Hipparchus was born in Nicaea in Bi

Hipparchus was born in Nicaea in Bithynia, but spent much of his life in Rhodes. He is generally considered to be one of the most influential astronomers of antiquity, yet very little information available about him survives; his only extant work is his commentary on the astronomical poem of Aratus (third century B.C.), the Commentary on the Phainomena of Eudoxus and Aratus. Other works by Hipparchus (now lost) included an astronomical calendar, books on optics and arithmetic, a treatise entitled On Objects Carried Down by their Weight, geographical and astrological writings, and a catalogue of his own work. The Almagest, written by Ptolemy (second century A.D.) is the source of most of our knowledge about Hipparchus, who Ptolemy considered to be his most important predecessor. In his own astronomical work, Ptolemy made extensive use of the work of Hipparchus, building on the foundation laid by him. Ptolemy described Hipparchus as 'industrious' and, repeatedly, as a great 'lover of truth'. That Hipparchus continued to be held in high regard is demonstrated by the various depictions of him on frontispieces of astronomical works published long after his death.
Hipparchus' many important and lasting contributions to astronomy included practical and well as theoretical innovations. He employed geometrical models, including the deferent-epicycle and eccentric previously used by Apollonius (flourished ca. 200 B.C.). One of his contributions appears to have been the incorporation of numerical data based on observations into the geometrical models developed to account for the astronomical motions; Gerald Toomer has credited Hipparchus with the founding of trigonometry. Hipparchus was very interested in observation; his recorded observations span the years 147 to 127 BC. He used an instrument described by Ptolemy as a dioptra and may have invented the planispheric astrolabe. Hipparchus made extensive observations of star positions, and is credited by some with the production of the first known catalogue of stars. He turned his attention to a wide variety of astronomical questions, including the length of the year, the determination of lunar distance and the computation of lunar and solar eclipses. He developed theories for the Sun and Moon demonstrating (as Ptolemy explained, Almagest, 421) 'that they are represented by uniform circular motions'. Ptolemy noted that as far as he knew, Hipparchus did not establish theories for the five planets, 'not at least in his writings which have come down to us'. But Hipparchus did compile the planetary observations to which he had access into a more useful arrangement, and demonstrated that the phenomena were 'not in agreement with the hyotheses of the astronomers of that time'. Hipparchus' discussion of the motion of the points of solstice and equinox slowly from east to west against the background of the fixed stars is perhaps his most famous achievement; he has been therefore credited with the discovery of the precession of the equinoxes. Otto Neugebauer has suggested that Hipparchus, in fact, invented the theory of trepidation.

Perhaps most intriguing for historians of astronomy is Hipparchus' use of Babylonian astronomical material, including methods as well as observations. Many questions remain regarding the relationship between Babylonian and Greek astronomy, but Hipparchus' work provides a clear link. Toomer has argued that Hipparchus was responsible for the direct transmission of both Babylonian observations and procedures and for the successful synthesis of Babylonian and Greek astronomy.

