Ko TaoFrom Wikipedia, the free ency

Ko Tao
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ko Tao
เกาะเต่า
Shark Bay, on the island's south side
Shark Bay, on the island's south side
Ko Tao is located in Thailand
Ko Tao
Ko Tao
Coordinates: 10°5′24″N 99°50′17″E
Country Thailand
Province Surat Thani
Area
• Total 21 km2 (8 sq mi)
Population
• Total 1,382
Time zone ICT (UTC+7)

Ko Tao (also often Koh Tao, Thai: เกาะเต่า, Thai pronunciation: [kɔ̀ʔ tàw], lit. "Turtle Island") is an island in Thailand and forms part of the Chumphon Archipelago on the western shore of the Gulf of Thailand. It covers an area of about 21 km². Administratively it forms a district (amphoe) (as of 2013) of Surat Thani Province. As of 2006 its official population was 1,382.[citation needed] The main settlement is Ban Mae Hat.

The economy of the island is almost exclusively centred on tourism, especially scuba diving.

Ko Tao was named by its first settlers after the island's turtle-like shape.[citation needed] Coincidentally, the island is an important breeding ground for hawksbill and green turtles. Development of tourism has negatively impacted the health of these grounds but a breeding programme organised in 2004 by the Royal Thai Navy and KT-DOC, a coalition of local scuba diving centres, has reintroduced hundreds of juvenile turtles to the island's ecosystem.

Contents

1 History
2 Tourism
3 Transportation
4 Ferries
5 Air
6 Rail
7 See also
8 References
9 External links

History

Initially[when?] the island was uninhabited, with only the occasional fisherman from the neighbouring islands, looking for shelter in a storm or just resting before continuing on his journey.

It would appear from old maps and descriptions that this island was known by European cartographers and mariners as "Pulo Bardia", indicating that it was first settled by Malayo-Polynesian peoples. The old maps show a chain of three islands aligned north-south and lying off the east coast of the Malay Peninsula. The most northerly and smallest of these islands is marked P. Bardia, the name it had until the early 1900s. The best map example is by John Thornton from The English Pilot, the Third Book, dated 1701, but the specific map of the Gulf of Siam is dated around 1677.[1] Also see maps of the East Indies by William Dampier c.1697.[citation needed] By modern standards of accuracy, the islands are poorly placed on early maps. 17th century marine navigation and cartography used the "backstaff" which, in this area, was accurate to one degree of longitude, or around 60 nautical miles.

The Edinburgh Gazetteer, or Geographical Dictionary published in 1827 also mentions the island and provides a geographical position.[2] In his 1852 book titled Narrative of a Residence in Siam. by Frederick Arthur Neale, the author describes the people and wildlife of Bardia. According to the account there were farms and even cows in a village on the bay lying on the west side of the island. The book includes a fanciful illustration of "Bardia" showing huts and palm trees.[3]

Joseph Huddart in 1801 included these directions for navigating the islands, "To the N.W. by N are two islands of about the same height as Poolo Carnom [Ko Samui]; the first, called SANCORY [Ko Pha Ngan], is 7 leagues from Carnom; the other...,named BARDA, or Bardia [Ko Tao], is 7½ leagues from Sancory."[4] (A league is approximately 3 nautical miles or 5.5 km.)

On June 18, 1899, King Chulalongkorn visited Ko Tao and left as evidence his monogram on a huge boulder at Jor Por Ror Bay next to Sairee Beach. This place is still worshipped today.[by whom?]

In 1933 the island started to be used as a political prison. In 1947 Khuang Abhaiwongse, prime minister at that time, pleaded and received a royal pardon for all prisoners on the island. Everybody was taken to the shore of Surat Thani and Ko Tao was abandoned again.

In the same year Khun Uaem and his brother Khun Oh reached Ko Tao from the neighbouring Ko Pha Ngan by trying out their traditional sail boat, for that time a quite long and dangerous journey. Even though the island was still under royal patronage, it did not stop these pioneers claiming themselves a good part of the land on today's Sairee Beach. Having brought their families over, they began to cultivate the excellent soil, forming the first generation of the present-day community. They lived a simple and tough life harvesting coconuts, fishing, and growing vegetables, which were also traded with Ko Pha Ngan. Despite the difficulties in reaching the island, the population grew steadily.

