His face filled with dark anger, he

His face filled with dark anger, he looked around. There were no bags of holding left behind from the Core Formation experts. Patriarch Reliance was obviously incredibly stingy and had taken them for himself. Meng Hao’s gaze fell upon the seven Demonic lamps. Gritting his teeth, he slapped his bag of holding. Ten flying swords appeared and flew straight toward the lamps.

Before they could even get close to the lamps, however, the swords began to tremble and glow brightly. Then they shattered into pieces.

Meng Hao was livid. Seeing the Qi from the oil lamps seeping into the ground, he smacked his bag of holding again and the two wooden swords few out. They didn’t meet the slightest resistance, but when they reached the oil lamps, they passed right through them, as if they weren’t even there. There wasn’t the slightest reaction from them.

“A Nascent Soul Cultivator and six Core Formation Cultivators,” said Patriarch Reliance, his voice cheerful. “Their spiritual energy is quite abundant. As for your crappy swords, well, my seven demonic lamps are cut off from all other magical items. Non-sentient items can’t affect them. Maybe if you were a bit more skilled, you would have some more options. But sorry, you can’t steal things from me!” He continued to hum his merry little tune. At the moment, he sat cross-legged in front of a small Feng Shui compass about the size of a hand. The strands of Qi that sank down from above became bright red, and then were absorbed by the compass.

Meng Hao’s face grew more and more grim as he retrieved the wooden swords. He had never imagined that Patriarch Reliance, being of the senior generation and having such an elevated Cultivation base, would treat Qi Condensation Cultivators with such shamelessness. A reward of a simple low-grade Spirit Stone? What was worse was how he claimed the Spirit Stone was an extraordinary object.

No matter from which angle Meng Hao looked at it, it appeared to be completely ordinary. It was nothing more than a low-grade Spirit Stone.

Before, Meng Hao had thought he cared a lot about Spirit Stones. But it turned out Patriarch Reliance was as stingy as an iron chicken from which feathers could not be plucked! He was a complete miser!

“One low-grade Spirit Stone. You bastard, you did this on purpose!” Meng Hao clenched his fists. He felt like he was about to go crazy. Not only were his words impolite, but in his heart, any and all good impressions he’d even had of Patriarch Reliance were wiped clean.

After a while, he turned, his jaw clenched. He wanted to throw the low-grade Spirit Stone away, but finally, he put it into his bag of holding. Then, he stalked off angrily.

“Aiya, you’re leaving? Okay, okay. Don’t forget to come back some time to hang out with Patriarch! You’re my only heir, and the Sect only has the two of us now. This is your home; you can come back any time. I get lonely sometimes, so make sure to come back and keep me company.” He continued to hum his happy tune.

Meng Hao didn’t say anything. He walked away angrily, Patriarch Reliance’s little tune echoing in his ears.

“Ai, it’s too bad I’m sealed in here, otherwise I would see you off personally.” Patriarch Reliance’s voice was incredibly cheerful as he watched Meng Hao from within his secluded meditation chamber. “Meng Hao, you’re such a good kid. You’re just a bit too uptight. Hopefully in the future you can learn to be a bit more like me.”

“You’re really not going to come out?” said Meng Hao wrathfully. At the moment, he was walking past an area covered with a gray-colored restrictive spell. Suddenly, he stopped walking.

“Of course. Listen, I never tell lies. If I say that I can’t go out, then I can’t. It’s not that I don’t want to help you, it’s just, hey…. Uh. What are you doing?” In the middle of his complacent little speech, he suddenly stopped talking and his eyes went wide.

Meng Hao had turned and was looking closely at a gray restrictive spell. During the battle between Lord Revelation and Patriarch Reliance, the restrictive spells in the entire area had been damaged. They were slowly recovering, but at the moment, there were still cracks visible. Some of the cracks were large enough to be holes, actually, although they were slowly sealing back up.

Within this restrictive spell was a veritable mountain of Spirit Stones. They had been collected by Patriarch Reliance over the course of his entire life. Most of them were low-grade Spirit Stones, but more than a few were mid-grade Spirit Stones, which were far more valuable.

Without a word, Meng Hao slapped his bag of holding. A wooden sword appeared and stabbed directly into the hole. Immediately, the sword’s ability to absorb spiritual energy was manifested. The restrictive spell shook, trying to repair itself, but was unable to. The second wooden sword appeared, and it too was stabbed into the hole. The swords spread apart, and soon the hole was as wide as the hand of a child.

