งานกีฬาสีปีนี้ ปี2558 กำลังจะมีขึ้นเป็นปีที่มีเหตุการณ์วุ่นวายมากที่สุดสำหรับฉัน ฉันได้รับหน้าที่หลายอย่างในเวลาพร้อมกันทำให้ฉันสับสน หน้าที่แรกของฉัน ฉันเป็นคนเลือกเอง คือ กีฬาทุ่มน้ำหนัก ฉันได้มาเป็นหัวหน้ากีฬาทุ่มน้ำหนัก ขั้นแรก ฉันต้องหาผู้เล่ให้ได้มันยากมากเพราะเป็นกีฬาที่ไม่ค่อยมีคนเล่นมาก่อนไม่มีอยู่ในหลักสูตรการเรียน คนที่มาคัดเลือกก็มีจำนวนน้อยทำให้เราไม่สามารถเลือกมากได้ แต่หัวหน้ากีฬาก็บอกเราหลายครั้งว่าต้องเอาคนที่เล่นดีๆมาเท่านั้น ซึ่งมันยากมาก กีฬานี้มันต้องใช้ความพร้อมของร่างกายมากๆต้องใช้กล้ามเนื้อแขนและขาเยอะ
ซึ่งคนที่มีก็ไปเข้ากีฬาอื่นหมด ทำให้คนที่ฉันรับมาไม่ดีมากเท่าที่ควรแต่ก็เป็นคนที่ดีที่สุด เราฝึกกันมานานพอสมควรก็มีงานใหม่มาให้ฉันทำ ฉันก็โดนโยนไปทำงานอื่นอีกแล้วฉันไม่อยากทำเลยงานนี้ก็คือซ้อมคนในขบวนพาเหรด 40 คนในการรำไทย ซึ่งมันไม่ใช่ง่ายๆ แล้วช่วงเวลานั้นฉันก็มีงานรำไทยอีกมากมายที่ต้องซ้อม ฉันเหนื่อยมากแต่ฉันก็ต้องทำ ฉันคิดว่ามันต้องยากมากๆแน่ๆในการสอนคนให้รำแต่ผลออกมาคือมันง่ายกว่าที่คิดมากสอนแค่ 2 รอบเท่านั้นทุกคนก็รำได้ทันทีทำให้ฉันรู้สึกเริ่มสนุกกับการมาทำงานนี้พอซ้อมไปซ้อมมาปรากฎว่ามันดีมากเลย คิดว่าครูต้องพอใจแน่ๆ แต่กลับโดนแก้ไขไปเยอะเลย ครูต้องการความเป๊ะจริงๆ แต่ก็อีกครั้งที่ทำให้ฉันตะลึงสอนเพียงครั้งเดียวก็เข้าใจและทำตามได้ฉันชอบงานนี้จัง ซ้อมเพียง 3 วันก็ถึงงานจริงแล้ว สุดท้ายกีฬาสีปีนี้ทำให้ฉันรู้จักเพื่อนใหม่ การทำงานและความสนุกขอบคุณทุกคนมากที่ให้ฉันเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของกีฬาสีขอบคุณจริงๆ