Severe flooding that occurred durin

Severe flooding that occurred during the 2011 monsoon season in Thailand was the heaviest flooding in the past 50 yr. The rainfall over the northern part of Thailand, especially during July–August 2011, was 150% higher than average. During the flooding period, river flows of the four major Chao Phraya River tributaries (Ping, Wang, Yom, and Nan rivers) increased in the range of 1.4–5 times the average discharge. This study examined the river sediment discharge of the four major rivers in the upper Chao Phraya River basin in Thailand. The four rivers are considered the main sources of sediment supply to the Chao Phraya Estuary. River surveys of the Ping, Wang, Yom, and Nan rivers were carried out in October 2011 (during the Great Flood) and October 2012 (one year after the flood). Survey data included river cross sections, flow velocities, suspended sediment concentrations, and bed load transport in each river. Analyses of these data indicated that total sediment transport rates for the four main rivers during the flooding of 2011 were 2.3–5.6 times higher than the average sediment discharge over 60 yr. The flood of 2011 significantly affected the sediment characteristics including the proportions of suspended and bed sediment loads in each river though in different ways. The rates of sediment transport per unit discharge for the Ping and Wang rivers dramatically increased during the 2011 flood, but the flooding had minimal effects on the sediment characteristics in the Yom and Nan rivers. The amount of total sediment discharge in each river caused by the 2011 flooding varied between 0.3 and 1.6 Mt. Additionally, the bed load transport in these rivers varied between ~0% and 26% of the suspended sediment discharge.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำท่วมรุนแรงที่เกิดขึ้นระหว่างฤดูมรสุม 2011 ในประเทศไทยถูกน้ำท่วมหนักในปี 50 ผ่านมา ปริมาณน้ำฝนมากกว่าภาคเหนือของประเทศไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงกรกฎาคม 2011 สิงหาคม ถูก 150% สูงกว่าค่าเฉลี่ย ช่วงน้ำท่วม แม่น้ำอัตราการไหลของมูลเจ้าพระยาหลักสี่ (ปิง วัง ยม น่านแม่น้ำ) เพิ่มขึ้นในช่วง 1.4-5 ครั้งปล่อยเฉลี่ย การศึกษานี้เป็นการตรวจสอบการปล่อยตะกอนแม่น้ำของแม่น้ำสายหลักสี่ในลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาบนในประเทศไทย แม่น้ำ 4 จะถือว่าเป็นแหล่งที่มาหลักของปริมาณตะกอนที่ปากน้ำเจ้าพระยา สำรวจแม่น้ำของแม่น้ำปิง วัง ยม น่าน และได้ดำเนินการใน 2554 ตุลาคม (ระหว่างท่วม) และ 2555 ตุลาคม (หนึ่งปีหลังน้ำท่วม) การสำรวจข้อมูลรวมแม่น้ำข้ามส่วน ความเร็วการไหล ความเข้มข้นตะกอนลอย และเตียงโหลดขนส่งในแม่น้ำแต่ละ การวิเคราะห์ข้อมูลเหล่านี้ระบุว่า ตะกอนรวมขนส่งและแม่น้ำสายหลักสี่ในช่วงน้ำท่วมปี 2554 ราคาพิเศษมีมากกว่าการปล่อยตะกอนเฉลี่ยกว่า 60 ปี 2.3 – 5.6 เท่า น้ำท่วมปี 2554 อย่างมากได้รับผลกระทบรวมถึงสัดส่วนของลักษณะตะกอนถูกระงับ และตะกอนเตียงโหลดในแต่ละแม่น้ำแม้ว่าในรูปแบบต่าง ๆ ราคาการขนส่งตะกอนต่อหน่วยปลดปล่อยสำหรับแม่น้ำปิงและวังที่เพิ่มขึ้นอย่างมากในระหว่างน้ำท่วม 2011 แต่น้ำท่วมได้ผลน้อยที่สุดลักษณะตะกอนในแม่น้ำยมและน่าน จำนวนปล่อยรวมตะกอนในแม่น้ำแต่ละสาเหตุ 2011 น้ำท่วมแตกต่างกันระหว่าง 