Normally, Meng Hao couldn’t do s

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใบหน้าของเขาเต็มไป ด้วยความโกรธเข้ม เขามองไปรอบ ๆ กระเป๋าถือทิ้งจากผู้เชี่ยวชาญก่อตัวหลักไม่ได้ พึ่งพระคือตระหนี่ถี่เหนียวอย่างเห็นได้ชัด และได้นำพวกเขาสำหรับตัวเอง เมงเฮาสายตาอยู่กับโคมไฟปีศาจเจ็ด Gritting ฟันของเขา เขาตบถือถุงของเขา ดาบบินสิบปรากฏ และบินตรงไปยังโคมไฟก่อนที่พวกเขาอาจจะใกล้กับโคมไฟ อย่างไรก็ตาม swords เริ่มสั่น และเรืองแสงสดใส จากนั้น พวกเขาทำลายเป็นชิ้นเมงเฮาถูก livid เขาเห็นฉีจากตะเกียงน้ำมันที่ไหลลงไปพื้น ไมโครเวฟกระเป๋าถืออีกและสองไม้ดาบของเขาไม่กี่ออก พวกเขาไม่ได้พบกับการต่อต้านน้อยที่สุด แต่เมื่อพวกเขาถึงตะเกียงน้ำมัน พวกเขาผ่านขวาพวกเขา เช่นถ้าพวกเขาไม่มีแม้ มีไม่น้อยปฏิกิริยาจากพวกเขา"เกษตรกรที่วิญญาณก่อและหกหลักก่อตัวเครื่องพรวนดิน กล่าวว่า พระพึ่ง เสียงของเขาร่าเริง "พลังงานทางจิตวิญญาณของพวกเขามีค่อนข้างมาก ส่วนดาบของคุณเส็งเคร็ง ดี โคมไฟปีศาจฉันเจ็ดจะถูกตัดออกจากรายการอื่น ๆ ที่มีมนต์ขลัง รู้สึกไม่ใช่สินค้าไม่ส่งผลกระทบต่อพวกเขา บางทีถ้าคุณมีฝีมือแบบอื่น ๆ คุณจะมีตัวเลือกเพิ่มเติม แต่ขออภัย คุณไม่สามารถขโมยสิ่งจากฉัน" เขายังคงครวญเพลงทูนเขาน้อยร่าเริง ในขณะนี้ เขานั่งไขว่ห้างอยู่หน้าเข็มทิศฮวงจุ้ยขนาดเล็กเกี่ยวกับขนาดของมือ ของชิที่จมลงจากด้านบนกลายเป็น สีแดงสด และจากนั้น ถูกดูดซึม โดยเข็มทิศเมงเฮาหน้าเติบโตขึ้นและน่ากลัวที่เขาดึงดาบไม้ นอกจากนี้เขาไม่เคยที่คิดว่า พึ่งพระ เป็นรุ่นอาวุโส และมีเช่นการเพาะปลูกเป็นฐานสูง จะรักษาชิควบเครื่องพรวนดิน ด้วยเช่น shamelessness รางวัลหินวิญญาณพละง่าย อะไรคือสิ่งที่แย่คือ วิธีการที่เขาอ้างหินวิญญาณเป็นวัตถุพิเศษไม่ว่าจากมุมใดเฮาเมงดู ปรากฏเป็นปกติสมบูรณ์ มันเป็นอะไรมากกว่าหินวิญญาณพละก่อน เมงเฮาก็คิดว่า เขาดูแลมากเกี่ยวกับหินวิญญาณ แต่มันเปิดออกพึ่งพระคือตระหนี่ถี่เหนียวเป็นไก่เหล็กการที่ขนจะไม่สามารถดึง เขาถูกความโลภสมบูรณ์"หนึ่งพละหินวิญญาณ คุณลูกครึ่ง คุณทำแบบนี้ใน" เมงเฮากำกำปั้นของเขา เขารู้สึกเหมือนกำลังจะบ้า ไม่เพียงถูกถ้อยคำของเขา