Eqs. (1)–(5), respectively (Pereira

Eqs. (1)–(5), respectively (Pereira et al., 2006; Gaykawad et al.,
2013; Sun et al., 2013):
ai ¼
yi=yj
xi=xj
ð1Þ
Jtot ¼
W
At ð2Þ
Ji ¼ Jtotyi ð3Þ
bi ¼
yi
xi
ð4Þ
PSI ¼ Jtotðai  1Þ ð5Þ
where yi and yj are the weight fractions of ethanol and water in the
permeate, respectively, and xi and xj are the weight fractions of ethanol
and water in the feed, W is the mass (g) of the permeate, A is
the effective area (m2) of the membrane, and t is the time interval
(h) for pervaporation.
The membrane flux was determined gravimetrically using a
balance with an accuracy of 104 g by weighing the mass of permeate
obtained during the collecting time. The enrichment factor represents
the membrane capacity of concentrating the component i
(Pereira et al., 2006) and is an interesting parameter to evaluate
the process for multicomponent mixtures.
Temperature dependency of the flux was analyzed using an
Arrhenius-type equation:
lnðJiÞ ¼ Jio exp 
Ea
RT
 
ð6Þ
where Ji is the partial flux of the compound, Jio is the pre-exponential
factor of the flux, R is the gas constant (J mol1 K1), T is the
temperature (K) and Ea is the apparent activation energy (KJ mol1).
Permeance was estimated according to Eq. (9), based on the
molar flux of each component – ji (obtained from Eqs. (7) and
(8)), and the selectivity of the membrane was calculated from
the ratio between permeances (Eq. (10)).
Jim ¼ Jtotyi
mi
mt
ð7Þ
ji ¼
JimvGi
mi
ð8Þ
Pi
l ¼
ji
ðxiciPoi
 yiPpÞ
ð9Þ
ai=j ¼
Pi=l
Pj=l
ð10Þ
with mi and mt being the molecular weight of the component I and
the mixture, respectively, tGi
is the molar volume of gas, cI is the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Eqs (1)–(5) ตามลำดับ (Pereira และ al., 2006 Gaykawad et al.,2013 ซันและ al., 2013):ไอ¼yi = yjxi = xjð1ÞJtot ¼Wที่ ð2ÞÐ3Þ Jtotyi จิ¼bi ¼ยีซีอานซีกวนð4ÞPSI ¼ Jtotðai 1Þ ð5Þที่ยี่ yj อยู่ส่วนน้ำหนักของเอทานอล และน้ำในการpermeate ตามลำดับ และสิและ xj ส่วนน้ำหนักของเอทานอลและน้ำในอาหาร W คือ มวล (g) ของ permeate คือมีประสิทธิภาพ (m2) ของเมมเบรน และ t เป็นช่วงเวลา(h) สำหรับ pervaporationกำหนดไหลเยื่อ gravimetrically ใช้เป็นสมดุล โดยการชั่งมวลของ permeate แม่นยำ 10 4 gได้เวลาเก็บรวบรวม แสดงตัวคูณการเติมเต็มกำลังการผลิตเมมเบรนของคอมโพเนนต์ concentrating ฉัน(Pereira และ al., 2006) และพารามิเตอร์น่าสนใจในการประเมินกระบวนการสำหรับน้ำยาผสม multicomponentอ้างอิงอุณหภูมิของไหลถูกวิเคราะห์โดยใช้การชนิดของอาร์เรเนียสสมการ:lnðJiÞ ¼ Jio expEaRT ð6Þที่จิไหลบางส่วนของสารประกอบ Jio คือ เนนก่อนสัดส่วนของฟลักซ์ R เป็นค่าคงของแก๊ส (โมล J 1 K 1), T คือการอุณหภูมิ (K) และ Ea เป็นพลังงานกระตุ้นชัดเจน (ลโมล 1)Permeance ถูกประเมินตาม Eq. (9), ตามสบฟลักซ์ของแต่ละส่วนประกอบ – จิ (รับจาก Eqs (7) และ(8)), และวิธีของเมมเบรนจะถูกคำนวณจากอัตราส่วนระหว่าง permeances (Eq. (10))Jtotyi จิม¼mimtð7Þจิ¼JimvGimið8Þปี่l ¼จิðxiciPoiyiPpÞð9Þไอ =เจ¼Pi = lพีเจ = lð10Þmi และ mt ที่มีน้ำหนักโมเลกุลประกอบฉัน และส่วนผสม ตามลำดับ tGiคือสบปริมาตรของก๊าซ cI เป็นการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

