Feng Ximing hadn’t finished speakin

Feng Ximing hadn’t finished speaking, and he was interrupted by Feng Xue’er’s sudden burst of fury. Feng Ximing was stunned on the spot, he and Feng Hengkong both looked at Feng Xue’er at the same time incredulously… The Feng Xue’er that they knew, her voice was as spiritual rain on a mountain, or like wind blowing against a willow tree. She had never spoken in a louder voice, let alone scolding angrily. But, the voice that came from Feng Xue’er just now was sharp, raging… and even hysterical! It was as if her most untouchable reverse scale was touched… On her snowy face was revealed an obvious anger… On her body, scarlet-colored Phoenix flames also rose at that instant, but weren’t burning in a warm, gentle manner; instead they were swaying back and forth, as if in a violent storm.

“Get out! Get out of here!!” Feng Hengkong slapped Feng Ximing on the face harshly… Feng Hengkong used almost all of his strength on this slap under his overwhelming feelings, and Feng Ximing flew out far away like a gyroscope. Feng Hengkong stepped forward, reached out his hands and comforted her in panic, “Xue’er… Xue’er… Don’t be mad, don’t be sad… Your Big Brother Yun saved your life. He is your savior, royal father’s savior, and even the savior of our entire Divine Phoenix Sect. We would never forget his grace… How about royal father goes to pay respect to him with you every year, what do you say?”

Feng Hengkong spoke while trying to get closer to Feng Xue’er, but once he reached the distance of fifteen meters, a scorching heat came onto him that he couldn’t endure. He was surprised, and the Phoenix God’s bloodline in his body also curdled violently in fear. He looked at the Phoenix flame on Feng Xue’er’s body, feeling the aura she was releasing, and he was incredibly shocked in his heart… This power… Could it be that in the three years in a coma, the power that the Phoenix God bestowed to Xue’er had awoken her onto another level?!

And, it was a very large degree of awakening!

Feng Ximing was slapped away, and Feng Hengkong’s words finally made Feng Xue’er’s uncontrollable emotions settle down a little. The flames on her body also calmed down slightly. She looked forward, and even though her eyes were facing Feng Hengkong, they weren’t focused, and she mumbled softly, “Royal Father, how… how long did I sleep for…”

“Three years, it has been three years.” Feng Hengkong said softly, stuttered, and continued to say, “Xue’er, if you still want to sleep, then continue to sleep. It’s alright.”

“Three years…” She mumbled as her eyes lost focus…

“I’m afraid of many things… Yet now… right in front of me, what I’m most afraid of is that I will really see you lose your life here.”

“In front of you, I am ashamed and tainted by filth and the guilt of countless crimes… your appearance was just as if a pearl had been inserted into my soul, one so precious that I don’t even have the courage to touch it.”

“That’s why, no matter what, I will not watch helplessly as you die… at least for now, I would rather die.”

“What I’ve promised Xue’er, I will definitely do… After three years, I will bring Xue’er to see the endless snow in Blue Wind Nation’s Snow Region of Extreme Ice. After three years, Xue’er, will you wait there for me?”

“Xue’er… Wait for me…”

