to build a fireExposition (Initial

to build a fire
Exposition (Initial Situation)
Biscuits, Bacon, and the Boys

The man starts out with only a slight awareness of how cold it is. He wants to get to the mining camp at Henderson Creek so he can whip his biscuits out of his sweaty shirt and fill them with greasy bacon. Yum! Plus is buddies are waiting for him there, keeping the fire warm. There's a dog walking at his heels, and only the dog seems to realize how crazy cold it is. The narrator in these early scenes is very (perhaps overly) expository in its direct commentary on the man's "trouble" (3), insisting before the story's even underway that the man is "without imagination" (3). Way to let us decide for ourselves, dear narrator.

As the plot unfolds, our main man becomes a little more aware of the sting in his cheeks, although he's not exactly quick on the uptake. When the man stops to build a fire and eat his lunch, he chuckles (that's right, chuckles) when his fingers go numb. Then he takes out his pipe and sits there in the warmth of his fire, thinking about how great he is. Meanwhile, the dog continues to have its doubts about traveling on such a cold day, and it doesn't want to leave the fire when the man gets up to keep walking.

All this exposition tells us that this is a guy who's keenly unaware of his surroundings, while his canine companion totally knows what's up. That sets us up for what can only be coming down the pike: consequences for this guy's hubris in the face of good ol' Mama Nature.

Rising Action (Conflict, Complication)
Uh-Oh, My Feet Are Wet

The man gets his legs wet and curses his luck, knowing that he'll be delayed an hour while he stops to build another fire and dry his boots. He succeeds in building another fire, but his fingers are getting too cold to bend or feel anything. When his next attempt similarly fails (thanks to some poor planning on his part), the man's really in it now.

Soon enough, sheer panic starts to rise up in him, and we readers are on the edge of our seats. He manages to calm his fears and take another stab at building a fire, but when that attempt fails, we know this is going nowhere good, and it's going fast. It's called dread, ladies and gentlemen, and we're feeling it.

Climax (Crisis, Turning Point)
Come here, Doggie

Now that the man knows he can't make another fire, he becomes more desperate. He looks to his dog and decides to warm his hands by killing the thing and plunging his hands into its warm guts. But after tackling the dog, he realizes that he has no way of killing it without his hands. So he has to let it go. In a final act of desperation, he takes off running for the camp, but eventually gives up.

Falling Action
The Old-Timer's Revenge

The man lies down in the snow and allows himself to slowly freeze to death, which he experiences as a drifting off into sleep. As he drifts away, he can see himself among his friends, the boys, walking down the creek from the camp and finding his own body. Then he finds himself inside a warm room with the old-timer from Sulphur Creek, and he admits out loud that the old-timer was right about not traveling alone on such a cold day. After making this admission, the man dies. But hey, at least he learned his lesson.

Resolution (Denouement)
Man's Best Friend?

After the man has floated off to a frosty death, his dog waits for a while, confused at the sight of a human sitting in the snow without a fire. But when it smells death on the man, the dog howls for a few moments. Then it eventually trots off toward the camp, where it knows it will find food and a fire. Not exactly the most loyal dog in the world, but he's a survivor