The historian of astronomy Otto Neugebauer, in his 'Notes on Hipparchus', remarked that:

Even the most casual discussion of ancient astronomy will not fail to call Hipparchus of Nicaea in Bithynia "the greatest astronomer of antiquity." It is obvious enough that classifications of greatness are usually void of any precise meaning, though it is equally evident that they will remain a stock phrase in the histories of science. It is perhaps not useless, however, to underline how little we actually know about Hipparchus' astronomy and its relation to his predecessors and followers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฮิปปาร์คัสเกิดไนเซียใน Bithynia แต่ใช้เวลามากของชีวิตในโรดส์ โดยทั่วไปเขาถือว่าเป็นหนึ่งในดาราที่มีอิทธิพลสูงสุดของ แต่ข้อมูลน้อยมากที่มีเกี่ยวกับเขา survives งานของเขาเท่านั้นยังเป็นความเห็นของเขาในบทกวีทางดาราศาสตร์ของอรรถกถา Phainomena Eudoxus และ Aratus, Aratus (สามศตวรรษบี) งานอื่น ๆ โดยฮิปปาร์คัส (ตอนนี้หายไป) รวมเป็นปฏิทินดาราศาสตร์ หนังสือเครื่องแก้ไขภาพกล้อง และคณิตศาสตร์ ตำรับที่สิทธิ์บนวัตถุดำเนินลง ด้วยน้ำหนักของพวกเขา ภูมิศาสตร์ และโหราศาสตร์งานเขียน แคตตาล็อกของงานของเขาเอง Almagest เขียน โดยทอเลมี (สองฝน) เป็นแหล่งที่มาของความรู้ของเราเกี่ยวกับฮิปปาร์คัส ที่ห้องถือเป็นรุ่นก่อนที่สำคัญที่สุดของเขา ในงานทางดาราศาสตร์ของเขาเอง ห้องทำงานของฮิปปาร์คัส ใช้สร้างบนรากฐานที่วางโดย ห้องอธิบายฮิปปาร์คัส 'ขยันหมั่นเพียร' และ หลายครั้ง เป็นการดี 'รักจริง' ว่า ฮิปปาร์คัสยังคงจัดเคารพแสดง โดยการแสดงต่าง ๆ ของเขาใน frontispieces งานดาราศาสตร์เผยแพร่ระยะยาวหลังจากการตายของฮิปปาร์คัสมากสำคัญ และยั่งยืนสรรดารารวมนวัตกรรมดีเป็นทฤษฎี และปฏิบัติ เขาจ้างรุ่น geometrical, epicycle เกรงและเซนทริกที่ใช้ก่อนหน้านี้ โดย Apollonius (เจริญรุ่งเรือง ca. บี 200) หนึ่งในผลงานของเขาปรากฏมีการ ประสานของข้อมูลตัวเลขตามข้อสังเกตุในรุ่น geometrical พัฒนาบัญชีเคลื่อนไหวดาราศาสตร์ Toomer เขามีเครดิตฮิปปาร์คัสกับการก่อตั้งของตรีโกณมิติ ฮิปปาร์คัสมีความสนใจในการสังเกต เขาสังเกตบันทึกช่วงปี 147 127 BC เขาใช้เครื่องมือโดยทอเลมีเป็น dioptra เป็น และอาจมีการคิดค้น planispheric astrolabe ฮิปปาร์คัสทำการสังเกตอย่างละเอียดของตำแหน่งดาว และเครดิต โดยมีการผลิตแคตตาล็อกรู้จักครั้งแรกของดาว เขาก็หันความสนใจกับความหลากหลายของคำถามดาราศาสตร์ รวมทั้งความยาวของปี การกำหนดระยะทางจันทรคติ และคำนวณของดวงจันทร์ และแสงอาทิตย์ eclipses เขาได้พัฒนาทฤษฎีสำหรับดวงอาทิตย์และดวงจันทร์เห็น (เป็นห้องอธิบาย Almagest, 421) 'ที่พวกเขาจะแทน ด้วยวงกลมดังรูป' ห้องกล่าวว่า เท่าที่เขารู้ ฮิปปาร์คัสไม่ไม่สร้างทฤษฎีสำหรับดาวเคราะห์ 5, ' ไม่น้อยในงานเขียนของเขาที่มีมาลงของเรา