In the 1980s overseas travellers began to visit Ko Tao and quickly became a popular destination. As a consequence, bigger, faster and safer boats were used to allow easier access to Ko Tao. In the 1990s the island became known as a diving site.
Tourism
See also: Diving in Ko Tao
Sairee Beach
Blue spotted stingray photographed in the waters around Ko Tao

The island is well known for scuba diving and snorkeling, as well as hiking, rock climbing, and bouldering. The most popular place for tourists is Sairee on the west coast, which has a white sandy beach of 1.7 km interrupted only by a few huge boulders and a scattering of medium budget resorts and restaurants. Chalok Baan Khao, to the south of the island, is becoming increasingly popular as an alternative for those wishing to escape the crowds. A great many granite boulders, both in the forests and on the beaches of Ko Tao, attract a growing number of climbers.

Ko Tao is less developed than Ko Samui and Ko Pha Ngan, but has become increasingly popular especially with the mid-20s backpacker crowd in search of relatively inexpensive scuba diving certification. For the past two years the demographics of the island has seen an age increase, with many of the visitors who first visited the island over ten years ago are now returning with their families.

Diving conditions have improved dramatically in the past few years with the continuing education of locals by the dive community. The El Nino weather pattern of 1997 caused a warming of the waters which resulted in the loss of a great deal of the shallow corals near the island. Since then, the recovery has been swift and dramatic. Ko Tao now offers some of the best scuba diving in the Gulf of Thailand.[5] And with help by island conservation group, Save Koh Tao, the island's environmental outlook is improving.[6]

Tourism and development on the island has grown steadily for the last several decades, with public infrastructure often lagging far behind. Shortages of electricity and fresh water[7] are common, and both solid and liquid waste management is inadequate. For these reasons, visitors to Koh Tao are strongly encouraged to conserve resources and choose environmentally responsible businesses and Resorts.

As one of the world's most popular diving destinations, today more attention is being focused on the negative effects of diving on coral reef health around Koh Tao.[8] Divers visiting the island should be especially vigilant about following the proper code of conduct for diving/snorkeling in coral reef areas, most notably not contacting the reef or corals in any way. Natural factors combined with over-use of some areas has led to an increase in the abundance of corallivores such as Drupella snails[9] and the Crown-of-thorns starfish[10] around the island in recent years. In 2012, a Marine Zoning and Regulations Master Plan was developed for the island and subsequently become local law, however the positive effects of increased management have yet to be realized in regards to the health of reef areas.[11]

