Thoughts on Self-Directed Learning

Thoughts on Self-Directed Learning in Medical Schools: Making Students More Responsible
by K.Ramnarayan and Shyamala Hande

Self-directed learning (SDL) has been identified as an important skill for medical graduates. To meet the challenges in today's healthcare environment, self-directed learning is most essential. Several health care institutions have made SDLs a part of the curriculum. In self-directed learning, learners take the initiative in making use of resources rather than simply react to transmissions from resources, thus helping learners to learn more and learn better. The main purpose of education must now be to develop the skills of inquiry, and more importantly to go on acquiring new knowledge easily and skilfully the rest of his or her life.

The concept of self-directedness in learning was first discussed in educational literature as early as 1926 (Brookfield, 1984). From these writings, a preliminary description of self-directed learning emerged. Self-directed learning, in its broadest meaning, describes a process in which individuals take the initiative with or without the help of others, in diagnosing their learning needs, formulating learning goals, identifying resources for learning, choosing and implementing learning strategies and evaluating learning outcomes (Knowles, 1975). It is no longer practical to define the purpose of education as transmitting what is known. In a world in which the half-life of many facts and skills may be ten years or less, half of what a person has acquired at the age of twenty may be obsolete by the time the person is thirty. Thus it is important attain new knowledge easily and skillfully the rest of his or her life. Lifelong, self-directed learning (SDL) has been identified as an important ability for medical graduates (Harvey , 2003)

Why Self-Directed Learning ?
One reason is that there is convincing evidence that people who take the initiative in learning, learn more things and learn better than people who sit at the feet of teachers passively waiting to be taught. The second reason is that self-directed learning is more in tune with our natural processes of psychological development; an essential aspect of maturing is developing the ability to take increasing responsibility of our own lives to become increasingly self-directed. The third reason is that many of the new developments in education put a heavy responsibility on the learners to take a good deal of initiative in their own learning. To meet the challenges in today's healthcare environment , self-directed learning is most essential. Several health care institutions have made SDLs a part of the curriculum (Peplow 1990; Majumdar, Roberts, Knechtel, Noesgaard, Campbell and Tkachuk , 1998; Trevena and Clarke , 2002; Shokar , Shokar, Romero and Bulik, 2003).

The main characteristic of such learning is that students take some significant responsibility for their own learning over and above responding to instruction (Boud, 1981) . Educators have an important role to play in assisting students to acquire the skills for self-directed learning, and to do this they need to understand the concept of self-directed learning.

An important benefit of the self directed approach is that it can tackle one of the most enduring problems in medical education: the exponential growth in knowledge. It is a fact that the course cannot teach everything that doctors consider relevant, and continued additions can lead to what Abrahamson (1978) describes as "curriculum hypertrophy." Educators have been trying to accommodate the extra knowledge, including lengthening the course and introducing postgraduate and continuing medical education, but none has solved the problem.

In addition, the obsolescence of knowledge means that much of what is important today may be irrelevant tomorrow. Given this, teaching today's facts seems less important than ensuring that students have the skills to learn and relearn as knowledge develops. This has led to an emphasis on "lifelong learning skills." These include the ability to analyze problems, define what needs to be learnt, know how and where to access information, evaluate information, and be aware of the one's own limitations. The rationale is that students who develop such skills will be equipped for whatever the future holds and will keep up to date when they are no longer on formal training programs. Self-directed learning (SDL) skills are thought to be associated with lifelong learning and students in an integrated medical curriculum had scores on the self-directed learning readiness scale SDLRS that correlated with clinical performance and probably represented a readiness for SDL (Shokar, Shokar , Romero and Bulik , 2003) .

The results of a qualitative study that explored faculty and student perceptions of self-directed learning (SDL) and investigated factors that facilitate or impede it. The themes that emerged provide insight into the educational strategy of self-directed learning and can be summarized by the following major points: (1) commitment to SDL requires students and faculty to understand the value of empowering learners to take increased responsibility for decisions related to learning; (2) students engaged in self-directed learning undergo a transformation that begins with negative feelings (i.e., confusion, frustration, and dissatisfaction) and ends with confidence and skills for lifelong learning; and (3) faculty development is important to ensure high levels of competency in facilitating self-directed learning (Lunyk-Child, Crooks, Ellis, Ofosu, O'Mara. and Rideout, 2001)

Self-Directed Learning Strategies For the learner:
'Learning to learn' is a crucial skill. SDL starts with learners becoming aware of some need for learning. Through self-directed learning you can control what you want to learn, how you want to learn and when you want to learn. The following skills help you succeed at being a self-directed learner. Study them and think of your own abilities. Are you able to question, inquire and solve problems, keep an open mind to others' points of view, scan data and quickly choose relevant resources, collect data on your performance through self-observation and feedback from others, assess your present performance using that data, set goals to improve your personal performance, observe and model others' performance to improve your own, make a firm commitment to working on your goals, move through the full learning cycle, continually motivate yourself ? Take note of the skills that you feel comfortable with and also note which ones you would like to strengthen. Think of how you can work on them and improve them. Then make a conscious effort to do it.

For the teacher (the facilitator of learning):
In most courses, teachers are concerned about helping students in a life-long learning process, so that the student develops an interest in further learning and provide base for concepts and skills that will facilitate further learning and thinking. Modern teachers need to provide a variety of learning experiences for students. In the first place, the concept should change from that of 'teacher' to that of 'facilitator of learning', 'motivator' and 'designer of the learning situation' and sometimes join the students honestly as a continuing co-learner. Creating an environment in which students can learn effectively and efficiently is the core managerial role of teachers. The following skills will help one succeed at being a 'facilitator of learning' (Knowles, 1975).

