We mostly went along via the mounta

We mostly went along via the mountain path, though sometimes the path was too narrow or the road had become overgrown. In total, there were three different paths that others had developed over the years. The one I decided to take us down ended up being the one along the riverside. It seemed to be the most heavily traveled and thus the safest in terms of transportation. The strongest monster in this region is the Hind Bear. Supposedly, there is also a boss-class Hind Bear similar to the Lord of the Forest that I had defeated earlier.

Also, the strength of this boss monster that inhabits the cliffs is apparently far beyond that of the Lord of the Forest. Along with the Hind Bears, there is also a species of bird that lives on the mountain. It seems that it's a large eagle with brown feathers and four wings called a "Falaise Eagle". The average size of a Falaise Eagle is about two meters, and the span of its wings is roughly double that. The size is certainly enough to intimidate lesser opponents. It seems that it can also secrete a paralyzing poison from its claws.


Say what you will, but it certainly is a nasty monster to have to fight when you are making the trek on a path overlooking a cliff. I was informed that there weren't too many of them in the mountains, so at the very least, that is a benefit. Oh, and there is also a boss-class subspecies of the Falaise Eagle that leads them called the [Erase Eagle]. It can generate a small tornado from its mouth, which can force weaker prey off of the cliffs to their demise. The tornado is also said to change form into a torrent of blades that chops up enemies. Luckily, one of the humans I brought with me has extensive knowledge of this area.

He informed me that he used to live nearby and had heard stories about each of the mountain's creatures. The Red Bear here was powerful, but it moved alone. Since we're in a group, even if we encounter it, the bear shouldn't prove to be an issue. Though for now, it's best if we move as a group.

With our group moving in tight proximity to one another, we were quite secure whenever a Falaise Eagle appeared. They flew very fast and were hard to hit with most attacks. They would always strike at your blind spot to initiate the engagement. Being on a cliff, they were generally hard to deal with. However, thanks to my weapons and abilities, I had sufficient range capabilities to deal with them. Coupled with my ability [Sign Perceive], attacking my blind spot proved a sure death sentence for the birds, and thus, I walked in front alone to draw the majority of them to me.


It was really surprising how easy it was to take them out once I got the hang of how their hunting instincts functioned. We set out to strip the materials off of the eagles as I caught them. In total, we caught eighteen of them. Once we got in to a clearing, we fried and ate them. They were quite large, so the meal was satisfying.

The taste of the meat was quite delicious. I wanted to eat more, but there weren't that many in the mountains to begin with. I should probably avoid killing too many or risk killing the population in the mountains.


Ability unlocked [Panic Voice]

Ability unlocked [Wing Growth]

Ability unlocked [High-Speed Flight]

Ability unlocked [Wind Reading]

Ability unlocked [Paralysis Nails]

Ability unlocked [Paralysis Resistance]


Around two in the afternoon, we reached a point on the road where the path widened greatly. This served to make myself feel far more secure now that the risk of being knocked off the cliff or the ridge collapsing is gone. The only concern is that this area has scattered piles of bones from various animals. There is probably a nest of a strong monster nearby. Eventually, we came across the signs of a fight: the scatterings of human bones and armor and weaponry lie all about. These must be remnants of some humans that had come to subdue the beast that lingers on this path.


Just as I think this, I hear the hum and beating of wings and my Foresight warns me of the danger. In that very instant, my skin is beaten with a burst of wind that hit so hard, it felt like hundreds of razors hitting my flesh all at once. In the sky, I saw five Falaise Eagles. In addition, a substantially larger jade-green Falaise Eagle subspecies was among them. All together, this group had an intense presence.


This feeling was far greater than the feeling I had when confronting the Lord of the Forest. When our eyes met, an uncomfortable feeling spiked around the nape of my neck. Their intention was certain: They came here for the kill.


The jade feathers of the subspecies sparkled like blades in the sunlight, seeming like they could cut anything. His beak and claws looked as if they were as strong as diamonds. It moved far faster than any of the other Falaise Eagles, striking from all directions rather than just from behind, making this opponent far more difficult to combat than the predictable average Falaise Eagles.


I saw a great deal of intelligence from the pair of big yellow eyes looking down at me. A supreme killer of the mountains with a stunning quality of grace earned through many battles of survival. From a first look, the fact that its color is altered means that it has probably obtained a [Divine Protection] with its own special system of abilities, just like the Lord of the Forest. For me, I desperately wanted to capture and eat this creature.


Leaving the rest of the party to defense, I grew wings like that of an insects using my [Elytron Generation], making an instant burst of speed to lunge at the enemy overlooking me in the sky. My halberd in hand and aimed at the core of the enemy.


An hour passed as I continued to battle my foe in the skies. My opponent was very powerful and had an advantage in the sky. It moved as fast as a bolt of lightning. If it wasn't for my latest ability, [High-Speed Flight], I may not have survived this engagement. Over the course of the fight, I got an understanding of just how much combat this beast has experienced to become what it is now. It used several attacks, including creating a series of mini tornadoes to disrupt my balance. With low experience with my wings, getting adjusted to fighting in the air with such an opponent was quite difficult. I can't even begin to count how many times my body has been ripped apart by its beak or how many times it's huge nails covered with paralysis toxins stung into my flesh and organs.

