลาที่ดีที่สุดสำหรับการจับสายสะดืออาจจะช้ากว่า 180 วินาที