Climate setting: Get learners to become acquainted with one another as persons and as mutual resources for learning. Help them to understand the concept of self-directed learning, provide simple practicing skills and above all create an atmosphere characterized by both mutual caring and support and intellectual rigor. SDL can flourish only when learners and teachers see one another as mutually helpful human beings.
Planning: Develop 'your' model of competencies (knowledge, skills, attitudes and values) regarding the content of the course namely: a. The list of 'given' objectives of the course , b. List of references containing information relevant to these objectives, c. A list of 'inquiry units' specifying the kinds of questions with which the course deals. Organize the contents needed to be covered into manageable units, arrange these units in a logical sequence and introduce the most efficient means of transmitting each unit (by assigned reading, audio-visual presentation etc.). Decide about the procedures to be used, invite learners' suggestions at certain points, involve them in the decision-making process, and delegate responsibilities to subgroups or elected committees.
Diagnosing needs for learning: Start with a model of the competencies the particular learning experience should be concerned with. Present it in such a way that the learners will feel free to change it or build upon it, realistically and non-threateningly assess gaps between their present level of development of the competencies and the level required by the model.
Setting goals: Translate the diagnosed needs into learning objectives that are clear, feasible, meaningful and appropriate by suggesting changes constructively.
Designing a learning plan: Propose guidelines for designing a learning plan, expose them to resources and strategies, for using resources that they may not know about, suggest mechanisms (e.g. Consultation teams) to facilitate their helping one another in designing their plans.
Engaging in learning activities: Make yourself available to subgroups and individuals as a consultant and resource as they plan and carry out their learning activities. Take up the responsibility of assuring quality performance of the learning activities.
Evaluating learning outcomes: Evaluation is done not primarily by the teacher but by mutual assessment of self-controlled evidence. Make the right judgments about the adequacy of the evi

