Dr. Cha Eunhee from the Great Socie

Dr. Cha Eunhee from the Great Society Rehabilitation Centre was a world famous psychologist, who had patented a novel method of therapy for the treatment of psychological illnesses.Her relentless work schedule usually left her no time for rest.


She had a constant barrage of patients to attend to and weekly journal articles to submit in a never-ending cycle of monotony.


“Boring. Dull. Tedious.” These were her daily complaints. But despite her desire to escape it all, she simply could not bring herself to just abandon her responsibilities.


Hence, she now found herself in the midst of a counseling session with a middle-aged woman.


“I’m truly sorry about your daughter’s circumstances,” Dr. Cha said, blinking away the moisture in her eyes.


“I know it’s already been 5 years.” The woman smiled sorrowfully as she confided in Dr. Cha.


“But ever since that child tried to throw her life away, I haven’t been able to concentrate on anything.”


“It’s time for you to tear your thoughts away from your daughter’s well-being and begin searching for your own purpose in life.”


“Actually doctor…” the woman asked, grasping Dr. Cha’s hand tightly.


“… I believe that she’s trapped in there somewhere… She’s…”


*****


The Heavenly Tree randomly extended skyward but soon began shooting towards a specific direction.


Weed and his companions held fast onto the trunk as it sprouted towards its target at some speed. The buffeting wind left them battered and the ground below was a distant memory.Within seconds, Baran village had disappeared from sight.


They passed through the clouds and arrived at a seemingly huge island. An island floating in the sky! Riding the growing tree stalk of the Heavenly Tree, Weed and his companions rose above the fog blurring the area.


“This is the City of Heaven!” the party exclaimed, feasting their eyes on their surroundings.

A maze of buildings sprawled out before them. In the center of the extensive labyrinth rose a massive tower with a myriad of birds perched on top of it. Beyond the large tower were rolling hills and lush fields.


“Oh! The tree’s withering away!” shouted Irene as she glanced back at the tree.


The Heavenly Tree’s trunk withered and splintered before their eyes. The fragments disappeared into the clouds, severing the floating island from the distant ground below.


“Our way back has been destroyed. What do we do now?” Surka fretted. Her companions, on the other hand, did not seem particularly concerned.


“The real adventure starts here. Since the tree is gone, we’ll worry about returning when the time comes.” said Pale.


“But, Pale-nim…” Surka was on the verge of tears, already missing the solid ground.


Weed attempted to cheer her up, “If there’s a will, there’s a way.” But Surka seemed unconvinced by Weed’s words of encouragement, at which point Weed nonchalantly said, “Well, if we can’t find a way we can always jump right?”


“B-but…”


“Well, you’d surely die once, but you’d definitely end up on the ground.”


Surka’s face went white. Truth be told, she had always been terrified of heights.


As the Heavenly Tree grew, she had held on for dear life, afraid of plummeting to her death.

Perhaps she would have passed up on this adventure if she had known it would take her all the way up here.


The party continued on, consoling Surka along the way.


*****


The City of Heavens was home to a unique species.


“They look like birds…”


Standing on two legs, with their small beady eyes, pointed beak, great wingspan, and rounded cheeks, they resembled sparrows.


The old birds seemed to have white beards around their beak.“Kyaa! So cute!” Surka exclaimed, her affection for the birds overshadowing her acrophobia. She was no longer trembling in fear, but excitement.


The old bird slowly walked towards the group, ignoring Surka’s unwelcomed affections.


