There are a number of problems with

There are a number of problems with using earnings as a proxy for profit. Ideally, one would trace farm finances over many years and use the average of multiple years for the average rate of profit, since individual years can fluctuate on the basis of conditions and needed investments. Multiyear data are difficult to collect, and even the most detailed research has focused only on three farms over a single year (Hardesty and Leff 2010). Another problem is that, ideally, in the case of “what's left over” accounting, one would want to know the operating surplus and then the amount reinvested in fixed capital, the amount that paid down debt, and the amount taken as take-home pay. Reinvestments may not have been necessary for the operation, so may instead be considered profit and therefore added to the earnings category. 5 I did not do so with the data, so the data are rather conservative (low), reflecting what was left over after investments and debt payment. Also, in calculating earnings, I assumed that all farm partners contribute the same amount of work to, and receive the same amount of return from, the farm. Most farm partners put in a great deal of effort, but their efforts are not necessarily equal, and I did not ask for their precise number of hours worked on the farm in a year. Another shortcoming is that these data are not comparative among large farming regions; it is difficult to discuss the applicability of these findings elsewhere. But given the problems of self-exploitation in CSA identified in other regions and nationwide (Cone and Myhre 2000; Jarosz 2008; Lass et al. 2003), I suspect that the analysis will resonate widely.

The strength of using earnings is that it standardizes profits by farm partner. Doing so allows for a direct comparison of CSA operations of different sizes (e.g., those with a single farmer and those run by four farm families) and for direct comparisons with other individual employment, such as farmworkers’ earnings. Another strength is that asking many questions in open- and closed-ended formats allowed me to understand the type of accounting used—that is, if salaries are considered a business expense, part of the profit, or what is left over—which allows for a more accurate determination of earnings than if a single question about the amount of profit were used, since that profit may exclude farmers’ salaries or include them, depending on the respondents’ accounting.