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคิดในการเรียนรู้ในโรงเรียนแพทย์ด้วยตนเอง: ทำให้นักเรียนรับผิดชอบมากขึ้นโดยอากาศยาน Shyamala และ K.Ramnarayanระบุการเรียนรู้ด้วยตนเอง (SDL) เป็นทักษะสำคัญสำหรับบัณฑิตแพทย์ เพื่อตอบสนองความท้าทายในสภาพแวดล้อมสุขภาพวันนี้ เรียนรู้ด้วยตนเองเป็นสิ่งสำคัญที่สุด สุขภาพหลายสถาบันได้ทำ SDLs เป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตร เรียนรู้ด้วยตนเอง ผู้เรียนมีความคิดริเริ่มในการทำใช้ทรัพยากรมากกว่าที่ตอบสนองเพียงการส่งจากทรัพยากร จึง ช่วยให้ผู้เรียนไปเรียนรู้เพิ่มเติม และเรียนรู้ดีขึ้น ตอนนี้ต้องจุดประสงค์หลักของการศึกษาเพื่อ พัฒนาทักษะของการสอบถาม และอื่น ๆ ที่สำคัญไปหาความรู้ใหม่ได้อย่างง่ายดายและ skilfully ส่วนเหลือของชีวิตของเขา หรือเธอแนวคิดของ directedness ตนเองในการเรียนรู้ก่อนที่กล่าวในเอกสารประกอบการศึกษาก่อนเป็น 1926 (Brookfield, 1984) จากงานเขียน คำอธิบายเบื้องต้นของการเรียนรู้ด้วยตนเองเกิด การเรียนรู้ด้วยตนเอง ในความหมายที่กว้างที่สุด อธิบายกระบวนการที่บุคคลใช้ความคิดริเริ่มมี หรือไม่ มีความช่วยเหลือของผู้อื่น ในการวินิจฉัยความต้องการเรียนรู้ formulating เป้าหมาย การระบุทรัพยากรการเรียนรู้ เลือกใช้กลยุทธ์การเรียนรู้ และประเมินผลการเรียนรู้ (โนวส์ 1975) ไม่ได้ปฏิบัติเพื่อกำหนดวัตถุประสงค์ของการศึกษาเป็นการส่งผ่านสิ่งที่เรียกว่า ในโลกที่ half-life ของข้อเท็จจริงต่าง ๆ และทักษะอาจจะสิบปี หรือน้อยกว่า ครึ่งหนึ่งของสิ่งที่บุคคลได้มาอายุยี่สิบอาจล้าสมัยตามเวลาบุคคลจะสามสิบ ดังนั้น จึงควรบรรลุความรู้ใหม่ได้อย่างง่ายดาย และรูปส่วนเหลือของชีวิตของเขา หรือเธอ เรียนกลางกรุงเทพ ด้วยตนเอง (SDL) ได้ระบุว่าเป็นความสามารถที่สำคัญสำหรับบัณฑิตแพทย์ (ฮาร์วี่ 2003)ทำไมต้องเรียนรู้ด้วยตนเองหรือไม่เหตุผลหนึ่งคือ ว่า มีหลักฐานน่าเชื่อถือที่คนชอบริเริ่มการเรียนรู้ สิ่งที่เรียนรู้ และเรียนรู้ดีกว่าคนที่นั่งที่เท้าของครู passively รอสอน เหตุผลที่สองคือเรียนรู้ด้วยตนเองเพิ่มเติมในการปรับแต่งด้วยกระบวนการธรรมชาติของเราพัฒนาจิตใจ ข้อมูลด้านสำคัญใกล้สมบูรณ์:มีการพัฒนาความสามารถในการรับผิดชอบที่เพิ่มขึ้นของชีวิตของเราเองจะกลายเป็นมากขึ้นด้วยตนเองโดยตรง เหตุผลที่สามคือ การพัฒนาใหม่ในการศึกษามากมายใส่ความรับผิดชอบหนักในผู้เรียนจะใช้ข้อเสนอดีของความคิดริเริ่มในการเรียนรู้ของตนเอง เพื่อตอบสนองความท้าทายในสภาพแวดล้อมสุขภาพวันนี้ เรียนรู้ด้วยตนเองเป็นสิ่งสำคัญที่สุด หลายสถาบันดูแลสุขภาพทำ SDLs เป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตร (Peplow 1990 Majumdar โรเบิตส์ Knechtel, Noesgaard, Campbell และ Tkachuk, 1998 Trevena และคลาร์ก 2002 Shokar, Shokar, Romero และ Bulik, 2003)หลัก ๆ ของการเรียนรู้ดังกล่าวได้ว่า นักเรียนชอบบางอย่างมีนัยสำคัญสำหรับการเรียนรู้ของตนเอง over and above การตอบสนองต่อคำสั่ง (Boud, 1981) นักการศึกษาได้มีบทบาทสำคัญในการให้ความช่วยเหลือนักเรียนได้รับทักษะการเรียนรู้ด้วยตนเอง และไม่จำเป็นต้องเข้าใจแนวคิดของการเรียนรู้ด้วยตนเองประโยชน์สำคัญของตนเองโดยตรงเป็นวิธีการที่มันสามารถเล่นงานปัญหายั่งยืนที่สุดในการศึกษาทางการแพทย์อย่างใดอย่างหนึ่ง: เรขาในรู้นั้น มันเป็นความจริงที่ว่า หลักสูตรไม่สามารถสอนทุกอย่างที่แพทย์พิจารณาเกี่ยวข้อง และเพิ่มเติมอย่างต่อเนื่องสามารถทำ Abrahamson (1978) ที่อธิบายเป็น "หลักสูตร hypertrophy" มีการพยายามสรรหาเพื่อรองรับความรู้เพิ่มเติม เพิ่มความยาวของหลักสูตร และแนะนำต่อ และต่อการศึกษาทางการแพทย์ แต่ไม่มีแก้ไขปัญหานอกจากนี้ obsolescence รู้หมายความ ว่า มากสิ่งสำคัญวันนี้อาจเกี่ยวข้องกับวันพรุ่งนี้ ได้รับ สอนข้อเท็จจริงวันนี้ดูจะสำคัญมั่นใจว่า นักเรียนมีทักษะในการเรียนรู้ และ relearn เป็นพัฒนาความรู้ มีผลให้เน้นที่การ "ปรับเปลี่ยนรูปแบบการเรียนรู้ทักษะ" รวมถึงความสามารถในการวิเคราะห์ปัญหา กำหนดว่าต้องการจะเรียนรู้ ทราบว่า และที่การเข้าถึงข้อมูล ประเมินข้อมูล และตระหนักถึงข้อจำกัดหนึ่งของการ เหตุผลเป็นนักเรียนที่พัฒนาทักษะดังกล่าวจะพร้อมสำหรับสิ่งอนาคต และจะเสมอเมื่อพวกเขาไม่ได้ในโปรแกรมการฝึกอบรมอย่างเป็นทางการ ด้วยตนเอง (SDL) เรียนรู้ทักษะมีความคิดที่สัมพันธ์กับการปรับเปลี่ยนรูปแบบการเรียนรู้ และนักเรียนในหลักสูตรทางการแพทย์ที่รวมได้คะแนนส่งตนเองเรียนรู้ความพร้อมในระดับ SDLRS ที่ correlated กับประสิทธิภาพทางคลินิก และอาจแสดงพร้อมสำหรับ SDL (Shokar, Shokar, Romero และ Bulik, 2003)ผลลัพธ์ของคุณภาพการศึกษาที่คณะ explored และเข้าใจนักเรียนเรียนรู้ด้วยตนเอง (SDL) และตรวจสอบปัจจัยที่อำนวยความสะดวก หรือจะเป็นอุปสรรคขัดขวาง รูปแบบที่ปรากฏขึ้นให้ความเข้าใจถึงกลยุทธ์การศึกษาเรียนรู้ด้วยตนเอง และสามารถสรุปตามประเด็นสำคัญต่อไปนี้: SDL เสน่ห์ (1) ต้องการนักศึกษาและคณาจารย์การเข้าใจถึงคุณค่าของศักยภาพผู้เรียนรับผิดชอบที่เพิ่มขึ้นสำหรับการตัดสินใจที่เกี่ยวข้องกับการเรียนรู้ (2) นักเรียนในการเรียนรู้ด้วยตนเองผ่านการเปลี่ยนแปลงที่เริ่มต้น ด้วยความรู้สึกทางลบ (เช่น สับสน แห้ว และความไม่พอใจ) และสิ้นสุด ด้วยความมั่นใจและทักษะสำหรับการเรียนรู้รอง และการพัฒนาคณาจารย์ (3) จะต้องให้ความสามารถในการอำนวยความสะดวกในการเรียนรู้ด้วยตนเอง (Lunyk-เด็ก จาก Crooks เอลลิส Ofosu, O'Mara และ Rideout, 2001)ด้วยตนเองเรียนรู้กลยุทธ์การเรียน:เรียนไปเรียนรู้' เป็นทักษะสำคัญ SDL เริ่มต้น ด้วยเป็นที่ทราบของบางอย่างต้องการเรียนรู้ของผู้เรียน ผ่านการเรียนรู้ด้วยตนเอง คุณสามารถควบคุมสิ่งที่ต้องการเรียนรู้ วิธีการเรียนรู้ และต้องเรียนรู้ ทักษะต่อไปนี้ช่วยให้คุณประสบความสำเร็จในการเป็นผู้เรียนด้วยตนเอง ศึกษาเหล่านั้น และคิดว่า ความสามารถของคุณเอง คุณสามารถที่จะคำถาม สอบถาม และแก้ปัญหา ให้การเปิดใจของคนอื่นเห็น สแกนข้อมูล และอย่างรวดเร็วเลือกทรัพยากรที่เกี่ยวข้อง รวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับประสิทธิภาพการทำงานของคุณผ่านการสำรวจตนเองและความคิดเห็นจากผู้อื่น ประเมินประสิทธิภาพปัจจุบันใช้ข้อมูล ตั้งเป้าหมายที่จะปรับปรุงประสิทธิภาพส่วนบุคคล ปฏิบัติ และรูปแบบประสิทธิภาพของคนอื่นเพื่อเพิ่มของคุณเอง ให้ความมุ่งมั่นของบริษัทเพื่อทำงานกับเป้าหมายของคุณ ย้ายผ่านวงจรการเรียนรู้เต็มรูปแบบ การจูงใจตัวเองอย่างต่อเนื่องหรือไม่ จดบันทึกทักษะที่คุณรู้สึกสะดวกสบายด้วย และยังหมายเหตุใดคุณต้องการเสริมสร้าง คิดว่าอย่างไรคุณสามารถทำงานได้ และปรับปรุงพวกเขา จากนั้น ให้พยายามใส่ใจจะทำสำหรับครู (สัมภาษณ์เรียนรู้):In most courses, teachers are concerned about helping students in a life-long learning process, so that the student develops an interest in further learning and provide base for concepts and skills that will facilitate further learning and thinking. Modern teachers need to provide a variety of learning experiences for students. In the first place, the concept should change from that of 'teacher' to that of 'facilitator of learning', 'motivator' and 'designer of the learning situation' and sometimes join the students honestly as a continuing co-learner. Creating an environment in which students can learn effectively and efficiently is the core managerial role of teachers. The following skills will help one succeed at being a 'facilitator of learning' (Knowles, 1975).Climate setting: Get learners to become acquainted with one another as persons and as mutual resources for learning. Help them to understand the concept of self-directed learning, provide simple practicing skills and above all create an atmosphere characterized by both mutual caring and support and intellectual rigor. SDL can flourish only when learners and teachers see one another as mutually helpful human beings.Planning: Develop 'your' model of competencies (knowledge, skills, attitudes and values) regarding the content of the course namely: a. The list of 'given' objectives of the course , b. List of references containing information relevant to these objectives, c. A list of 'inquiry units' specifying the kinds of questions with which the course deals. Organize the contents needed to be covered into manageable units, arrange these units in a logical sequence and introduce the most efficient means of transmitting each unit (by assigned reading, audio-visual presentation etc.). Decide about the procedures to be used, invite learners' suggestions at certain points, involve them in the decision-making process, and delegate responsibilities to subgroups or elected committees.Diagnosing needs for learning: Start with a model of the competencies the particular learning experience should be concerned with. Present it in such a way that the learners will feel free to change it or build upon it, realistically and non-threateningly assess gaps between their present level of development of the competencies and the level required by the model.Setting goals: Translate the diagnosed needs into learning objectives that are clear, feasible, meaningful and appropriate by suggesting changes constructively.Designing a learning plan: Propose guidelines for designing a learning plan, expose them to resources and strategies, for using resources that they may not know about, suggest mechanisms (e.g. Consultation teams) to facilitate their helping one another in designing their plans.Engaging in learning activities: Make yourself available to subgroups and individuals as a consultant and resource as they plan and carry out their learning activities. Take up the responsibility of assuring quality performance of the learning activities.Evaluating learning outcomes: Evaluation is done not primarily by the teacher but by mutual assessment of self-controlled evidence. Make the right judgments about the adequacy of the evi

