The major goal of our research is t

The major goal of our research is the design of a robot system which does not only have an anthropomorphic body structure but which is able to communicate with the operator on the basis of natural communication channels. Recognizing the human’s hand position to identify a target object for grasping is only one of these channels. Within the current project we design several other means of man-machine interaction. We have, for instance, implemented a module for the recognition of the human’s gaze direction. This module can identify the position of the human’s eyes so that a rough estimate of the focus of attention is possible. In turn, the operator can see the gaze direction of the robot head so that a natural way of identifying the current region of interest on the table is possible. In addition we have built a speech recognition system which can identify spoken keyword commands [7]. By means of a speech synthesizer, the robot can express its behavioral state. On the basis of natural commands it is possible to guide the robot’s manipulator to a certain target or to terminate an incorrect behavior (such as the selection of a wrong object) by a spoken command. Another communication channel is based on touch. We used a touch sensitive artificial skin by means of which the operator can correct the posture of the robot arm. In addition, unintended contact with obstacles can be avoided. The goal of our reserach is the integration of all these different communication channels in a complete man-machine interaction scheme. Within this scheme, the redundancy of the different channels is transformed into accuracy. For example, the operator can specify an object by simultaneously pointing and looking to it and calling out the object’s name. In effect, the combination of these different sources of information will enable the robot to overcome errors in single sensor channels.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป้าหมายหลักของการวิจัยของเราคือ การออกแบบระบบหุ่นยนต์ที่ไม่เพียงมีเป็นโครงสร้างร่างกาย anthropomorphic แต่ซึ่งเป็นการสื่อสารกับตัวดำเนินการตามช่องทางสื่อสารตามธรรมชาติ จดจำตำแหน่งมือของมนุษย์เพื่อระบุวัตถุเป้าหมายสำหรับเรียงเป็นเท่าหนึ่งของช่องเหล่านี้ ภายในโครงการปัจจุบัน เราออกหลายอื่น ๆ วิธีการโต้ตอบของคนเครื่องจักร เรา เช่น ใช้โมดูลสำหรับการรู้ทิศทางสายตาของมนุษย์ โมดูลนี้สามารถระบุตำแหน่งของตาของมนุษย์เพื่อให้โฟกัสความสนใจคร่าว ๆ ได้ กลับ พนักงานสามารถดูทิศทางสายตาของหัวหุ่นยนต์เพื่อให้วิธีธรรมชาติการระบุขอบเขตปัจจุบันของดอกเบี้ยในตารางได้ นอกจากนี้ เราได้สร้างระบบรู้จำคำพูดซึ่งสามารถระบุคำพูดสำคัญ [7] โดยใช้เครื่องสังเคราะห์เสียงเป็นคำพูด หุ่นยนต์สามารถแสดงสถานะของพฤติกรรม ตามคำสั่งที่ธรรมชาติ จะสามารถแนะนำ manipulator ของหุ่นยนต์ไปยังเป้าหมาย หรือหยุดพฤติกรรมไม่ถูกต้อง (เช่นการเลือกวัตถุไม่ถูกต้อง) โดยคำสั่งพูด ช่องทางการสื่อสารจะขึ้นอยู่กับสัมผัส เราใช้การสัมผัสประดิษฐ์ผิว โดยที่ผู้ปฏิบัติงานสามารถแก้ไขท่าทางของแขนหุ่นยนต์ นอกจากนี้ ติดต่อตั้งใจกับอุปสรรคสามารถหลีกเลี่ยง เป้าหมายของการวิจัยของเราคือการ รวมของทั้งหมดเหล่านี้สื่อสารแตกต่างกันช่องแบบโต้ตอบคนเครื่องสมบูรณ์ ภายในโครงร่างนี้ ความซ้ำซ้อนของช่องต่าง ๆ จะเปลี่ยนเป็นความถูกต้อง ตัวอย่าง ตัวดำเนินการที่สามารถระบุวัตถุพร้อมชี้ และมองมัน