Regarding the first question, Figur

Regarding the first question, Figure I hints at a potentially important general
concern. Many violations of trade agreements result in large transfers—tax revenue for
the government at the expense of foreign producers and domestic consumers, quota rents
to domestic importers who hold importation rights at the expense of foreign producers
and domestic consumers, producer surplus for favored trading partners at the expense of
other trading partners who are discriminated against, and so on. Deadweight losses arise
in all of these scenarios to be sure, but they may be much smaller than the transfers away
from injured foreign exporters. Such situations present a clear danger of socially
excessive litigation costs. The problem is all the more acute, of course, to the degree that
nations would prefer to pay damages in perpetuity than to conform their behavior, a
possibility that cannot be completely discounted.
Regarding the second question, it is questionable whether trading nations can
avoid litigation costs by simply “complying” with the rules. Flagrant cheating occurs in
the system to be sure, but many disputes involve good faith disputes over the
interpretation of legal obligations or the application of legal principles to the facts. Many
violations may simply be “accidental,” especially by developing countries with limited
compliance capacity. In other cases, the law is unclear or its application under the
circumstances is fairly debatable—trading nations can then “comply” with the rules only
by abandoning potentially legitimate policies, and they may be unlikely to do so in many
cases.
Money Damages and Developing Countries. Developing countries might be quite
threatened by a system of monetary damages, at least if they were calibrated to
compensate foreign exporters for the damages they suffer due to illegal acts. Many developing countries regularly suffer severe shortages of hard currency, and will be hardpressed
to pay significant damages in any currency that they cannot print. And because
their legal infrastructure is often weak, their ability to avoid damages judgments by
simply “complying” with the law is limited as noted above—indeed, within the WTO,
developing countries often complain that they do not fully understand how to implement
their obligations, and seek assistance for “capacity-building” in this regard. Monetary
damages might thus produce a significant chill on their domestic regulatory initiatives,
and expose them to considerable liability for inadvertent violations.
Although some developing countries have nevertheless suggested that a monetary
remedy be introduced into WTO law as noted earlier, Davey (2001) explains the nature
of the remedy that they have in mind. They do not advocate a system of “compensatory
damages,” but a sliding scale system of fines set on the basis of factors such as GDP and
per capita income. Mexico’s proposal for auctioned retaliation rights provides similar
protection to the treasuries of developing countries, in that no nation would be compelled
to participate in any auction. Existing proposals for monetary remedies, therefore, are
aimed at imposing substantial monetary costs on violations by wealthier states while
imposing small costs on violations by developing countries. It is thus possible that no
system of monetary damages lies in the “core” of the bargaining game between North
and South, at least not as the game has been structured so far. The problem might be
overcome in future bargaining by some sort of issue linkage, but the opportunity for such
an arrangement perhaps has not yet arisen.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกี่ยวกับคำถามแรก รูปผมแนะนำที่อาจสำคัญทั่วไปความกังวล ส่งผลให้เกิดการละเมิดข้อตกลงการค้าหลายใหญ่โอนได้ภาษีรายได้สำหรับรัฐบาลค่าใช้จ่ายของผู้ผลิตต่างประเทศและผู้บริโภคภายในประเทศ โควต้าเช่าผู้นำเข้าในประเทศที่ถือสิทธินำค่าใช้จ่ายของผู้ผลิตต่างประเทศและผู้ บริโภคภายในประเทศ ส่วนเกินผู้ผลิตสำหรับคู่ค้าที่ชื่นชอบที่ expense ของอื่น ๆ ค้าพันธมิตรที่ถูกเลือกปฏิบัติ และอื่น ๆ ยาว×กว้างความสูญเสียเกิดขึ้นในสถานการณ์เหล่านี้เพื่อให้แน่ใจ แต่พวกเขาอาจจะขนาดเล็กกว่าการโอนย้ายไปจากผู้ส่งออกต่างประเทศที่ได้รับบาดเจ็บ ในสถานการณ์เช่นปัจจุบันอันตรายชัดเจนของสังคมค่าใช้จ่ายในการดำเนินคดีมากเกินไป ปัญหาคือ ทั้งหมดขึ้นเฉียบพลัน แน่นอน ระดับที่ประเทศต้องจ่ายค่าเสียหายสิ้นกว่าเพื่อให้สอดคล้องพฤติกรรม การความเป็นไปได้ที่ไม่สามารถรับส่วนลดทั้งหมดเกี่ยวกับคำถามที่สอง มันเป็นที่น่าสงสัยว่าสามารถซื้อขายชาติหลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายในการดำเนินคดี โดยเพียง "ปฏิบัติตาม" กฎ Flagrant โกงเกิดขึ้นในระบบเพื่อให้แน่ใจว่า แต่ข้อโต้แย้งมากมายเกี่ยวข้องกับข้อพิพาทที่ดีผ่านการการตีความตามกฎหมายหรือโปรแกรมประยุกต์ของหลักกฎหมายข้อเท็จจริง หลายการละเมิดอาจจะ "ไม่ตั้งใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง โดยประเทศกำลังพัฒนาจำกัดกำลังการผลิตที่ปฏิบัติตาม ในกรณีอื่น ๆ กฎหมายไม่ชัดเจน หรือการใช้งานภายใต้การสถานการณ์จะคุยค่อนข้าง — ซื้อขายชาติสามารถแล้ว "ปฏิบัติตาม" กฎเท่านั้นโดยอาจทิ้งนโยบายที่ถูกต้อง และพวกเขาอาจจะไม่น่าจะทำได้ในหลายกรณีเงินค่าเสียหายและประเทศกำลังพัฒนา ประเทศกำลังพัฒนาอาจจะค่อนข้างคุกคามระบบความเสียหายทางการเงิน น้อยถ้าถูกปรับเทียบผู้ส่งออกต่างประเทศชดเชยความเสียหายที่พวกเขาประสบเนื่องจากกระทำผิดกฎหมาย ประเทศกำลังพัฒนาจำนวนมาก และเป็นประจำประสบปัญหาขาดแคลนรุนแรงของสกุลเงินฮาร์ดดิสก์ จะ hardpressedจ่ายค่าเสียหายที่สำคัญในสกุลเงินที่พวกเขาไม่สามารถพิมพ์ และเนื่องจากโครงสร้างพื้นฐานทางกฎหมายการมักจะอ่อนแอ ความสามารถในการหลีกเลี่ยงความเสียหายที่ประเมินโดยเพียง "ปฏิบัติตาม" กฎหมายจะจำกัดที่กล่าวข้างต้น — แน่นอน ภายในองค์การประเทศกำลังพัฒนามักจะบ่นว่า พวกเขาไม่เข้าใจวิธีการใช้หน้าที่ของพวกเขา และขอความช่วยเหลือสำหรับ "สร้างศักยภาพ" ในเรื่องนี้ ทางการเงินความเสียหายจึงอาจผลิตเย็นสำคัญในโครงการกฎระเบียบของประเทศและแสดงถึงความรับผิดละเมิดประมาทมากแม้ว่าประเทศกำลังพัฒนาบางที่ก็มีแนะนำที่เป็นทางการเงินนำยาในองค์การกฎหมาย ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ ซีโร่ดาเวย์ (2001) อธิบายลักษณะแก้ไขที่มีอยู่ในใจ พวกเขาไม่สนับสนุนระบบ "ชดเชยความเสียหาย" แต่ระบบการเลื่อนระดับของค่าปรับตั้งตามปัจจัยเช่น GDP และรายได้ต่อหัว ข้อเสนอของเม็กซิโกต่างประมูลสิทธิให้คล้ายป้องกันการขุมของการพัฒนาประเทศ ในการที่จะบังคับประเทศไม่การมีส่วนร่วมในการประมูล ดังนั้น มีข้อเสนอที่มีอยู่สำหรับเงินเยียวยาสำคัญค่าใช้จ่ายในการละเมิดโดยรัฐ wealthier ในขณะที่การจัดเก็บภาษีโอ่อ่าขนาดเล็กค่าใช้จ่ายในการละเมิดโดยประเทศกำลังพัฒนา จึงเป็นไปได้ที่ไม่มีระบบความเสียหายทางการเงินอยู่ใน "หลัก" ของเกมเจรจาต่อรองระหว่างเหนือและใต้ ไม่น้อยเป็นเกมได้รับโครงสร้างเพื่อให้ห่างไกล ปัญหานี้อาจมีเอาชนะในอนาคตต่อราคา โดยการเรียงลำดับบางอย่างของการเชื่อมโยงปัญหา แต่โอกาสดังกล่าวการจัดเรียงบางทีไม่ได้เกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกี่ยวกับคำถามแรกรูปที่ฉันคำแนะนำที่เป็นนายพลที่สำคัญอาจเกิด
ความกังวล การละเมิดหลายข้อตกลงการค้าส่งผลให้รายได้จากการโอนภาษีขนาดใหญ่สำหรับ
รัฐบาลที่ค่าใช้จ่ายของผู้ผลิตในต่างประเทศและผู้บริโภคในประเทศ, ค่าเช่าโควต้า
ให้แก่ผู้นำเข้าในประเทศที่ถือสิทธิในการนำเข้าที่ค่าใช้จ่ายของผู้ผลิตในต่างประเทศ
และผู้บริโภคในประเทศเกินดุลโปรดิวเซอร์ให้กับคู่ค้าที่ได้รับการสนับสนุน ค่าใช้จ่ายของ
ประเทศคู่ค้าอื่น ๆ ที่มีการเลือกปฏิบัติและอื่น ๆ การสูญเสียหนักอึ้งที่เกิดขึ้น
ในทุกสถานการณ์เหล่านี้เพื่อให้แน่ใจว่า แต่พวกเขาอาจจะมีขนาดเล็กกว่าการถ่ายโอนออกไป
จากผู้ส่งออกต่างประเทศที่ได้รับบาดเจ็บ สถานการณ์ดังกล่าวนำเสนออันตรายที่ชัดเจนของสังคม
ค่าใช้จ่ายในการดำเนินคดีที่มากเกินไป ปัญหาคือทั้งหมดที่ขึ้นเฉียบพลันของหลักสูตรการศึกษาระดับปริญญาที่
ประเทศต้องการที่จะจ่ายค่าเสียหายในความเป็นอมตะกว่าเพื่อให้สอดคล้องกับพฤติกรรมของพวกเขาเป็น
ไปได้ว่าไม่สามารถลดได้อย่างสมบูรณ์.
เกี่ยวกับคำถามที่สองก็เป็นที่น่าสงสัยว่าการซื้อขายประเทศสามารถ
หลีกเลี่ยง ค่าใช้จ่ายในการดำเนินคดีโดยเพียงแค่การ "ปฏิบัติ" กับกฎระเบียบ โกงชัด ๆ ที่เกิดขึ้นใน
ระบบเพื่อให้แน่ใจว่า แต่ข้อพิพาทหลายเกี่ยวข้องกับข้อพิพาทความเชื่อที่ดีกว่า
การตีความของภาระผูกพันตามกฎหมายหรือการประยุกต์ใช้หลักการทางกฎหมายให้กับข้อเท็จจริง หลายคน
ละเมิดก็อาจจะเป็น "อุบัติเหตุ" โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศกำลังพัฒนามีอยู่อย่าง จำกัด
ขีดความสามารถการปฏิบัติตาม ในกรณีอื่น ๆ กฎหมายไม่ชัดเจนหรือแอพลิเคชันของตนภายใต้
สถานการณ์ที่เป็นธรรมชาติที่ถกเถียงกันค้าสามารถแล้ว "สอดคล้อง" กับกฎเท่านั้น
โดยละทิ้งนโยบายที่อาจเกิดขึ้นถูกต้องตามกฎหมายและพวกเขาอาจจะไม่น่าที่จะทำเช่นนั้นในหลาย ๆ
กรณี.