Drip…

Drip…

Teardrops fell silently on her cheeks that were smoother than snow, and the tears dropped more and more, unable to stop. An extremely sorrowful aura was spreading, and filled the space that was originally incredibly searing with a thick desolation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟง ximing ยังพูดไม่จบ เขาก็ถูกขัดจังหวะโดยฟง xue'er กะทันหันระเบิดของความโกรธ . ฟง ximing ตะลึงในจุดที่เขาและฟง hengkong ทั้งคู่มองฟง xue'er ในเวลาเดียวกัน incredulously . . . ฟง xue'er ที่พวกเขารู้ เสียงเธอเหมือนฝน มโนมัยบนภูเขา หรือชอบพัดกับกิ่งต้นหลิว เธอเคยพูดในเสียงที่ดัง อย่าว่าแต่ด่าด้วยความโมโห แต่เสียงที่มาจากฟง xue'er ตอนนี้คม , โกรธ . . . และก็งี่เง่า มันเป็นถ้าเธอแตะต้องมากที่สุดกลับขนาดสัมผัส . . . . . . . บนใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธของเธอก็ถูกเปิดเผย . . . . . . . ชัดเจนบนร่างกายของเธอ สีแดงเข้มสีเปลวไฟฟินิกซ์ยังเพิ่มขึ้นในตอนนั้น แต่ไม่ได้เขียนในลักษณะอบอุ่น อ่อนโยน แทน พวกเขากำลังโอนเอนไปมา ราวกับพายุที่รุนแรง" ออกไป ! ออกไปจากที่นี่ ! ! ! ! " ฟงฟง ximing hengkong ตบบนใบหน้าอย่างรุนแรง . . . . . . . ฟง hengkong ใช้เกือบทั้งหมดของความแข็งแรงของเขาตบนี้ภายใต้ความรู้สึกท่วมท้นของเขาและฟง ximing บินออกไปไกลๆเหมือนไจโรสโคป . ฟง hengkong ก้าวไปข้างหน้าถึงออกมือของเขา และคอยปลอบโยนเธอใน xue'er xue'er ตกใจ " . . . . . . . . . . . . . . อย่าโกรธ อย่าเศร้าไปเลย . . . . . . . ยุนพี่ชายใหญ่ช่วยชีวิตของคุณ เขาเป็นผู้ช่วยให้รอดของคุณ พระราชบิดา และพระผู้ช่วยให้รอดของพรรคฟินิกซ์ของเราทั้งหมดของพระเจ้า พวกเราจะไม่มีวันลืมพระคุณของเขา . . . แล้วเสด็จพ่อไปไหว้เขาด้วยทุกปี สิ่งที่คุณพูด ? "ฟง hengkong พูดในขณะที่พยายามที่จะได้ใกล้ชิดกับฟง xue'er แต่เมื่อเขาไปถึงระยะทางเมตร 15 , ความร้อนเปรี้ยงขึ้นมาบนเขา ที่เขาไม่สามารถอดทนได้ เขารู้สึกประหลาดใจและ Phoenix พระเจ้าสายเลือดในร่างกายของเขายังสยองขวัญอย่างรุนแรงในความกลัว เขามองดูฟีนิกซ์เพลิงบนร่างกายของฟง xue'er ความรู้สึกตัวเธอถูกปล่อย และเขาก็ตกใจในพลังอย่างเหลือเชื่อ หัวใจของเขา . . . . . . . . . . อาจเป็นไปได้ว่า ใน 3 ปี อาการโคม่า อำนาจที่พระเจ้าประทานให้ ฟีนิกซ์ xue'er awoken ของเธอไปยังระดับอื่น !และ มันคือระดับใหญ่มาก ตื่น !ฟง ximing ถูกตบทันที และคำสุดท้าย ทำให้ฟงฟง hengkong xue'er แก่นอารมณ์สงบลงเล็กน้อย เปลวไฟบนร่างของเธอก็สงบลงเล็กน้อย เธอมองไปข้างหน้า และแม้ว่าตาของเธอหันฟง hengkong พวกเขาไม่ได้สนใจ เธอพึมพำเบาๆ " เสด็จพ่อว่า . . . . . . . ฉันหลับไปนานแค่ไหน . . . . . . . "" สามปี มันผ่านมาสามปีแล้ว hengkong " ฟงพูดเบาๆ ติดอ่าง และยังคงบอกว่า " xue'er ถ้าคุณยังอยากนอนก็นอน ไม่เป็นไร "" สามปี . . . . . . . " เธอพึมพำขณะที่ดวงตาของเธอเสียสมาธิ . . . . . . ." ผมกลัวหลายๆอย่าง . . . . . . . แต่ตอนนี้ . . . . . . . ตรงหน้าผม สิ่งที่ผมกลัวมากที่สุดคือ ว่า ผมจะเจอคุณสูญเสียชีวิตของคุณที่นี่" หน้าคุณ ผมอายและมลทินจากสิ่งปฏิกูลและความรู้สึกผิดของนับไม่ถ้วนอาชญากรรม . . . . . . . ลักษณะเป็นเหมือนกับไข่มุกถูกแทรกลงในจิตวิญญาณของฉัน หนึ่งมีค่ามากว่า ผมไม่กล้าแม้แต่จะสัมผัสมัน "" เพราะอย่างนั้น ไม่ว่าผมจะดูไร้ประโยชน์ เป็นตาย . . . . . . . อย่างน้อยตอนนี้ ผมยอมตาย "" สิ่งที่ผมเคยสัญญา xue'er ผมจะทำ . . . . . . . หลังจากที่สามปี ผมจะพา xue'er เห็นหิมะสีฟ้าไม่มีที่สิ้นสุดในประเทศภูมิภาคมากลมหิมะน้ำแข็ง หลังจากสามปี xue'er เธอจะรอฉัน "" xue'er . . . . . . . รอผมด้วย . . . . . . . "หยด . . .หยด . . .หยดน้ำตาตกลงมาอย่างเงียบ ๆบนแก้มของเธอที่เรียบลื่นกว่าหิมะ และน้ำตาก็ลดลงมากขึ้น ไม่ได้หยุด กลิ่นอายแสนเศร้าได้แพร่กระจายจนเต็มพื้นที่ที่เคยรกร้างอย่างเหลือเชื่อ Searing ด้วยหนา