Liang Xiaole was probably starving,

Liang Xiaole was probably starving, because after she quickly finished that large piece of meat, she still gazed at the remaining piece with a wistful look in her eyes.

Jian Chen smiled, and ripped off another large chunk of magical beast meat. He handed it over to Liang Xiaole and said, “Go ahead and eat this.”

Seeing the piece of magical beast meat that had placed in front of her, Liang Xiaole hesitated for a bit, and in the end, still didn’t reach out to receive it. Instead, she gazed at Jian Chen and Tie Ta and softly asked, “If I finish it, what will you guys eat?”

Tie Ta laughed, “Don’t worry, we still have another one left. Look under that tree.” As he said this, Tie Ta extended a finger to point in the direction.

Liang Xiaole looked at where Tie Ta was pointing, and sure enough, she noticed that underneath a large tree nearby, an unknown magical beast had fallen to the ground. One of its legs had already disappeared, and the ground was covered with fresh blood marks.

Staring at the magical beast’s corpse, Liang Xiaole swallowed hard and said, “You guys are really formidable. To think that the two of you alone could kill a Class 1 Magical Beast.”

“Che….What does that mean?” Tie Ta said, completely unperturbed.

The time stealthily flew by. Jian Chen and Tie Ta had finished eating, and were now preparing to rest.

“Hey, where should i sleep?” Liang Xiaole asked with difficulty.

Jian Chen pointed at a large tree not too far away and said, “Go rest on top of that tree. That way, even if magical beasts try to attack in the middle of the night, you won’t be harmed.”

“Ah, magical beasts still attack during the night?” Liang Xiaole’s face turned ashen at these words. Her eyes were filled with fear, and her whole body began to tremble.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Xiaole เหลียงคงโหย เพราะหลังจากที่เธอเสร็จชิ้นส่วนขนาดใหญ่ของเนื้อได้อย่างรวดเร็ว เธอยังคงจ้องชิ้นเหลือแบบ wistful ในดวงตาของเธอเฉินเจียนยิ้ม และฉีกอีกก้อนขนาดใหญ่ของเนื้อสัตว์วิเศษ เขามอบให้ Xiaole เหลียง และกล่าว ว่า "ไปข้างหน้า และกิน"เห็นชิ้นเนื้อสัตว์วิเศษที่มีวางอยู่ด้านหน้าเธอ Xiaole เหลียงลังเลสำหรับ บิต และ ใน สุด ยังไม่ได้เข้าถึงได้รับ แทน เธอจ้องเฉินเจียนและผูกตา และเบา ถาม "ถ้าจบ อะไรพวกคุณกิน"ผูกตาหัวเราะ "ไม่ต้องกังวล เรายังคงมีหนึ่งซ้าย ดูภายใต้ต้นไม้ต้นนั้น" เมื่อเขากล่าวว่า ผูกตาขยายนิ้วชี้ในทิศทางXiaole เหลียงมองที่ผูกตาถูกชี้ และพอแน่ใจว่า เธอสังเกตเห็นว่า ใต้ต้นไม้ขนาดใหญ่ใกล้เคียง สัตว์วิเศษที่รู้จักได้ลดลงไปพื้น ขาอย่างใดอย่างหนึ่งแล้วหายไป และพื้นดินถูกปกคลุม ด้วยรอยเลือดสดจ้องมองที่ศพของสัตว์วิเศษ เหลียง Xiaole กลืนกินยาก และกล่าว ว่า "พวกคุณจะน่ากลัวจริง ๆ การคิดว่า คุณสองคนสามารถฆ่าสัตว์วิเศษ 1 ชั้น" Che...อะไรที่หมายถึง? " ผูกตากล่าวว่า มอบหมายอย่างสมบูรณ์เวลาลอบบินโดย เฉินเจียนและผูกตาจบกิน และได้เตรียมที่เหลือ"เฮ้ ที่ควรฉันนอน" Xiaole เหลียงถาม ด้วยความยากลำบากเฉินเจียนชี้ไปที่ต้นไม้ใหญ่ไม่ไกลเกินไป และกล่าว ว่า "ไปพักผ่อนอยู่บนต้นไม้ที่ วิธี แม้ว่าสัตว์วิเศษพยายามโจมตีในตอนกลางคืน คุณจะไม่ถูกทำลาย""Ah สัตว์วิเศษยังโจมตีในตอนกลางคืนหรือไม่" เปิดหน้าเหลียง Xiaole มณโฑหน้าขาวที่คำเหล่านี้ ดวงตาของเธอเต็มไป ด้วยความกลัว และร่างกายของเธอเริ่มสั่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหลียง Xiaole อาจจะหิวเพราะหลังจากที่เธอได้อย่างรวดเร็วเสร็จว่าชิ้นส่วนขนาดใหญ่ของเนื้อเธอยังคงจ้องไปที่ชิ้นส่วนที่เหลือด้วยรูปลักษณ์ที่โหยหาในดวงตาของเธอ

เจี้ยนเฉินยิ้มและฉีกออกไปอีกก้อนขนาดใหญ่ของเนื้อสัตว์ที่มีมนต์ขลัง เขาส่งมันไปยังเหลียง Xiaole และกล่าวว่า "ไปข้างหน้าและกินนี้."