เงินค่าเสียหายและ ประเทศกำลังพัฒนา. ประเทศกำลังพัฒนาอาจจะค่อนข้าง
ถูกคุกคามโดยระบบการทำงานของความเสียหายทางการเงินอย่างน้อยถ้าพวกเขาถูกปรับเทียบกับ
การชดเชยการส่งออกต่างประเทศสำหรับความเสียหายที่พวกเขาประสบเนื่องจากการกระทำที่ผิดกฎหมาย ประเทศกำลังพัฒนาหลายอย่างสม่ำเสมอประสบปัญหาการขาดแคลนอย่างรุนแรงของสกุลเงินแข็งและจะ hardpressed
จ่ายค่าเสียหายที่สำคัญในสกุลเงินใด ๆ ที่พวกเขาไม่สามารถพิมพ์ และเนื่องจาก
โครงสร้างพื้นฐานของกฎหมายของพวกเขามักจะอ่อนแอความสามารถของพวกเขาเพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายที่ตัดสินโดย
เพียงแค่ "การปฏิบัติตาม" กฎหมายที่มี จำกัด ตามที่ระบุไว้ข้างต้นแน่นอนภายในองค์การการค้าโลก
ประเทศกำลังพัฒนามักจะบ่นว่าพวกเขาไม่เข้าใจวิธีการดำเนินการ
ภาระหน้าที่ของตน และขอความช่วยเหลือสำหรับ "เสริมสร้างศักยภาพ" ในเรื่องนี้ การเงิน
ความเสียหายจึงอาจก่อให้เกิดความเย็นอย่างมีนัยสำคัญในการริเริ่มการกำกับดูแลในประเทศของพวกเขา
และให้พวกเขาต้องรับผิดชอบมากสำหรับการละเมิดโดยไม่ได้ตั้งใจ.
แม้ว่าบางประเทศกำลังพัฒนามีข้อเสนอแนะอย่างไรก็ตามที่เป็นตัวเงินและ
วิธีการรักษาที่ได้รับการแนะนำในกฎหมายองค์การการค้าโลกตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ดาวี่ (2001) อธิบาย ธรรมชาติ
ของวิธีการรักษาที่ว่าพวกเขามีในใจ พวกเขาไม่สนับสนุนระบบของ "การชดเชย
ความเสียหาย" แต่ระบบการเลื่อนระดับของค่าปรับตั้งอยู่บนพื้นฐานของปัจจัยต่าง ๆ เช่นจีดีพีและ
รายได้ต่อหัว ข้อเสนอของเม็กซิโกเพื่อสิทธิตอบโต้ประมูลให้คล้าย
การป้องกันให้กับคลังของประเทศกำลังพัฒนาในการที่ไม่มีประเทศจะถูกบังคับ
ให้เข้าร่วมในการประมูลใด ๆ ที่มีอยู่ในข้อเสนอสำหรับการเยียวยาทางการเงินจึงจะ
มุ่งเป้าไปที่การจัดเก็บภาษีค่าใช้จ่ายทางการเงินที่สำคัญเกี่ยวกับการละเมิดโดยรัฐโพ้นทะเลในขณะที่
การจัดเก็บภาษีค่าใช้จ่ายเล็ก ๆ เกี่ยวกับการละเมิดโดยประเทศกำลังพัฒนา ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าไม่มี
ระบบการทำงานของความเสียหายทางการเงินอยู่ใน "แก่น" ของเกมการเจรจาต่อรองระหว่างภาคเหนือ
และภาคใต้อย่างน้อยไม่ได้เป็นเกมที่ได้รับการมีโครงสร้างเพื่อให้ห่างไกล ปัญหาที่เกิดขึ้นอาจจะ
เอาชนะในการเจรจาต่อรองในอนาคตโดยการเรียงลำดับของปัญหาการเชื่อมโยงบางอย่าง แต่โอกาสในการดังกล่าว
จัดบางทีอาจจะยังไม่เกิดขึ้น