Chumpon Pinnacle, a dive site to the west of the island has a reputation for divers in search of both whale sharks and bull sharks. However, because of warmer water temperatures over the last year a great number of bull sharks have migrated to cooler waters. The island is host to over 130 species of hard corals, and over 223 species of reef fishes belonging to 53 families.[12]
Transportation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกาะเต่าจากวิกิพีเดีย สารานุกรมฟรีเกาะเต่าเกาะเต่าอ่าวฉลาม บนเกาะของด้านใต้อ่าวฉลาม บนเกาะของด้านใต้เกาะเต่าตั้งอยู่ในประเทศไทยเกาะเต่าเกาะเต่าพิกัด: 10 ° 5′24″N 99 ° 50′17″Eประเทศไทยจังหวัดสุราษฏร์ธานีที่ตั้ง •รวม 21 km2 (8 sq mi)ประชากร •รวม 1,382โซนเวลา ICT (UTC + 7)เกาะเต่า (มักเกาะเต่า ไทย: เกาะเต่า ออกเสียงไทย: [kɔ̀ʔ tàw], สว่าง "เกาะเต่า") เป็นเกาะในประเทศไทยและรูปแบบส่วนหนึ่งของหมู่เกาะชุมพรบนฝั่งตะวันตกของอ่าวไทย ครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 21 km² Administratively แบบเขต (อำเภอ) (ณ ปี 2013) ของจังหวัดสุราษฎร์ธานี 2549 ประชากรอย่างเป็นทาง 1,382 [ต้องการอ้างอิง] การชำระเงินหลักคือ บ้านแม่หาดเศรษฐกิจของเกาะโดยเฉพาะได้เป็นศูนย์กลางในการท่องเที่ยว ดำโดยเฉพาะเกาะเต่ามีชื่อ โดยตั้งถิ่นฐานเป็นครั้งแรกหลังจากรูปร่างของเกาะเต่าเช่น [ต้องการอ้างอิง] บังเอิญ เกาะเป็นดินเพาะพันธุ์สำคัญการพบเต่าสีเขียว พัฒนาการท่องเที่ยวได้ส่งผลกระทบต่อสุขภาพของเหตุผลเหล่านี้ แต่โครงการปรับปรุงพันธุ์ในปี 2004 จัด โดยกองทัพเรือไทย และ KT-DOC ร่วมมือกันของศูนย์การดำน้ำในท้องถิ่น มีผลิตใหม่ในหลายร้อยเต่าเยาวชนเพื่อระบบนิเวศของเกาะเนื้อหา ประวัติศาสตร์ 1 ท่องเที่ยว 2 ขนส่ง 3 เรือ 4 แอร์ 5 รถไฟ 6 7 ดู อ้างอิงที่ 8 เชื่อมโยงภายนอก 9ประวัติเริ่ม [เมื่อ] เกาะนั้นไม่มีใครอยู่ โดยเฉพาะเป็นครั้งคราวชาวประมงเกาะเพื่อน ค้นหาในพายุ หรือเพียงพักผ่อนก่อนเดินทางของเขาก็ปรากฏจากแผนที่เก่าและคำอธิบายที่ว่า เกาะนี้ถูกเรียกว่า cartographers ยุโรปและมาริเนอร์ส "บาร์เดีย Pulo" ระบุว่า เป็นครั้งแรกแล้ว โดย Malayo-Polynesian คน แผนที่เก่าแสดงห่วงโซ่ของชิดสามเกาะเหนือใต้และอยู่ทางฝั่งตะวันออกของคาบสมุทรมลายู เหนือมากที่สุด และน้อยที่สุดของหมู่เกาะเหล่านี้เป็นเครื่องบาร์เดีย P. ชื่อมันมีจนภาพกลายต้น ตัวอย่างแผนที่ที่ดีที่สุด โดยธอร์นตันจอห์นจากนักบินอังกฤษ หนังสือ 3 ลงวันนี้ แต่เฉพาะแผนที่ของอ่าวไทยเป็นวันที่ประมาณ 1677 [1] ยัง ดูแผนที่หมู่เกาะอินเดียตะวันออก โดย William Dampier c.1697 [ต้องการอ้างอิง] โดยมาตรฐานความถูกต้องทันสมัย เกาะไม่ดีอยู่บนแผนที่ก่อน คริสต์ศตวรรษที่ 17 นำทางทะเลและบุคคลากรใช้การ "backstaff" ซึ่ง ในโรงแรม ความถูกต้องถึงระดับหนึ่งของลองจิจูด หรือประมาณ 60 ไมล์ทะเลGazetteer เอดินบะระ หรือพจนานุกรมภูมิศาสตร์ที่ตีพิมพ์ในค.