Above all, Stammler confuses the id

Above all, Stammler confuses the ideal validity of a norm with the assumed validity of a norm in its actual influence on empirical action. The fromer can be deduced systematically by legal theorists and moral philosophers; the latter, instead, ought to be the subject of empirical observation. Furthermore, Stammler confuses the normative regulation of conduct by rules whose “oughtness” is factually accepted by a sizable number of persons, with the factual regularities of human conduct. These two concepts are to be strictly separated, however.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหนือทั้งหมด Stammler confuses ความเหมาะของบรรทัดฐาน มีความสันนิษฐานของปกติในอิทธิพลของจริงในการดำเนินการรวม สามารถ deduced fromer เป็นระบบ โดย theorists กฎหมายและปรัชญาคุณธรรม หลัง แทน ควรจะเป็นเรื่องของผลการสังเกต นอกจากนี้ Stammler confuses normative ข้อบังคับจรรยาบรรณตามกฎ "oughtness" ซึ่งเป็นที่ยอมรับส่งตามหมายเลขดาวของท่าน ด้วย regularities จริงของมนุษย์ แนวคิดเหล่านี้สองอย่างเคร่งครัดขาดกัน อย่างไรก็ตามได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหนือสิ่งอื่นใด Stammler สับสนความถูกต้องในอุดมคติของบรรทัดฐานที่มีความถูกต้องสันนิษฐานของบรรทัดฐานในอิทธิพลที่แท้จริงของมันในการดำเนินการเชิงประจักษ์ Fromer สามารถสรุปได้ว่าเป็นระบบโดยทฤษฎีกฎหมายและนักปรัชญาทางศีลธรรม; หลังแทนควรจะเป็นเรื่องของการสังเกตเชิงประจักษ์ นอกจาก Stammler สับสนระเบียบกฎเกณฑ์ของการปฏิบัติตามกฎที่มี "oughtness" ได้รับการยอมรับความจริงโดยจำนวนขนาดใหญ่ของคนที่มีแบบแผนของการปฏิบัติจริงของมนุษย์ ทั้งสองแนวคิดจะถูกแยกออกจากกันอย่างเคร่งครัดอย่างไรก็ตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้างต้นทั้งหมด stammler สับสนตามอุดมคติของบรรทัดฐานกับถือว่าความถูกต้องของกฎเกณฑ์ในอิทธิพลที่แท้จริงของการกระทำเชิงประจักษ์ และ fromer สามารถ deduced อย่างเป็นระบบด้วยทฤษฎีทางกฎหมายและนักปรัชญาศีลธรรม ; หลังแทน ควรจะเป็นเรื่องของการสังเกตเชิงประจักษ์ นอกจากนี้stammler สับสนระเบียบมาตรฐานของการปฏิบัติตามกฎที่ " oughtness " factually ยอมรับโดยตัวเลขขนาดใหญ่ของคน กับข้อเท็จจริงเกี่ยวกับความประพฤติของมนุษย์ แนวคิดที่สองเหล่านี้จะแยกออกจากกันอย่างเคร่งครัด อย่างไรก็ตาม