I have also argued that continued g

I have also argued that continued growth—while
ecologically feasible up to a point set by ultimate thermodynamic
and technological limits—may generate
social costs that exceed the private benefits in affluent
societies where the resources exist to meet people’s
basic needs unless specific policies are implemented
to address these impacts. This point is supported by
data on trends in the Index of Sustainable Economic
Welfare, subjective well-being, and a wide variety of
social and environmental indicators. In the pursuit of growth, our society has told itself that our social and
environmental values are too expensive to afford. The
result is a systematic imbalance that, as John Kenneth
Galbraith once argued,44 has brought into being
a world of “private opulence and public squalor”
through an overemphasis on growth, markets, and our
identities as consumers that has crowded out our human
roles as citizens, community members, caretakers,
and friends.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันยังโต้เถียงที่ยังคงเจริญเติบโตซึ่งในขณะที่ระบบนิเวศเป็นไปได้ถึงจุดที่ตั้ง โดยสุดขอบและเทคโนโลยีจำกัดซึ่งอาจสร้างต้นทุนทางสังคมที่เกินกว่าผลประโยชน์ส่วนตัวในมั่งมีสังคมที่ทรัพยากรที่มีอยู่เพื่อตอบสนองประชาชนพื้นฐานที่จำเป็นเว้นแต่มีใช้นโยบายการการผลกระทบเหล่านี้ จุดนี้ได้รับการสนับสนุนโดยข้อมูลเกี่ยวกับแนวโน้มของดัชนีของยั่งยืนทางเศรษฐกิจสวัสดิการ ตามอัตวิสัยสุขภาพ และความหลากหลายของตัวชี้วัดทางสังคม และสิ่งแวดล้อม ในการแสวงหาการเจริญเติบโต สังคมได้บอกเองที่สังคมของเรา และค่าสิ่งแวดล้อมมีราคาแพงเกินไปซื้อได้ ที่ผลที่ได้คือ ความไม่สมดุลระบบที่ซึ่ง Kenneth จอห์นGalbraith ครั้งโต้เถียง 44 มีนำเข้ามาในการโลกของ "ความมั่งคั่งส่วนตัวและสาธารณะ squalor"ผ่านการ overemphasis ในการเจริญเติบโต การตลาด และของเรารหัสประจำตัวเป็นผู้บริโภคที่มีหนาแน่นออกบุคคลของเราบทบาทเป็นสมาชิกชุมชน ประชาชน caretakersและเพื่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมก็แย้งว่าการเจริญเติบโตอย่างต่อเนื่องในขณะที่
ecologically ไปได้ถึงจุดที่กำหนดโดย ultimate อุณหพลศาสตร์และข้อ จำกัด เทคโนโลยีอาจสร้าง

สังคมค่าใช้จ่ายเกินผลประโยชน์ส่วนตัว ในสังคมที่ร่ำรวย
ที่ทรัพยากรมีอยู่เพื่อตอบสนองความต้องการพื้นฐานของประชาชน นอกจากนโยบายที่เฉพาะเจาะจงจะดำเนินการ

ที่อยู่ผลกระทบเหล่านี้ จุดนี้ได้รับการสนับสนุนโดย
ข้อมูลเกี่ยวกับแนวโน้มในดัชนีของเศรษฐกิจสวัสดิการ ความอยู่ดีมีสุขอย่างยั่งยืน

และความหลากหลายของตัวชี้วัดสังคมและสิ่งแวดล้อม ในการแสวงหาการเติบโต สังคมของเราได้บอกตัวเองว่า ของเราสังคมและสิ่งแวดล้อม
ค่าแพงเกินไปที่จะซื้อ
ผลเป็นระบบไม่สมดุลนั้น เป็นจอห์นเคนเนธ
กัลเบรธเมื่อทะเลาะกัน ทำให้เป็น
44โลกของ " ความมั่งคั่งส่วนบุคคลและสาธารณะสกปรก "
ผ่านการให้ความสำคัญมากไปในการเจริญเติบโตของตลาดและผู้บริโภคที่มีตัวตนของเรา

แออัดของเรามนุษย์บทบาทในฐานะประชาชนของสมาชิกในชุมชนผู้ดูแล

, และเพื่อน