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สร้างไฟนิทรรศการ (สถานการณ์เริ่มต้น)ขนมขบเคี้ยว เบคอน และเด็กผู้ชายคนเริ่มต้นออกเท่าความรู้เล็กน้อยว่าเย็นก็เป็น อยากไปค่ายทำเหมืองที่ครี Henderson เพื่อให้เขาสามารถแส้ขนมปังของเขาออกจากเสื้อเชิ้ตของเขา sweaty และเติม ด้วยเบคอนเลี่ยน ยำ พร้อมเป็นเพื่อนรอเขามี รักษาไฟอบอุ่น มีสุนัขเดินที่ส้นเท้าของเขา และเฉพาะสุนัขน่าจะ ตระหนักถึงเย็นบ้าไรก็ โปรแกรมผู้บรรยายในฉากแรก ๆ เหล่านี้เป็นมาก (บางทีมากเกินไป) expository ในอรรถกถาของตรงบนชายคนนั้น "ปัญหา" (3), insisting ก่อนของเรื่องระหว่างดำเนินแม้ว่า คนที่ไม่ "จินตนาการ" (3) วิธีที่จะให้เราตัดสินใจในตนเอง เรียนโปรแกรมผู้บรรยายเป็นพล็อตแผ่ออกไป คนหลักของเราจะน้อยทราบงอินแก้มของเขา แม้ว่าเขาจะไม่ตรงอย่างรวดเร็วในการดูดซับ เมื่อคนหยุดการสร้างไฟ และกินอาหารของเขา เขา chuckles (ที่อยู่ chuckles) เมื่อนิ้วมือของเขาไป numb แล้วเขาจะออกท่อของเขา และตั้งอยู่มีความอบอุ่นของไฟของเขา คิดเกี่ยวกับวิธีการที่ดีที่เขาเป็น ในขณะเดียวกัน สุนัขยังคงมีข้อสงสัยที่เกี่ยวกับการเดินทางในเย็นวัน และไม่ต้องปล่อยไฟเมื่อคนได้รับค่าให้เดินไปนิทรรศการนี้บอกว่า เป็นผู้ชายที่รับ keenly การณ์แวดล้อมของเขา ในขณะที่เพื่อนสุนัขของเขาทั้งหมดรู้ว่าเป็นอะไร ที่ชุดเราสำหรับสิ่งสามารถเท่านั้นมาลงจน: โอหังของผู้ชายคนนี้หน้าธรรมชาติมาม่าถึงดีต่อกันการดำเนินการไรซิ่ง (ความขัดแย้ง ภาวะแทรกซ้อน)บริการโอ้ เท้าของฉันจะเปียกชายคนนั้นได้รับเปียกขาของเขา และแช่งเจ้าของเขาโชค รู้ว่า เขาจะล่าช้าชั่วโมงในขณะที่เขาหยุด การสร้างไฟอื่นแห้งรองเท้าของเขา เขาสำเร็จในการสร้างไฟอื่น แต่นิ้วมือของเขาจะได้รับเย็นเกินไปงอ หรือรู้สึกอะไร เมื่อเขาต่อไปในทำนองเดียวกันอีก (ขอบคุณบางดีวางแผนในส่วนของเขา) ชายคนนั้นจริง ๆ ในขณะนี้ เร็วพอ ตื่นอย่างเต็มที่เริ่มต้นการลุกฮือในพระองค์ เรา เป็นผู้อ่านบนขอบของที่นั่งของเรา เขาจัดการเองความกลัว และใช้แทงอื่นในอาคารไฟไหม้ แต่เมื่อความพยายามที่ล้มเหลว เรารู้ว่า นี่จะไปไหนดี และมันเป็นไปอย่างรวดเร็ว เรียกว่ากลัว สุภาพสตรี และสุภาพบุรุษ และเรากำลังรู้สึกจุดสุดยอด (วิกฤต จุดเปลี่ยน)มาที่นี่ Doggieขณะที่คนรู้ว่า เขาไม่สามารถทำให้ไฟอื่น เขาจะหมดหวังมากขึ้น เขาดูสุนัขของเขา และตัดสินใจอุ่นมือของเขา โดยการฆ่าสิ่งหลั่นมือของเขาเป็นความกล้าที่อบอุ่น แต่หลังจากการแก้ปัญหาสุนัข เขาตระหนักว่า เขามีวิธีการฆ่าโดยมือของเขา ดังนั้น เขาได้ให้มันไป ในการกระทำสุดท้ายของสิ้นหวัง เขาจะปิดการทำงานในค่าย แต่ในที่สุดให้ค่าการดำเนินการตกแก้แค้นเก่าเวลาของคนอยู่ในหิมะลง และช่วยให้ตนเองช้าตรึงตาย ซึ่งเขาประสบการณ์เป็นความเชื่องช้านอน เป็นเขากระเซอะกระเซิงไป เขาสามารถมองเห็นตัวเองในหมู่เพื่อนของเขา เด็กผู้ชาย เดินไปตามนั้นจากค่าย และค้นหาร่างกายของเขาเอง แล้ว เขาหาตัวเองภายในห้องที่อบอุ่นกับ old-timer จากครีกซัลเฟอร์ และเขายอมรับดัง ๆ ว่า old-timer ที่ถูกใจไม่เดินทางตามลำพังในเย็นวันนั้น หลังจากทำการศึกษานี้ คนตาย แต่เฮ้ น้อยเขาได้เรียนรู้บทเรียนของเขาความละเอียด (Denouement)เพื่อนดีที่สุดของมนุษย์หลังจากมนุษย์ได้ลอยปิดตายหนาว สุนัขรอขณะ สับสนในสายตาของเป็นมนุษย์นั่งในหิมะโดยไม่มีไฟ แต่เมื่อได้กลิ่นความตายในคน หมาแล่นลอยเรื่อยไปสำหรับครู่ แล้ว ก็ในที่สุด trots ออกไปทางค่าย ที่มันรู้มันจะหาอาหารและไฟ ไม่ว่าสุนัขซื่อสัตย์ที่สุดในโลก แต่เขาเป็นผู้รอดชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่จะสร้างไฟนิทรรศการ (เริ่มต้นสถานการณ์) ขนมปังกรอบเบคอนและเด็กชายคนเริ่มออกมามีเพียงการรับรู้เล็กน้อยของวิธีการเย็นมันเป็น เขาต้องการที่จะได้รับไปที่ค่ายการทำเหมืองแร่ที่เดอร์สันครีกเพื่อให้เขาสามารถชักบิสกิตของเขาออกจากเสื้อเหงื่อของเขาและกรอกพวกเขาด้วยเบคอนเลี่ยน