Macon looked up the phone number in

Macon looked up the phone number in the book. It was nine in the evening,a good time to call. Alexander would have gone to bed. he picked up the phone.
but what would he say?
Muriel,last year my son died and I .... Muriel, this has nothing to do with you personally but...Muriel,I can't. I just can't.
He held the phone to his ear but his throat had closed up, his voice had disappeared. He had never actually said out loud that Ethan was dead. He hadn't needed to;it was in the newspapers, and then friends had told other friends.
He hung up.
He found some notepaper, sat down,took out his pen. Dear Muriel,he wrote.And stared at the page for a while.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Macon มองขึ้นหมายเลขโทรศัพท์ในหนังสือเล่มนี้ มันเป็นเก้าในตอนเย็นเป็นเวลาที่ดีที่จะเรียก อเล็กซานเดจะได้ไปที่เตียง เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา.
แต่สิ่งที่เขาจะพูด?
Muriel ปีที่ผ่านมาลูกชายของฉันเสียชีวิตและฉัน .... Muriel นี้มีอะไรจะทำอย่างไรกับคนที่คุณมิวเรียล แต่ ... ผมไม่สามารถ ฉันเพียงแค่ไม่สามารถ.
เขาถือโทรศัพท์ไปยังหูของเขา แต่ลำคอของเขาได้ปิดเสียงของเขาก็หายไป เขาไม่เคยบอกว่าจริง ๆ แล้วออกมาดัง ๆ ว่าอีธานตาย เขาไม่จำเป็นต้องไป. มันอยู่ในหนังสือพิมพ์แล้วเพื่อนบอกเพื่อนคนอื่น ๆ
.
เขาแขวนขึ้นเขาพบว่ากระดาษบางนั่งลงหยิบเอาปากกาของเขา เรียน Muriel เขา wrote.And จ้องที่หน้าในขณะที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แมคอนดูเบอร์โทรในหนังสือ มันคือเก้าในตอนเย็น เวลาดี โทร อเล็กซานเดอร์ จะได้ไปนอน เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา .
แต่เขาจะพูดว่าอะไร ?
Muriel ปีที่แล้วลูกชายข้าตาย ข้า . . . . . . . มิวเรียล นี่ไม่เกี่ยวกับคุณเป็นการส่วนตัว แต่ . . . . . . . มิวเรียล ฉันทำไม่ได้ ฉันทำไม่ได้
เขาถือโทรศัพท์แนบกับหูของเขาแต่คอของเขาได้ปิดเสียงของเขาได้หายไปเขาไม่เคยพูดออกมาดัง ๆว่า อีธาน ตายแล้ว เขาไม่ได้ต้องการ มันอยู่ในหนังสือพิมพ์แล้ว เพื่อนบอกเพื่อน ๆ .

เขาวางหู เขาพบกระดาษโน๊ต นั่งเอาปากกาของเขา ที่รัก - เมอรีล เขาเขียน และจ้องหน้าสักพัก