แต่ฮิปปาร์คัสได้รวบรวมข้อสังเกตดาวเคราะห์ซึ่งเขาได้เข้าไปจัดประโยชน์ การสาธิตว่า ปรากฏการณ์ที่ถูก 'ไม่ยังคง hyotheses ของดาราเวลา' สนทนาของฮิปปาร์คัสของการเคลื่อนไหวของจุดของอายันวิษุวัตช้าจากตะวันออกไปตะวันตกกับพื้นหลังของดาวอาจจะเป็นความสำเร็จของเขามีชื่อเสียงมากที่สุด เขาได้ถูกดังนั้นเครดิต มีการค้นพบของการหมุนควงของเดอะ equinoxes ออตโต Neugebauer ได้แนะนำว่า ฮิปปาร์คัส ทฤษฎีของ trepidation ในความเป็นจริง คิดค้นบางทีส่วนใหญ่น่าสำหรับนักประวัติศาสตร์ของดาราศาสตร์คือ ใช้ของฮิปปาร์คัสวัสดุบาบิโลเนียทางดาราศาสตร์ รวมทั้งวิธีการรวมทั้งข้อสังเกต อยู่หลายคำถามเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างดาราศาสตร์บาบิโลเนียและภาษากรีก แต่งานของฮิปปาร์คัสให้การเชื่อมโยงที่ชัดเจน Toomer ได้โต้เถียงว่า ฮิปปาร์คัสรับผิดชอบ สำหรับการส่งตรงสังเกตบาบิโลเนียและขั้นตอน และสังเคราะห์ความสำเร็จของดาราศาสตร์บาบิโลเนียและภาษากรีกนักประวัติศาสตร์ของดาราศาสตร์ออตโต Neugebauer ในเขา 'บันทึกย่อบนฮิปปาร์คัส' กล่าวที่:สนทนาสบาย ๆ มากที่สุดของดาราศาสตร์โบราณจะไม่ล้มเหลวเรียกฮิปปาร์คัสของไนเซียใน Bithynia "ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดนักดาราศาสตร์ของ" ชัดเจนพอที่จะจัดประเภทของความยิ่งใหญ่จะยกเลิกของใด ๆ ความแม่นยำหมายถึง แม้ว่าจะเป็นเท่า ๆ กันเห็นได้ชัดว่า พวกเขาจะยังคงวลีหุ้นในประวัติของวิทยาศาสตร์ได้ มันอาจจะไม่ได้ประโยชน์ อย่างไรก็ตาม เพื่อขีดเส้นใต้น้อยเราจริงรู้เกี่ยวกับดาราศาสตร์ของฮิปปาร์คัสและความสัมพันธ์ของบรรดาลูกหลานและลูกศิษย์ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Hipparchus เกิดใน Nicaea ใน Bithynia แต่ใช้เวลาส่วนใหญ่ในชีวิตของเขาในโรดส์ เขาได้รับการพิจารณาโดยทั่วไปจะเป็นหนึ่งในนักดาราศาสตร์มีอิทธิพลมากที่สุดของยุคโบราณ แต่ข้อมูลน้อยมากที่มีอยู่เกี่ยวกับเขามีชีวิต; การทำงานที่ยังหลงเหลืออยู่ของเขาเพียงอย่างเดียวคือความเห็นของเขาในบทกวีดาราศาสตร์ของ Aratus (ศตวรรษที่สาม BC) ความเห็นใน Phainomena ของ Eudoxus และ Aratus ผลงานอื่น ๆ โดย Hipparchus (ตอนนี้หายไป) รวมปฏิทินดาราศาสตร์หนังสือเกี่ยวกับเลนส์และคณิตศาสตร์ตำราสิทธิในวัตถุดำเนินลงตามน้ำหนักของพวกเขางานเขียนทางภูมิศาสตร์และโหราศาสตร์และแคตตาล็อกของการทำงานของเขาเอง Almagest เขียนโดยปโตเลมี (AD ศตวรรษที่สอง) เป็นแหล่งที่มาของที่สุดของความรู้ของเราเกี่ยวกับ Hipparchus ที่ปโตเลมีการพิจารณาให้เป็นผู้บุกเบิกที่สำคัญที่สุดของเขา ในการทำงานของเขาเองดาราศาสตร์ปโตเลมีที่ทำใช้ที่กว้างขวางของการทำงานของ Hipparchus สร้างบนรากฐานวางโดยเขา ปโตเลมีอธิบาย Hipparchus เป็น 'ขยันและซ้ำเป็นดี' คนรักของความจริง ' ที่ Hipparchus ยังคงที่จะจัดขึ้นในเรื่องสูงแสดงให้เห็นโดยสอดแทรกต่าง ๆ ของเขาใน frontispieces ผลงานตีพิมพ์ทางดาราศาสตร์นานหลังจากการตายของเขา.