แต่ในใจ การดีแสดงผลแม้จะได้มีของพึ่งพระถูกเช็ดทำความสะอาดหลัง เขาเปิด ขากรรไกรของเขากำ เขาต้องการโยนหินวิญญาณพละออกไป แต่ในที่สุด เขาใส่ลงในกระเป๋าของเขาของโฮลดิ้ง จากนั้น เขาไล่ออกด้วยความโกรธ"ไอยะ คุณกำลังออกจาก โอเคโอเค อย่าลืมกลับมาเวลาออกไปเที่ยวกับพระ คุณทายาทของฉันเท่านั้น และนิกายมีเพียงเราสองตอนนี้ นี่คือบ้านของคุณ คุณสามารถกลับมาตลอดเวลา ฉันได้รับเหงาบางครั้ง ให้ แน่ใจเพื่อกลับ มาทำให้ฉัน" เขายังคงครวญเพลงเพลงของเขามีความสุขเมงเฮาไม่ได้พูดอะไร เขาเดินออกไปด้วยความโกรธ พระพึ่งน้อยปรับสะท้อนในหูของเขา"Ai เป็นฉัน:ปิดผนึกที่นี่ มิฉะนั้นฉันจะเห็นคุณออกตัวแย่" เสียงพระพึ่งเป็นร่าเริงอย่างไม่น่าเชื่อเป็นเขาดูเมงเฮาจากภายในห้องเงียบสงบทำสมาธิของเขา "เฮา เมง คุณเด็กดี คุณเป็นเพียงยาวเกินไปนิด หวังว่าในอนาคตคุณสามารถเรียนรู้เล็กน้อยอย่างผมจะ""คุณจริง ๆ กำลังจะออกมา" กล่าวว่า เมงเฮา wrathfully ในขณะนี้ เขาได้เดินผ่านพื้นที่ที่ปกคลุมไป ด้วยสีเทาเข้มงวดสะกด ทันใดนั้น เขาหยุดเดิน"อย่างแน่นอน ฟัง ฉันไม่เคยบอกอยู่ ถ้าผมบอกว่า ที่ ไปไม่ออก แล้วฉันไม่ ไม่ว่า ฉันไม่ต้องการของคุณ เพียงแต่ เฮ้... ออ คุณกำลังทำอะไร" กลางเสียงเล็ก ๆ ของเขาประมาท เขาก็หยุดพูด และตาของเขาก็กว้างเมงเฮาหัน และมองอย่างใกล้ชิดที่สะกดจำกัดสีเทา ในระหว่างการต่อสู้ระหว่างพระเจ้าเปิดเผยและพึ่งพระ คาถาเข้มงวดในทุกพื้นที่ได้รับความเสียหาย พวกเขาฟื้นตัวได้ช้า แต่ในขณะนี้ ก็ยังมีรอยแตกมองเห็น บางส่วนของรอยแตกมีขนาดใหญ่พอที่จะเป็นหลุม แท้จริง แม้ว่าพวกเขาถูกปิดผนึกกลับช้าขึ้นในคาถานี้จำกัดจริงภูเขาของหินวิญญาณได้ พวกเขาได้ถูกรวบรวม โดยพึ่งพระตลอดชีวิตของเขาทั้งหมด ส่วนใหญ่เป็นหิน วิญญาณพละ แต่น้อยถูกหิน วิญญาณระดับกลาง ซึ่งมีคุณค่ามากขึ้นโดยไม่คำ Meng ห้าวตบถือถุงของเขา ดาบไม้ปรากฏขึ้น และแทงลงหลุมโดยตรง ทันที ดาบความสามารถในการดูดซับพลังงานทางจิตวิญญาณเป็นที่ประจักษ์ สะกดจำกัด ส่าย พยายามที่จะซ่อมแซมตัวเอง แต่ไม่สามารถ ดาบไม้สองปรากฏ และมันเกินไปถูกแทงลงหลุม ดาบที่กระจายออกจากกัน และเร็ว ๆ นี้ หลุมกว้างเป็นมือของเด็กปกติ เมงเฮาไม่ s