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดเกี่ยวกับการเรียนรู้ด้วยตนเองโดยตรงในโรงเรียนแพทย์:
การทำนักเรียนที่มีความรับผิดชอบมากขึ้นโดยK.Ramnarayan และ Shyamala Hande การเรียนรู้ที่กำกับด้วยตนเอง (SDL) ได้รับการระบุว่าเป็นทักษะที่สำคัญสำหรับผู้สำเร็จการศึกษาทางการแพทย์ เพื่อตอบสนองความท้าทายในสภาพแวดล้อมการดูแลสุขภาพในปัจจุบันการเรียนรู้ด้วยตนเองโดยตรงเป็นสิ่งจำเป็นมากที่สุด หลายสถาบันการดูแลสุขภาพได้ทำ SDLs ส่วนหนึ่งของหลักสูตรที่ ในการเรียนรู้ด้วยตนเองโดยตรงผู้เรียนใช้ความคิดริเริ่มในการใช้ทรัพยากรที่มากกว่าเพียงแค่การตอบสนองต่อการส่งสัญญาณจากแหล่งข้อมูลจึงช่วยให้ผู้เรียนที่จะเรียนรู้มากขึ้นและเรียนรู้ได้ดี วัตถุประสงค์หลักของการศึกษาจะต้องในขณะนี้ได้รับการพัฒนาทักษะของการสอบสวนและที่สำคัญกว่าที่จะไปในการแสวงหาความรู้ใหม่ได้อย่างง่ายดายและชำนาญส่วนที่เหลือของชีวิตของเขาหรือเธอ. แนวความคิดของตัวเอง directedness ในการเรียนรู้ที่ได้รับการกล่าวถึงเป็นครั้งแรกในวรรณคดีศึกษาเช่น เร็วที่สุดเท่าที่ 1926 (Brookfield, 1984) จากงานเขียนเหล่านี้เป็นคำอธิบายเบื้องต้นของการเรียนรู้ด้วยตนเองโดยตรงโผล่ออกมา การเรียนรู้ด้วยตนเองตามความหมายกว้างอธิบายกระบวนการที่บุคคลใช้ความคิดริเริ่มที่มีหรือไม่มีความช่วยเหลือจากคนอื่น ๆ ในการวินิจฉัยต้องการการเรียนรู้ของพวกเขาการกำหนดเป้าหมายการเรียนรู้การระบุทรัพยากรสำหรับการเรียนรู้การเลือกและการใช้กลยุทธ์การเรียนรู้และการประเมินผลการเรียนรู้ ผลลัพธ์ (Knowles, 1975) มันไม่มีการปฏิบัติเพื่อกำหนดวัตถุประสงค์ของการศึกษาในขณะที่การส่งสิ่งที่เรียกว่า ในโลกที่ครึ่งชีวิตของข้อเท็จจริงจำนวนมากและทักษะอาจจะเป็นสิบปีหรือน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของสิ่งที่คนได้มาตอนอายุยี่สิบอาจจะล้าสมัยตามเวลาที่คนที่เป็นสามสิบ ดังนั้นมันจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะบรรลุความรู้ใหม่ได้อย่างง่ายดายและความชำนาญที่เหลือของชีวิตของเขาหรือเธอ ตลอดชีวิตการเรียนรู้ด้วยตนเองโดยตรง (SDL) ได้รับการระบุว่าเป็นความสามารถที่สำคัญสำหรับผู้สำเร็จการศึกษาทางการแพทย์ (ฮาร์วีย์, 2003) ทำไมการเรียนรู้ด้วยตนเองโดยตรง? เหตุผลหนึ่งก็คือว่ามีหลักฐานที่น่าเชื่อว่าคนที่ใช้ความคิดริเริ่มในการเรียนรู้เรียนรู้สิ่งต่างๆมากขึ้น และเรียนรู้ดีกว่าคนที่นั่งอยู่ที่เท้าของครูอดทนรอคอยที่จะได้รับการสอน เหตุผลที่สองคือว่าการเรียนรู้ด้วยตนเองโดยตรงเป็นมากขึ้นในการปรับแต่งด้วยกระบวนการทางธรรมชาติของเราในการพัฒนาทางด้านจิตใจ; ลักษณะสำคัญของสุกคือการพัฒนาความสามารถในการมีความรับผิดชอบที่เพิ่มขึ้นของชีวิตของเราเองที่จะกลายเป็นมากขึ้นที่กำกับตนเอง เหตุผลที่สามก็คือว่าหลายของการพัฒนาใหม่ในการศึกษานำความรับผิดชอบที่หนักในการเรียนรู้ที่จะมีการจัดการที่ดีของความคิดริเริ่มในการเรียนรู้ของตัวเอง เพื่อตอบสนองความท้าทายในสภาพแวดล้อมการดูแลสุขภาพในปัจจุบันการเรียนรู้ด้วยตนเองโดยตรงเป็นสิ่งจำเป็นมากที่สุด หลายสถาบันการดูแลสุขภาพได้ทำ SDLs ส่วนหนึ่งของหลักสูตรที่ (Peplow 1990; Majumdar, โรเบิร์ต Knechtel, Noesgaard แคมป์เบลและ Tkachuk, 1998; Trevena และคล๊าร์ค 2002; Shokar, Shokar โรเมโรและ Bulik, 2003). คุณสมบัติหลัก ของการเรียนรู้ดังกล่าวคือนักเรียนใช้เวลาบางส่วนรับผิดชอบที่สำคัญสำหรับการเรียนรู้ของตนเองและเหนือกว่าการตอบสนองต่อการเรียนการสอน (Boud, 1981) การศึกษามีบทบาทสำคัญในการเล่นในการช่วยให้นักเรียนได้เรียนรู้ทักษะการเรียนรู้ด้วยตนเองโดยตรงและจะทำเช่นนี้พวกเขาต้องการที่จะเข้าใจแนวคิดของการเรียนรู้ด้วยตนเองกำกับ. ประโยชน์ที่สำคัญของวิธีการที่ตัวเองกำกับก็คือว่ามันสามารถจัดการอย่างใดอย่างหนึ่ง ในปัญหาที่ยั่งยืนที่สุดในการศึกษาทางการแพทย์: การเจริญเติบโตชี้แจงในความรู้ มันเป็นความจริงที่การเรียนการสอนไม่สามารถสอนทุกอย่างที่แพทย์พิจารณาที่เกี่ยวข้องและการเพิ่มอย่างต่อเนื่องจะนำไปสู่สิ่งที่อับบราห์ฮัม (1978) อธิบายว่า "ยั่วยวนหลักสูตร." การศึกษาได้รับการพยายามที่จะรองรับความรู้พิเศษรวมทั้งความยาวของการเรียนการสอนระดับปริญญาโทและแนะนำอย่างต่อเนื่องและการศึกษาทางการแพทย์ แต่ไม่ได้แก้ปัญหาที่เกิดขึ้น. นอกจากนี้ยังมีการเสื่อมสภาพของความรู้หมายถึงว่าสิ่งที่มีความสำคัญในวันนี้อาจจะไม่เกี่ยวข้องในวันพรุ่งนี้ ให้นี้การเรียนการสอนข้อเท็จจริงวันนี้ดูเหมือนว่ามีความสำคัญน้อยกว่าการสร้างความมั่นใจว่านักเรียนมีทักษะในการเรียนรู้และเรียนรู้พัฒนาความรู้ นี้ได้นำไปสู่การให้ความสำคัญกับ "ทักษะการเรียนรู้ตลอดชีวิต." เหล่านี้รวมถึงความสามารถในการวิเคราะห์ปัญหากำหนดสิ่งที่จะต้องเรียนรู้ที่รู้วิธีการที่จะเข้าถึงข้อมูลประเมินข้อมูลและจะตระหนักถึงข้อ จำกัด ของตัวเองหนึ่ง เหตุผลก็คือว่านักเรียนที่พัฒนาทักษะดังกล่าวจะมีการติดตั้งสำหรับสิ่งที่อนาคตถือและจะให้ถึงวันที่เมื่อพวกเขาจะไม่ได้อยู่บนโปรแกรมการฝึกอบรมอย่างเป็นทางการ การเรียนรู้ด้วยตนเองโดยตรง (SDL) ทักษะมีความคิดที่จะเกี่ยวข้องกับการเรียนรู้ตลอดชีวิตและนักเรียนในหลักสูตรการแพทย์แบบบูรณาการมีคะแนนในการเรียนรู้ด้วยตนเองโดยตรง SDLRS ขนาดความพร้อมที่มีความสัมพันธ์กับผลการปฏิบัติงานทางคลินิกและอาจจะเป็นตัวแทนของการเตรียมความพร้อมสำหรับ SDL (Shokar, Shokar โรเมโรและ Bulik, 2003). ผลของการวิจัยเชิงคุณภาพที่มีการสำรวจการรับรู้ของอาจารย์และนักศึกษาในการเรียนรู้ด้วยตนเองโดยตรง (SDL) และการตรวจสอบปัจจัยที่อำนวยความสะดวกหรือขัดขวางมัน รูปแบบที่โผล่ออกมาให้ข้อมูลเชิงลึกกลยุทธ์การศึกษาของการเรียนรู้ด้วยตนเองโดยตรงและสามารถสรุปโดยจุดสำคัญดังต่อไปนี้ (1) มุ่งมั่นที่จะ SDL ต้องการให้นักเรียนและอาจารย์ที่จะเข้าใจคุณค่าของการเสริมสร้างศักยภาพของผู้เรียนจะต้องรับผิดชอบเพิ่มขึ้นสำหรับการตัดสินใจที่เกี่ยวข้องกับ การเรียนรู้ (2) นักเรียนมีส่วนร่วมในการเรียนรู้ด้วยตนเองโดยตรงได้รับการเปลี่ยนแปลงที่เริ่มต้นด้วยความรู้สึกเชิงลบ (เช่นความสับสนยุ่งยากและความไม่พอใจ) และจบลงด้วยความเชื่อมั่นและทักษะในการเรียนรู้ตลอดชีวิต; และ (3) การพัฒนาคณาจารย์เป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้แน่ใจว่าระดับสูงของความสามารถในการอำนวยความสะดวกที่กำกับตนเองในการเรียนรู้ (Lunyk-เด็กคดเอลลิส Ofosu, มารและ Rideout 2001.) กลยุทธ์การเรียนรู้ด้วยตนเองโดยตรงสำหรับผู้เรียน: ' เรียนรู้ที่จะเรียนรู้ 'เป็นทักษะที่สำคัญ SDL เริ่มต้นด้วยการเรียนกลายเป็นตระหนักถึงความจำเป็นสำหรับการเรียนรู้บางอย่าง ผ่านการเรียนรู้ด้วยตนเองโดยตรงที่คุณสามารถควบคุมสิ่งที่คุณต้องการที่จะเรียนรู้วิธีที่คุณต้องการที่จะเรียนรู้และเมื่อคุณต้องการที่จะเรียนรู้ ทักษะดังต่อไปนี้ช่วยให้คุณประสบความสำเร็จในการเป็นผู้เรียนที่กำกับตนเอง การศึกษาพวกเขาและคิดว่าความสามารถของคุณเอง คุณสามารถที่จะตั้งคำถามสอบถามและแก้ปัญหาให้เปิดใจไปยังจุดอื่น ๆ ในมุมมองของการสแกนข้อมูลได้อย่างรวดเร็วและเลือกแหล่งข้อมูลที่เกี่ยวข้องรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับผลการดำเนินงานของคุณผ่านการสังเกตตัวเองและข้อเสนอแนะจากคนอื่น ๆ ในการประเมินผลการดำเนินงานในปัจจุบันของคุณโดยใช้ว่า ข้อมูลกำหนดเป้าหมายที่จะปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานส่วนบุคคลของคุณสังเกตและผลการดำเนินงานอื่น ๆ รูปแบบ 'ในการปรับปรุงของคุณเองทำให้ความมุ่งมั่นที่จะทำงานร่วมกับเป้าหมายของคุณย้ายผ่านวงจรการเรียนรู้เต็มอย่างต่อเนื่องกระตุ้นให้ตัวเอง? จดทักษะที่คุณรู้สึกสะดวกสบายที่มีและยังทราบว่าคนที่คุณต้องการที่จะสร้างความเข้มแข็ง คิดว่าคุณสามารถทำงานที่พวกเขาและปรับปรุงพวกเขา จากนั้นก็ให้ความใส่ใจที่จะทำมัน. สำหรับครู (ผู้อำนวยความสะดวกในการเรียนรู้) ในหลักสูตรส่วนใหญ่ครูมีความกังวลเกี่ยวกับการช่วยเหลือนักเรียนในกระบวนการเรียนรู้ตลอดชีวิตเพื่อให้นักเรียนพัฒนาความสนใจในการเรียนรู้ต่อไปและฐานการให้ สำหรับแนวความคิดและทักษะที่จะอำนวยความสะดวกในการเรียนรู้และความคิดต่อไป ครูผู้สอนที่ทันสมัยจำเป็นที่จะต้องให้ความหลากหลายของประสบการณ์การเรียนรู้สำหรับนักเรียน ในสถานที่แรกที่ควรจะเปลี่ยนแนวคิดจากที่ของ 'ครู' ที่ของ 'ผู้อำนวยความสะดวกในการเรียนรู้', 'แรงผลักดัน' และ 'นักออกแบบจากสถานการณ์การเรียนรู้' และบางครั้งนักเรียนเข้าร่วมตรงไปตรงมาเป็นอย่างต่อเนื่องร่วมเรียน การสร้างสภาพแวดล้อมที่นักเรียนสามารถเรียนรู้ได้อย่างมีประสิทธิภาพอย่างมีประสิทธิภาพและเป็นบทบาทในการบริหารหลักของครูผู้สอน ทักษะต่อไปนี้จะช่วยหนึ่งที่ประสบความสำเร็จในการเป็นผู้อำนวยความสะดวกในการเรียนรู้ (Knowles, 1975). การตั้งค่าสภาพภูมิอากาศ: ได้รับการเรียนกลายเป็นความคุ้นเคยกับคนอื่นเป็นคนและเป็นทรัพยากรร่วมกันสำหรับการเรียนรู้ ช่วยให้พวกเขาเข้าใจแนวคิดของการเรียนรู้ด้วยตนเองโดยตรงที่ฝึกให้มีทักษะที่เรียบง่ายและเหนือสิ่งอื่นสร้างบรรยากาศที่โดดเด่นทั้งการดูแลซึ่งกันและกันและการสนับสนุนและความรุนแรงทางปัญญา SDL สามารถเจริญได้ก็ต่อเมื่อผู้เรียนและครูเห็นอีกคนหนึ่งที่เป็นประโยชน์ร่วมกันของมนุษย์. การวางแผนพัฒนารูปแบบ 'ของคุณ' ของสมรรถนะ (ความรู้ทักษะทัศนคติและค่านิยม) เกี่ยวกับเนื้อหาของหลักสูตรคือนี้: รายการของ 'รับ' วัตถุประสงค์ของหลักสูตรข รายการของข้อมูลอ้างอิงที่มีข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับวัตถุประสงค์เหล่านี้ค รายการของหน่วยการสอบถาม 'ระบุชนิดของคำถามที่ข้อเสนอที่แน่นอน จัดระเบียบเนื้อหาที่จำเป็นในการได้รับการคุ้มครองเป็นหน่วยจัดการจัดให้หน่วยงานเหล่านี้ในลำดับตรรกะและแนะนำวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของการส่งแต่ละหน่วย (โดยการอ่านได้รับมอบหมายให้นำเสนอภาพและเสียง ฯลฯ ) ตัดสินใจเกี่ยวกับขั้นตอนที่จะใช้เชิญข้อเสนอแนะของผู้เรียนที่บางจุดที่เกี่ยวข้องกับพวกเขาในกระบวนการตัดสินใจและการมอบหมายความรับผิดชอบต่อกลุ่มย่อยหรือคณะกรรมการการเลือกตั้ง. วินิจฉัยความต้องการสำหรับการเรียนรู้: เริ่มต้นด้วยรูปแบบของความสามารถประสบการณ์การเรียนรู้โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ควรจะเกี่ยวข้องกับ นำเสนอในลักษณะที่ผู้เรียนจะรู้สึกอิสระที่จะเปลี่ยนหรือสร้างเมื่อมันแนบเนียนและไม่กลัวการประเมินช่องว่างระหว่างระดับปัจจุบันของการพัฒนาสมรรถนะและระดับที่จำเป็นโดยรูปแบบ. การตั้งค่าเป้าหมาย: แปลภาษาได้รับการวินิจฉัย ต้องการลงในวัตถุประสงค์การเรียนรู้ที่มีความชัดเจนเป็นไปได้ที่มีความหมายและมีความเหมาะสมจากการเปลี่ยนแปลงบอกสร้างสรรค์. การออกแบบแผนการเรียนรู้: การเสนอแนวทางในการออกแบบแผนการเรียนรู้ที่ให้พวกเขาไปยังแหล่งข้อมูลและกลยุทธ์สำหรับการใช้ทรัพยากรที่พวกเขาอาจไม่ทราบเกี่ยวกับแนะนำกลไก (เช่นทีมงานให้คำปรึกษา) เพื่ออำนวยความสะดวกของพวกเขาช่วยให้อีกคนหนึ่งในการออกแบบแผนการของพวกเขา. การมีส่วนร่วมในกิจกรรมการเรียนรู้: ทำให้ตัวเองพร้อมที่จะย่อยและบุคคลที่เป็นที่ปรึกษาและทรัพยากรที่พวกเขาวางแผนและดำเนินกิจกรรมการเรียนรู้ของพวกเขา ใช้เวลาถึงความรับผิดชอบของความเชื่อมั่นกับผลการดำเนินงานที่มีคุณภาพของกิจกรรมการเรียนรู้. การประเมินผลการเรียนรู้: การประเมินผลจะทำไม่ได้เป็นหลักโดยครู แต่การประเมินร่วมกันของหลักฐานที่ตัวเองควบคุม ทำให้การตัดสินใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับความเพียงพอของ Evi ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคิดเกี่ยวกับการเรียนรู้ด้วยตนเอง ในโรงเรียนแพทย์ : ให้นักเรียนรับผิดชอบมากขึ้น
โดย K . ramnarayan shyamala hande

