ทราวิส ไม่ผ่อนคลาย ดูเหมือนเขาจะมอง

ทราวิส ไม่ผ่อนคลาย ดูเหมือนเขาจะมองผ่านหนึ่ง หน้าต่างสูง
"Okay, Eckels, get out. Don't ever come back." Eckels could not move.
"You heard me," said Travis. "What're you staring at?"

Eckels stood smelling of the air, and there was a thing to the air, a chemical taint so subtle, so slight, that only a faint cry of his subliminal senses warned him it was there. The colors, white, gray, blue, orange, in the wall, in the furniture, in the sky beyond the window, were . . . were . . . . And there was a feel. His flesh twitched. His hands twitched. He stood drinking the oddness with the pores of his body. Somewhere, someone must have been screaming one of those whistles that only a dog can hear. His body screamed silence in return. Beyond this room, beyond this wall, beyond this man who was not quite the same man seated at this desk that was not quite the same desk . . . lay an entire world of streets and people. What sort of world it was now, there was no telling. He could feel them moving there, beyond the walls, almost, like so many chess pieces blown in a dry wind ....

But the immediate thing was the sign painted on the office wall, the same sign he had read earlier today on first entering. Somehow, the sign had changed:

TYME SEFARI INC.
SEFARIS TU ANY YEER EN THE PAST.
YU NAIM THE ANIMALL.
WEE TAEK YU THAIR.
YU SHOOT ITT.

Eckels felt himself fall into a chair. He fumbled crazily at the thick slime on his boots. He held up a clod of dirt, trembling, "No, it can't be. Not a little thing like that. No!"

Embedded in the mud, glistening green and gold and black, was a butterfly, very beautiful and very dead.

"Not a little thing like that! Not a butterfly!" cried Eckels.

It fell to the floor, an exquisite thing, a small thing that could upset balances and knock down a line of small dominoes and then big dominoes and then gigantic dominoes, all down the years across Time. Eckels' mind whirled. It couldn't change things. Killing one butterfly couldn't be that important! Could it?

His face was cold. His mouth trembled, asking: "Who - who won the presidential election yesterday?"

The man behind the desk laughed. "You joking? You know very well. Deutscher, of course! Who else? Not that fool weakling Keith. We got an iron man now, a man with guts!" The official stopped. "What's wrong?"

Eckels moaned. He dropped to his knees. He scrabbled at the golden butterfly with shaking fingers. "Can't we," he pleaded to the world, to himself, to the officials, to the Machine, "can't we take it back, can't we make it alive again? Can't we start over? Can't we-"

He did not move. Eyes shut, he waited, shivering. He heard Travis breathe loud in the room; he heard Travis shift his rifle, click the safety catch, and raise the weapon.

There was a sound of thunder.

