Understanding consumer value toward

Understanding consumer value toward luxury brands is grounded in comprehending the term luxury itself. Though there is no concrete definition of luxury, much research relates to its core meaning as: products or services that have an exceptionally high standard (Shukla & Purani, 2012), excellent quality (Choi, 2003), exclusivity (Gil et al., 2012), prestige (Weidmann, Hennigs & Siebels, 2009), aesthetic beauty (Kapferer, 1997), high pricing (Vigneron & Johnson, 2004) and provide convenience beyond the essential minimum (Weidmann, Hennigs & Siebels, 2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สูตรทำความเข้าใจเกี่ยวกับค่าของผู้บริโภคต่อแบรนด์หรูใน comprehending หรูหราระยะได้ เป็นข้อกำหนดคอนกรีตไม่หรูหรา วิจัยมากเกี่ยวข้องกับความหมายหลักเป็น: ผลิตภัณฑ์หรือบริการที่มีมาตรฐานสูง (ชูกลา& Purani, 2012), คุณภาพดีเยี่ยม (Choi, 2003), บ้าน (Gil et al., 2012), เพรสทีจ (Weidmann, Hennigs & Siebels, 2009), ความงามสุนทรียะ (Kapferer, 1997), กำหนดราคาสูง (Vigneron &จอห์นสัน 2004) และความสะดวกสบายเกินจำเป็นต่ำสุด (Weidmann, Hennigs & Siebels, 2007) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่าของผู้บริโภคที่มีต่อการทำความเข้าใจเกี่ยวกับแบรนด์หรูเป็นเหตุผลในการทำความเข้าใจความหรูหราในระยะตัวเอง แม้ว่าจะไม่มีคำนิยามที่เป็นรูปธรรมของความหรูหรา, การวิจัยมากที่เกี่ยวข้องกับความหมายหลักของมันเป็น. สินค้าหรือบริการที่มีมาตรฐานสูงล้ำ (ศูกละและ Purani, 2012) ที่มีคุณภาพดี (Choi, 2003), พิเศษ (กิลและอัล, 2012) ศักดิ์ศรี (Weidmann, Hennigs และ Siebels, 2009) ความงามความงาม (Kapferer, 1997) การกำหนดราคาสูง (Vigneron & Johnson, 2004) และให้ความสะดวกสบายเกินกว่าขั้นต่ำที่จำเป็น (Weidmann, Hennigs และ Siebels, 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเข้าใจของผู้บริโภคที่มีต่อแบรนด์หรูมูลค่าเป็นเหตุผลในการทำความเข้าใจศัพท์หรูนั่นเอง ถึงแม้ว่าจะไม่มีความหมายคอนกรีตของความหรูหราวิจัยมากเกี่ยวกับความหมายของหลัก เช่น ผลิตภัณฑ์หรือบริการที่มีมาตรฐานสูงเป็นพิเศษ ( shukla & purani , 2012 ) , คุณภาพ ( ชอย , 2003 ) , การผูกขาด ( กิล et al . , 2012 ) , เพรสทีจ ( ไวด์แมนน์ hennigs & siebels , 2009 )ความงาม ( kapferer , 1997 ) ราคาสูง ( vigneron &จอห์นสัน , 2547 ) และให้ความสะดวกสบายเกินจำเป็นขั้นต่ำ ( ไวด์แมนน์ hennigs & , siebels
, 2007 )