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธที่มืดเขามองไปรอบ ๆ มีถุงถือทิ้งไว้ข้างหลังจากผู้เชี่ยวชาญด้านการก่อตัวหลักไม่ได้ พระสังฆราชพึ่งเห็นได้ชัดว่าตระหนี่อย่างเหลือเชื่อและได้นำพวกเขาสำหรับตัวเอง จ้องมองเม้งเฮาลดลงเมื่อโคมไฟปีศาจเจ็ด gritting ฟันของเขาเขาตบกระเป๋าของเขาในการถือครอง สิบดาบบินปรากฏตัวขึ้นและบินตรงไปยังหลอดไฟ. ก่อนที่พวกเขาอาจจะได้ใกล้ชิดกับโคมไฟ แต่ดาบเริ่มสั่นและเรืองแสงสดใส แล้วพวกเขาก็แตกเป็นชิ้น. เม้งเฮาโกรธ เห็นฉีจากโคมไฟน้ำมันไหลเข้ามาในพื้นดินที่เขาตบกระเป๋าของเขาในการถือครองอีกครั้งและทั้งสองดาบไม้ออกน้อย พวกเขาไม่ได้ตอบสนองความต้านทานน้อย แต่เมื่อพวกเขามาถึงตะเกียงน้ำมันที่พวกเขาผ่านทางขวาผ่านพวกเขาราวกับว่าพวกเขาไม่ได้มี ไม่ได้มีปฏิกิริยาน้อยจากพวกเขา. "เป็นตั้งไข่วิญญาณ Cultivator หกหลักพรวนสร้าง" พระสังฆราชพึ่งเสียงของเขาร่าเริงกล่าวว่า "พลังทางจิตวิญญาณของพวกเขาค่อนข้างสมบูรณ์ สำหรับดาบเส็งเคร็งของคุณดีเจ็ดโคมไฟปีศาจของฉันจะถูกตัดออกจากรายการอื่น ๆ ทั้งหมดที่มีมนต์ขลัง รายการที่ไม่ใช่สัตว์ไม่สามารถส่งผลกระทบต่อพวกเขา บางทีถ้าคุณเป็นบิตที่มีทักษะมากขึ้นคุณจะมีตัวเลือกมากขึ้นบาง แต่ขออภัยคุณไม่สามารถขโมยสิ่งจากฉัน! "เขายังคงครวญปรับแต่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาเมอร์รี่ ในขณะที่เขานั่งไขว่ห้างในด้านหน้าของเล็ก ๆ เข็มทิศฮวงจุ้ยเกี่ยวกับขนาดของมือ เส้นฉีที่จมลงมาจากเบื้องบนกลายเป็นสีแดงสดใสและจากนั้นถูกดูดซึมโดยเข็มทิศ. ใบหน้าเม้งเฮาขยายตัวมากขึ้นและน่ากลัวมากขึ้นในขณะที่เขาดึงดาบไม้ เขาไม่เคยคิดว่าพระสังฆราชพึ่งเป็นของรุ่นอาวุโสและมีเช่นฐานการเพาะปลูกสูงจะรักษาฉีควบแน่นพรวนดินด้วยเช่นไร้ยางอาย รางวัลของง่ายๆเกรดต่ำหินวิญญาณ? อะไรคือสิ่งที่เลวร้ายเป็นวิธีการที่เขาอ้างว่าหินวิญญาณเป็นวัตถุที่ไม่ธรรมดา. ว่าจากการที่มุมเม้งเฮามองมันไม่มีก็ดูเหมือนจะธรรมดาอย่างสมบูรณ์ มันเป็นอะไรมากไปกว่าเกรดต่ำหินวิญญาณ. ก่อนเม้งเฮาคิดว่าเขาได้รับการดูแลมากเกี่ยวกับหินวิญญาณ แต่มันกลับกลายเป็นพระสังฆราชพึ่งเป็นตระหนี่เป็นไก่เหล็กจากขนซึ่งไม่สามารถดึงออกมา! เขาเป็นคนขี้เหนียวเสร็จสมบูรณ์! "หนึ่งเกรดต่ำหินวิญญาณ คุณไอ้คุณทำอย่างนี้กับวัตถุประสงค์! "เม้งเฮา clenched หมัดของเขา เขารู้สึกเหมือนเขากำลังจะไปบ้า ไม่เพียง แต่คำพูดของเขาไม่สุภาพ แต่ในหัวใจของเขาแสดงผลใด ๆ และทั้งหมดที่ดีที่เขายังมีของพระสังฆราชพึ่งได้รับการเช็ดทำความสะอาด. หลังจากที่ในขณะที่เขาหันขากรรไกรของเขากำแน่น