Yum! พลัสเป็นเพื่อนกำลังรอเขาอยู่ที่นั่นทำให้ไฟที่อบอุ่น มีสุนัขเดินที่ส้นเท้าของเขาเป็นและมีเพียงสุนัขที่ดูเหมือนว่าจะตระหนักถึงวิธีการบ้าเย็นมันเป็น ผู้บรรยายในฉากแรกนี้เป็นอย่างมาก (อาจจะมากเกินไป) การชี้แจงในความเห็นโดยตรงที่มีต่อชายคนนั้น "ปัญหา" (3) ยืนยันก่อนที่เรื่องจะยิ่งซื่อว่าผู้ชายคนนั้นคือ "โดยไม่ต้องจินตนาการ" (3) วิธีการที่จะให้เราตัดสินใจสำหรับตัวเองผู้บรรยายที่รัก. ในฐานะที่เป็นพล็อตที่แผ่ออกไปคนหลักของเราจะกลายเป็นเล็ก ๆ น้อย ๆ มากขึ้นตระหนักถึงต่อยในแก้มของเขาแม้ว่าเขาจะไม่ตรงอย่างรวดเร็วในการดูดซึม เมื่อชายคนนั้นหยุดที่จะสร้างไฟและกินอาหารกลางวันของเขาเขาหัวเราะเบา ๆ (ที่เหมาะสม, หัวเราะเบา ๆ ) เมื่อนิ้วมือของเขาไปชา จากนั้นเขาก็จะออกท่อของเขาและนั่งอยู่ที่นั่นในความอบอุ่นของไฟของเขาคิดเกี่ยวกับวิธีการที่เขาเป็นที่ดี ในขณะที่สุนัขยังคงมีข้อสงสัยเกี่ยวกับการเดินทางดังกล่าวเป็นวันที่หนาวเย็นและไม่ต้องการที่จะออกจากไฟไหม้เมื่อชายคนลุกขึ้นเพื่อที่ให้เดิน. ทั้งหมดนิทรรศการนี้บอกเราว่านี่คือคนที่เป็นอย่างดีที่สุดไม่ทราบของ สภาพแวดล้อมของเขาในขณะที่สหายสุนัขของเขาทั้งหมดรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้น นั่นทำให้เราสำหรับสิ่งที่สามารถมาลงหอก:. ผลที่ตามมาสำหรับความโอหังของผู้ชายคนนี้ในหน้าของดี ol 'มาม่าธรรมชาติที่เพิ่มขึ้นการดำเนินการ(ความขัดแย้งแทรกซ้อน) Uh-Oh, เท้าของฉันเปียกคนที่ได้รับขาของเขาเปียกและสาปแช่งโชคของเขารู้ว่าเขาจะต้องเลื่อนออกไปเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงในขณะที่เขาหยุดที่จะสร้างไฟอื่นและแห้งรองเท้าของเขา เขาประสบความสำเร็จในการสร้างไฟอื่น แต่นิ้วมือของเขาจะได้รับเย็นเกินไปจะโค้งงอหรือรู้สึกอะไร เมื่อความพยายามของเขาในทำนองเดียวกันต่อไปล้มเหลว (ขอบคุณบางวางแผนไม่ดีในส่วนของเขา) คนจริงๆในตอนนี้. เร็วพอตื่นตระหนกที่แท้จริงเริ่มที่จะลุกขึ้นในตัวเขาและผู้อ่านที่เราอยู่บนขอบของที่นั่งของเรา เขาจัดการเพื่อความสงบความกลัวของเขาและใช้แทงอีกอาคารไฟไหม้ แต่เมื่อความพยายามที่ล้มเหลวเรารู้นี้จะดีที่ไหนเลยและก็จะได้อย่างรวดเร็ว มันเรียกว่ากลัวสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษและเรากำลังรู้สึกมัน. Climax (วิกฤติหัวเลี้ยวหัวต่อ) มาที่นี่สุนัขตอนนี้ว่าคนที่รู้ว่าเขาไม่สามารถทำให้เกิดไฟไหม้อีกเขาจะกลายเป็นหมดหวังมากขึ้น เขามองไปที่สุนัขของเขาและตัดสินใจที่จะอุ่นมือของเขาโดยการฆ่าและสิ่งที่มือของเขาจมดิ่งลงในความกล้าที่อบอุ่น แต่หลังจากที่การแก้ปัญหาสุนัขที่เขารู้ดีว่าเขามีวิธีการฆ่ามันโดยไม่ต้องมือของเขาไม่มี ดังนั้นเขาจะต้องปล่อยมันไป ในฉากสุดท้ายของความสิ้นหวังเขาจะปิดการทำงานสำหรับค่าย แต่ในที่สุดก็ให้ขึ้น. ล้มการกระทำการแก้แค้นเก่าตั้งเวลาคนที่อยู่ลงในหิมะและช่วยให้ตัวเองให้ช้าแช่แข็งไปสู่ความตายซึ่งเขามีประสบการณ์เป็นลอยออกเข้ามาในการนอนหลับ ในขณะที่เขาลอยออกไปเขาสามารถมองเห็นตัวเองในหมู่เพื่อน ๆ ของเขาชายที่เดินลงลำห้วยจากค่ายและพบร่างของเขาเอง จากนั้นเขาก็พบว่าตัวเองอยู่ในห้องที่อบอุ่นด้วยการตั้งเวลาเก่าจากซัลเฟอร์ครีกและเขาก็ยอมรับออกมาดัง ๆ ว่าตั้งเวลาเก่า ๆ ที่ถูกต้องเกี่ยวกับการไม่เดินทางคนเดียวเช่นในวันที่หนาวเย็น หลังจากที่เข้ารับการรักษาคนนี้ตาย แต่เดี๋ยวก่อนอย่างน้อยเขาได้เรียนรู้บทเรียนของเขา. ความละเอียด (อวสาน) เพื่อนที่ดีที่สุดของมนุษย์? หลังจากที่ชายคนนั้นได้ลอยออกไปตายหนาวสุนัขของเขารอในขณะที่สับสนในสายพระเนตรของนั่งของมนุษย์ในหิมะโดยไม่เกิดไฟไหม้ . แต่เมื่อมันมีกลิ่นที่ตายคนที่สุนัขแล่นลอยสักครู่ แล้วในที่สุดก็ trots ออกไปยังค่ายที่มันรู้ว่ามันจะหาอาหารและไฟไหม้ ไม่ว่าสุนัขที่ซื่อสัตย์ที่สุดในโลก แต่เขารอดชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อสร้างไฟ
Exposition ( สถานการณ์เริ่มต้น )
ขนมปังกรอบ เบคอน และเด็กชาย