0.3 และ 1.6 ภูเขานอกจากนี้ การขนส่งโหลดเตียงในแม่น้ำเหล่านี้แตกต่างกันระหว่าง ~ 0% และ 26% ของการปล่อยตะกอนลอย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำท่วมรุนแรงที่เกิดขึ้นในช่วงฤดู​​กาล 2011 มรสุมในประเทศไทยเป็นครั้งที่น้ำท่วมหนักที่สุดในรอบ 50 ปี ปริมาณน้ำฝนมากกว่าภาคเหนือของประเทศไทยโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเดือนกรกฎาคมถึงเดือนสิงหาคมปี 2011 เป็น 150% สูงกว่าค่าเฉลี่ย ในช่วงเวลาน้ำท่วมแม่น้ำไหลที่สำคัญแควแม่น้ำเจ้าพระยาสี่ (ปิงวังยมและแม่น้ำน่าน) เพิ่มขึ้นในช่วง 1.4-5 เท่าของค่าเฉลี่ยของการปล่อย การศึกษาครั้งนี้มีการตรวจสอบการปล่อยแม่น้ำตะกอนในสี่ของแม่น้ำสายหลักในลุ่มน้ำตอนบนแม่น้ำเจ้าพระยาในประเทศไทย สี่แม่น้ำถือว่าเป็นแหล่งที่มาหลักของอุปทานตะกอนเจ้าพระยาปากน้ำ การสำรวจแม่น้ำของแม่น้ำปิงวังยมและน่านได้ดำเนินการในเดือนตุลาคม 2011 (ในช่วงน้ำท่วมใหญ่) และตุลาคม 2012 (หนึ่งปีหลังน้ำท่วม) ข้อมูลการสำรวจรวมส่วนแม่น้ำข้ามความเร็วการไหลของความเข้มข้นของตะกอนแขวนลอยและการขนส่งโหลดเตียงในแต่ละแม่น้ำ การวิเคราะห์ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าอัตราการเคลื่อนที่ของตะกอนรวมสำหรับสี่แม่น้ำสายหลักในช่วงน้ำท่วมของปี 2011 อยู่ที่ 2.3-5.6 เท่าสูงกว่าการปล่อยตะกอนเฉลี่ยมากกว่า 60 ปี น้ำท่วมของปี 2011 ได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญลักษณะตะกอนรวมทั้งสัดส่วนของตะกอนแขวนลอยและเตียงโหลดในแต่ละแม่น้ำแม้ว่าในรูปแบบที่แตกต่างกัน อัตราการเคลื่อนที่ของตะกอนต่อการปล่อยหน่วยปิงและวังแม่น้ำเพิ่มขึ้นอย่างมากในช่วงน้ำท่วมปี 2011 แต่น้ำท่วมมีผลกระทบน้อยที่สุดในลักษณะตะกอนยมและน่านแม่น้ำ จำนวนเงินของการปล่อยตะกอนรวมในแต่ละแม่น้ำที่เกิดจากน้ำท่วมปี 2011 แตกต่างกันระหว่าง 0.3 และ 1.6 ภูเขา นอกจากนี้การขนส่งโหลดเตียงในแม่น้ำเหล่านี้แตกต่างกันระหว่าง ~ 0% และ 26% ของการปล่อยตะกอนแขวนลอย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประสบปัญหาอุทกภัยที่เกิดขึ้นในระหว่างการ 2011 ฤดูมรสุมในไทยโดนน้ำท่วมหนักที่สุดในรอบ 50 ปี ปริมาณน้ำฝนทางตอนเหนือของประเทศ โดยเฉพาะในช่วงเดือนกรกฎาคม – สิงหาคม 2554 อยู่ที่ 150 % สูงกว่าค่าเฉลี่ย ในช่วงน้ำท่วม , แม่น้ำไหลของแม่น้ำเจ้าพระยาแคว ( สี่หลัก ปิง วัง ยม และแม่น้ำน่าน ) ที่เพิ่มขึ้นในช่วง 1 – 5 ครั้งเฉลี่ยของการปล่อย ศึกษาการไหลของตะกอนแม่น้ำแม่น้ำใหญ่ทั้งสี่ในลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาตอนบนในประเทศไทย แม่น้ำทั้ง 4 ถือว่าเป็นหลักแหล่งตะกอนประปากับเจ้าพระยา ปากแม่น้ำ การสำรวจของแม่น้ำ ปิง วัง ยม และแม่น้ำน่าน พบว่าในเดือนตุลาคม 2554 ( ช่วงน้ำท่วม ) และตุลาคม 2012 ( หนึ่งปีหลังน้ำท่วม ) ข้อมูลการสำรวจรวมข้ามแม่น้ำส่วนความเร็วการไหล ปริมาณตะกอนแขวนลอย และเตียงบรรทุกขนส่งในแต่ละลุ่มน้ำ การวิเคราะห์ข้อมูลพบว่า ตะกอนเหล่านี้รวมอัตราสำหรับ 4 สายหลักในช่วงน้ำท่วมปี 2554 เป็น 2.3 – 5.6 เท่าสูงกว่าอัตราเฉลี่ยมากกว่า 60 ปี ดินตะกอนน้ำท่วม 2554 มีผลต่อลักษณะตะกอน รวมถึงสัดส่วนของสารแขวนลอยตะกอนท้องน้ำและโหลดในแต่ละแม่น้ำแต่ในวิธีที่แตกต่างกัน อัตราการเคลื่อนที่ของตะกอนต่อปล่อยหน่วยในแม่น้ำปิงและแม่น้ำวังเพิ่มขึ้นอย่างมากในช่วงปี 2554 น้ำท่วม แต่น้ำท่วมได้ผลน้อยที่สุดในตะกอนลักษณะในแม่น้ำยมและแม่น้ำน่าน ปริมาณของตกขาวที่เกิดจากตะกอนในแม่น้ำแต่ละ 2011 น้ำท่วมมีค่าระหว่าง 0.3 และ 1.6 MT . นอกจากนี้ , เตียงบรรทุกขนส่งในแม่น้ำเหล่านี้แตกต่างกันระหว่าง ~ 0 % และ 25 % ของตะกอนแขวนลอยที่ปล่อย