เขาต้องการที่จะโยนเกรดต่ำหินวิญญาณออกไป แต่ในที่สุดเขาใส่ลงในกระเป๋าของเขาในการถือครอง จากนั้นเขาเดินออกไปด้วยความโกรธ. "Aiya, คุณกำลังจะออก? ตกลงตกลง. อย่าลืมที่จะกลับมาเวลาบางส่วนออกไปเที่ยวกับพระสังฆราช! คุณทายาทของฉันเท่านั้นและนิกายมีเพียงเราสองคนตอนนี้ ที่นี่คือบ้านของคุณ คุณสามารถกลับมาเวลาใดก็ได้ ฉันได้รับเหงาบางครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าจะกลับมาและให้ฉัน บริษัท . "เขายังคงครวญปรับแต่งความสุขของเขา. เม้ง Hao ไม่ได้พูดอะไร เขาเดินออกไปด้วยความโกรธ, ปรับแต่งเล็ก ๆ น้อย ๆ สังฆราชพึ่งของก้องในหูของเขา. "อัยมันเลวร้ายเกินไปฉันปิดผนึกในที่นี่มิฉะนั้นผมจะดูคุณออกเอง." เสียงพระสังฆราชพึ่งเป็นร่าเริงอย่างไม่น่าเชื่อในขณะที่เขาดูเม้ง Hao จากภายในของเขา ห้องทำสมาธิที่เงียบสงบ "เม้งเฮาคุณเช่นเป็นเด็กดี คุณเพียงเล็กน้อยตกใจเกินไป หวังว่าในอนาคตคุณสามารถเรียนรู้ที่จะเป็นบิตมากขึ้นเช่นฉัน. " " คุณจริงๆไม่ได้ไปออกมา? "เม้งเฮากล่าวว่าเกรี้ยว ในขณะที่เขากำลังเดินผ่านมาในพื้นที่ปกคลุมด้วยสีเทาสะกดเข้มงวด ทันใดนั้นเขาหยุดเดิน. "แน่นอน ฟังฉันไม่เคยพูดโกหก ถ้าผมบอกว่าผมไม่สามารถออกไปข้างนอกแล้วฉันไม่สามารถ มันไม่ใช่ว่าฉันไม่ต้องการที่จะช่วยให้คุณก็แค่เดี๋ยวก่อน ... เอ่อ คุณกำลังทำอะไร? "ในช่วงกลางของการพูดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาอิ่มเอมใจที่จู่ ๆ เขาก็หยุดพูดและสายตาของเขาไปกว้าง. เม้งเฮาหันและถูกมองอย่างใกล้ชิดที่สะกดเข้มงวดสีเทา ระหว่างการสู้รบระหว่างพระเจ้าและพระสังฆราชวิวรณ์พึ่งที่คาถาข้อ จำกัด ในพื้นที่ทั้งหมดได้รับความเสียหาย พวกเขากำลังฟื้นตัวช้า แต่ในขณะที่ยังคงมีรอยแตกมองเห็นได้ บางส่วนของรอยแตกมีขนาดใหญ่พอที่จะเป็นหลุมจริงแม้ว่าพวกเขาจะค่อย ๆ ปิดผนึกกลับขึ้น. ภายในนี้สะกดเข้มงวดเป็นภูเขาจริงของพระวิญญาณหิน พวกเขาได้รับการเก็บรวบรวมโดยพระสังฆราชพึ่งช่วงเวลาของชีวิตทั้งชีวิตของเขา ส่วนใหญ่ของพวกเขาเป็นเกรดต่ำวิญญาณหิน แต่กว่าไม่กี่อยู่กลางเกรดวิญญาณหินซึ่งอยู่ไกลมีคุณค่ามากขึ้น. โดยไม่ต้องคำ, เม้งเฮาตบกระเป๋าของเขาในการถือครอง ดาบไม้ปรากฏตัวขึ้นและแทงโดยตรงลงไปในหลุม ทันทีที่ความสามารถของดาบที่จะดูดซับพลังงานทางจิตวิญญาณก็เป็นที่ประจักษ์ คาถาเข้มงวดส่ายพยายามที่จะซ่อมแซมตัวเอง แต่ก็ไม่สามารถที่จะ ดาบไม้สองปรากฏและมันก็ถูกแทงลงไปในหลุม ดาบแพร่กระจายออกจากกันและเร็ว ๆ นี้เป็นหลุมกว้างที่สุดเท่าที่มือของเด็ก. the ปกติเม้ง Hao ไม่สามารถทำ s