และการเรียนรู้ด้วยตนเอง ( SDL ) ได้รับการระบุว่าเป็นทักษะที่สำคัญสำหรับแพทย์ . เพื่อตอบสนองความท้าทายในสภาพแวดล้อมการดูแลสุขภาพวันนี้ การเรียนรู้ด้วยตนเองเป็นสิ่งสำคัญที่สุด สถาบันดูแลสุขภาพหลาย ได้ sdls เป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตรในการเรียนรู้ด้วยตนเอง ผู้เรียนใช้ความคิดริเริ่มในการใช้ทรัพยากรมากกว่าเพียงแค่การตอบสนองการส่งสัญญาณจากทรัพยากร ดังนั้นจึง ช่วยให้ผู้เรียนสามารถเรียนรู้เพิ่มเติมและเรียนรู้ได้ดีขึ้น วัตถุประสงค์หลักของการศึกษา ขณะนี้ต้องพัฒนาทักษะการถาม และต้องไปแสวงหาความรู้ใหม่ได้อย่างง่ายดายและแดงที่เหลือของชีวิตของเขาหรือเธอ .

แนวคิดของ directedness ตนเองในการเรียนรู้เป็นครั้งแรกที่กล่าวถึงในวรรณคดีการศึกษาเป็นต้น 1926 ( Brookfield , 1984 ) จากงานเขียนเหล่านี้ รายละเอียดเบื้องต้นของการเรียนรู้ด้วยตนเอง เกิด การเรียนรู้ด้วยตนเองในศูนย์ความหมาย อธิบายถึงกระบวนการที่บุคคลใช้ความคิดริเริ่ม มีหรือไม่มีความช่วยเหลือของผู้อื่นในการวินิจฉัยความต้องการการเรียนรู้ของพวกเขาการกำหนดเป้าหมายในการเรียน , การระบุทรัพยากรเพื่อการเรียนรู้ การเลือกและการใช้กลยุทธ์การเรียนรู้และประเมินผลการเรียนรู้ ( Knowles , 1975 ) มันไม่ปฏิบัติเพื่อกำหนดวัตถุประสงค์ของการศึกษาที่ถ่ายทอดสิ่งที่เป็นที่รู้จักกัน ในโลกที่มีครึ่งชีวิตของข้อเท็จจริงมากมายและทักษะอาจจะสิบปีหรือน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของสิ่งที่บุคคลได้มาตอนอายุยี่สิบอาจจะล้าสมัยโดยเวลาคนที่เป็นสามสิบ มันจึงสำคัญบรรลุความรู้ใหม่ได้อย่างง่ายดายและชำนาญในส่วนที่เหลือของชีวิตของเขา หรือเธอ ตลอดชีวิต การเรียนรู้ด้วยตนเอง ( SDL ) ได้รับการระบุว่ามีความสามารถที่สำคัญสำหรับแพทย์ฮาร์วีย์ , 2003 )

ทำไมการเรียนรู้ด้วยตนเอง ?
เหตุผลหนึ่งคือว่า มีหลักฐานที่น่าเชื่อว่า ผู้ที่ใช้ความคิดริเริ่มในการเรียนรู้ เรียนรู้สิ่งต่างๆมากขึ้นและเรียนรู้ได้มากกว่าคนที่นั่งที่เท้าของครูอยู่เฉยๆรอที่จะมีการสอน เหตุผลที่สองคือ การเรียนรู้ด้วยตนเองมีมากขึ้นสอดคล้องกับกระบวนการของเราธรรมชาติของพัฒนาการทางจิตวิทยามุมมองที่สำคัญของเศรษฐกิจ คือ พัฒนาความสามารถในการใช้เพิ่มความรับผิดชอบของชีวิตของเราเองที่จะกลายเป็นมากขึ้นด้วย . เหตุผลที่สามก็คือว่าหลายของการพัฒนาใหม่ในการศึกษาวางภาระหนักบน ผู้เรียนจะใช้เวลาจัดการที่ดีของการริเริ่มในการเรียนรู้ของตนเอง เพื่อตอบสนองความท้าทายในสภาพแวดล้อมการดูแลสุขภาพวันนี้การเรียนรู้ด้วยตนเองเป็นสิ่งสำคัญที่สุด สถาบันดูแลสุขภาพหลาย ได้ sdls เป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตร ( peplow 1990 ; majumdar , โรเบิร์ต knechtel noesgaard แคมป์เบล , , , และ tkachuk , 1998 ; trevena และ คลาร์ก , 2002 ; shokar shokar Romero และ bulik , ,