By this time, my whole body has been stained with blood, and many body fluids have been drained and lost. Even the Eagle's feathers were as sharp as blades, so even a successful dodge would not entail that I escaped without damage. There were no rules in this fight, however. Whenever I wasn't able to dodge an attack, I would use my metal arm as a shield from its claws. If it wasn't for this, I would have taken over another thousand strikes more than I already have. Apparently, there is even an effect from its saliva that inhibits recovery speeds. Whenever I was bitten, I would have to suppress the bleeding by tightening the muscles around the injury until I managed to purge the toxins. The subspecies' escorts were easily dispatched within the first ten minutes of the fight, though I had paid a heavy price for placing special attention to evening the numbers.


Fortunately, with [Severe Pain Tolerance] and [Desensitizing] even the most grievous of my wounds did not hurt, however, the fact that these injuries existed at all still needed to be remembered and dealt with. All of the martial arts that I have mastered were almost useless in the air, and all of my magical abilities were too difficult to manage due to a heavy level of my focus being spent on dodging and keeping myself in the air.


However, it is not like I was the only one taking damage. As I had said earlier, all five of the other Falaise Eagles had been taken care of early on in the fight. As for the subspecies, I had managed to cut off one of its legs with my halberd and punctured several holes in its body with the tip of my weapon. The feathers of the Jade Eagle are stained with blood in several places. I certainly am not losing out in my ability to fight regardless of the terrain.


Still, being unfamiliar with the sky had become my shackles and prevented a greater majority of my abilities from being usable. Some of my resistances were useless if I wanted to remain in the air, and others, I couldn't use because I could not keep near the Jade Eagle for longer than a fraction of a second at a time. Even though this battle has raged on for over an hour, neither of us has shown even the slightest drop in speed.

As the battle intensified, my halberd was knocked from my hands towards the cliff. Luckily, it landed and stuck in to the road, so it was easily retrievable. Though in my current situation, recovering it in the middle of the fight was highly unlikely.


Whether the Jade Eagle saw the loss of my weapon as an opportunity or not, it took a deep breath and slightly withdrew, putting a large amount of distance between us. In an instant, my chest had been struck with the Jade Eagle's beak, spinning around like a raging storm.

The Jade Eagle had created a giant gust of wind and had shot straight through my body with an impossible to see level of speed that was almost unreal. Its speed must come from it's [Divine Protection]. Its body was covered with damage and scratches, so this ability must have been a last resort. At that moment, I coughed up a lot of blood, and even with all of my abilities, the pain was severe. With where it went through, my spine has probably been severed, and many of my organs are probably heavily damaged as well. This is really bad. Screams rose out from Redhead, Dhammi-chan and the rest of the party. Even Ogakichi-kun was shouting out with a worried look on his face.


