As outlined above, we seek to exami

As outlined above, we seek to examine the effects of internal and external resources of
organisations on innovation performance as well as the relationship between the two
resources. In building the theoretical background of this study, we drew upon the concepts
of intellectual capital and social capital suggested by Nahapiet and Ghoshal (1998) as
primary resources for organisational innovation. According to Nahapiet and Ghoshal (1998),
the term "intellectual capital" refers to the knowledge and knowing capability of a social
collectivity, such as an organization, intellectual community, or professional practice” (p.
245), while social capital is defined as ”the sum of the actual and potential resources
embedded within, available through, and derived from the network of relationships
possessed by an individual or social unit” (p. 243). Intellectual capital is a valuable resource
in the form of accumulated knowledge which is embedded within an organisation, while
social capital resides in the relationships firms have with their network partners. Nahapiet
and Ghoshal (1998) argued that innovation is the ultimate outcome of the creation of new
knowledge which results from the combination and interaction between intellectual capital
and social capital of firms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามที่ระบุไว้ข้างต้น เราพยายามที่จะตรวจสอบผลกระทบของทรัพยากรภายใน และภายนอกของประสิทธิภาพการทำงานของนวัตกรรมเช่นความสัมพันธ์ระหว่างสององค์กรทรัพยากร ในการสร้างพื้นหลังทฤษฎีของการศึกษานี้ เราวาดตามแนวคิดทุนทางปัญญาและทุนทางสังคมที่แนะนำ โดย Nahapiet และ Ghoshal (1998)ทรัพยากรหลักสำหรับนวัตกรรมองค์กร ตาม Nahapiet และ Ghoshal (1998),คำว่า "ทุนทางปัญญา" หมายถึงความรู้และความรู้ของสังคมcollectivity เช่นองค์กร ชุมชนทางปัญญา หรือวิชาชีพ" (p 245), ในขณะที่ทุนทางสังคมที่ถูกกำหนดเป็น "ผลรวมของทรัพยากร เกิดฝังอยู่ภายใน ผ่าน และได้รับจากเครือข่ายของความสัมพันธ์ครอบครอง โดยมีสังคม หรือแต่ละหน่วย" (p. 243) ทุนทางปัญญาเป็นทรัพยากรมีคุณค่าในรูปแบบของการสะสมความรู้ที่ฝังอยู่ภายในองค์กร ในขณะที่ทุนทางสังคมอยู่ในความสัมพันธ์ที่บริษัทมีกับคู่ค้าของเครือข่าย Nahapietและ Ghoshal (1998) โต้เถียงว่า นวัตกรรมเป็นผลที่สุดของการสร้างใหม่ความรู้ซึ่งผลจากการรวมกันและปฏิสัมพันธ์ระหว่างทุนทางปัญญาและทุนทางสังคมของบริษัท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่ระบุไว้ข้างต้นเราพยายามที่จะตรวจสอบผลกระทบของทรัพยากรภายในและภายนอกของ
องค์กรเกี่ยวกับประสิทธิภาพของนวัตกรรมเช่นเดียวกับความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสอง
ทรัพยากร ในการสร้างพื้นหลังทางทฤษฎีของการศึกษานี้เราดึงแนวคิด
ของทุนทางปัญญาและทุนทางสังคมที่แนะนำโดย Nahapiet และ Ghoshal (1998) เป็น
ทรัพยากรหลักสำหรับการพัฒนานวัตกรรมขององค์กร ตามที่ Nahapiet และ Ghoshal (1998),
คำว่า "ทุนทางปัญญา" หมายถึงความรู้และความสามารถในการรู้ของสังคม
collectivity เช่นองค์กรชุมชนทางปัญญาหรือการปฏิบัติที่เป็นมืออาชีพ "(พี.
245) ในขณะที่ทุนทางสังคมที่ถูกกำหนดไว้ เป็น "ผลรวมของทรัพยากรที่เกิดขึ้นจริงและมีศักยภาพที่
ฝังอยู่ภายในที่มีอยู่ผ่าน
และได้มาจากเครือข่ายของความสัมพันธ์ ครอบงำโดยบุคคลหรือหน่วยทางสังคม "(พี. 243) ทุนทางปัญญาเป็นทรัพยากรที่มีคุณค่า
ในรูปแบบของการสะสมความรู้ที่ถูกฝังอยู่ภายในองค์กรในขณะที่
ทุนทางสังคมอยู่ในความสัมพันธ์ที่ บริษัท มีกับพันธมิตรเครือข่ายของพวกเขา Nahapiet
และ Ghoshal (1998) เป็นที่ถกเถียงกันว่านวัตกรรมเป็นผลในที่สุดของการสร้างใหม่
ความรู้ซึ่งเป็นผลมาจากการผสมผสานและการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างทุนทางปัญญา
และทุนทางสังคมของ บริษัท ขณะที่ ทุนทางสังคมอยู่ในความสัมพันธ์ที่ บริษัท มีกับพันธมิตรเครือข่ายของพวกเขา Nahapiet และ Ghoshal (1998) เป็นที่ถกเถียงกันว่านวัตกรรมเป็นผลในที่สุดของการสร้างใหม่ความรู้ซึ่งเป็นผลมาจากการผสมผสานและการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างทุนทางปัญญาและทุนทางสังคมของ บริษัท ขณะที่ ทุนทางสังคมอยู่ในความสัมพันธ์ที่ บริษัท มีกับพันธมิตรเครือข่ายของพวกเขา Nahapiet และ Ghoshal (1998) เป็นที่ถกเถียงกันว่านวัตกรรมเป็นผลในที่สุดของการสร้างใหม่ความรู้ซึ่งเป็นผลมาจากการผสมผสานและการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างทุนทางปัญญาและทุนทางสังคมของ บริษัท