Ray Bradbury, "A Sound of Thunder," in R is for Rocket, (New York: Doubleday, 1952)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทราวิสไม่ผ่อนคลายดูเหมือนเขาจะมองผ่านหนึ่งหน้าต่างสูง"เค Eckels ได้รับออก ไม่เคยกลับมา" ไม่สามารถย้าย Eckels"คุณได้ยินฉัน กล่าวว่า ทราวิส "สิ่งที่กำลังคุณจ้อง"Eckels ยืนหอมของอากาศ และอากาศ taint เคมีละเอียดดังนั้น ดังนั้นเล็ก น้อย ว่า เฉพาะการประกอบมัวของความรู้สึกของเขาซึ่งเตือนเขาก็มีสิ่งมี สี สีขาว สีเทา สีน้ำเงิน สี ส้ม ผนัง เฟอร์นิเจอร์ ฟ้าเหนือหน้าต่าง ถูก...ถูก... และมีความรู้สึก เนื้อของเขา twitched มือของเขา twitched เขายืนดื่ม oddness กับรูขุมขนของร่างกายของเขา ที่ใดที่หนึ่ง คนต้องมีการกรีดร้องนกหวีดที่เฉพาะสุนัขสามารถได้ยินเสียงอย่างใดอย่างหนึ่ง ร่างกายของเขากรีดร้องเงียบกลับ นอกเหนือจากห้องนี้ นอกเหนือจากนี้ผนัง นอกเหนือจากนี้คนไม่มากคนเดียวที่นั่งที่โต๊ะนี้ไม่ค่อนข้างเดียวโต๊ะ...วางเป็นทั้งโลกของถนนและคน จัดเรียงแบบใดของโลกก็ตอนนี้ มีไม่บอก เขาอาจรู้สึกย้ายมี นอกเหนือจากกำแพง เกือบ เช่นตัวหมากรุกมากเป่าในลมแห้ง...แต่สิ่งทันทีเครื่องหมายบนผนังสำนักงาน เครื่องหมายเหมือนกับได้อ่านก่อนหน้าวันนี้เข้าแรก อย่างใด หมายมีการเปลี่ยนแปลง:TYME SEFARI อิงค์ทู SEFARIS EN YEER ใด ๆ ผ่านมายู NAIM ANIMALLเทควนวียู THAIRยูยิงมิEckels รู้สึกว่าตัวเองตกเป็นเก้าอี้ เขา fumbled crazily ที่น้ำเมือกหนาบนรองเท้าของเขา เขาขึ้นค่า clod ของสกปรก ตะลึงงัน "ไม่มี มันไม่ได้ ไม่เป็นสิ่งเล็กน้อยเช่นนั้น ไม่"ฝังในโคลน ประกายเขียว และทอง และ ดำ ได้ผีเสื้อ สวยงามมาก และตายมาก"ไม่เป็นสิ่งเล็กน้อยเช่นนั้น ไม่ผีเสื้อ "ร้อง Eckelsมันตกพื้น สิ่งที่สวยงาม สิ่งเล็ก ๆ ที่อาจอารมณ์เสียดุล และเคาะลงบรรทัดกลุ่มเล็ก และกลุ่มใหญ่แล้ว แต้มแล้วยักษ์ ลงปีตลอดเวลาทั้งหมด ใจของ Eckels whirled มันไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่ง ฆ่าผีเสื้อหนึ่งไม่ถูกที่สำคัญ ได้หรือไม่ใบหน้าของเขาถูกน้ำเย็น ปากของเขา trembled ถาม: " - ผู้ที่ชนะการเลือกตั้งประธานาธิบดีเมื่อวาน? "คนข้างหลังโต๊ะหัวเราะ "คุณล้อเล่นหรือไม่ คุณรู้จักดี Deutscher แน่นอน ใครบ้าง ไม่ว่าคนโง่อ่อนแอคีธ เราได้เป็นคนเหล็กตอนนี้ คนที่ มีกึ๋น" หยุดอย่างเป็นทางการ คืออะไรผิด"Eckels moaned เขาลดลงถึงหัวเข่าของเขา เขา scrabbled ที่ผีเสื้อทองด้วยการสั่นนิ้วมือ "ไม่เรา เขา pleaded กับโลก ตนเอง การเจ้าหน้าที่ เครื่อง, " ไม่สามารถเรานำมันกลับ ไม่เราทำให้มันมีชีวิตอยู่อีกหรือไม่ เราไม่สามารถเริ่มต้นใหม่หรือไม่ ไม่เรา- "เขาก็ไม่ย้าย ปิดตา เขา รอ สั่น เขาได้ยินทราวิสหายใจเสียงดังในห้อง เขาได้ยินทราวิสกะปืนเขา คลิจับความปลอดภัย และเพิ่มอาวุธThere was a sound of thunder.Ray Bradbury, "A Sound of Thunder," in R is for Rocket, (New York: Doubleday, 1952)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทราวิสไม่ผ่อนคลายดูเหมือนเขาจะมองผ่านหนึ่งหน้าต่างสูง
"โอเค Eckels ได้รับการออก. ไม่เคยกลับมา." Eckels ไม่สามารถย้าย.
"คุณได้ยินฉัน" ทราวิสกล่าวว่า "What're คุณจ้องมองที่?" Eckels ยืนกลิ่นของอากาศและมีสิ่งที่ไปในอากาศเป็นโรคทางเคมีเพื่อให้ลึกซึ้งเล็กน้อยเพื่อที่เพียงหนทางลมอ่อนของความรู้สึกของเขาเตือนเขาก็มี สี, สีขาว, สีเทา, สีฟ้า, สีส้ม, สีในผนังในเฟอร์นิเจอร์ในท้องฟ้าเกินหน้าต่างได้ . . เป็น . . . และมีความรู้สึก เนื้อของเขากระตุก มือของเขากระตุก เขายืนดื่มความไม่ชอบมาพากลที่มีรูขุมขนของร่างกายของเขา บางคนต้องได้รับการกรีดร้องหนึ่งนกหวีดผู้ที่เพียงสุนัขสามารถได้ยิน ร่างของเขากรีดร้องเงียบในทางกลับกัน นอกเหนือจากห้องนี้เกินกว่ากำแพงนี้เกินกว่าคนที่ไม่ได้ค่อนข้างคนคนเดียวกันนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานที่ไม่ได้ค่อนข้างโต๊ะเดียวกันนี้ . . วางทั้งโลกของถนนและผู้คน สิ่งที่จัดเรียงของโลกตอนนี้มันก็มีบอกไม่มี เขารู้สึกว่าพวกเขาย้ายไปที่นั่นเกินกว่ากำแพงเกือบเหมือนหมากจำนวนมากดังนั้นในการเป่าลมแห้ง .... แต่สิ่งที่เป็นสัญญาณทันทีวาดบนผนังสำนักงานสัญญาณเดียวกับที่เขาเคยอ่านก่อนหน้านี้ในวันนี้เป็นครั้งแรก เข้า อย่างใดสัญญาณที่มีการเปลี่ยนแปลง:. Tyme SEFARI INC SEFARIS TU ใด Yeer EN อดีต. YU NAIM ANIMALL. WEE แตก YU thair. YU ยิง ITT. Eckels รู้สึกว่าตัวเองตกอยู่ในเก้าอี้ เขาล้วงบ้าบอที่เมือกหนาในรองเท้าของเขา เขาจัดขึ้นปั้นของสิ่งสกปรกที่ตัวสั่น "ไม่มีก็ไม่สามารถ. ไม่ได้เป็นสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ต้องการที่. ไม่!" ที่ฝังอยู่ในโคลนวาววับสีเขียวและสีทองและสีดำเป็นผีเสื้อที่สวยงามมากและตายมาก . "ไม่ได้เป็นสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นนั้น! ไม่ผีเสื้อ" ร้องไห้ Eckels. มันลดลงไปกองกับพื้นเป็นสิ่งที่สวยงามเป็นสิ่งเล็ก ๆ ที่อาจทำให้เสียยอดคงเหลือและเคาะลงเส้นของแต้มเล็ก ๆ แล้วแต้มขนาดใหญ่และขนาดยักษ์แล้วแต้มทั้งหมดลงปีข้ามเวลา Eckels 'ใจหมุน มันไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ ฆ่าผีเสื้อไม่สามารถเป็นสิ่งที่สำคัญที่! สามารถมันได้หรือไม่ใบหน้าของเขาหนาว ปากของเขาสั่นถาม: "ใคร - ใครจะชนะการเลือกตั้งประธานาธิบดีเมื่อวานนี้?" คนที่อยู่เบื้องหลังโต๊ะหัวเราะ "คุณล้อเล่นหรือไม่คุณรู้ดี. ดอยแน่นอน! ใคร? ไม่ว่าคนโง่คนอ่อนแอคี ธ . เรามีคนเหล็กตอนนี้คนที่มีความกล้า!" อย่างเป็นทางการหยุด "เกิดอะไรขึ้น" Eckels คราง เขาลดลงไปที่หัวเข่าของเขา เขา scrabbled ที่ผีเสื้อสีทองด้วยมือสั่น "เราไม่สามารถ" เขาสารภาพไปทั่วโลกกับตัวเองให้กับเจ้าหน้าที่เพื่อให้เครื่อง "เราไม่สามารถเอามันกลับมาเราไม่สามารถทำให้มันมีชีวิตอยู่อีกครั้งหรือไม่เราไม่สามารถเริ่มต้น? สามารถ 'เสื้อ we- "เขาไม่ได้ย้าย ปิดตาเขารอสั่น เขาได้ยินเสียงหายใจดังเทรวิสในห้องพัก; เขาได้ยินเสียงเทรวิสเปลี่ยนปืนคลิกจับความปลอดภัยและเพิ่มอาวุธ. ไม่มีเสียงฟ้าร้องเป็น. เรย์แบรดบูรี่ "เสียงฟ้าร้อง" ใน R สำหรับจรวด (นิวยอร์ก: ดับเบิลเดย์ 1952)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทราวิสไม่ผ่อนคลายดูเหมือนเขาจะมองผ่านหนึ่งหน้าต่างสูง
" โอเค eckels ออกไป อย่ามา " eckels ไม่สามารถย้าย .
" คุณได้ยินฉัน " กล่าวว่าทราวิส " มองอะไร ?