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธที่มืด เขามองไปรอบ ๆ ไม่มีถุงที่ถือไว้ จากหลักการสร้างผู้เชี่ยวชาญ ท่านพึ่งได้ชัดอย่างไม่น่าเชื่อขี้เหนียวและได้ยึดไว้ เหม็ง มินโฮจ้องมองก็ตกเจ็ดปีศาจไฟ ขบฟันของเขา เขาตบหน้าของเขากระเป๋าถือ สิบพยัคฆ์ปรากฏขึ้นและพุ่งตรงไปยังโคมไฟก่อนที่พวกเขาจะได้ใกล้ชิดกับโคมไฟ แต่ดาบเริ่มสั่นและเปล่งปลั่งสดใส แล้วพวกเขาก็แตกเป็นชิ้นๆเมิ่งฮ่าวก็รู้สึกโกรธ เห็นชิจากตะเกียงน้ํามันซึมลงดิน เขาตบกระเป๋าของเขาถือดาบไม้อีกสองน้อยออก พวกเขาไม่พบความต้านทานน้อย แต่เมื่อพวกเขามาถึงตะเกียงน้ํามัน พวกเขาผ่านขวาผ่านพวกเขา ถ้าพวกเขาไม่ได้อยู่ที่นั่น ไม่มีแม้แต่ปฏิกิริยาจากพวกเขา" ที่มีจิตวิญญาณและการตั้งไข่หกหลักเกษตรกร กล่าวว่า ประมุขการเสียงร่าเริงของเขา " พลังงานทางจิตวิญญาณของพวกเขาค่อนข้างชุกชุม สำหรับดาบเส็งเคร็งของคุณ , ดี , โคมไฟปีศาจเจ็ดของฉันถูกตัดออกจากรายการวิเศษอื่น ๆทั้งหมด รายการสัตว์ไม่ไม่ส่งผลกระทบต่อพวกเขา บางทีถ้าคุณมีฝีมือมากขึ้น คุณจะมีตัวเลือกมากขึ้นบาง แต่ขอโทษ คุณไม่ได้ขโมยทุกอย่างไปจากฉัน ! " เขายังคงฮัมเพลงน้อยๆ เมอร์รี่ ในขณะเขานั่งไขว้ขาหน้าขนาดเล็กฮวงจุ้ยเข็มทิศเกี่ยวกับขนาดของมือ เส้นของ Qi ที่หลั่งไหลลงมาจากเบื้องบนเป็นสีแดง แล้วถูกดูดซึมโดยเข็มทิศหน้าเมิ่งฮ่าวเติบโตมากขึ้นและเครียดมากขึ้น เช่น เขาดึงดาบไม้ เขาไม่เคยคิดเลยว่าประมุขการเป็นรุ่นอาวุโส และมีการยกระดับฐานการเพาะปลูก จะรักษา Qi การควบแน่นเกษตรกรที่มีสภาพปกติ . รางวัลของหินวิญญาณเกรดต่ำง่าย ? สิ่งที่แย่คือวิธีการที่เขาอ้างว่าหินวิญญาณเป็นวัตถุพิเศษไม่ว่าจะจากมุมไหน เมิ่งฮ่าวมองมัน มันปรากฏจะสมบูรณ์ปกติ มันไม่มีอะไรมากกว่าหินวิญญาณต่ําก่อนที่เมิงเฮาคิดว่าเขาสนใจเรื่องเกี่ยวกับจิตวิญญาณของหิน แต่มันกลับกลายเป็นประมุขหรือขี้เหนียวเป็นไก่ขนเหล็กซึ่งไม่สามารถถอน ! เขาเป็นคนขี้เหนียวที่สมบูรณ์ !" หนึ่งคุณภาพหินวิญญาณ . ไอ้บ้าเอ๊ย นายทำอย่างนี้ ! " เมิงเฮากำหมัดของเขา เขารู้สึกเหมือนเขากำลังจะเป็นบ้า ไม่เพียง แต่เป็นคำพูดที่ไม่สุภาพ แต่ในหัวใจของเขาใด ๆและดี ๆเขาจะได้ของประมุขการเช็ดทำความสะอาดหลังจากที่ในขณะที่เขาหันหลัง