ผู้ชายเริ่มออกมีเพียงเล็กน้อยของความรู้วิธีการเย็นเป็น เขาต้องการที่จะไปที่เหมืองใน เฮนเดอร์สัน ครีก ดังนั้นเขาสามารถแส้ขนมปังกรอบออกมาจากเสื้อชุ่มเหงื่อของเขาและกรอกพวกเขาด้วยน้ำมันเบคอน อร่อย ! แถมมีเพื่อนกำลังรอเขาอยู่ การรักษาไฟอุ่น มีสุนัขเดินในรองเท้าของเขาและมีเพียงสุนัขดูเหมือนจะตระหนักว่าบ้าเย็นเป็น เล่าเรื่องในฉากแรกนี้มาก ( อาจจะมากเกินไป ) ความเรียงในความเห็นโดยตรงบนชาย " ปัญหา " ( 3 ) ยืนยัน ก่อนที่เรื่องมันยังดำเนินต่อไป คนที่เป็น " ไร้จินตนาการ " ( 3 ) วิธีที่จะช่วยให้เราตัดสินใจเอง ที่รัก :

เป็นพล็อตแผ่ออกไป ,คนหลักของเราจะกลายเป็นมากขึ้นตระหนักถึงความเจ็บปวดที่แก้มของเขา แม้ว่าเขาจะไม่ได้เข้าใจเร็ว . เมื่อมนุษย์หยุดสร้างไฟและกินมื้อเที่ยงของเขา . . . . . ( ใช่แล้ว . . . เมื่อมือชาไปเลย แล้วเขาจะออกท่อของเขาและนั่งลงในความอบอุ่นของไฟของเขาคิดเกี่ยวกับวิธีที่ดีที่เขาเป็น ในขณะเดียวกันสุนัขยังคงมีข้อสงสัยเกี่ยวกับการเดินทางในวันที่อากาศหนาวแบบนี้ และไม่อยากจะปล่อยให้ไฟเมื่อชายคนนั้นลุกขึ้นเดินต่อไป