และเรียกออกชื่อของวัตถุ ผล รวมของแหล่งข้อมูลเหล่านี้แตกต่างกันจะใช้หุ่นยนต์เพื่อเอาชนะข้อผิดพลาดในช่องเซ็นเซอร์เดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป้าหมายสำคัญของการวิจัยของเราคือการออกแบบระบบหุ่นยนต์ที่ไม่เพียง แต่มีโครงสร้างของร่างกายมนุษย์ แต่ที่สามารถสื่อสารกับผู้ประกอบการบนพื้นฐานของช่องทางการสื่อสารที่เป็นธรรมชาติ ตระหนักถึงตำแหน่งมือของมนุษย์ที่จะระบุวัตถุเป้าหมายสำหรับโลภเป็นเพียงหนึ่งในช่องทางเหล่านี้ ภายในโครงการปัจจุบันเราออกแบบวิธีการอื่น ๆ ของการมีปฏิสัมพันธ์หลายคนเครื่อง เราได้ตัวอย่างเช่นการใช้งานโมดูลสำหรับการรับรู้ของทิศทางการจ้องมองของมนุษย์ โมดูลนี้จะสามารถระบุตำแหน่งของดวงตาของมนุษย์เพื่อให้ประมาณการคร่าวๆของการมุ่งเน้นความสนใจเป็นไปได้ ในทางกลับกันผู้ประกอบการสามารถเห็นทิศทางการจ้องมองของหัวหุ่นยนต์เพื่อให้เป็นวิธีธรรมชาติในการระบุภูมิภาคท​​ี่น่าสนใจบนโต๊ะเป็นไปได้ นอกจากนี้เราได้สร้างระบบรู้จำเสียงพูดซึ่งสามารถระบุคำพูดคำสั่ง [7] โดยวิธีการสังเคราะห์เสียงพูดหุ่นยนต์สามารถแสดงพฤติกรรมของรัฐ บนพื้นฐานของคำสั่งที่เป็นธรรมชาติที่มันเป็นไปได้ที่จะให้คำแนะนำหุ่นยนต์หุ่นยนต์เพื่อเป้าหมายบางอย่างหรือเพื่อยุติพฤติกรรมที่ไม่ถูกต้อง (เช่นการเลือกของวัตถุที่ไม่ถูกต้อง) โดยคำสั่งพูด ช่องทางการสื่อสารอีกจะขึ้นอยู่กับการสัมผัส เราใช้ผิวเทียมสัมผัสที่สำคัญโดยที่ผู้ประกอบการสามารถแก้ไขท่าทางของแขนหุ่นยนต์ นอกจากนี้ยังมีการติดต่อกับอุปสรรคที่ไม่ได้ตั้งใจที่จะหลีกเลี่ยง เป้าหมายของ Reserach ของเราคือการรวมของทั้งหมดเหล่านี้ช่องทางการสื่อสารที่แตกต่างกันในที่สมบูรณ์คนเครื่องโครงการปฏิสัมพันธ์ ภายในโครงการนี​​้ซ้ำซ้อนของช่องทางที่แตกต่างกันจะกลายเป็นความถูกต้อง ตัวอย่างเช่นผู้ประกอบการสามารถระบุวัตถุโดยพร้อมกันชี้และมองไปและเรียกชื่อของวัตถุ ผลการรวมกันของแหล่งที่มาที่แตกต่างกันเหล่านี้ของข้อมูลที่จะช่วยให้หุ่นยนต์ที่จะเอาชนะความผิดพลาดในช่องเซ็นเซอร์เดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป้าหมายหลักของเราคือการออกแบบระบบหุ่นยนต์ที่ไม่เพียง แต่มีโครงสร้างร่างกายมนุษย์ แต่ที่สามารถสื่อสารกับผู้ประกอบการบนพื้นฐานของช่องทางการสื่อสารที่เป็นธรรมชาติ ตระหนักถึงตำแหน่งมือของมนุษย์เพื่อระบุเป้าหมายวัตถุโลภเป็นเพียงหนึ่งในช่องทางเหล่านี้ภายในโครงการ ปัจจุบันเราออกแบบวิธีอื่น ๆหลายของการปฏิสัมพันธ์ของคนเครื่องจักร . เรา มี ตัวอย่าง ใช้โมดูลสำหรับการรับรู้ทางสายตาของมนุษย์ โมดูลนี้สามารถระบุตำแหน่งของดวงตาของมนุษย์เพื่อให้ประมาณการคร่าวๆของจุดสนใจก็เป็นไปได้ ในการเปิดผู้ประกอบการสามารถดูจ้องมองทิศทางของหัวของหุ่นยนต์เพื่อที่จะเป็นวิธีที่ธรรมชาติของการระบุเขตปัจจุบันที่น่าสนใจบนโต๊ะได้ นอกจากนี้ เราได้สร้างระบบการรู้จำเสียงพูดซึ่งสามารถระบุพูดคำสั่งคำหลัก [ 7 ] โดยวิธีการของสังเคราะห์เสียงพูด หุ่นยนต์สามารถแสดงสถานะพฤติกรรมของมันบนพื้นฐานของคำสั่งของธรรมชาติมันเป็นไปได้ที่จะแนะนำของหุ่นยนต์เพื่อเป้าหมายบางอย่างหรือยุติพฤติกรรมที่ไม่ถูกต้อง เช่น การเลือกวัตถุผิด ) โดยใช้คำสั่ง อีกหนึ่งช่องทางการสื่อสารโดยการสัมผัส เราใช้สัมผัสผิวโดยวิธีการประดิษฐ์ ซึ่งผู้ประกอบการสามารถท่าของแขนหุ่นยนต์ที่ถูกต้อง นอกจากนี้ติดต่อที่ไม่ได้ตั้งใจกับอุปสรรคที่สามารถหลีกเลี่ยงได้ เป้าหมายของการวิจัยของเราคือการรวมของทั้งหมดเหล่านี้ช่องทางการสื่อสารที่แตกต่างกันในสมบูรณ์คนเครื่องจักรปฏิสัมพันธ์แบบ ภายในโครงการนี้ซ้ำซ้อนในช่องทางที่แตกต่างกัน กลายเป็นความถูกต้อง ตัวอย่างเช่นผู้ประกอบการสามารถระบุวัตถุโดยพร้อมกันชี้และมองมัน และร้องเรียกชื่อของวัตถุ ผล การรวมกันของแหล่งข้อมูลที่แตกต่างกันเหล่านี้ของข้อมูลจะช่วยให้หุ่นยนต์ที่จะเอาชนะข้อผิดพลาดในช่องเซนเซอร์เดี่ยว