With this, the Jade Eagle was convinced of its victory and went to begin feeding.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราส่วนใหญ่ไปตามเส้นทางผ่านภูเขา แต่บางครั้งเส้นทางที่แคบเกินไปหรือถนนได้กลายเป็นรก โดยรวมแล้วมีสามเส้นทางที่แตกต่างกันว่าคนอื่น ๆ ได้รับการพัฒนาในช่วงหลายปี หนึ่งฉันตัดสินใจที่จะพาเราลงจบลงด้วยการเป็นหนึ่งตามริมแม่น้ำ มันดูเหมือนจะเดินทางมากที่สุดและทำให้ปลอดภัยที่สุดในแง่ของการขนส่ง มอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งที่สุดในภูมิภาคนี้เป็นหลังหมี เฉกเช่นนอกจากนี้ยังมีเจ้านายชั้นหลังหมีคล้ายกับลอร์ดป่าที่ผมเคยพ่ายแพ้ก่อนหน้านี้. นอกจากนี้ความแข็งแรงของมอนสเตอร์เจ้านายนี้ว่าพรายน้ำหน้าผาเห็นได้ชัดไกลเกินกว่าที่ของพระป่า พร้อมกับหมีหลังนอกจากนี้ยังมีชนิดของนกที่อาศัยอยู่บนภูเขา ดูเหมือนว่ามันเป็นนกอินทรีขนาดใหญ่ที่มีขนสีน้ำตาลและสี่ปีกที่เรียกว่า "ฟาอีเกิล" ขนาดเฉลี่ยของฟา Eagle ประมาณสองเมตรและช่วงปีกของมันคือประมาณสองเท่า ขนาดที่แน่นอนพอที่จะข่มขู่ฝ่ายตรงข้ามน้อย ดูเหมือนว่ามันยังสามารถหลั่งพิษอัมพาตจากกรงเล็บของมัน. พูดในสิ่งที่คุณจะได้ แต่แน่นอนเป็นมอนสเตอร์ที่น่ารังเกียจที่จะต้องต่อสู้เมื่อคุณทำช่วงระยะการเดินทางบนเส้นทางที่สามารถมองเห็นหน้าผา ผมได้รับแจ้งว่ามีไม่มากเกินไปของพวกเขาในภูเขาเพื่อที่อย่างน้อยที่สุดที่เป็นประโยชน์ Oh, และนอกจากนี้ยังมีชนิดย่อยเจ้านายระดับของฟาอินทรีที่นำพวกเขาเรียกว่า [ลบ Eagle] มันสามารถสร้างพายุทอร์นาโดขนาดเล็กออกมาจากปากของมันซึ่งสามารถบังคับให้เหยื่อที่อ่อนแอออกจากหน้าผาไปสู่การตายของพวกเขา พายุทอร์นาโดนอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงการเปลี่ยนรูปแบบเป็นฝนตกหนักของใบมีดที่สับศัตรู โชคดีที่หนึ่งของมนุษย์ที่ผมนำมากับฉันมีความรู้กว้างขวางของพื้นที่นี้. เขาบอกผมว่าเขาเคยอาศัยอยู่บริเวณใกล้เคียงและเคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตแต่ละภูเขา สีแดงหมีที่นี่เป็นที่มีประสิทธิภาพ แต่ก็ย้ายคนเดียว เนื่องจากเราอยู่ในกลุ่มแม้ว่าเราจะพบว่าหมีไม่ควรพิสูจน์ให้เป็นปัญหา แม้ว่าตอนนี้จะดีที่สุดถ้าเราย้ายเป็นกลุ่ม. กับกลุ่มของเราจะย้ายไปอยู่ใกล้ชิดแน่นกับอีกคนหนึ่งเราก็มีความปลอดภัยค่อนข้างเมื่อใดก็ตามที่ฟา Eagle ปรากฏ พวกเขาบินอย่างรวดเร็วและยากที่จะตีด้วยการโจมตีมากที่สุด พวกเขามักจะตีที่จุดบอดของคุณเพื่อเริ่มต้นการมีส่วนร่วมของ อยู่บนหน้าผาที่พวกเขามักยากที่จะจัดการกับ แต่ด้วยอาวุธและความสามารถของฉันฉันมีความสามารถหลากหลายเพียงพอที่จะจัดการกับพวกเขา ควบคู่ไปกับความสามารถของฉัน [เข้าสู่ระบบรับรู้] โจมตีจุดบอดของฉันพิสูจน์แล้วว่าโทษประหารชีวิตแน่ใจสำหรับนกและทำให้ฉันเดินอยู่หน้าคนเดียวที่จะวาดส่วนใหญ่ของพวกเขาให้ฉัน. มันเป็นที่น่าแปลกใจจริงๆวิธีที่ง่ายก็คือการพาพวกเขา ออกมาอีกครั้งที่ผมได้รับการแขวนของวิธีสัญชาตญาณการล่าสัตว์ของพวกเขาทำหน้าที่ เราออกไปตัดวัสดุออกจากนกอินทรีที่ผมจับพวกเขา โดยรวมแล้วจึงจับสิบแปดของพวกเขา เมื่อเราได้ในการหักบัญชีเราทอดและกินพวกเขา พวกเขามีขนาดใหญ่มากดังนั้นอาหารที่ได้รับความพึงพอใจ. รสชาติของเนื้ออร่อยมากทีเดียว ผมอยากจะกินมากขึ้น แต่มีไม่มากในภูเขาจะเริ่มต้นด้วย ฉันอาจจะหลีกเลี่ยงการฆ่ามากเกินไปหรือความเสี่ยงการฆ่าประชากรในภูเขา. ความสามารถในการปลดล็อค [Panic เสียง] ความสามารถในการปลดล็อค [การเจริญเติบโตปีก] ความสามารถในการปลดล็อค [ความเร็วสูงเที่ยวบิน] ความสามารถในการปลดล็อค [ลมอ่าน] ความสามารถในการปลดล็อค [อัมพาตเล็บ] ความสามารถในการปลดล็อค [อัมพาตต้านทาน] รอบสองในช่วงบ่ายเรามาถึงจุดบนถนนที่เส้นทางกว้างขึ้นอย่างมาก ซึ่งทำหน้าที่ในการทำให้ตัวเองรู้สึกห่างไกลความปลอดภัยมากขึ้นในขณะนี้ว่ามีความเสี่ยงที่จะถูกเคาะออกจากหน้าผาหรือยุบสันจะหายไป กังวลเพียงอย่างเดียวคือว่าบริเวณนี้มีการกระจายกองกระดูกจากสัตว์ต่างๆ นอกจากนี้อาจจะเป็นรังของมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งใกล้เคียง ในที่สุดเรามาข้ามสัญญาณของการต่อสู้: scatterings ของกระดูกมนุษย์และชุดเกราะและอาวุธโกหกทั้งหมดที่เกี่ยวกับ เหล่านี้จะต้องเป็นเศษของมนุษย์บางอย่างที่ได้มาจะปราบสัตว์ร้ายที่สะท้อนบนเส้นทางนี้. เช่นเดียวกับที่ผมคิดว่านี้ผมได้ยินเสียงครวญเพลงและการเต้นของปีกและสุขุมของฉันฉันเตือนอันตราย ในทันทีที่มากผิวของฉันถูกตีด้วยระเบิดของลมที่ตีอย่างหนักเพื่อให้มันรู้สึกเหมือนหลายร้อยมีดโกนตีเนื้อของเราทั้งหมดในครั้งเดียว ในท้องฟ้าผมเห็นห้าฟาอีเกิลส์ นอกจากนี้หยกสีเขียวขนาดใหญ่อย่างมีนัยสำคัญจำพวกอีเกิลฟาเป็นหนึ่งในพวกเขา ทั้งหมดเข้าด้วยกันกลุ่มนี้มีการแสดงตนที่รุนแรง. ความรู้สึกนี้ก็ไกลเกินกว่าความรู้สึกที่ฉันมีเมื่อเผชิญหน้ากับลอร์ดป่า เมื่อดวงตาของเราได้พบกับความรู้สึกอึดอัดถูกแทงรอบคอของฉัน ความตั้งใจของพวกเขาคือบาง:. พวกเขามาที่นี่เพื่อฆ่าขนหยกย่อยประกายเหมือนใบมีดในแสงแดดดูเหมือนว่าพวกเขาสามารถตัดอะไร จะงอยปากและกรงเล็บของเขาดูราวกับว่าพวกเขาเป็นที่แข็งแกร่งเป็นเพชร มันเคลื่อนที่ไปไกลเร็วกว่าใด ๆ ของอีเกิลส์ฟาอื่น ๆ ที่โดดเด่นจากทุกทิศทางมากกว่าแค่จากด้านหลังทำให้ฝ่ายตรงข้ามนี้ไกลมากขึ้นยากที่จะต่อสู้กว่าที่คาดการณ์โดยเฉลี่ยฟาอีเกิลส์. ผมเห็นการจัดการที่ดีของหน่วยสืบราชการลับจากคู่ของสีเหลืองขนาดใหญ่ สายตามองลงมาที่ฉัน นักฆ่าสูงสุดของภูเขาที่มีคุณภาพสวยงามของเกรซได้รับผ่านสงครามหลายครั้งของการอยู่รอด จากรูปแรก, ความจริงที่ว่าสีของมันคือการเปลี่ยนแปลงหมายความว่ามันอาจจะได้รับ [การคุ้มครองพระเจ้า] กับระบบพิเศษของตัวเองของความสามารถเช่นเดียวกับลอร์ดป่า สำหรับฉันฉันอยากจะจับและกินสิ่งมีชีวิตนี้. ออกจากส่วนที่เหลือของ บริษัท อื่นเพื่อป้องกันผมเติบโตปีกเหมือนว่าของแมลงโดยใช้ของฉัน [Elytron รุ่น] ทำให้ระเบิดได้ทันทีจากความเร็วในการพุ่งเข้าใส่ศัตรูที่มองเห็นฉัน ในท้องฟ้า ง้าวของฉันในมือและมุ่งเป้าไปที่หลักของศัตรู. ชั่วโมงผ่านเป็นฉันยังคงต่อสู้กับศัตรูของฉันในท้องฟ้า ฝ่ายตรงข้ามของฉันคือการที่มีประสิทธิภาพมากและมีข้อได้เปรียบในท้องฟ้า มันเคลื่อนที่ไปให้เร็วที่สุดเท่าสายฟ้า ถ้ามันไม่ได้สำหรับความสามารถล่าสุดของฉัน [ความเร็วสูงเที่ยวบิน] ฉันไม่อาจมีชีวิตรอดการสู้รบ ในช่วงของการต่อสู้ผมได้เข้าใจในเพียงเท่าใดต่อสู้สัตว์นี้มีประสบการณ์ที่จะกลายเป็นสิ่งที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน จะใช้การโจมตีหลายประการรวมถึงการสร้างชุดของพายุทอร์นาโดขนาดเล็กที่จะทำลายความสมดุลของฉัน ด้วยประสบการณ์ที่ต่ำที่มีปีกของฉันได้รับการปรับปรุงเพื่อให้การต่อสู้ในอากาศด้วยเช่นฝ่ายตรงข้ามเป็นเรื่องยากมาก ฉันจะไม่ได้เริ่มต้นที่จะนับจำนวนครั้งที่ร่างกายของฉันได้รับการฉีกออกจากจะงอยปากหรือกี่ครั้งก็เป็นเล็บขนาดใหญ่ที่ปกคลุมไปด้วยสารพิษอัมพาตต่อยเข้าไปในเนื้อและอวัยวะของฉัน. โดยขณะนี้ทั้งร่างกายของฉันได้รับการย้อมด้วยสีเลือด และของเหลวในร่างกายจำนวนมากได้รับการระบายน้ำและการสูญเสีย แม้แต่ขนนกอินทรีก็เป็นคมเป็นใบดังนั้นแม้ประสบความสำเร็จหลบไม่ได้จะนำมาซึ่งการที่ผมหนีออกมาได้โดยไม่เกิดความเสียหาย มีกฎระเบียบในการต่อสู้ครั้งนี้เป็นอย่างไร เมื่อใดก็ตามที่ผมไม่สามารถที่จะหลบการโจมตีผมจะใช้แขนโลหะของฉันเป็นโล่จากกรงเล็บของมัน ถ้ามันไม่ได้สำหรับเรื่องนี้ผมจะได้เอาไปอีกพันนัดหยุดงานมากกว่าที่ฉันมีอยู่แล้ว เห็นได้ชัดว่ามีแม้ผลกระทบจากน้ำลายของมันที่ยับยั้งการความเร็วในการกู้คืน เมื่อใดก็ตามที่ฉันถูกกัดผมจะมีการปราบปรามเลือดออกโดยกระชับกล้ามเนื้อบริเวณที่ได้รับบาดเจ็บจนฉันจัดการเพื่อล้างสารพิษ พี่เลี้ยงย่อย 'ถูกส่งได้อย่างง่ายดายภายในสิบนาทีแรกของการต่อสู้ แต่ผมต้องจ่ายราคาหนักสำหรับการวางความสนใจเป็นพิเศษในช่วงเย็นหมายเลข. โชคดีด้วย [ความอดทนความเจ็บปวดอย่างรุนแรง] และ [desensitizing] ได้มากที่สุดสาหัสของฉัน แผลไม่เจ็บ แต่ความจริงที่ว่าการบาดเจ็บเหล่านี้มีอยู่ยังคงจำเป็นต้องที่ทุกคนจะจำได้และจัดการกับ ทั้งหมดของศิลปะการต่อสู้ที่ผมได้เข้าใจเกือบไร้ประโยชน์ในอากาศและทั้งหมดของความสามารถที่มีมนต์ขลังของฉันเป็นเรื่องยากเกินไปที่จะจัดการเนื่องจากระดับหนักของโฟกัสของฉันถูกใช้ในการหลบหลีกและการรักษาตัวเองในอากาศ. แต่ก็เป็น ไม่เหมือนฉันเป็นเพียงคนเดียวที่เกิดความเสียหาย ขณะที่ผมได้กล่าวก่อนหน้านี้ทั้งห้าของอีเกิลส์ฟาอื่น ๆ ที่ได้รับการดูแลในช่วงต้นของการต่อสู้ ในฐานะที่เป็นจำพวกฉันมีการจัดการเพื่อตัดขากับง้าวของฉันและเจาะรูหลายแห่งในร่างกายด้วยปลายอาวุธของฉัน ขนของนกอินทรีหยกจะถูกย้อมด้วยเลือดในหลายสถานที่ แน่นอนฉันไม่ได้สูญเสียออกมาในความสามารถของฉันที่จะต่อสู้โดยไม่คำนึงถึงภูมิประเทศ. ยังคงเป็นที่ไม่คุ้นเคยกับท้องฟ้าได้กลายเป็นห่วงฉันและป้องกันไม่ให้เกิดส่วนใหญ่มากขึ้นของความสามารถของฉันจากการใช้งาน บางส่วนของความต้านทานของฉันก็ไม่มีประโยชน์ถ้าผมต้องการที่จะอยู่ในอากาศและอื่น ๆ ฉันไม่สามารถใช้เพราะผมไม่สามารถให้ใกล้ Eagle หยกนานกว่าส่วนที่สองในเวลา แม้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้ได้โหมกระหน่ำบนมานานกว่าหนึ่งชั่วโมงเราไม่ได้แสดงให้เห็นแม้ลดลงน้อยที่สุดในความเร็ว. ขณะที่การรบรุนแรงง้าวของฉันถูกกระแทกจากมือของฉันที่มีต่อหน้าผา โชคดีที่มันร่อนลงและติดอยู่ในท้องถนนดังนั้นมันจึงเอากลับคืนได้อย่างง่ายดาย แม้ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ปัจจุบันของฉันฟื้นตัวได้ในช่วงกลางของการต่อสู้ก็ไม่น่าจะสูง. ไม่ว่าจะเป็นหยก Eagle เห็นการสูญเสียของอาวุธของฉันเป็นโอกาสหรือไม่ที่จะเอาลมหายใจลึกและถอนตัวออกเล็กน้อยใส่จำนวนมากของระยะห่างระหว่าง เรา ในทันทีหน้าอกของฉันได้รับการตีด้วยจะงอยปาก Eagle หยกปั่นไปรอบ ๆ เหมือนพายุโหมกระหน่ำ. หยกอีเกิลได้สร้างกระโชกยักษ์ของลมและยิงตรงผ่านร่างกายของฉันกับเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นระดับของความเร็วที่เกือบจะเป็น ไม่จริง ความเร็วของมันจะต้องมาจากมัน [การคุ้มครองพระเจ้า] ร่างของมันถูกปกคลุมด้วยความเสียหายและรอยขีดข่วนดังนั้นความสามารถนี้จะต้องได้รับทางเลือกสุดท้าย ในขณะที่ผมไอขึ้นเลือดมากและแม้จะมีทั้งหมดของความสามารถของฉันปวดอย่างรุนแรง ด้วยความที่มันผ่านไป, กระดูกสันหลังของฉันอาจจะได้รับการตัดและหลายอวัยวะของฉันอาจจะเสียหายอย่างหนักเช่นกัน นี้เป็นที่ดีจริงๆ เสียงกรีดร้องออกมาเพิ่มขึ้นจากแดง Dhammi จังและส่วนที่เหลือของพรรค . แม้ Ogakichi คุงตะโกนออกมาพร้อมกับรูปลักษณ์ที่กังวลบนใบหน้าของเขาด้วยวิธีนี้หยกอีเกิลเชื่อว่าชัยชนะของตนและไปเริ่มต้นการให้อาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราส่วนใหญ่ไปตามทางเส้นทางเป็นภูเขา แม้ว่าบางครั้งเส้นทางที่แคบเกินไป หรือ ถนนก็กลายเป็นรก . ทั้งหมด มี 3 เส้นทางต่าง ๆที่คนอื่นได้พัฒนาขึ้นกว่าปี คนเดียวที่ฉันตัดสินใจที่จะพาเราลง สิ้นสุดขึ้นเป็น หนึ่ง ตามริมแม่น้ำ มันดูจะเป็นอย่างมาก เดินทาง จึงปลอดภัยในแง่ของการขนส่งมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งที่สุดในภูมิภาคนี้ คือ หมีหลัง . แล้วยังมีหัวหน้าห้องด้านหลังหมีคล้ายคลึงกับพระเจ้าของป่าที่ฉันแพ้กว่านี้