Hipparchus 'หลายผลงานที่สำคัญและยาวนานกับดาราศาสตร์รวมถึงการปฏิบัติและรวมทั้งนวัตกรรมทางทฤษฎี เขาจ้างแบบจำลองทางเรขาคณิตรวมทั้งก่อนหน้านี้เกรง-epicycle และประหลาดใช้โดย Apollonius (เจริญรุ่งเรืองแคลิฟอร์เนีย 200 BC) หนึ่งในผลงานของเขาดูเหมือนจะได้รับการรวมตัวกันของข้อมูลที่เป็นตัวเลขตามข้อสังเกตเข้ามาในรูปแบบเรขาคณิตการพัฒนาบัญชีสำหรับการเคลื่อนไหวทางดาราศาสตร์; เจอราลด์ Toomer ได้เครดิต Hipparchus กับที่ตั้งของตรีโกณมิติ Hipparchus กำลังให้ความสนใจอย่างมากในการสังเกต; บันทึกข้อสังเกตของเขาช่วงปี 147-127 ก่อนคริสตกาล เขาใช้เครื่องมือที่ใช้ในการอธิบายโดยปโตเลมีเป็น Dioptra และอาจได้คิดค้น planispheric ดวงดาว Hipparchus ทำข้อสังเกตที่กว้างขวางของตำแหน่งดาวและให้เครดิตโดยบางกับการผลิตแคตตาล็อกที่รู้จักกันครั้งแรกของดาว เขาหันความสนใจไปที่ความหลากหลายของคำถามดาราศาสตร์รวมทั้งความยาวของปีการกำหนดระยะทางจันทรคติและการคำนวณของจันทรุปราคาและพลังงานแสงอาทิตย์ เขาได้พัฒนาทฤษฎีสำหรับดวงอาทิตย์และดวงจันทร์แสดงให้เห็นถึง (ตามที่ปโตเลมีอธิบาย Almagest, 421) 'ที่พวกเขาจะถูกแทนด้วยวงกลมเครื่องแบบ' ปโตเลมีการตั้งข้อสังเกตว่าเท่าที่เขารู้ Hipparchus ไม่ได้สร้างทฤษฎีสำหรับห้าดาวเคราะห์ 'ไม่ได้อย่างน้อยในงานเขียนของเขาที่ได้ลงมาให้เรา' แต่ Hipparchus ได้รวบรวมข้อสังเกตดาวเคราะห์ที่เขามีการเข้าถึงในการจัดเรียงที่มีประโยชน์มากขึ้นและแสดงให้เห็นว่าเป็นปรากฏการณ์ 'ไม่ได้อยู่ในข้อตกลงกับ hyotheses นักดาราศาสตร์ในช่วงเวลานั้น' อภิปราย Hipparchus 'ของการเคลื่อนไหวของจุดของฤดูและฤดูใบไม้ช้าจากตะวันออกไปตะวันตกกับพื้นหลังของดาวคงอาจจะเป็นความสำเร็จที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขา; เขาได้รับการยกย่องดังนั้นที่มีการค้นพบของ precession ของ equinoxes อ็อตโต Neugebauer ได้ชี้ให้เห็นว่า Hipparchus ในความเป็นจริงการประดิษฐ์คิดค้นทฤษฎีของความกังวลใจ. บางทีที่น่าสนใจมากที่สุดสำหรับประวัติศาสตร์ของดาราศาสตร์คือการใช้ Hipparchus 'ของวัสดุดาราศาสตร์ชาวบาบิโลนรวมทั้งวิธีการเช่นเดียวกับการสังเกต คำถามที่หลายคนยังคงเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างชาวบาบิโลนและดาราศาสตร์กรีก แต่งาน Hipparchus 