ทั้งหมดนี้เพื่อบอกเราว่า นี่เป็นผู้ชายที่รู้ว่าเผลอสิ่งแวดล้อมของเขา ในขณะที่สหายสุนัขของเขาก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ที่ชุดเราขึ้นสำหรับสิ่งที่สามารถลงมาหอก :ผลที่ตามมาสำหรับหมอนี่อหังการ์ในหน้าดี ol ' แม่ธรรมชาติ

เพิ่มขึ้นการกระทำ ( ภาวะความขัดแย้ง )
เอ่อโอ้ เท้าของฉันเปียก

ผู้ชายได้รับขาของเขาเปียกและสาปแช่งโชคร้ายของเขา รู้ว่าเขาจะล่าช้าเป็นชั่วโมงขณะที่เขาหยุดที่จะสร้างไฟอีก และบริการรองเท้า ของเขา เขาประสบความสำเร็จในการสร้างไฟอีก แต่นิ้วมือของเขาได้รับเย็นเกินไปที่จะโค้งงอหรือรู้สึกอะไรเลยเมื่อพยายามต่อไปของเขาก็ล้มเหลว ( ขอบคุณสำหรับการวางแผนไม่ดีในส่วนของเขา ) เขาจริงๆในตอนนี้

แล้วพอตกใจก็เริ่มขึ้นเขา และ เราผู้อ่านจะอยู่บนขอบของที่นั่งของเรา เขาจัดการเพื่อความสงบความกลัวของเขา และจะพยายามอีกครั้งที่สร้างไฟ แต่เมื่อความพยายามที่ล้มเหลว , เรารู้ว่านี้คือไปไหนดี และมันก็จะเร็ว มันเรียกว่า หวาดกลัวท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี และเรารู้สึกมัน

จุดสุดยอด ( เกิดจุดเปลี่ยน )
มาน้อย

ตอนนี้เขารู้ว่าเขาไม่สามารถทำให้ไฟอีก เขากลายเป็นหมาจนตรอก เขาดูเหมือนกับสุนัขของเขาและตัดสินใจที่จะอุ่นมือของเขาโดยการฆ่าและผลักมือของเขาลงในเครื่องในอบอุ่นของมัน แต่หลังจากแก้ปัญหาสุนัข เขาตระหนักว่าเขามีวิธีการฆ่ามันโดยที่มือของเขาดังนั้นเขาจึงต้องปล่อยมันไป ในการกระทำสุดท้ายของความสิ้นหวัง เขาจะปิดหนีค่าย แต่ในที่สุดให้ขึ้น


เก่าล้มปฏิบัติการเวลาแก้แค้น

ผู้ชายโกหกลงในหิมะและช่วยให้ตัวเองช้าๆ หนาวตาย ซึ่งเขามีประสบการณ์เป็นลอยออกไปนอน เขาลอยออกไป เขาเห็นตัวเองกับเพื่อนๆของเขา ชายเดินขึ้นเขาลงห้วย จาก ค่าย และพบร่างของเขาเอง แล้วเขาก็พบว่าตัวเองอยู่ภายในห้องอันแสนอบอุ่นกับตัวจับเวลาเก่าจากซัลเฟอร์ครี้ก และเขายอมรับออกมาว่าจับเวลาเก่าถูกไม่ได้เดินทางคนเดียว ในวันที่อากาศหนาวแบบนี้ หลังจากการชมคนนี้ตาย แต่นี่ อย่างน้อยเขาจะได้บทเรียน ความละเอียด ( denouement )

เพื่อนที่ดีที่สุดของมนุษย์ ?

หลังจากที่มนุษย์ได้ลอยออกไปตายมัก สุนัขของเขา รอสักพัก งง เมื่อเห็นคนนั่งในหิมะที่ไม่มีไฟ แต่เมื่อมันมีกลิ่นความตายในมนุษย์ หมาหอนสักครู่ . แล้วในที่สุดหลังจากปิดไปทางค่าย ที่รู้ว่าจะหา อาหาร และ ไฟ ไม่เหมือนหมาที่ซื่อสัตย์ที่สุดในโลก แต่เขาก็เป็นผู้รอดชีวิต