นอกจากนี้ ความแข็งแกร่งของบอสมอนสเตอร์ที่อาศัยอยู่ที่หน้าผาเป็น apparently ไกลเกินกว่าที่ของเจ้าแห่งป่า พร้อมกับหมีด้านหลัง ยังมีนกชนิดที่อาศัยอยู่บนภูเขาดูเหมือนว่ามันเป็นนกอินทรีขนาดใหญ่ที่มีขนสีน้ำตาล และสี่ปีกเรียกว่า " เลส อีเกิ้ล " ขนาดเฉลี่ยของเลส อีเกิ้ล ประมาณสองเมตร และช่วงที่ปีกของมันคือประมาณสองเท่านั้น ขนาดแน่นอนพอที่จะข่มขู่น้อยกว่าฝ่ายตรงข้าม มันยังสามารถหลั่งพิษอัมพาตจากอุ้งเล็บ


พูดในสิ่งที่คุณจะแต่แน่นอนมันเป็นปีศาจที่น่ารังเกียจที่จะต้องต่อสู้เมื่อคุณกำลังเดินป่าบนเส้นทางชมวิวหน้าผา ฉันได้รับแจ้งว่าไม่มีมากเกินไปของพวกเขาในภูเขา ดังนั้น อย่างน้อยที่สุด ที่เป็นประโยชน์ โอ้ , และยังมีเจ้านายระดับชนิดย่อยของเลสนกอินทรีนำพวกเขาเรียกว่าอินทรี [ ลบ ] มันสามารถสร้างทอร์นาโดขนาดเล็กจากของปากซึ่งสามารถบังคับให้แข็งแกร่งเหยื่อออกจากหน้าผาอนิจกรรมของพวกเขา . พายุทอร์นาโดยังได้กล่าวว่า การเปลี่ยนรูปแบบเป็นฝนตกหนักของใบมีดที่สับศัตรู โชคดีที่ของมนุษย์ มากับฉันมีความรู้ที่กว้างขวางของพื้นที่นี้ .

เขาบอกฉันว่า เขาเคยอาศัยอยู่ใกล้เคียง และเคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตของภูเขา สีแดงหมีที่นี่มีอำนาจ แต่มันย้ายมาอยู่คนเดียวตั้งแต่เราอยู่ในกลุ่มเดียวกัน ถ้าเราพบมัน หมีไม่ควรเป็นปัญหา แม้ว่าตอนนี้มันจะดีที่สุดถ้าเราย้ายกลุ่ม

กับ กลุ่มเคลื่อนไหวในความแน่นไปอีกแบบหนึ่ง เราค่อนข้างปลอดภัยเมื่อเลสนกอินทรีปรากฏ พวกเขาบินได้รวดเร็วมาก และก็ยากที่จะตีด้วยการโจมตีมากที่สุด พวกเขาจะโจมตีจุดบอดของคุณเพื่อเริ่มงานหมั้นถูกบนหน้าผาที่พวกเขาโดยทั่วไปยากที่จะจัดการกับ อย่างไรก็ตาม ต้องขอบคุณอาวุธและความสามารถ ผมมีช่วงเพียงพอความสามารถในการจัดการกับพวกเขา บวกกับเครื่องหมายความสามารถของฉัน [ สังเกต ] โจมตีจุดบอดพิสูจน์แล้วว่าโทษประหารชีวิตแน่นอนสำหรับนก และดังนั้น ฉันเดินไปข้างหน้าคนเดียวที่จะวาดส่วนใหญ่ของพวกเขาให้ฉัน .

มันน่าแปลกใจจริงๆว่ามันง่ายแค่ไหนที่จะใช้พวกเขาออกเมื่อผมได้รับการแขวนของวิธีการสัญชาตญาณนักล่าของพวกเขา functioned เราตั้งค่าออกเพื่อตัดวัสดุปิดของนกอินทรีที่ผมจับได้ครับ โดยรวมเราจับได้ 18 คน เมื่อเราได้เข้าไปล้าง เราทอดและกินพวกเขา พวกเขาค่อนข้างมาก ดังนั้นอาหารสมใจ

รสชาติของอาหารค่อนข้างอร่อย ฉันต้องการกินมากขึ้นแต่ก็ไม่ได้มากมายในภูเขา เพื่อเริ่มต้นกับ ฉันควรหลีกเลี่ยงการฆ่ามากเกินไป หรือเสี่ยงที่จะฆ่าประชากรในภูเขา


สามารถปลดล็อค [ ]

ตกใจเสียงในการปลดล็อค [ ปีก ]

[ ความเร็วสูงความสามารถในการปลดล็อคปลดล็อคความสามารถในการบิน ]

[ ]

ลมอ่านความสามารถปลดล็อค [ อัมพาต ]

เล็บความสามารถปลดล็อค [ อัมพาต ต้านทาน ]