'ให้การเชื่อมโยงที่ชัดเจน Toomer มีคนแย้งว่า Hipparchus เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการส่งผ่านโดยตรงของทั้งสองข้อสังเกตบาบิโลนและวิธีการสำหรับการสังเคราะห์ที่ประสบความสำเร็จของบาบิโลนและดาราศาสตร์กรีก. ประวัติศาสตร์ของดาราศาสตร์อ็อตโต Neugebauer ใน 'หมายเหตุเกี่ยวกับ Hipparchus' ของเขาตั้งข้อสังเกตว่า: แม้สบายมากที่สุด การอภิปรายของดาราศาสตร์โบราณจะไม่ล้มเหลวที่จะเรียก Hipparchus ไนซีอาใน Bithynia "นักดาราศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์." เป็นที่ชัดเจนพอที่จะทำให้การจำแนกประเภทของความยิ่งใหญ่มักจะเป็นโมฆะของความหมายที่ถูกต้องใด ๆ แม้ว่ามันจะเห็นได้อย่างเท่าเทียมกันว่าพวกเขาจะยังคงเป็นวลีหุ้นในประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์ บางทีมันก็เป็นไม่ได้ไร้ประโยชน์ แต่จะเน้นวิธีการเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เรารู้จริงเกี่ยวกับดาราศาสตร์ Hipparchus 'และความสัมพันธ์กับรุ่นก่อนและลูกน้องของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮิปปาร์คัสเกิดไนเซียในบิธีเนีย แต่ใช้เวลาส่วนใหญ่ของชีวิตของเขาใน โรดส์ มันเป็นโดยทั่วไปถือว่าเป็นหนึ่งในนักดาราศาสตร์ที่มีอิทธิพลมากที่สุดของความเก่า แต่ข้อมูลน้อยมากที่มีเกี่ยวกับเขารอด งานยังมีชีวิตของเขาคือความเห็นของเขาในบทกวีดาราศาสตร์ aratus ( ศตวรรษที่ 3 ก่อนคริสต์ศักราช ) ความเห็นบน phainomena ของ eudoxus และ aratus .งานอื่นๆโดยฮิปปาร์คัส ( ตอนนี้หายไป ) รวมปฏิทินดาราศาสตร์ และคณิตศาสตร์หนังสือภาพ , หนังสือเรื่องแบกลงบนวัตถุโดยน้ำหนักของพวกเขา , และงานเขียนทางโหราศาสตร์ และแคตตาล็อกของงานของเขาเอง อัลมาเจสต์ที่เขียนโดยทอเลมี ( สองศตวรรษ AD ) เป็นแหล่งที่มาของความรู้ของเราเกี่ยวกับจดหมายเสียงมากที่สุด ,ที่นักดาราศาสตร์ถือว่าเป็นบรรพบุรุษที่สำคัญที่สุดของเขา ในงานทางดาราศาสตร์ของเขาเอง ปโตเลมีที่ทำให้การใช้ที่กว้างขวางของการทำงานของฮิปปาร์คัส สร้างบนรากฐานที่วางไว้โดยเขา ปโตเลมีอธิบายฮิปปาร์คัสเป็น ' ขยัน ' และซ้ำๆ เป็นคนรักที่ดี ' ความจริง 'ที่ฮิปปาร์คัสต่อไปจะจัดขึ้นในเรื่องสูง เห็นได้จากการแสดงต่าง ๆ ของเขาใน frontispieces ของดาราศาสตร์เผยแพร่ผลงานนานหลังจากการตายของเขา .
