There are several ways to think abo

There are several ways to think about error in writing in light of what we know about second language acquisition and what we know about how texts, context and the writing process interact with one another. As mentioned, students writing in a second language generally produce texts that contain varying degrees of grammatical and rhetorical errors. In fact, depending on proficiency level, the more content-rich and creative the text, the greater the possibility there is for errors at the morphosyntactic level. These kinds of errors are especially common among L2 writers who have a lot of ideas, but not enough language to express what they want to say in a comprehensible way. What we classify as an error, which is associated with learner competence, may actually be a mistake, or more specifically in an EAP context, a "derailment" related to learner performance (Shaughnessy, 1977). These "derailments" occur when students attempt to use the academic voice and make their sentences more intricate, especially when the task requires more complex ideas.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีหลายวิธีในการคิดเกี่ยวกับข้อผิดพลาดในการเขียนเมื่อสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับสองภาษามาและสิ่งที่เรารู้ว่าข้อความ เนื้อหา และการเขียนโต้ตอบกัน ดังกล่าว เขียนเป็นภาษาที่สองโดยทั่วไปนักเรียนสร้างข้อความที่ประกอบด้วยองศาที่แตกต่างกันของข้อผิดพลาดทางไวยากรณ์ และ rhetorical ในความเป็นจริง ขึ้นอยู่กับระดับความชำนาญ rich เนื้อหาที่เพิ่มเติมและความคิดสร้างสรรค์ข้อความ ยิ่งมีข้อผิดพลาดในระดับ morphosyntactic ที่อาจเกิดขึ้น ข้อผิดพลาดต่าง ๆ เหล่านี้ได้ทั่วไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่นักเขียน L2 ที่มีจำนวนมากของความคิด ภาษาไม่เพียงพอจะแสดงสิ่งที่พวกเขาต้องการพูดในลักษณะ comprehensible สิ่งที่เราจัดประเภทเป็นข้อผิดพลาด ซึ่งเกี่ยวข้องกับความสามารถของผู้เรียน จริงอาจผิดพลาด หรืออื่น ๆ โดยเฉพาะในบริบทการ EAP, "derailment" ที่เกี่ยวข้องกับประสิทธิภาพการทำงานของผู้เรียน (Shaughnessy, 1977) เหล่านี้ "derailments" เกิดขึ้นเมื่อนักศึกษาพยายามใช้เสียงทางวิชาการ และทำให้ประโยคความซับซ้อนมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่องานต้องการความคิดที่ซับซ้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีหลายวิธีที่จะคิดเกี่ยวกับข้อผิดพลาดในการเขียนในแง่ของสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับการเรียนรู้ภาษาที่สองและสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับวิธีข้อความบริบทและขั้นตอนการเขียนโต้ตอบกับคนอื่นอยู่ เป็นที่กล่าวถึงนักเรียนเขียนในภาษาที่สองโดยทั่วไปผลิตตำราที่มีองศาที่แตกต่างของความผิดพลาดทางไวยากรณ์และวาทศิลป์ ในความเป็นจริงขึ้นอยู่กับระดับความสามารถที่มากกว่าที่อุดมไปด้วยเนื้อหาและความคิดสร้างสรรค์ข้อความที่มากขึ้นเป็นไปได้ที่จะมีข้อผิดพลาดในระดับ morphosyntactic ชนิดนี้มีข้อผิดพลาดที่พบบ่อยโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่นักเขียน L2 ที่มีจำนวนมากของความคิด แต่ไม่เพียงพอที่จะแสดงภาษาสิ่งที่พวกเขาต้องการที่จะพูดในทางที่เข้าใจ สิ่งที่เราจัดเป็นข้อผิดพลาดซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับความสามารถของผู้เรียนจริงอาจเป็นความผิดพลาดหรือมากขึ้นโดยเฉพาะในบริบท EAP เป็น "ตกราง" ที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติงานของผู้เรียน (Shaughnessy, 1977) เหล่านี้ "ราง" เกิดขึ้นเมื่อนักเรียนพยายามที่จะใช้เสียงนักวิชาการและทำให้ประโยคที่ซับซ้อนมากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่องานที่ต้องใช้ความคิดที่ซับซ้อนมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีหลายวิธีที่จะคิดเกี่ยวกับข้อผิดพลาดในการเขียนในแง่ของสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับสองภาษาและสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับวิธีข้อความ บริบทและกระบวนการเขียนโต้ตอบกับอีกคนหนึ่ง ดังกล่าว นักเรียนในการเขียนภาษาที่สองโดยทั่วไปผลิตข้อความที่มีองศาที่แตกต่างของไวยากรณ์และสำนวนผิด ในความเป็นจริงขึ้นอยู่กับระดับถิ่นเนื้อหาเพิ่มเติมที่อุดมไปด้วยและสร้างสรรค์ข้อความ มากกว่าความเป็นไปได้มีข้อผิดพลาดในระดับ morphosyntactic . เหล่านี้ชนิดของข้อผิดพลาดทั่วไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่นักเขียน L2 ใครมีไอเดียดีๆ แต่ไม่มีภาษาที่จะแสดงสิ่งที่พวกเขาต้องการจะพูดในทางที่เข้าใจได้ สิ่งที่เราจัดเป็นข้อผิดพลาดที่เกี่ยวข้องกับความสามารถของผู้เรียน อาจจะผิดพลาดหรือมากกว่าโดยเฉพาะในบริบทของการศึกษาต่อ , " ตกราง " ที่เกี่ยวข้องกับประสิทธิภาพของผู้เรียน ( ชอนเนสซี่ , 1977 ) เหล่านี้ " ตกราง " เกิดขึ้นเมื่อนักเรียนพยายามที่จะใช้เสียงในทางวิชาการและสร้างประโยคของพวกเขาที่ซับซ้อนมากขึ้น , โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่องานต้องใช้ความคิดที่ซับซ้อนขึ้น