, 2003 )ลักษณะของการเรียนรู้ดังกล่าวเป็นนักเรียนที่รับผิดชอบที่สำคัญสำหรับการเรียนรู้ของตนเองเหนือกว่าและการตอบสนองเพื่อการสอน ( boud , 1981 ) ครูมีบทบาทในการเล่นในการช่วยเหลือนักเรียนที่จะได้รับทักษะการเรียนรู้ด้วยตนเอง และต้องทำ พวกเขาต้องการที่จะเข้าใจแนวคิดของการเรียนรู้ด้วยตนเอง

ประโยชน์ที่สำคัญของวิธีการด้วยตนเอง นั้นคือ สามารถแก้ไขปัญหาที่ยั่งยืนที่สุด ปัญหาในการศึกษาทางการแพทย์ : การเจริญเติบโตในความรู้ มันเป็นความจริงที่ไม่สามารถหลักสูตรสอนทุกอย่างที่แพทย์พิจารณาที่เกี่ยวข้องต่อไป และเพิ่มเติมสามารถนำสิ่งที่เออแบรเฮิมสัน ( 1978 ) อธิบายว่า " การใช้หลักสูตร" นักการศึกษาได้พยายามที่จะรองรับความรู้พิเศษ รวมทั้ง lengthening หลักสูตรและแนะนำนักศึกษาและการศึกษาต่อเนื่องทางการแพทย์ แต่ไม่มีผู้ใดได้แก้ปัญหา

นอกจากนี้ ความเสื่อมถอยของความรู้วิธีการมากของสิ่งที่สำคัญในวันนี้อาจจะไม่เกี่ยวข้องในวันพรุ่งนี้ ได้รับนี้การสอนข้อเท็จจริงวันนี้ดูเหมือนว่าจะสำคัญน้อยกว่ามั่นใจว่านักเรียนมีทักษะในการเรียนรู้ และเรียนรู้ความรู้พัฒนา นี้ได้นำไปสู่การเน้นทักษะการเรียนรู้ตลอดชีวิต " เหล่านี้รวมถึงความสามารถในการวิเคราะห์ปัญหา การกำหนดสิ่งที่ต้องเรียนรู้ รู้วิธีการที่จะเข้าถึงข้อมูล ประเมินข้อมูล และตระหนักในกะลาหัว .เหตุผลที่นักเรียนพัฒนาทักษะดังกล่าวจะพร้อมสำหรับสิ่งที่อนาคตถือ และจะเก็บได้ถึงวันที่เมื่อพวกเขาไม่ได้ในโปรแกรมการฝึกอบรมอย่างเป็นทางการการเรียนรู้ด้วยตนเอง ( SDL ) ทักษะที่คิดว่าเกี่ยวข้องกับการเรียนรู้ตลอดชีวิต และนักศึกษาในหลักสูตรบูรณาการทางการแพทย์มีคะแนนเฉลี่ยความพร้อมในการเรียนรู้ด้วยตนเองและมีความสัมพันธ์กับการปฏิบัติทางคลินิก และการชี้นำที่อาจแสดงความพร้อมสำหรับ SDL ( shokar shokar Romero และ bulik , ,

, 2003 )ผลการศึกษาเชิงคุณภาพที่สํารวจ และคณะนักเรียนที่มีต่อการเรียนรู้ด้วยตนเอง ( SDL ) และศึกษาปัจจัยที่อำนวยความสะดวกหรือขัดขวางมัน ธีมที่ออกมาให้ข้อมูลเชิงลึกในยุทธศาสตร์การศึกษาของการเรียนรู้ด้วยตนเอง และสามารถสรุปได้โดยจุดสําคัญดังต่อไปนี้