EQS (1) - (5) ตามลำดับ (รา et al, 2006; Gaykawad, et al..
2013; Sun et al, 2013.)
ไอ¼ยี่ = yj จิน = XJ ð1Þ Jtot ¼ W ที่ð2Þจี¼ Jtotyi ð3Þ สอง¼ยี่จินð4Þ PSI ¼Jtotðai? 1th ð5Þที่ยี่และyj เป็นเศษส่วนน้ำหนักของเอทานอลและน้ำในการซึมผ่านตามลำดับและจินและXJ เป็นเศษส่วนน้ำหนักของเอทานอลและน้ำในฟีด, W คือมวล (ช) ของการซึมผ่านที่เป็นพื้นที่ที่มีประสิทธิภาพ (m2) ของเมมเบรน, และเสื้อเป็นช่วงเวลา(ซ) สำหรับ pervaporation. ฟลักซ์เมมเบรนที่ได้รับการกำหนด gravimetrically ใช้ความสมดุลกับความถูกต้องของ10 4 กรัมโดยการชั่งน้ำหนักมวลของการซึมผ่านได้ในช่วงเวลาการเก็บรวบรวม ปัจจัยที่เพิ่มคุณค่าหมายถึงความจุของเมมเบรนของการมุ่งเน้นองค์ประกอบที่ฉันและเป็นตัวแปรที่น่าสนใจในการประเมิน(รา et al, 2006). กระบวนการในการผสมหลายองค์ประกอบ. พึ่งพาอุณหภูมิของฟลักซ์ได้รับการวิเคราะห์โดยใช้สมการ Arrhenius ประเภท: lnðJiÞ¼ Jio ประสบการณ์? Ea RT? ? ð6Þที่จีเป็นฟลักซ์บางส่วนของสารที่ Jio เป็น pre-ชี้แจงปัจจัยของฟลักซ์ที่R คือค่าคงที่ของก๊าซ (J mol 1 K 1) T คืออุณหภูมิ(K) และอีเป็นที่เห็นได้ชัด พลังงานกระตุ้น (KJ mol? 1). การซึมผ่านเป็นที่คาดกันตามสมการ (9) บนพื้นฐานของฟลักซ์โมลของแต่ละองค์ประกอบ- (. ที่ได้รับจาก EQS (7) และ ji (8)) และการเลือกของเมมเบรนที่คำนวณได้จาก(. สมการ (10)). อัตราส่วนระหว่าง permeances จิม ¼ Jtotyi ไมล์ตันð7Þ ji ¼ JimvGi ไมล์ð8Þ Pi ลิตร¼ ji ðxiciPoi? yiPpÞð9Þไอเจ¼ = Pi = ลิตรPj = ลิตรð10Þกับไมล์และตันเป็นน้ำหนักโมเลกุลของส่วนประกอบI และส่วนผสมตามลำดับTGI เป็นฟันกรามปริมาณของก๊าซ CI เป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

EQS . ( 1 ) – ( 5 ) ตามลำดับ ( Pereira et al . , 2006 ; gaykawad et al . ,
2013 ; Sun et al . , 2013 ) :

ไอ¼ยี = สบายดี

ðซี = XJ 1 Þ¼
w

jtot ที่ð 2 Þ
¼ jtotyi ð 3 จี Þ



¼บีอีซีð 4 Þ
psi ¼ jtot ðไอ  1 Þð 5 Þ
ที่อีจุนมีน้ำหนักสัดส่วนของเอทานอลและน้ำใน
ซึม ตามลำดับ และมีน้ำหนัก 11 XJ เศษส่วนของเอทานอลและน้ำในอาหาร
, w คือ มวล ( g ) ของแผ่ซ่านอยู่
,พื้นที่ที่มีประสิทธิภาพ ( M2 ) ของเยื่อหุ้มเซลล์ และ t คือ เวลา ช่วง
( H ) สำหรับน้ำหนัก .
เยื่อหุ้มฟลักซ์ ตั้งใจ gravimetrically ใช้
สมดุลกับความถูกต้องของ 10  4 กรัม โดยการชั่งมวลของซึม
ได้รับในระหว่างที่รวบรวมเวลา ปัจจัยเสริมแทน
เมมเบรนความจุของการมุ่งเน้นส่วนผม
( Pereira et al . ,2549 ) และเป็นพารามิเตอร์ที่น่าสนใจเพื่อประเมินกระบวนการและองค์ประกอบ
.
พึ่งพาอุณหภูมิของฟลักซ์ที่วิเคราะห์โดยใช้สมการของอาร์เรเนียส :

พิมพ์ในðจีÞ¼เจียว EXP 



 EA RT  ð 6 Þ
ที่จีเป็นมูกเลือดบางส่วนของเจียวเป็นสารประกอบ ก่อนชี้แจง
ปัจจัยของฟลักซ์ , R เป็นแก๊สคงที่ ( เจโมล  1 K  1 ) ,
tอุณหภูมิ ( K ) และ EA เป็นพลังกระตุ้นที่ชัดเจน ( kJ mol  1 )
permeance ประมาณตามอีคิว ( 9 ) ตาม
โมลาร์ฟลักซ์ของแต่ละองค์ประกอบ–จี ( ที่ได้รับจาก EQS . ( 7 ) และ ( 8 )
) และการเลือกเกิดของเยื่อแผ่น คำนวณจากอัตราส่วนระหว่าง permeances
( อีคิว ( 10 ) ¼ jtotyi


จิมมิ )
ð 7 Þ



jimvgi จี¼มิð 8 Þ

L

¼พีจีð xicipoi

 yipp Þð 9 Þ
AI = J ¼ Pi = l

l
ð PJ = 10 Þ
กับมีและตันเป็นโมเลกุลของส่วนประกอบและส่วนผสม
4 , TGI
เป็นปริมาตรต่อโมลของแก๊ส , CI คือ