eckels ยืนดมกลิ่นในอากาศ และมีสิ่งอากาศ , สารเคมีมัวหมองแล้ว ละเอียด ดังนั้นเล็กน้อยที่ร้องไห้เป็นลมสัมผัสอ่อนของเขาเตือนเขาก็มี สี ขาว , เทา , น้ำเงิน , ส้ม , ผนัง , เฟอร์นิเจอร์ , ในท้องฟ้าเหนือหน้าต่างเป็น . . . . . . . เป็น . . . . . . . และมันรู้สึกยังไง เนื้อของเขากระตุก มือของเขากระตุก เขายืนดื่มความประหลาดกับรูขุมขนของร่างกายของเขา ที่ไหนสักแห่งต้องมีคนกรีดร้องหนึ่งของนกหวีดที่สุนัขสามารถได้ยิน ร่างกายของเขากรีดร้องความเงียบกลับมา นอกจากในห้องนี้ เหนือผนังนี้ นอกจากคนที่กำลังไม่เหมือนเดิม ผู้ชายนั่งอยู่ที่โต๊ะนี้มันไม่เหมือนเดิม โต๊ะ . . . . . . . วางโลกทั้งหมดของถนนและผู้คน สิ่งที่จัดเรียงของโลกมันไม่มีบอก เขาอาจรู้สึกว่าพวกเขากำลังมีกำแพง , เกือบ , เช่นชิ้นหมากรุกมากมายปลิวลมแห้ง . . . . . . .