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีปัญหากับการใช้รายได้เป็นพร็อกซีสำหรับกำไร ดาว หนึ่งจะติดตามฟาร์มเงินมากกว่าหลายปี และใช้ค่าเฉลี่ยของหลายปีในอัตราเฉลี่ยกำไร เนื่องจากแต่ละปีสามารถผันผวนตามเงื่อนไข และต้องลงทุน ข้อมูล multiyear ยากต่อการรวบรวม และแม้กระทั่งการวิจัยรายละเอียดสุดได้เน้นเฉพาะฟาร์มสามกว่าปีเดียว (Hardesty และ Leff 2010) ปัญหาอื่นคือ ว่า แห่ง ในกรณีของ "สิ่งที่เหลือผ่าน" บัญชี หนึ่งอยากรู้เกินปฏิบัติแล้ว reinvested ในทุนคงยอดเงิน ยอดเงินที่ชำระหนี้ลง และยอดนำมาเป็นค่าจ้างใช้–บ้าน Reinvestments อาจไม่ได้จำเป็นสำหรับการดำเนินการ ดังนั้นอาจแทนเป็นกำไร และเพิ่มประเภทกำไรดังนั้น การ 5 เราไม่ได้ มีข้อมูล ดังนั้นข้อมูลจะค่อนข้างหัวเก่า (ต่ำ), สะท้อนให้เห็นถึงสิ่งที่เหลือหลังจากชำระเงินลงทุนและหนี้สิน ยัง ในการคำนวณกำไร ฉันสันนิษฐานว่า คู่ฟาร์มทั้งหมดมีส่วนเท่ากันทำงาน และได้รับยอดเงินคืนจาก ฟาร์มเดียวกัน คู่ฟาร์มส่วนใหญ่ใส่ในมากพยายาม แต่ไม่จำเป็นต้องเท่ากับความพยายามของพวกเขา และฉันไม่ได้ถามสำหรับจำนวนชั่วโมงที่ทำงานในฟาร์มในปีความแม่นยำ คงอีกเป็นว่า ข้อมูลเหล่านี้จะไม่เปรียบเทียบระหว่างภูมิภาคทำฟาร์มขนาดใหญ่ เป็นการยากที่จะอธิบายความเกี่ยวข้องของสิ่งอื่น ๆ เหล่านี้ แต่กำหนดปัญหาการแสวงหาประโยชน์ตนเอง CSA ระบุในภูมิภาคอื่น ๆ และทั่วประเทศ (กรวยและ Myhre 2000 Jarosz 2008 Lass et al. 2003), ฉันสงสัยว่า จะดังก้องการวิเคราะห์อย่างกว้างขวางความแรงของการใช้รายได้อยู่ที่ standardizes กำไร โดยหุ้นส่วนฟาร์ม ทำให้ได้เปรียบเทียบโดยตรงของการดำเนินงาน CSA ของขนาดแตกต่างกัน (เช่น ผู้ที่ มีชาวนาที่เดียว) และผู้ดำเนินการ โดยครอบครัวฟาร์มสี่ และเปรียบเทียบโดยตรงกับงานอื่นละ เช่นรายได้ของ farmworkers เป็นอีกแรงที่ถามหลายคำถามในรูปแบบเปิด - และปิดใช้เข้าใจชนิดของบัญชีที่ใช้ — คือ ถ้าเงินเดือนถือเป็นค่าใช้จ่ายทางธุรกิจ ส่วนของกำไร หรืออะไรจะเหลือ — ซึ่งช่วยให้การกำหนดแม่นยำยิ่งกำไรกว่าถ้าคำถามเดียวเกี่ยวกับผลกำไรใช้ เนื่องจากกำไรที่อาจแยกเงินเดือนเกษตรกร หรือไว้ ตามบัญชีผู้ตอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีจำนวนของปัญหาที่เกิดขึ้นกับการใช้พร็อกซี่เป็นกำไรสำหรับกำไรเป็น จะเป็นการดีที่หนึ่งจะติดตามการเงินฟาร์มกว่าหลายปีและใช้ค่าเฉลี่ยของหลายปีสำหรับอัตราเฉลี่ยของกำไรตั้งแต่ปีแต่ละคนสามารถมีความผันผวนอยู่บนพื้นฐานของเงื่อนไขและการลงทุนที่จำเป็น ข้อมูล multiyear เป็นเรื่องยากในการเก็บรวบรวมและแม้กระทั่งการวิจัยรายละเอียดมากที่สุดได้มุ่งเน้นเฉพาะในสามฟาร์มกว่าปีเดียว (Hardesty และ Leff 2010) ปัญหาก็คือว่านึกคิดในกรณีของ "สิ่งที่เหลือมากกว่า" บัญชีใครอยากที่จะรู้ว่าส่วนเกินจากการดำเนินงานแล้วจำนวนเงินที่ลงทุนในเงินทุนคงที่จำนวนเงินที่จ่ายหนี้ลดลงและจำนวนเงินที่นำมาเป็นใช้ที่บ้าน จ่ายเงิน Reinvestments อาจไม่ได้รับสิ่งที่จำเป็นสำหรับการดำเนินงานดังนั้นแทนที่จะอาจมีการพิจารณาผลกำไรและดังนั้นจึงเพิ่มเข้าไปในหมวดหมู่กำไร 5 ผมไม่ได้ทำเพื่อให้มีข้อมูลเพื่อให้ข้อมูลที่มีค่อนข้างอนุรักษ์นิยม (ต่ำ) สะท้อนให้เห็นถึงสิ่งที่เหลือหลังจากการลงทุนและการชำระหนี้ นอกจากนี้ในการคำนวณรายได้ผมคิดว่าพันธมิตรฟาร์มทั้งหมดนำจำนวนเงินเดียวกันของงานและได้รับเงินจำนวนเดียวกันผลตอบแทนจากการฟาร์ม พันธมิตรฟาร์มส่วนใหญ่ใส่ในการจัดการที่ดีของความพยายาม แต่พยายามของพวกเขาไม่จำเป็นต้องเท่ากันและฉันไม่ได้ขอหมายเลขของพวกเขาได้อย่างแม่นยำชั่วโมงทำงานในฟาร์มในปี ข้อบกพร่องก็คือว่าข้อมูลเหล่านี้จะไม่เปรียบเทียบระหว่างภูมิภาคการเกษตรขนาดใหญ่ มันเป็นเรื่องยากที่จะหารือเกี่ยวกับการบังคับใช้ของการค้นพบนี้ที่อื่น แต่ได้รับปัญหาของการแสวงประโยชน์ตนเองใน CSA ที่ระบุในภูมิภาคอื่น ๆ และทั่วประเทศ (กรวยและ Myhre 2000 Jarosz 2008. สาว et al, 2003). ผมสงสัยว่าการวิเคราะห์จะสะท้อนกันอย่างแพร่หลายในความแข็งแรงของการใช้ผลประกอบการก็คือว่ามันมาตรฐานผลกำไรโดยพันธมิตรฟาร์ม การทำเช่นนี้จะช่วยให้การเปรียบเทียบโดยตรงของการดำเนินงาน CSA ขนาดแตกต่างกัน (เช่นผู้ที่มีเกษตรกรผู้เดียวและดำเนินการโดยสี่ครอบครัวฟาร์ม) และสำหรับการเปรียบเทียบโดยตรงกับการจ้างงานของแต่ละบุคคลอื่น ๆ เช่นรายได้ farmworkers ' ความแข็งแรงก็คือว่าการถามคำถามจำนวนมากในรูปแบบเปิดโล่งและปิดปลายอนุญาตให้ฉันเข้าใจประเภทของบัญชีที่ใช้นั่นคือถ้ามีการพิจารณาเงินเดือนค่าใช้จ่ายทางธุรกิจที่เป็นส่วนหนึ่งของกำไรหรือสิ่งที่เหลืออยู่มากกว่าซึ่งจะช่วยให้ ตัดสินใจถูกต้องมากขึ้นของรายได้กว่าถ้าเป็นคำถามเดียวกับปริมาณของผลกำไรที่ถูกนำมาใช้เนื่องจากผลกำไรที่อาจไม่รวมเงินเดือนหรือรวมพวกเขาขึ้นอยู่กับผู้ตอบแบบสอบถามเกษตรกรบัญชี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีจำนวนของปัญหาที่เกี่ยวกับการใช้รายได้เป็นพร็อกซี่สำหรับกำไร นึกคิด จะติดตามเงินฟาร์มมากกว่าหลายปีและใช้ค่าเฉลี่ยของหลายปี อัตราเฉลี่ยของกำไรตั้งแต่ปีบุคคลสามารถเปลี่ยนแปลงบนพื้นฐานของเงื่อนไข และต้องการเงินลงทุน ข้อมูลถึงยากที่จะรวบรวมและแม้งานวิจัยรายละเอียดมากที่สุดมีการเน้นเพียง 3 ไร่กว่าปีเดียว ( ฮาร์เดิสตี้ และเลฟ 2010 ) อีกปัญหาหนึ่งคือ ใจกลาง ในกรณีของ " สิ่งที่เหลือ " บัญชี หนึ่งต้องการทราบว่าเกินที่ผ่าตัดแล้วจํานวนนำกลับไปลงทุนในสินทรัพย์ถาวร ยอดเงินที่จ่ายลงหนี้และยอดถ่ายเป็นพาบ้านจ่ายreinvestments อาจไม่มีความจำเป็นสำหรับการดำเนินงาน ดังนั้นอาจแทนถือเป็นกำไร และดังนั้นจึง เพิ่มรายได้หมวดหมู่ ผมไม่ทำเช่นนั้นกับข้อมูล ดังนั้นข้อมูลจะค่อนข้างอนุรักษ์นิยม ( ต่ำ ) , สะท้อนให้เห็นถึงสิ่งที่ถูกทิ้งหลังจากการลงทุนและการชําระหนี้ นอกจากนี้ ในการคำนวณกำไร ผมสันนิษฐานว่าพันธมิตรฟาร์มทั้งหมดสนับสนุนจำนวนเดียวกันของการทำงานกับและได้รับปริมาณที่เท่ากันของผลตอบแทนจาก ฟาร์ม หุ้นส่วนฟาร์มส่วนใหญ่ใส่ในความพยายามมาก แต่ความพยายามของพวกเขาจะไม่จําเป็นต้องเท่ากัน และผมไม่ได้ขอเบอร์ที่แม่นยำของชั่วโมงทำงานในไร่ใน 1 ปี ข้อบกพร่องอีก ว่า ข้อมูลเหล่านี้จะไม่เปรียบเทียบระหว่างฟาร์มขนาดใหญ่ภูมิภาค ; มันเป็นเรื่องยากที่จะหารือเกี่ยวกับการประยุกต์ใช้ผลการวิจัยเหล่านี้ที่อื่น