กรามของเขา clenched . เขาต้องการที่จะโยนหินวิญญาณเกรดต่ำไป แต่ในที่สุด เขาใส่มันไว้ในถุงของเขาไว้ แล้วเขาตามไปอย่างโกรธๆ" โธ่ คุณจะไปแล้วเหรอ ? โอเค โอเค อย่าลืมกลับมามีเวลาเที่ยวกับประมุข ! เธอเป็นทายาทคนเดียวของฉัน และพรรคมีเพียงสองคนแล้ว นี่คือบ้านของคุณ คุณสามารถกลับมาได้ตลอดเวลา ผมเหงาบางครั้ง เพื่อให้แน่ใจว่าจะกลับมาและรักษาบริษัทฉัน . " เขายังคงฮัมเพลงมีความสุขของเขาเมิ่งเฮ่าไม่ได้พูดอะไรเลย เขาเดินออกไปอย่างฉุนเฉียว ประมุขการปรับเล็กน้อยสะท้อนในหูของเขา" เฮ้อ แย่จังผมปิดผนึกในที่นี้ มิฉะนั้นผมจะเห็นคุณไปเอง " เสียงประมุข 10 แรง ร่าเริง ในขณะที่เขาเฝ้าดู เมิ่งฮ่าวจากภายในของเขาที่เงียบสงบสมาธิในห้อง " เมิงเฮา คุณช่างเป็นเด็กที่ดี คุณเป็นเพียงบิตตึงเครียดเกินไป หวังว่าในอนาคตคุณสามารถเรียนรู้ที่จะเป็นบิตมากขึ้นเช่นฉัน" คุณจะไม่ไปจริงๆนะ " บอกว่า เมิงเฮา wrathfully . ในขณะนี้ เขาเดินผ่านพื้นที่ปกคลุมด้วยสีเทาสีเข้มงวด การสะกด จู่ๆ เขาก็หยุดเดิน" แน่นอน ฟังนะ ฉันไม่เคยโกหก ถ้าฉันบอกว่าฉันไปไม่ได้ ฉันก็ทำไม่ได้ ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากช่วยคุณ แต่นี่ . . . . . . . อืม . . . . คุณจะทำอะไร ? " ในช่วงกลางของคำพูดของเขาตายใจ เขาก็หยุดคุยและสายตาของเขาก็กว้างเมิ่งเฮ่าได้หันไปมองอย่างใกล้ชิดที่เข้มงวด สีเทา คาถา ในระหว่างการต่อสู้ระหว่างเปิดเผยองค์ประมุขพึ่งพา , spells ที่เข้มงวดในพื้นที่ทั้งหมดได้รับความเสียหาย พวกเขากำลังค่อยๆ ฟื้นตัว แต่ในขณะนี้ ยังคงมีรอยแตกที่มองเห็นได้ บางส่วนของรอยแตกมีขนาดใหญ่พอที่จะเป็นหลุมจริง แม้ว่าพวกเขาค่อยๆปิดกลับขึ้นภายในขอบเขตนี้สะกดเป็นภูเขาจริงของหินวิญญาณ . พวกเขาได้ถูกเก็บรวบรวมโดยประมุขพึ่งผ่านหลักสูตรของชีวิตของเขา ส่วนใหญ่เป็นหินวิญญาณที่ไม่รุนแรง แต่กว่าไม่กี่ปีที่มีกลางหินวิญญาณซึ่งอยู่ห่างไกลมีคุณค่ามากขึ้นโดยไม่ต้องพูดอะไร เมิ่งฮ่าวตบหน้าของเขากระเป๋าถือ ดาบไม้ที่ปรากฏ และ แทงเข้าไปในรู ทันทีที่ดาบถูกความสามารถในการดูดซับพลังงานมโนมัยก็ปรากฏออกมา คาถาที่เข้มงวด ก็พยายามที่จะซ่อมแซมตัวเอง แต่ก็ไม่สามารถทำได้ ดาบไม้ที่ 2 แล้ว และมันก็ถูกแทงลงหลุม ดาบกระจายออกจากกัน และ