เห็นชิ้นส่วนของเนื้อสัตว์ที่มีมนต์ขลังที่ได้วางไว้ในด้านหน้าของเธอ, เหลียง Xiaole ลังเลเล็กน้อยและในท้ายที่สุดยังคงไม่ถึง ออกไปรับมัน แต่เธอจ้องมองเจี้ยนเฉินและผูกตาและถามเบา ๆ "ถ้าฉันจบมันสิ่งที่พวกคุณจะกิน?"

ผูกตาหัวเราะ "ไม่ต้องกังวลเรายังมีอีกคนหนึ่งซ้าย ดูใต้ต้นไม้ที่. "ในขณะที่เขากล่าวว่านี้ผูกตาขยายนิ้วชี้ไปในทิศทาง

เหลียง Xiaole มองที่ที่ผูกตาชี้และแน่ใจว่าพอ เธอสังเกตเห็นว่าใต้ต้นไม้ใหญ่ในบริเวณใกล้เคียงสัตว์วิเศษที่ไม่รู้จักได้ลดลงไปที่พื้น ขาข้างหนึ่งของมันได้หายไปแล้วและพื้นดินที่ถูกปกคลุมด้วยรอยเลือดสด

จ้องมองที่ศพสัตว์ที่มีมนต์ขลังของเหลียง Xiaole กลืนกินอย่างหนักและกล่าวว่า "พวกคุณน่ากลัวจริงๆ ที่จะคิดว่าคุณสองคนคนเดียวที่สามารถฆ่าสัตว์วิเศษชั้น 1. "

" เจ๊ ... งั้นหมายความว่า? "ผูกตากล่าวว่าใจเย็น ๆ สมบูรณ์

เวลาลอบบินโดย เจี้ยนเฉินและผูกตาได้เสร็จสิ้นการรับประทานอาหารและตอนนี้กำลังเตรียมที่เหลือ

"เฮ้ฉันควรนอนหลับ?" เหลียง Xiaole ถามด้วยความยากลำบาก

เจี้ยนเฉินชี้ไปที่ต้นไม้ขนาดใหญ่ที่อยู่ห่างไกลไม่มากเกินไปและกล่าวว่า "ส่วนที่เหลือไปด้านบนของต้นไม้ที่ วิธีการที่แม้ว่าสัตว์วิเศษพยายามที่จะโจมตีในช่วงกลางของคืนที่คุณจะไม่ได้รับอันตราย

" " อาสัตว์ที่มีมนต์ขลังยังคงโจมตีในช่วงเวลากลางคืน? "ใบหน้าของเหลียง Xiaole หันซีดที่คำเหล่านี้ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและร่างกายทั้งหมดของเธอเริ่มสั่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เลี่ยง xiaole คงหิว เพราะหลังจากที่เธอรีบเสร็จ ชิ้นใหญ่ เนื้อ เธอยังคงจ้องมองอีกชิ้นด้วยสายตาโหยหาในสายตาของเธอเจี้ยนเฉินยิ้มและ ripped ปิดอีกก้อนขนาดใหญ่ของเนื้อสัตว์วิเศษ เขายื่นมันให้เลี่ยง xiaole และพูดว่า " เชิญทานนี้”เห็นชิ้นเนื้อของสัตว์วิเศษที่ได้วางไว้ในด้านหน้าของเธอ เลี่ยง xiaole ลังเลอยู่สักพัก และในที่สุด ก็ยังไม่ได้ยื่นมือออกไปรับ แทน หล่อนจ้องมองเจี้ยนเฉินและผูกตาและเบา ๆถามว่า " ถ้าผมทำมันให้เสร็จ แล้วนายจะกินอะไร ? "ผูกตาหัวเราะ " ไม่ต้องห่วง เรายังมีอีกหนึ่งแล้ว ดูใต้ต้นไม้นั้น เขากล่าวว่า " นี้ ผูกตา ยื่นนิ้วไปชี้ในทิศทางเลี่ยง xiaole มองที่มัดตาชี้ และแน่นอน เธอสังเกตเห็นว่า ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ใกล้เคียง เป็นสัตว์วิเศษที่ได้ลดลงไปที่พื้นดิน ขาข้างหนึ่งของตนได้หายไปแล้ว และพื้นดินถูกปกคลุมด้วยรอยเลือดสดจ้องมองศพของสัตว์วิเศษ , เลี่ยง xiaole กลืนยาก และกล่าวว่า " พวกเธอนี่ช่างน่ากลัวจริงๆ คิดว่าคุณสองคน คนเดียวจะฆ่าชั้น 1 สัตว์วิเศษ”" เจ๊ . . . . . . . แปลว่าอะไร ? " ผูกตาบอกว่าสมบูรณ์เพื่อสะดวก .เวลาแอบบินโดย เจี้ยนเฉินและผูกตา ทานอาหารเสร็จ และตอนนี้เรากำลังเตรียมที่จะพักผ่อน" นี่ ฉันจะนอนที่ไหน ? " เลี่ยง xiaole ถามด้วยความยากลำบากเจี้ยนเฉินชี้ไปที่ต้นไม้ใหญ่ไม่ไกลเกินไป และบอกว่า " ไปพักบนต้นไม้ที่ วิธีนี้ ถ้าสัตว์วิเศษพยายามโจมตีในตอนกลางคืน คุณจะไม่ เป็น อันตราย "" อ๊ะ มหัศจรรย์สัตว์ยังคงโจมตีในตอนกลางคืน ? " ใบหน้าของเลี่ยง xiaole กลายเป็นซีดเผือดที่คำเหล่านี้ ตาของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัว และทั่วทั้งร่างของเธอเริ่มสั่นสะท้าน