แต่สิ่งที่ได้ทันทีสมัครทาสีผนังในสำนักงานเดียวกัน ลงเขาได้อ่านวันนี้ ก่อนเข้า อย่างไรก็ตาม สัญญาณมีการเปลี่ยนแปลง :

tyme sefari อิงค์
sefaris ตูใด yeer en ที่ผ่านมา ยู naim ที่ animall
.
วีเทค ยู thair .
ยูยิง ITT

eckels รู้สึกว่าตัวเองตกเก้าอี้เขา fumbled บ้าบอที่เมือกหนาในรองเท้าของเขา เขาหยิบก้อนดินของสิ่งสกปรก , สั่น , " ไม่ , มันเป็นไปไม่ได้ ไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆน้อย ๆแบบนี้ ไม่ !

ที่ฝังตัวอยู่ในโคลน วิบวับสีเขียวและสีทองและสีดำ เป็นผีเสื้อ สวยงามมากและมากตาย

" ไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆน้อย ๆแบบนี้ ไม่ได้เป็นผีเสื้อ ! ร้องไห้ eckels

มันล้มลงกับพื้น เป็นสิ่งที่สวยงามสิ่งเล็กที่อาจจะทำให้เสียสมดุลและเคาะลงในบรรทัดของแต้มแล้วแต้มใหญ่เล็กและขนาดใหญ่แต้ม , หมดปีทั่วเวลา eckels ' จิตใจ Whirled . มันไม่สามารถเปลี่ยนมันได้ ฆ่าผีเสื้อตัวหนึ่ง ไม่ได้เป็นสิ่งสำคัญ ได้ยังไง

หน้าหนาว ปากก็ถาม " ใคร - ใครชนะการเลือกตั้งประธานาธิบดีเมื่อวานนี้ ?

คนหลังโต๊ะหัวเราะ " คุณล้อเล่นใช่มั้ย คุณก็รู้ดี deutscher แน่นอน ! ใครอีก ? ไม่โง่ อ่อนแอ คีธ เรามีเหล็กตอนนี้ ผู้ชายที่กล้า ! เจ้าหน้าที่หยุด” เกิดอะไรขึ้น ? "

eckels ครวญ เขาลดลงไปที่หัวเข่าของเขา เขา scrabbled ที่ผีเสื้อสีทองกับสั่นนิ้ว " . เราไม่สามารถ " เขาอ้อนวอนต่อโลก กับ ตัว เอง ให้เจ้าหน้าที่ กับเครื่อง" เราไม่สามารถนำมันกลับมา เราไม่สามารถทำให้มันมีชีวิตอีกครั้ง ? เราไม่สามารถเริ่มต้น ? เราไม่สามารถ - - "

เขาไม่ได้ย้าย ตาปิด เขารอ ตัวสั่น เขาได้ยินว่าทราวิส หายใจดังในห้อง เขาได้ยินว่าทราวิสกะปืนยาว คลิกความปลอดภัยจับและยกอาวุธ

มีเสียงฟ้าร้อง

" เสียงของ เรย์ แบรดบิวรี่ ธันเดอร์ " R คือสำหรับจรวด ( นิวยอร์ก : ดับเบิลเดย์ , 1952 )