Inasmuch as it is true that the shi

Inasmuch as it is true that the shift in philosophy as practiced by Marx and by Foucault involves, in a nutshell, the need which has existed for a century to move from a philosophy of history to a philosophy in history, it is necessary, in the rigorous form of a series of dilemmas (either Marx, or Foucault), that the main lines of tension of a theoretical field should become apparent and, eventually, definable. This field must, in some form, already exist, and it must already have been traversed and par-tabularized. Nonetheless it must remain to a large extent to be discovered and defined cartographically. Perhaps it could be referred to as the field of “historical materialism.” Central to this is the concept of “social relations” or, contradiction as a structure internal to power relations. This is what sustains the Marxian notion of historical materialism. This then is what, more and more explicitly, Foucault questions. At the (provisional) point of his evolution on this question he developed
ideas which it would not be wrong to refer to by the name of “historical materialism,” but in a way which is opposed, in each of the ways in which it is meant, to Marx: materiality is seen not as the materiality of “social relations” but as the materiality of the apparatus and practice of power, inasmuch as it affects bodies; historicity is seen not as the historicity of contradiction (whether this be viewed as an instance of the totalisation of different forms of struggle or as an instance of the interiorisation of their necessity) but in terms of the historicity of the event the improbable outcome of various strategies of repression and of multiple and partially uncontrollable forms of subjugation. (Balibar, 1992: 54-55)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตราบเท่าที่มันเป็นจริงที่เกี่ยวข้องกะในปรัชญารับ โดยมาร์กซ์ และ Foucault สั้น ความจำเป็นที่มีเดิมศตวรรษเพื่อย้ายจากปรัชญาของประวัติศาสตร์ปรัชญาประวัติศาสตร์ จำเป็น ในรูปแบบที่เข้มงวดของอุปสรรค (มาร์กซ์ หรือ Foucault), ว่า บรรทัดหลักของความตึงเครียดของเขตข้อมูลตามทฤษฎีควรจะชัดเจน และ ในที่สุด กำหนด ฟิลด์นี้ต้อง ในแบบ มี อยู่ และมันต้องมีอยู่แล้วได้ถูกตรวจสอบ และตรา tabularized อย่างไรก็ตาม มันต้องอยู่ในระดับใหญ่จะถูกค้นพบ และกำหนด cartographically บางทีมันอาจจะเรียกว่าฟิลด์ของ "วัตถุนิยมประวัติศาสตร์" กลางนี้เป็นแนวคิดของ "ความสัมพันธ์" หรือ ความขัดแย้งเป็นโครงสร้างภายในเพื่อความสัมพันธ์เชิงอำนาจ นี่คือสิ่งค้ำจุนความคิด Marxian ของวัตถุนิยมประวัติศาสตร์ แล้วได้อะไร เพิ่มมากขึ้นอย่างชัดเจน Foucault คำถาม ที่จุด (ชั่วคราว) วิวัฒนาการของเขาในคำถามนี้ เขาได้พัฒนาซึ่งมันจะไม่ผิดในการอ้างถึงชื่อ ของ "วัตถุนิยมประวัติศาสตร์" แต่ ในทางที่เป็นต้าน ในแต่ละวิธีซึ่ง มันมีความหมาย การมาร์กซ์: ประเด็นสำคัญที่ถูกมองว่าไม่ เป็นสาระสำคัญของ "สังคมความสัมพันธ์ แต่ เป็นประเด็นที่สำคัญของเครื่องและการปฏิบัติของพลังงาน ตราบเท่าที่มันมีผลต่อร่างกาย historicity ถูกมองว่าไม่เป็น historicity ของความขัดแย้ง (ไม่ว่านี่จะดู เป็นอินสแตนซ์ของ totalisation ของรูปแบบของการต่อสู้ หรือ เป็นอินสแตนซ์ของ interiorisation ของความจำเป็นของพวกเขา) แต่ในแง่ ของ historicity ของผลที่เกิดขึ้นของกลยุทธ์ต่าง ๆ ของการปราบปราม