ศ. 1827 ยังกล่าวถึงเกาะ และแสดงตำแหน่งทางภูมิศาสตร์ [2] ใน 1852 เขา จองชื่อเล่าเรื่องของที่อยู่อาศัยในสยาม โดยเฟรเดอริก Arthur Neale ผู้เขียนอธิบายถึงคนและสัตว์ป่าของบาร์เดีย ตามบัญชีมีฟาร์ม และโคแม้ในหมู่บ้านอ่าวที่อยู่ทางด้านตะวันตกของเกาะ หนังสือรวมภาพ fanciful ของ "บาร์เดีย" แสดงฮัทและต้นปาล์ม [3]โจเซฟ Huddart ใน 1801 รวมคำแนะนำเหล่านี้สำหรับไปเกาะ "N.W. ด้วยมีเกาะสองของเกี่ยวกับความสูงเดียวกันเป็น Poolo Carnom [เกาะสมุย]; SANCORY แรก เรียก [เกาะพงัน], เป็นลี 7 จาก Carnom อื่น ๆ..., BARDA หรือบาร์เดีย [เกาะเต่า], การตั้งชื่อเป็นลี 7½ จาก Sancory" [4] (ลีเป็นประมาณ 3 ไมล์ทะเลหรือระยะทาง 5.5 กิโลเมตร)บน 18 มิถุนายน ย่าน มหาจุฬาลงกรณ์เยี่ยมชมเกาะเต่า และเมื่อหลักฐาน monogram ของเขาบนหินขนาดใหญ่ที่หลังปอร.เบย์ติดกับหาดทรายรี สถานที่แห่งนี้ยังคงเคารพบูชาวันนี้ [โดยใคร]ในปี 1933 เกาะเริ่มต้นที่จะใช้เป็นคุกทางการเมือง ใน 1947 ควงอภัยวงศ์ นายกรัฐมนตรีที่เวลา pleaded และได้รับการตัดสินลงโทษสำหรับนักโทษทั้งหมดบนเกาะ ทุกคนถูกนำไปฝั่งสุราษฏร์ธานี และเกาะเต่ามีการยกเลิกอีกครั้งในปีเดียวกัน คุณ Uaem และน้องคุณ Oh แล้วเกาะเต่าจากเพื่อนเกาะพงัน โดยพยายามออกเรือเซลแบบดั้งเดิมของพวกเขา ในเวลานั้นการเดินทางค่อนข้างยาว และเป็นอันตราย แม้ว่าเกาะยังอยู่ภายใต้พระบรมราชูปถัมภ์ มันไม่ได้หยุดผู้บุกเบิกเหล่านี้อ้างว่า ส่วนดีของแผ่นดินบนหาดทรายรีวันนี้เอง มีนำมาครอบครัวของพวกเขา พวกเขาเริ่มปลูกดินดี ขึ้นรูปรุ่นแรกของเหตุการณ์ พวกเขาอาศัยอยู่มีชีวิตเรียบง่าย และยากเก็บเกี่ยวมะพร้าว ตกปลา และเติบโตผัก ที่โยนกยังกับเกาะพงัน แม้ มีความยากลำบากในการเข้าถึงเกาะ ประชากรที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในทศวรรษ 1980 นักท่องเที่ยวต่างประเทศเริ่มไปเกาะเต่า และกลายเป็นที่ นิยมอย่างรวดเร็ว ผล เรือใหญ่ รวดเร็ว และปลอดภัยถูกใช้ให้ง่ายขึ้นเข้าถึงเกาะเต่า ในปี 1990 เกาะกลายเป็นเรียกว่าเป็นเว็บไซต์ดำน้ำการท่องเที่ยวดู: ดำน้ำในเกาะเต่าหาดทรายรีปลากระเบนด่างสีที่ถ่ายในน้ำรอบเกาะเต่าเกาะเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับการดำน้ำ และดำน้ำ ตื้น ตลอดจนเดินป่า ปีน และ bouldering ทรายฝั่งตะวันตก ซึ่งมีสีขาวที่หาดทราย 1.7 กม.