รอบบ่ายสองเราถึงจุดบนถนนที่มันกว้างมาก นี้ที่ใช้เพื่อให้ตัวเองรู้สึกปลอดภัยมากขึ้นในขณะนี้ว่า ความเสี่ยงของการล้มออกจากหน้าผาหรือสันยุบหายไป ปัญหาเท่านั้นคือ ว่า พื้นที่นี้มีกระจัดกระจายกองกระดูกจากสัตว์ต่าง ๆ มันอาจจะเป็นรังของมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งที่ ในที่สุดเราก็เจอป้ายของการต่อสู้ :การ scatterings กระดูกมนุษย์ และเกราะและอาวุธที่โกหกได้ทุกเรื่อง พวกนี้ต้องเป็นเศษของมนุษย์บางคนที่เข้ามาเพื่อปราบอสูรที่ยังคงอยู่บนเส้นทางนี้


ฉันคิดว่าฉันได้ยินเสียงฮัม และ ตี ปีกและการคาดการณ์ของฉันเตือนฉันของอันตราย ในที่ทันที ผิวของฉันถูกตีด้วยระเบิดของลมที่ตีอย่างแรงมันรู้สึกเหมือนเป็นมีดโกน ตีเนื้อของฉันทั้งหมดในครั้งเดียว ในท้องฟ้า ฉันเห็นห้าเลสนกอินทรี นอกจากนี้ อย่างมากขนาดใหญ่สีเขียวหยกเลสชนิดย่อยนกอินทรีอยู่ในหมู่พวกเขา ทั้งหมดเข้าด้วยกัน กลุ่มนี้มีสถานะรุนแรง


ความรู้สึกนี้อยู่ไกลมากขึ้นกว่าความรู้สึกที่ผมมีให้ เมื่อเผชิญหน้ากับเจ้าแห่งป่า เมื่อสบสายตารู้สึกอึดอัด ถูกแทงบริเวณท้ายทอยของผม ความตั้งใจของพวกเขาว่าพวกเขามาที่นี่เพื่อฆ่า


หยกขนนกของชนิดย่อยเป็นประกายเหมือนใบมีดในแสงแดดที่เหมือนพวกเขาจะตัดอะไร จะงอยปากและกรงเล็บของเขาดูราวกับว่าพวกเขาเป็นแข็งแรงเท่าเพชร มันย้ายไปไกลเร็วกว่านกอินทรีเลส อื่น ๆ ,โจมตีจากทิศทางมากกว่าแค่จากด้านหลัง ทำให้ฝ่ายตรงข้ามนี้ไกลมากขึ้นยากที่จะต่อสู้มากกว่าที่คาดการณ์เฉลี่ยเลสนกอินทรี


ผมเห็นการจัดการที่ดีจากหน่วยข่าวกรองของคู่ใหญ่สีเหลืองตามองลงมาที่ฉัน เป็นสุดยอดนักฆ่าของภูเขาที่มีคุณภาพสวยงามของเกรซที่ได้รับผ่านการต่อสู้ของการอยู่รอดของหลาย จากที่ดูครั้งแรกข้อเท็จจริงที่ว่า สีของมันคือการเปลี่ยนแปลงหมายความว่ามันอาจจะได้รับการคุ้มครองจาก [ ] ด้วยระบบพิเศษของตัวเองของความสามารถ เหมือนพระเจ้าของป่า ฉันหมดท่าต้องการที่จะจับและกินสิ่งมีชีวิตนี้


เหลือของพรรคเพื่อป้องกัน ผมเติบโตปีกเหมือนของแมลงด้วย elytron [ รุ่น ]ทำให้ระเบิดทันทีความเร็วเพื่อแทงใส่ศัตรูที่มองเห็นฉันในท้องฟ้า ง้าวในมือของฉันและจุดมุ่งหมายหลักของศัตรู


1 ชั่วโมงผ่านไป ฉันยังคงที่จะต่อสู้ศัตรูของฉันในท้องฟ้า คู่ต่อสู้ของฉันคือมีประสิทธิภาพมากและมีความได้เปรียบในท้องฟ้า มันเคลื่อนไหวเร็วเท่าสายฟ้าฟ้าผ่า ถ้าไม่ใช่เพราะความสามารถล่าสุดของฉัน [ ] เที่ยวบินที่ความเร็วสูง ,ฉันอาจจะไม่รอดงานนี้ ผ่านหลักสูตรของการต่อสู้ ผมมีความเข้าใจเพียงเท่าใดการต่อสู้สัตว์ร้ายนี้มีประสบการณ์ที่จะกลายเป็นสิ่งที่เป็นในตอนนี้ มันใช้ในการโจมตีต่างๆ รวมถึงการสร้างชุดของมินิทอร์นาโดทำลายความสมดุลของฉัน ด้วยประสบการณ์น้อยด้วยปีกของฉัน จะปรับให้ในการต่อสู้ทางอากาศด้วยเช่นคู่ต่อสู้ได้ค่อนข้างยากผมไม่สามารถแม้แต่จะเริ่มนับกี่ครั้ง ร่างกายของฉันถูกฉีกเป็นชิ้นๆ โดยปากหรือกี่ครั้งมันใหญ่ปกคลุมด้วยอัมพาตพิษต่อยเข้าไปในเล็บและอวัยวะเนื้อของฉัน