และหลายเหตุการณ์ และบางส่วนไม่สามารถควบคุมรูปแบบการปราบปราม (Balibar, 1992:54-55)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตราบเท่าที่มันเป็นความจริงว่าการเปลี่ยนแปลงในปรัชญาปฏิบัติโดยมาร์กซ์และ Foucault เกี่ยวข้องในการสรุปความต้องการที่มีอยู่สำหรับศตวรรษที่จะย้ายจากปรัชญาของประวัติศาสตร์ปรัชญาในประวัติศาสตร์ก็เป็นสิ่งที่จำเป็นใน รูปแบบที่เข้มงวดของชุดของวิกฤติ (ทั้งมาร์กซ์หรือ Foucault) ว่าสายหลักของความตึงเครียดของสนามทฤษฎีควรจะเป็นที่เห็นได้ชัดและในที่สุดที่กำหนด ฟิลด์นี้ต้องในบางรูปแบบที่มีอยู่แล้วและจะต้องมีอยู่แล้วได้รับการแยบยลและตราไว้หุ้นละ tabularized อย่างไรก็ตามจะต้องยังคงอยู่ในระดับมากที่จะค้นพบและกำหนด cartographically บางทีมันอาจจะเรียกว่าเป็นเขตของ "วัตถุนิยมประวัติศาสตร์." กลางนี้เป็นแนวคิดของ "ความสัมพันธ์ทางสังคม" หรือความขัดแย้งเป็นโครงสร้างภายในเพื่อสัมพันธ์เชิงอำนาจ นี่คือสิ่งที่ค้ำจุนความคิดมาร์กซ์ของวัตถุนิยมประวัติศาสตร์ แล้วนี่เป็นสิ่งที่มากขึ้นอย่างชัดเจนคำถาม Foucault
ที่จุด (ชั่วคราว) ของวิวัฒนาการของเขาเกี่ยวกับคำถามนี้เขาได้พัฒนา ความคิดที่มันจะไม่ผิดที่จะอ้างถึงโดยใช้ชื่อของ "วัตถุนิยมประวัติศาสตร์" แต่ในทางที่เป็นศัตรูในแต่ละวิธีการที่มันเป็น หมายถึงมาร์กซ์: สาระมีให้เห็นไม่เป็นสาระสําคัญของ "ความสัมพันธ์ทางสังคม" แต่เป็นความสำคัญของเครื่องมือและการปฏิบัติของอำนาจตราบเท่าที่มันมีผลต่อร่างกาย; ในประวัติศาสตร์มีให้เห็นไม่เป็นหลักฐานในประวัติศาสตร์ของความขัดแย้ง (ไม่ว่านี้ถูกมองว่าเป็นตัวอย่างของ totalisation ในรูปแบบที่แตกต่างกันของการต่อสู้หรือเป็นตัวอย่างของ interiorisation ความจำเป็นในการแยกด้วย) แต่ในแง่ของหลักฐานในประวัติศาสตร์ของการแข่งขันผลไม่น่าจะเป็นของต่างๆ กลยุทธ์ของการปราบปรามและหลายรูปแบบที่ไม่สามารถควบคุมและบางส่วนของการปราบปราม (Balibar 1992: 54-55)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพราะมันเป็นความจริงที่เปลี่ยนในปรัชญามาร์กซ์และปฏิบัติตามโดยฟูโก เกี่ยวข้องกับ , สั้น , ต้องซึ่งมีอยู่สำหรับศตวรรษที่จะย้ายจาก ปรัชญา ประวัติศาสตร์ ปรัชญา ประวัติศาสตร์ มันเป็นสิ่งที่จำเป็นในรูปแบบเฉพาะของชุดของการขัดแย้ง ( ทั้ง มาร์ค หรือ ฟูโกต์ ) ที่สายหลักของแรงของเขตข้อมูลทางทฤษฎีจะกลายเป็นชัดเจน และในที่สุด ซึ่งกำหนดได้ สนามนี้ต้องในบางรูปแบบ มีอยู่แล้ว และต้องมี traversed และ พาร์ tabularized . กระนั้นมันต้องอยู่ในขอบเขตขนาดใหญ่ที่จะค้นพบและการกำหนด cartographically . บางทีมันอาจจะเรียกว่าเป็นสนามของ " วัตถุนิยมประวัติศาสตร์ " กลางนี้เป็นแนวคิดของ " ความสัมพันธ์ทางสังคม " หรือ ความขัดแย้งเป็นโครงสร้างภายในเพื่อความสัมพันธ์ทางอำนาจ . นี่คือสิ่งที่ sustains ความคิดปลาชะโอนวัตถุนิยมทางประวัติศาสตร์ แล้วนี่เป็นสิ่งที่มากขึ้นอย่างชัดเจน ฟูโก , คำถาม ที่ ( ชั่วคราว ) จุดของวิวัฒนาการของเขาเกี่ยวกับคำถามนี้เขาพัฒนาความคิดเห็นที่มันจะไม่ผิดที่จะเรียกโดยชื่อของ " วัตถุนิยมประวัติศาสตร์ " แต่ในทางที่ตรงข้าม ในแต่ละวิธีที่มันตั้งใจ มาร์กซ์ : สาระสำคัญคือเห็นไม่ได้เป็นสาระสำคัญของ " ความสัมพันธ์ทางสังคม " แต่เป็นสาระสำคัญของเครื่องและการปฏิบัติของอำนาจ เพราะมันมีผลต่อร่างกาย historicity เห็นไม่ได้เป็นจากความขัดแย้ง ( ไม่ว่าจะถูกมองว่าเป็นตัวอย่างของ totalisation ของรูปแบบที่แตกต่างกันของการต่อสู้ หรืออินสแตนซ์ของ interiorisation ความจำเป็นของพวกเขา ) แต่ในแง่ของจากเหตุการณ์ที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ ผลของกลยุทธ์ต่างๆของการปราบปราม และหลาย และ แก่นนำรูปแบบของการปราบปราม ( น บาลิบา , 2535 : 54-55 )