“Greetings travelers, welcome to Lavias.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดร. Cha Eunhee จากศูนย์ฟื้นฟูสังคมดีมีการโลกมีชื่อเสียงจิตวิทยา ซึ่งได้จดสิทธิบัตรวิธีนวนิยายการบำบัดสำหรับการรักษาโรคทางจิตใจกำหนดการงาน relentless เธอไปเธอไม่มีเวลาเหลือ เธอมีเขื่อนกั้นน้ำคงผู้ป่วยฟังและบทความสมุดรายวันรายสัปดาห์ส่งรอบผืนของบคคลเหล่านี้ "น่าเบื่อ น่าเบื่อ น่าเบื่อ" เหล่านี้ถูกร้องเรียนของเธอทุกวัน แต่แม้เธอต้องหนีทั้งหมด เธอก็สามารถนำตัวเองเพียงละเลยความรับผิดชอบของเธอ ดังนั้น เธอขณะนี้พบตัวเองท่ามกลางการเซสชันการให้คำปรึกษากับผู้หญิงวัยกลางคน "ฉันเสียใจแท้จริงเกี่ยวกับสถานการณ์ของลูกสาว ดร. Cha กล่าว กะพริบเก็บความชื้นในสายตาของเธอ "ฉันรู้ว่า มันมีแล้ว 5 ปี" ผู้หญิงยิ้มด้วยขณะที่เธอเปิดเผยในดร.จ่า "แต่นับตั้งแต่เด็กที่พยายามโยนชีวิตของเธอไป ฉันไม่ได้เน้นอะไร" "มันเป็นเวลาสำหรับคุณเพื่อฉีกความคิดจากลูกสาวของคุณเป็นอยู่ และเริ่มค้นหาวัตถุประสงค์ของคุณเองในชีวิต" "จริงแพทย์..." ผู้หญิงถาม เรียงดร. Cha มือแน่น “… ผมเชื่อว่า เธอได้ติดอยู่มีข้าง... เธอเป็น..." ***** แผนภูมิสวรรค์ได้ขยาย skyward แต่เร็ว ๆ นี้ เริ่มยิงไปทางทิศทางเฉพาะ วัชพืชและสหายของเขาจัดขึ้นอย่างรวดเร็วไปยังลำต้น ตามมันแทนต่อเป้าหมายของความเร็วบาง ลม buffeting ซ้ายออกจากวิกฤตและพื้นดินด้านล่างถูกจำไกลภายในวินาที Baran หมู่บ้านได้หายไปจากสายตา พวกเขาผ่านเมฆ และมาถึงเกาะดูเหมือนใหญ่ เกาะลอยฟ้า ขี่สายต้นไม้เจริญเติบโตของต้นไม้สวรรค์ วัชพืชและสหายของเขากุหลาบเหนือหมอกอพยพในพื้นที่ "นี่คือเมืองสวรรค์" ฝ่ายทางหลุดรอด เป็นตาของพวกเขาในสิ่งแวดล้อมเขาวงกตของอาคาร sprawled ออกก่อนที่พวกเขา ในเขาวงกตมากมายโรสทาวเวอร์ขนาดใหญ่อย่างนกที่ภาพยนตร์เรื่อง นอกเหนือจากหอใหญ่มีกลิ้งฟิลด์อันเขียวขจีและภูเขา "โอ้ ต้นของ withering ไป "ตะโกน Irene เธอ glanced กลับไปที่ต้นไม้ เป็นต้นไม้สวรรค์ withered และ splintered ก่อนที่ตาของพวกเขา ชิ้นส่วนที่หายเข้าไปในเมฆ severing เกาะลอยจากด้านล่างของพื้นดินที่ห่างไกล "วิธีของเรากลับมีการทำลาย เราทำอะไรขณะนี้" Surka fretted สหายของเธอ ในทางกลับกัน ไม่ได้ดูเหมือนไม่เกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่ง "การผจญภัยจริงเริ่มต้นที่นี่ ตั้งแต่ต้นหาย เราจะกังวลเกี่ยวกับความนึก "กล่าวว่า จาง "แต่ จางนิ่ม..." Surka ถูกเจียนน้ำตา ดินแข็งที่ขาดหายไป วัชพืชพยายามโห่แต่ง "ถ้าอยู่ มีวิธีการ" แต่ Surka ประจักษ์ unconvinced โดยคำของวัชพืชให้กำลังใจ ที่ซึ่ง nonchalantly ว่า วัชพืชจุด "ดี ถ้าเราไม่หาวิธีที่ เราสามารถเสมอกระโดดขวา" " B- แต่..." "ดี คุณจะต้องตายทันที แต่ก็แน่นอนสิ้นสุดขึ้นบนพื้นดิน" ของ Surka หน้าไปสีขาว ความจริงจะบอก เธอได้เสมอคนกลัวของความสูง เป็นต้นไม้สวรรค์โต เธอได้จัดขึ้นในชีวิตรัก กลัวหล่นฮวบลงไปสู่ความตายของเธอบางทีเธอจะผ่านค่าเกี่ยวกับการผจญภัยนี้ถ้าเธอรู้จักมันจะพาเธอขึ้นที่นี่ทั้งหมดไป พรรคต่อบน consoling Surka ไปพร้อมกัน ***** เมืองสวรรค์ได้ไปชนิดไม่ซ้ำกัน "พวกเขาดูเหมือนนก..." พวกเขายืนบนสองขา มีตาขนาดเล็ก beady จะงอยปากเพรียว wingspan ดี และปัด แก้ม คล้ายกับนกกระจอก นกเก่าดูเหมือนจะเบียดสีขาวรอบ ๆ จะงอยปากของพวกเขา"Kyaa น่ารักจัง" Surka ทางหลุดรอด จิตของเธอสำหรับนก overshadowing เธออาการกลัวที่สูง นอกจากนี้เธอไม่ได้ตะลึงงันในความกลัว ความตื่นเต้น นกเก่าช้าเดินไปทางกลุ่ม ละเว้น affections ของ Surka unwelcomed "ทักทายนักท่องเที่ยว ยินดีต้อนรับสู่ Lavias"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดร. ชาอึนฮีจากสังคมใหญ่ศูนย์ฟื้นฟูเป็นนักจิตวิทยาที่มีชื่อเสียงของโลกที่ได้รับการจดสิทธิบัตรวิธีการใหม่ของการรักษาในการรักษาทางจิตวิทยา illnesses.Her ตารางเวลาการทำงานอย่างไม่หยุดยั้งมักจะทิ้งเธอไม่มีเวลาสำหรับส่วนที่เหลือ. เธอมีเขื่อนกั้นน้ำคงที่ของผู้ป่วย ที่จะเข้าร่วมและบทความในวารสารรายสัปดาห์ที่จะส่งในรอบไม่มีที่สิ้นสุดของความน่าเบื่อ. "น่าเบื่อ น่าเบื่อ น่าเบื่อ. "เหล่านี้เป็นข้อร้องเรียนประจำวันของเธอ แต่แม้จะมีความปรารถนาที่จะหนีมันทั้งหมดเธอก็ไม่สามารถพาตัวเองไปเพียงละทิ้งความรับผิดชอบของเธอ. ดังนั้นตอนนี้เธอพบว่าตัวเองอยู่ในท่ามกลางของการให้คำปรึกษาที่มีหญิงวัยกลางคน. "ฉันเสียใจจริงเกี่ยวกับลูกสาวของคุณ สถานการณ์ "ดรชะอำกล่าวว่ากระพริบห่างความชื้นในดวงตาของเธอ. "ฉันรู้ว่ามันมาแล้ว 5 ปี." ผู้หญิงยิ้มเศร้าที่เธอเชื่อใจในตัวดร. ชะอำ. "แต่นับตั้งแต่เด็กคนนั้นพยายามที่จะโยนชีวิตของเธอออกไป ผมยังไม่ได้รับสามารถที่จะมีสมาธิอยู่กับอะไร. " "มันเป็นเวลาที่คุณจะฉีกความคิดของคุณออกไปจากความเป็นลูกสาวของคุณและเริ่มต้นการค้นหาสำหรับวัตถุประสงค์ของคุณเองในชีวิต." "หมอจริง ... " ผู้หญิงคนนั้นถามว่าโลภ มือของดร. ชะอำแน่น. "... ผมเชื่อว่าเธอถูกขังอยู่ในบางแห่งมี ... เธอ ... " ***** ต้นไม้บนสวรรค์ขยายสุ่มฟ้า แต่ไม่ช้าก็เริ่มยิงไปทางทิศทางที่เฉพาะเจาะจง. วัชพืชและสหายของเขาที่จัดขึ้นอย่างรวดเร็วบนลำต้นเป็น มันแตกหน่อต่อเป้าหมายที่ความเร็วบาง ลมปะทะทิ้งไว้ทารุณและพื้นด้านล่างเป็นวินาที memory.Within ไกลหมู่บ้าน Baran