ตอนนี้ร่างกายของฉันถูกย้อมด้วยเลือด และของเหลวในร่างกายมีเนื้อและหายไป แม้นกอินทรีขนนกที่คมเหมือนใบมีด ,ดังนั้น แม้หลบที่ประสบความสำเร็จจะไม่ครอบคลุมที่ฉันรอดมาได้โดยไม่เกิดความเสียหาย ไม่มีกฎในการต่อสู้นี้ อย่างไรก็ตาม เมื่อใดก็ตามที่ผมไม่สามารถหลบการโจมตี ผมจะใช้แขนโลหะของฉันเป็นโล่จากกรงเล็บ ถ้าไม่ได้ ผมจะ เอา ไป อีก พันนัด มากกว่าที่ผมมีแล้ว เห็นได้ชัดว่ายังมีผลกระทบจากน้ำลายของมันที่ยับยั้งความเร็วในการกู้คืนเมื่อใดก็ตามที่ผมถูกกัด ผมคงต้องหยุดเลือดโดยกระชับกล้ามเนื้อรอบบาดเจ็บจนกว่าฉันจัดการเพื่อล้างสารพิษ ชนิดย่อย ' พี่เลี้ยงถูกได้อย่างง่ายดายส่งภายในสิบนาทีแรกของการต่อสู้ แม้ว่าฉันจ่ายราคาหนักสำหรับการวางความสนใจพิเศษตอนเย็นตัวเลข


โชคดีอดทนกับความเจ็บปวดที่รุนแรงและ [ ] [ ] แม้สาหัสที่สุดของ desensitizing แผลของฉันไม่ได้เจ็บ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการบาดเจ็บเหล่านี้มีอยู่ที่ยังคงต้องการที่จะเป็นที่จดจำและได้รับการ ทั้งหมดของศิลปะการต่อสู้ที่ฉันได้เข้าใจเกือบจะไร้ประโยชน์ในอากาศและทั้งหมดของความสามารถที่มหัศจรรย์ของผม ยากเกินไปที่จะจัดการ เนื่องจากระดับหนักโฟกัสของฉันถูกใช้จ่ายในหลบและรักษาตัวเองในอากาศ


แต่มันไม่เหมือนที่ฉันเป็นคนเดียวที่ได้รับความเสียหาย . เป็นฉันได้กล่าวก่อนหน้านี้ ทั้งหมดห้าของนกอินทรีอื่นเลสได้ดูแลในช่วงต้นของการต่อสู้ เป็นชนิดย่อย ,ฉันมีการจัดการเพื่อตัดขาข้างหนึ่งของตนกับง้าว และเจาะหลายรูในร่างกายด้วยปลายอาวุธของฉัน ขนนกของนกอินทรีย์หยกจะเปื้อนเลือดตามสถานที่ต่างๆ แน่นอนผมไม่ได้สูญเสียออกในความสามารถของฉันที่จะต่อสู้ไม่ว่าภูมิประเทศ


ยังการไม่คุ้นเคยกับท้องฟ้าได้กลายเป็นโซ่ตรวนและป้องกันส่วนใหญ่มากขึ้นของความสามารถของฉันจากการถูกใช้งาน บางอย่างจากฉันไร้ประโยชน์ถ้าผมต้องการที่จะอยู่ในอากาศ และคนอื่น ๆ ฉันก็ไม่ได้ใช้เพราะผมไม่สามารถเก็บใกล้นกอินทรีย์หยกมากกว่าเสี้ยววินาทีในเวลา แม้ว่าการต่อสู้นี้ได้ผ่านพ้นไปกว่า 1 ชั่วโมงเราทั้งคู่ได้แสดงถึงลดลงเล็กน้อยในความเร็ว

เป็นสงคราม intensified ง้าวของฉันถูกเคาะจากมือสู่หน้าผา พังมันลงและติดอยู่ในถนน ดังนั้นมัน retrievable ได้อย่างง่ายดาย แต่ในสถานการณ์ตอนนี้ การกู้คืนได้ในช่วงกลางของการต่อสู้ก็ไม่น่าจะสูง


ว่าหยกนกอินทรีเห็นการสูญเสียของอาวุธเป็นโอกาสหรือไม่มันเอาลมหายใจลึกและหดเล็กน้อย ใส่จำนวนเงินขนาดใหญ่ของระยะห่างระหว่างเรา ในทันที , หน้าอกของฉันได้รับการหลงกับหยกนกอินทรีของจะงอยปาก หมุนเหมือนพายุที่บ้าคลั่ง

นกอินทรีย์หยกได้สร้างการกระโชกของลม และมียักษ์ยิงตรงผ่านร่างกายของฉันกับเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นระดับของความเร็วที่เกือบจะเป็นไปไม่ได้ความเร็วของมันต้องมาจากมัน [ ] การป้องกันของพระเจ้า ร่างกายของมันเต็มไปด้วยความเสียหายและรอยขีดข่วน ดังนั้นความสามารถนี้ต้องเป็นรีสอร์ทสุดท้าย ในตอนนั้น ฉันไอขึ้นเลือดมาก และแม้จะมีทั้งหมดของความสามารถของฉัน ความเจ็บปวดรุนแรง กับที่ผ่านกระดูกสันหลังของฉันคงถูกตัดขาดและหลายอวัยวะอาจจะให้เกิดความเสียหายอย่างหนักเช่นกัน นี่มันแย่จริงๆเสียงกรีดร้องออกมาจากดอกกุหลาบที่เคย dhammi ชานและส่วนที่เหลือของพรรค แม้ ogakichi คุงตะโกนออกมาด้วยความเป็นห่วง ใบหน้าของเขา


กับ นกอินทรีย์หยกเชื่อว่าชัยชนะและไปเริ่มให้อาหาร .