ฮิปปาร์คัสมากมายสำคัญและยั่งยืนให้กับดาราศาสตร์ ได้แก่ การปฏิบัติ และเป็นนวัตกรรมทางทฤษฎี เขาใช้รูปแบบเรขาคณิต ,รวมทั้งการเชื่อฟังซึ่งมีแกนหมุนรอบแกนกลางและพิสดารใช้ก่อนหน้านี้โดยอพอลโลนิอัส ( เจริญรุ่งเรืองประมาณ 200 ปีก่อนคริสตกาล ) หนึ่งในผลงานของเขาปรากฏได้มีการประสานข้อมูลตัวเลขจากการสังเกตในการพัฒนาแบบจำลองเชิงเรขาคณิต เพื่อให้บัญชีมีการเคลื่อนไหวทางดาราศาสตร์ ; เจอรัลด์ toomer เครดิตจดหมายเสียงด้วยการก่อตั้งของตรีโกณมิติฮิปปาร์คัสเคยสนใจมากในการสังเกต การบันทึก การสังเกตของเขาช่วงปี 147 พ.ศ. 127 เขาใช้เป็นเครื่องมืออธิบายโดยทอเลมีเป็นได พทรา และอาจจะประดิษฐ์ดวงดาว planispheric . ฮิปปาร์คัสทำอย่างละเอียด 1 ตำแหน่ง ดาว และเป็นเครดิตโดยบางส่วนมีการผลิตครั้งแรกที่รู้จักแคตตาล็อกของดาวเขาหันความสนใจของเขาเพื่อที่หลากหลายของคำถามดาราศาสตร์ รวมถึงความยาวของปี การกำหนดระยะทางจันทรคติและการคำนวณทางจันทรคติและสุริยคราส . เขาได้พัฒนาทฤษฎีสำหรับดวงอาทิตย์และดวงจันทร์แสดงให้เห็น ( เช่นทอเลมีอธิบาย , อัลมาเจสต์ 421 ) ' ที่พวกเขาเป็นตัวแทนของเครื่องแบบวงกลมเคลื่อนไหว ' ปโตเลมีกล่าวว่า เท่าที่เขารู้จดหมายเสียงไม่ได้สร้างทฤษฎีสำหรับห้าดวง ' แต่อย่างน้อยในงานเขียนของเขาที่ลงมาให้เรา ' ฮิปปาร์คัสได้รวบรวมการสังเกตดาวเคราะห์ แต่ที่เขาได้เข้ามาเป็นข้อตกลงที่มีประโยชน์มากขึ้น และแสดงให้เห็นว่า ปรากฏการณ์ ‘ไม่สอดคล้องกับ hyotheses ของนักดาราศาสตร์ของเวลา 'ฮิปปาร์คัส ' อภิปรายการเคลื่อนที่ของจุดครีษมายัน ) และค่อยๆ จากตะวันออกไปตะวันตกกับพื้นหลังของดาวเป็นบางที ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขา เขาจึงให้เครดิตกับการค้นพบของการหมุนควงของ equinoxes . อ๊อดโต้ neugebauer ฮิปปาร์คัสได้ชี้ให้เห็นว่า ในความเป็นจริง การคิดค้นทฤษฎีของ trepidation .

บางทีอาจจะมากที่สุดที่น่าสนใจสำหรับนักประวัติศาสตร์ดาราศาสตร์คือจดหมายเสียงของบาบิโลเนียดาราศาสตร์วัสดุ รวมทั้งวิธีการตลอดจนการสังเกต คำถามมากมายยังคงเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างบาบิโลเนียดาราศาสตร์กรีก แต่ฮิปปาร์คัส ' งานมีการเชื่อมโยงที่ชัดเจนtoomer ได้ถกเถียงกันอยู่ว่าฮิปปาร์คัสรับผิดชอบส่งตรงจากทั้งบาบิโลเนียการสังเกตและกระบวนการและสำหรับการสังเคราะห์และประสบความสำเร็จของบาบิโลเนียดาราศาสตร์กรีก .

นักประวัติศาสตร์ดาราศาสตร์อ๊อตโต้ neugebauer ในบันทึกของเขาในฮิปปาคัส ' ' :

แม้แต่การสนทนาสบายที่สุดของดาราศาสตร์โบราณจะไม่ล้มเหลวที่จะเรียกจดหมายเสียงของนาเซียในบิธิเนีย " นักดาราศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ . " มันเป็นที่ชัดเจนเพียงพอว่า การจำแนกประเภทของความยิ่งใหญ่มักจะโมฆะของใด ๆแม่นยำความหมาย แม้ว่าจะเห็นได้ชัดอย่างเท่าเทียมกันที่พวกเขาจะยังคงเป็นวลีที่สต็อกในประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์ บางทีมันก็ไม่ได้ไร้ประโยชน์ อย่างไรก็ตามขีดเส้นใต้วิธีการเล็ก ๆน้อย ๆที่เรารู้เกี่ยวกับจดหมายเสียง ' ดาราศาสตร์และความสัมพันธ์ของบรรพชน และผู้ติดตาม