หายไปจากสายตา. พวกเขาผ่านเมฆและมาถึงที่เกาะขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนจะ เกาะลอยอยู่ในท้องฟ้า! ขี่ก้านต้นไม้เติบโตของต้นไม้บนสวรรค์วัชพืชและสหายของเขาลุกขึ้นเหนือหมอกทำให้เปรอะเปื้อนพื้นที่. "นี่คือเมืองแห่งสวรรค์!" พรรคอุทานเลี้ยงดวงตาของพวกเขาในสภาพแวดล้อมของพวกเขา. เขาวงกตของอาคารนอนเหยียดยาวออกไปก่อนที่พวกเขา . ในใจกลางของเขาวงกตกว้างขวางเพิ่มขึ้นหอคอยขนาดใหญ่ที่มีมากมายของนกที่เกาะอยู่บนด้านบนของมัน นอกเหนือจากหอขนาดใหญ่กลิ้งภูเขาและทุ่งนาเขียวชอุ่ม. "โอ้! ต้นไม้กวาดเรียบไป! "ตะโกนไอรีนขณะที่เธอมองกลับมาที่ต้นไม้. ลำต้นของต้นไม้บนสวรรค์เหี่ยวและแตกต่อหน้าต่อตาเขา เศษหายเข้าไปในเมฆขาดเกาะลอยจากพื้นดินด้านล่างที่ห่างไกล. "วิธีการของเรากลับมาได้ถูกทำลาย ที่เราทำตอนนี้ทำอะไร? "Surka นม สหายของเธอในมืออื่น ๆ ที่ไม่ได้ดูเหมือนกังวลโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. "การผจญภัยที่แท้จริงเริ่มต้นที่นี่ ตั้งแต่ต้นไม้หายไปเราจะต้องกังวลเกี่ยวกับการกลับเมื่อเวลามาถึง. "ซีด. กล่าวว่า"แต่ซีด-nim ... " Surka ถูกหมิ่นน้ำตาแล้วหายไปพื้นดินแข็ง. วัชพืชพยายามที่จะเป็นกำลังใจให้เธอขึ้น "ถ้ามีจะมีวิธี." แต่ Surka ดูเหมือนไม่มั่นใจด้วยคำพูดของวัชพืชของการให้กำลังใจที่จุดวัชพืชเมินเฉยกล่าวว่า "ดีถ้าเราไม่สามารถหาวิธีที่เราสามารถกระโดดใช่มั้ย?" "B-แต่ ... " "ดีคุณก็จะตายครั้งเดียว แต่แน่นอนคุณจะจบลงบนพื้นดิน." ใบหน้า Surka เดินสีขาว ความจริงจะบอกเธอได้รับมักจะกลัวความสูง. ในฐานะที่เป็นต้นไม้บนสวรรค์ขึ้นเธอได้จัดขึ้นเมื่อวันสำหรับชีวิตรักกลัวจมดิ่งลงไปสู่ความตายของเธอ. บางทีเธออาจจะได้ผ่านขึ้นในการผจญภัยนี้ถ้าเธอได้เป็นที่รู้จักกันมันจะใช้เวลาของเธอ ตลอดทางขึ้นที่นี่. พรรคต่อไป, ปลอบ Surka ไปพร้อมกัน. ***** เมืองสวรรค์เป็นบ้านที่เป็นสายพันธุ์ที่ไม่ซ้ำกัน. "พวกเขามีลักษณะเหมือนนก ... " ยืนอยู่บนสองขากับตาวาวของพวกเขาขนาดเล็ก ชี้จะงอยปากนกที่ดีและแก้มกลมพวกเขาคล้ายกับนกกระจอก. นกเก่าดูเหมือนจะมีเคราสีขาวรอบจะงอยปากของพวกเขา. "Kyaa! น่ารักมาก ๆ ! "Surka อุทานความรักของเธอสำหรับนกปกคลุม Acrophobia เธอ เธอเป็นคนที่ไม่ได้ตัวสั่นด้วยความกลัว แต่ความตื่นเต้น. นกเก่าช้าเดินไปกลุ่มที่ไม่สนใจความรักที่ไม่ได้เชื้อเชิญ Surka ของ. "เดินทางทักทายยินดีต้อนรับสู่ Lavias."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมอชา eunhee จากสังคมดีศูนย์ฟื้นฟูสภาพเป็นโลกที่มีชื่อเสียงและนักจิตวิทยาที่ได้จดสิทธิบัตรวิธีการใหม่ของการรักษาสำหรับการรักษาอาการป่วยทางจิต ตารางงานของเธอกระด้างมักจะทิ้งเธอไม่มีเวลาพัก


