Here the papa stopped, and after wa

Here the papa stopped, and after waiting for him to go on, the nephew ventured to ask, very respectfully indeed, "Would you mind telling us what their names were, uncle?"
The papa rubbed his forehead. "I have such a bad memory for names. Hold on! Wait a minute! I remember now! Their names were Butterflyflutterby and Flutterbybutterfly." Of course he had just thought up the names.
"And which was which, uncle dear?" asked the niece, not only very respectfully, but very affectionately, too; she was so afraid he would get mad again, and stop altogether.
"Why, I should think you would know a girl's name when you heard it. Butterflyflutterby was the Prince and Flutterbybutterfly was the Princess."
"I don't see how we're ever going to keep them apart," sighed the niece.
"You've got to keep them apart," said the papa. "Because it's the great thing about the story that if you can't remember which is the Prince and which is the Princess whenever I ask you, the story has to stop. It can't help it, and I can't help it."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่นี่พ่อหยุดและหลังจากที่รอให้เขาไปเมื่อหลานชายกล้าที่จะถามมากกราบแน่นอน "คุณจะอยู่ในใจบอกเราว่าชื่อของพวกเขาเป็นลุง?"
Papa ลูบหน้าผากของเขา "ฉันมีหน่วยความจำดังกล่าวไม่ดีสำหรับชื่อ. ถือใน! รอสักครู่! ผมจำได้ว่าในขณะนี้! ชื่อของพวกเขาเป็น butterflyflutterby และ flu​​tterbybutterfly." แน่นอนเขาคิดขึ้นเพียงชื่อ.
"และซึ่งเป็นที่รักของลุง?" ถามหลานสาวที่ไ​​ม่เพียง แต่มากด้วยความเคารพ แต่อย่างสนิทสนมเกินไป.. เธอก็กลัวว่าเขาจะได้รับบ้าอีกครั้งและหยุดโดยสิ้นเชิง
"ทำไมฉันควรจะคิดว่าคุณจะได้รู้ว่าชื่อของหญิงสาวเมื่อคุณได้ยินมัน butterflyflutterby คือ เจ้าชายและเจ้าหญิงเป็น flutterbybutterfly. "
" ผมไม่เห็นว่าเราเคยไปให้พวกเขาออกจากกัน "หลานสาวถอนหายใจ.
"คุณได้มีเพื่อให้พวกเขาออกจากกัน" พ่อกล่าวว่า "เพราะมันเป็นสิ่งที่ดีเกี่ยวกับเรื่องที่ว่าถ้าคุณไม่สามารถจำซึ่งเป็นเจ้าชายและเจ้าหญิงซึ่งเป็นเมื่อใดก็ตามที่ฉันขอให้คุณมีเรื่องที่จะหยุด. มันไม่สามารถช่วยมันและฉันไม่สามารถช่วยได้ . "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่นี่ปาป้าหยุด และหลังจากรอเขาไป หลาน ventured ถาม มากรับจริง "จะคุณใจบอกเราชื่ออะไรได้ ลุงหรือ"
ปาป้าที่ rubbed หน้าผากของเขา "แล้วจำดังกล่าวไม่ถูกต้องสำหรับชื่อ เดี๋ยวก่อน! รอสักครู่หนึ่ง! ผมจำได้ว่า ตอนนี้ ชื่อของพวกเขาได้ Butterflyflutterby และ Flutterbybutterfly" แน่นอนเขาก็คิดเพียงว่า ขึ้นชื่อ
"และที่เป็นที่ ลุงรัก" ถามหลานสาว ไม่เฉพาะรับมาก แต่มากด้วยความ รัก เกินไป เธอกลัวเขาจะได้รับบ้าอีกครั้ง และหยุดกัน
"ทำไม ควรคิดคุณจะรู้จักชื่อของผู้หญิงเมื่อคุณได้ยิน Butterflyflutterby ถูกเจ้าชาย และเจ้าหญิงมี Flutterbybutterfly"
"มองไม่เห็นว่าเราเคยกำลังจะให้พวกเขาออกจากกัน ถอนหายใจหลานสาว
"คุณได้เพื่อให้พวกเขาออกจากกัน ว่า ปาป้า "เนื่องจากเป็นสิ่งดีเกี่ยวกับเรื่องถ้าคุณจำไม่ได้ ซึ่งเป็นเจ้าชาย และเจ้าหญิงเป็นวันที่เมื่อใดก็ ตามขอให้คุณ เรื่องราวมีหยุด มันไม่ช่วย และฉันไม่สามารถช่วย"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่นี่ป๋าหยุดแล้วหลังจากที่รอให้เขาเข้าไปในหลานชายที่กล้าจะขอเป็นอย่างมากโดยความเคารพอย่างแท้จริง"คุณจะช่วยบอกเราว่าชื่อของตนอยู่ลุง?"
พ่อเอามือถูบนหน้าผากของเขา "ฉันมีหน่วยความจำไม่ถูกต้องเช่นสำหรับชื่อ กดค้างไว้ที่ รอหนึ่งนาที ผมจำได้ว่าในขณะนี้ ชื่อของพวกเขาและ butterflyflutterby flutterbybutterfly "ของเขาก็คิดว่าชื่อที่อยู่.
"และที่ซึ่งลุงเรียนหรือไม่?"ถามผู้เป็นหลานสาวเป็นอย่างมากไม่เพียงความเคารพรักใคร่เป็นอย่างมากเกินไปแต่เธอกลัวว่าเขาจะบ้าอีกครั้งและหยุดไปเลย.
"ทำไมผมจะต้องคิดว่าคุณจะต้องทราบว่าชื่อของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเมื่อคุณได้ยินเสียงนั้น butterflyflutterby เป็นเจ้าชายและ flutterbybutterfly เป็นเจ้าหญิง"
"ผมไม่เห็นว่าเราจะทำให้ทั้งคู่แยกจากกันไม่เคย"ถอนใจหลานสาวที่.
"คุณจะต้องทำให้ทั้งคู่แยกจากกัน"ป๋าได้ "เพราะมันเป็นสิ่งที่ดีเยี่ยมที่เกี่ยวกับเรื่องที่ว่าถ้าคุณไม่สามารถจำไม่ได้ว่าเป็นเจ้าชายและเจ้าหญิงซึ่งเป็นที่ทุกครั้งที่ผมถามคุณชั้นที่มีการหยุด มันช่วยไม่ได้และไม่ได้ฉันก็ช่วยอะไรไม่ได้"