In 1948, the Dutch physicist Hendri

In 1948, the Dutch physicist Hendrik Casimir theorized that an attraction would arise when two metal plates are brought close together in a vacuum. In essence, charge fluctuations on one plate induce fluctuations on the other, and the interaction of the two produces an attractive force. Soon after, he realized that as the distance between the plates grew larger, the increasing time needed for electromagnetic influences to flit back and forth between the plates would make the attraction weaker than he had first supposed. Then in 1956, the Russian physicist Evgeny Lifshitz worked out a more general treatment of the problem for materials other than metals, separated by some fluid rather than a vacuum.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในค.ศ. 1948, physicist ดัตช์นดริ Casimir theorized สถานที่ท่องเที่ยวจะเกิดขึ้นเมื่อแผ่นโลหะทั้งสองจะมาใกล้กันในสุญญากาศ ในสาระสำคัญ ค่าธรรมเนียมการเปลี่ยนแปลงบนแผ่นหนึ่งก่อให้เกิดความผันผวนใน และการโต้ตอบของทั้งสองก่อให้เกิดแรงน่าสนใจ หลังจาก เขาตระหนักว่าเป็นระยะห่างระหว่างแผ่นโตใหญ่ เวลาเพิ่มที่จำเป็นสำหรับอิทธิพลแม่เหล็กไฟฟ้าเหาะไปมาระหว่างแผ่นจะทำให้การดูดอ่อนกว่าครั้งแรกก็ควร ในปี 1956, physicist รัสเซีย Lifshitz เยฟเกนีงานออกการรักษาทั่วไปของปัญหาสำหรับวัสดุอื่นที่ไม่ใช่โลหะ แยกจากกัน โดยของเหลวบางอย่างแทนที่เป็นสุญญากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1948, นักฟิสิกส์ดัตช์ Hendrik เมียร์มหาเศรษฐีที่น่าสนใจที่จะเกิดขึ้นเมื่อสองแผ่นโลหะจะถูกนำใกล้ชิดร่วมกันในสูญญากาศ ในสาระสำคัญเกี่ยวกับการเรียกเก็บเงินจากความผันผวนของหนึ่งในจานเหนี่ยวนำให้เกิดความผันผวนที่อื่น ๆ และการมีปฏิสัมพันธ์ของทั้งสองก่อให้เกิดแรงที่น่าสนใจ ไม่นานหลังจากนั้นเขาตระหนักว่าเป็นระยะห่างระหว่างแผ่นเปลือกโลกขนาดใหญ่ขยายตัวที่เพิ่มขึ้นในเวลาที่จำเป็นสำหรับการมีอิทธิพลแม่เหล็กไฟฟ้าที่จะโผไปมาระหว่างแผ่นเปลือกโลกจะทำให้สถานที่ท่องเที่ยวที่ปรับตัวลดลงกว่าที่เขาควรแรก จากนั้นในปี 1956 นักฟิสิกส์ชาวรัสเซีย Evgeny Lifshitz ทำงานออกการรักษาทั่วไปมากขึ้นของปัญหาสำหรับวัสดุอื่นที่ไม่ใช่โลหะคั่นด้วยของเหลวบางอย่างมากกว่าที่จะสูญญากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในค.ศ. 1948 นักฟิสิกส์ชาวดัตช์ Hendrik theorized ที่ดึงดูดใจ Casimir จะเกิดขึ้นเมื่อโลหะสองแผ่นมาปิดกันในสูญญากาศ ในสาระสําคัญ ค่าความผันผวนในหนึ่งจานทำให้เกิดความผันผวนในอื่น ๆ , และปฏิสัมพันธ์ของทั้งสองสร้างแรงดึงดูด ไม่นานหลังจากที่เขาตระหนักว่าระยะห่างระหว่างจานโตใหญ่เพิ่มเวลาที่จำเป็นสำหรับคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าจากโผไปมาระหว่างแผ่นจะทำให้สถานที่ท่องเที่ยวที่อ่อนแอกว่าที่เขามีก่อนควร จากนั้นในปี 1956 นักฟิสิกส์ชาวรัสเซียเกนี lifshitz ทำงานทั่วไปมากกว่าการรักษาของปัญหาสำหรับวัสดุอื่นที่ไม่ใช่โลหะ โดยแยกของเหลวบางอย่างแทนที่จะเป็นสูญญากาศ