เธอคงที่ในขณะที่ผู้ป่วยที่จะเข้าร่วมและรายสัปดาห์บทความวารสารที่จะส่งใน รอบการสิ้นสุดของความน่าเบื่อ


" น่าเบื่อ น่าเบื่อน่าเบื่อ " เหล่านี้ถูกร้องเรียนทุกวันของเธอ แต่แม้จะมีความปรารถนาของเธอที่จะหลบหนีหมด นางก็ไม่สามารถนำตัวเองที่จะทิ้งความรับผิดชอบของเธอ


ดังนั้นตอนนี้เธอพบตัวเองในท่ามกลางของเซสชั่นการให้คำปรึกษากับผู้หญิงวัยกลางคน


" ผมเสียใจจริงๆ ลูกสาวเป็นสภาวะ " ดร. ชาบอกว่า กระพริบ ออกไป ความชื้นในสายตาของเธอ . . . . .

" ผมรู้ว่ามันผ่านมา 5 ปี " หญิงสาวยิ้มอย่างเศร้าๆ เธอไว้ใจ ดร. ชา


" แต่ตั้งแต่ที่เด็กพยายามจะโยนชีวิตของเธอไป ผมไม่สามารถทำอะไรได้เลย . . . "

" ก็ถึงเวลาสำหรับคุณที่จะฉีกออกไปจากความคิดของคุณ ลูกสาวของความเป็นอยู่และเริ่มต้นการค้นหาของคุณเองเป้าหมายในชีวิต "

" จริงๆ แล้วหมอ . . . . . . . " เธอถาม กระเสือกกระสน ดร.ชาของมือแน่น


" . . . . . . . ฉันเชื่อว่าเธอถูกขังอยู่ในที่ไหนสักแห่ง . . . . . . . เธอ . . . . . . . . "





* * * * * ต้นไม้สวรรค์สุ่มขยายฟ้าแต่เร็ว ๆนี้เริ่มยิงต่อเฉพาะทาง


วัชพืชและสหายของเขาที่จัดขึ้นอย่างรวดเร็วลงบนลำต้นมันแตกหน่อต่อเป้าหมายที่ความเร็วบาง ที่ปะทะลมซ้ายทอดและพื้นด้านล่างเป็นหน่วยความจำไกล ภายในไม่กี่วินาทีBaran หมู่บ้านหายไปจากสายตา


พวกเขาผ่านเมฆและมาถึงที่ดูเหมือนใหญ่เกาะ เกาะลอยในท้องฟ้า ! การขี่การเจริญเติบโตของต้นไม้ลำต้นของต้นไม้สวรรค์ วัชพืช และสหายของเขาอยู่เหนือหมอกเบลอพื้นที่


" นี่เป็นเมืองแห่งสวรรค์ " พรรคว่าเลี้ยงตา

ในสภาพแวดล้อมของพวกเขาเขาวงกตของอาคาร sprawled ออกก่อนที่พวกเขา ใจกลางเขาวงกตกุหลาบหอกว้างขวางขนาดใหญ่ที่มีมากมายของนกเกาะอยู่ด้านบนของมัน เหนือหอคอยขนาดใหญ่กลิ้งภูเขาและทุ่งนาที่เขียวขจี


" โอ้ ! ต้นไม้ก็เหี่ยวไป " ตะโกนไอรีนเป็นเธอเหลือบกลับมาที่ต้นไม้


ต้นสวรรค์และต้นไม้เหี่ยวแตกไปต่อหน้าต่อตาเขาชิ้นส่วนก็หายไปในก้อนเมฆ มีเกาะลอยจากพื้นด้านล่างที่ไกล


" ของเรากลับถูกทำลาย ตอนนี้เราจะทำอะไร ? " เซอร์กะ fretted . เพื่อนของเธอบนมืออื่น ๆที่ไม่ได้ดูเหมือนกังวล


" จริงการผจญภัยเริ่มต้นที่นี่ ตั้งแต่ต้นแล้ว เราก็เป็นห่วง กลับมาเมื่อถึงเวลา " บอกว่าอ่อน


" แต่อ่อนนิ่ม . . . . . . . " เซอร์กะถูกหมิ่นของน้ำตา แล้วหายไปในพื้นดินแข็ง


วัชพืชพยายามให้กำลังใจเขา ถ้า มี ก็ยังมีหนทาง แต่เซอร์กะดูไม่มั่นใจ โดยวัชพืชคือกำลังใจ , ที่จุดกัญชาหน้าตาเฉยว่า " ถ้าเรา ไม่สามารถหาวิธีที่เราสามารถกระโดดใช่มั้ย ? "

" แต่ . . . . . . . "

" เอ่อ คุณคงจะตายครั้งเดียวแต่คุณจะต้องจบลงบนพื้น "


เซอร์กะหน้ากลายเป็นสีขาว ความจริงจะบอก , เธอมักจะกลัวความสูง


เป็นสวรรค์ของต้นไม้เติบโตขึ้นเธอมีขึ้นในชีวิตที่รัก กลัวหล่นฮวบลงสู่ความตาย

บางทีเธออาจจะได้ผ่านขึ้นในการผจญภัยนี้ถ้าหล่อนรู้ มันจะพาเธอมาที่นี่

. พรรคยังคงเป็นน้ำเซอร์กะตลอดทาง


* * * * *


เมืองสวรรค์บ้านา ชนิด


" พวกเขามีลักษณะเหมือนนก . . . . . . . "


ยืนสองขา กับ ตา เล็กแหลม ปากบ่อง เยี่ยม กางปีก และปัดแก้มก็เหมือนนกกระจอก


นกเก่าดูจะมีเคราสีขาว รอบปากของเขา . " หวา ! น่ารักมาก ! " เซอร์กะอุทานว่า ความรักของเธอสำหรับนก overshadowing โรคกลัวความสูงของเธอเธอไม่สั่นด้วยความกลัว แต่ความตื่นเต้น


นกเก่า ค่อยๆเดินต่อไม่สนใจเซอร์กะกลุ่มของ / p > ความรัก


" ทักทายนักท่องเที่ยว ยินดีต้อนรับสู่ lavias

"