ขัดจังหวะเท่านั้น โดยหินน้อยใหญ่และ scattering ของงบประมาณกลางรีสอร์ทและร้านอาหาร นิยมสำหรับนักท่องเที่ยวได้ โฉลกบ้านขาว ทางใต้ของเกาะ เป็นยอดนิยมเป็นทางเลือกสำหรับผู้ที่ต้องหนีความวุ่นวาย มีดีหลายแกรนิต ทั้ง ในป่า และ บนชายหาดของเกาะเต่า ดึงดูดเพิ่มจำนวนไคล์มเบอร์สเกาะเต่าน้อยได้พัฒนาเกาะสมุยและเกาะพงัน แต่ได้กลายเป็นที่นิยมมากขึ้นเรื่อย ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับฝูงชนกลางวัย 20 แบ็คแพ็คเกอร์ในการค้นหาใบรับรองการดำแพง ผ่านมาสองปีข้อมูลประชากรของเกาะได้เห็นอายุ เพิ่ม มีจำนวนมากของนักท่องเที่ยวคนแรก มาเกาะกว่าสิบปีที่ผ่านมามีส่งกลับครอบครัวของพวกเขาตอนนี้สภาพน้ำได้ดีขึ้นอย่างมากในไม่กี่ปีที่ผ่านมามีการศึกษาต่อเนื่องของชาวบ้านโดยชุมชนไดฟ์ เอลนิโนอากาศรูปแบบปี 1997 เกิดจากความร้อนของน้ำให้สูญหายของแนวปะการังน้ำตื้นใกล้กับเกาะมาก หลังจากนั้น การกู้คืนได้รวดเร็ว และอย่าง เกาะเต่าตอนนี้มีของดำดีที่สุดในอ่าวไทย [5] และ ด้วยความช่วยเหลือโดยเกาะกลุ่ม บันทึกเกาะเต่า พัฒนา outlook สิ่งแวดล้อมของเกาะ [6]ท่องเที่ยวและพัฒนาบนเกาะได้เติบโตขึ้นอย่างต่อเนื่องในหลายทศวรรษ กับสาธารณูปโภคมักจะ lagging ช้า ขาดแคลนไฟฟ้าและน้ำจืด [7] มีทั่วไป และการจัดการของเสียทั้งของแข็ง และของเหลวจะไม่เพียงพอ ด้วยเหตุนี้ นักท่องเที่ยวไปยังเกาะเต่าได้ขอรับการสนับสนุนการอนุรักษ์ทรัพยากร และเลือกธุรกิจที่รับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อมและรีสอร์ทเป็นหนึ่งในโลกแห่งดำน้ำ วันนี้อร่อยถูกเน้นผลกระทบเชิงลบของการดำน้ำสุขภาพแนวปะการังรอบเกาะเต่า [8] ชมเกาะดำน้ำควรระมัดระวังโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับเหมาะสมจรรยาบรรณสำหรับดำน้ำ/ดำน้ำดูปะการังบริเวณแนวปะการัง ส่วนใหญ่ไม่ติดต่อปะการังหรือปะการังดังต่อไปนี้ ปัจจัยธรรมชาติรวมกับบางพื้นที่ใช้เกินได้นำไปเพิ่มในมาย corallivores Drupella หอย [9] และหนาม [10] เที่ยวในปีที่ผ่านมา ใน 2012 กำหนดเขตทางทะเลและแผนหลักระเบียบได้รับการพัฒนาสำหรับเกาะ และกลายเป็น กฎหมาย ในเวลาต่อมาแต่ผลบวกเพิ่มการจัดการยังไม่สามารถตระหนักในสุขภาพของพื้นที่แนวปะการัง [11]พินนาเคิลชุมพร ไซต์ดำน้ำทางตะวันตกของเกาะมีชื่อเสียงสำหรับนักดำน้ำค้นหาฉลามวาฬและฉลามวัว อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอุณหภูมิน้ำอุ่นปีสุดท้าย จำนวนฉลามวัวดีได้ย้ายไปน้ำเย็น เกาะได้ให้พันธุ์ปะการังแข็งกว่า 130 และพันธุ์ปลาปะการังของครอบครัวกว่า 223 [12]การเดินทาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกาะเต่าจากวิกิพีเดียสารานุกรมเสรีเกาะเต่าเกาะเต่าฉลามอ่าวด้านทิศใต้ของเกาะฉลามอ่าวด้านทิศใต้ของเกาะเกาะเต่าตั้งอยู่ในประเทศไทยเกาะเต่าเกาะเต่าพิกัด: 10 ° 5'24 "N 99 ° 50 17 "E ประเทศ Thailand จังหวัดสุราษฏร์ธานีเขต•รวม21 กิโลเมตร 2 (8 ตารางไมล์) ประชากร•รวม 1382 เวลาไอซีทีโซน (UTC + 7) เกาะเต่า (ยังมักจะเกาะเต่า, ไทย: เกาะเต่าออกเสียงไทย [kɔʔ Taw ] สว่าง "เกาะเต่า") เป็นเกาะที่อยู่ในประเทศไทยและเป็นส่วนหนึ่งของหมู่เกาะชุมพรบนฝั่งตะวันตกของอ่าวไทย ครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 21 ตารางกิโลเมตร การดำเนินการมันเป็นเขต (อำเภอ) (ที่ 2013) ของจังหวัดสุราษฎร์ธานี ในฐานะที่เป็นของปี 2006 ประชากรอย่างเป็นทางการของมันคือ 1382. [อ้างจำเป็น] การตั้งถิ่นฐานที่สำคัญคือบ้านแม่หาด. เศรษฐกิจของเกาะเป็นเกือบเฉพาะเป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยวโดยเฉพาะอย่างยิ่งการดำน้ำ. เกาะเต่าได้รับการตั้งชื่อโดยตั้งถิ่นฐานครั้งแรกหลังจาก turtle- เกาะ เช่นรูปร่าง. [อ้างจำเป็น] บังเอิญเกาะเป็นพื้นพันธุ์ที่สำคัญสำหรับกระและเต่าสีเขียว การพัฒนาของการท่องเที่ยวได้รับผลกระทบในทางลบต่อสุขภาพของพื้นที่เหล่านี้ แต่โครงการปรับปรุงพันธุ์ที่จัดขึ้นในปี 2004 โดยกองทัพเรือไทยและ KT-DOC, พันธมิตรของศูนย์ดำน้ำในท้องถิ่นได้รับรู้หลายร้อยเต่าเด็กและเยาวชนเพื่อระบบนิเวศของเกาะ. เนื้อหา1 ประวัติความเป็นมา2 การท่องเที่ยว3 ขนส่ง4 เฟอร์รี่แอร์5 6 ราว7 ดูเพิ่มเติม8 อ้างอิง9 เชื่อมโยงภายนอกประวัติศาสตร์ตอนแรก[เมื่อ?] เกาะร้างมีเพียงชาวประมงเป็นครั้งคราวจากหมู่เกาะใกล้เคียงที่กำลังมองหาที่พักอาศัยอยู่ในพายุหรือเพียงแค่พักผ่อนก่อนที่จะดำเนินการต่อไป การเดินทางของเขา. มันจะปรากฏจากแผนที่เก่าและรายละเอียดที่เกาะแห่งนี้เป็นที่รู้จักกัน cartographers ยุโรปและเรือเป็น "พู Bardia" แสดงให้เห็นว่ามันเป็นครั้งแรกโดยประชาชน Malayo-โปลีนีเซีย แผนที่แสดงเก่าห่วงโซ่ของสามเกาะชิดทิศตะวันตกเฉียงใต้และนอนนอกชายฝั่งตะวันออกของคาบสมุทรมาเลย์ เหนือมากที่สุดและเล็กที่สุดของหมู่เกาะเหล่านี้มีการทำเครื่องหมายพี Bardia ชื่อมันมีจนถึงช่วงต้นทศวรรษ 1900 ตัวอย่างแผนที่ที่ดีที่สุดคือทอร์นตันโดยจอห์นจากนักบินอังกฤษ, หนังสือสามวันที่ 1701 แต่แผนที่ที่เฉพาะเจาะจงของอ่าวไทยเป็นวันรอบ 1677. [1] ดูแผนที่ของอินเดียตะวันออกโดยวิลเลียมเพียร์ c.1697 . [อ้างจำเป็น] โดยมาตรฐานที่ทันสมัยของความถูกต้องหมู่เกาะที่มีอยู่บนแผนที่ไม่ดีในช่วงต้น ศตวรรษที่ 17 การนำทางทะเลและการทำแผนที่ใช้ "backstaff" ซึ่งในพื้นที่นี้ถูกต้องหนึ่งองศาลองจิจูดหรือประมาณ 60 ไมล์ทะเล. เอดินบะระหนังสือพิมพ์หรือพจนานุกรมทางภูมิศาสตร์ที่ตีพิมพ์ใน 1827 ยังกล่าวถึงเกาะและมีตำแหน่งทางภูมิศาสตร์ . [2] ในปี 1852 หนังสือของเขาที่ชื่อเรื่องเล่าของถิ่นที่อยู่ในสยาม โดยเฟรเดอริอาร์เธอร์ Neale ผู้เขียนอธิบายถึงผู้คนและสัตว์ป่าของ Bardia ตามบัญชีมีฟาร์มและแม้กระทั่งวัวในหมู่บ้านบนอ่าวนอนอยู่บนฝั่งตะวันตกของเกาะ หนังสือเล่มนี้ประกอบด้วยภาพเพ้อฝันของ "Bardia" แสดงกระท่อมและต้นปาล์ม. [3] โจเซฟ Huddart ใน 1801 รวมถึงทิศทางเหล่านี้สำหรับการนำเกาะ "เพื่อ NW โดยไม่มีสองเกาะประมาณสูงเช่นเดียวกับ Poolo Carnom [เกาะ สมุย] ครั้งแรกที่เรียกว่า SANCORY [เกาะพะงัน] คือ 7 ไมล์จาก Carnom. อื่น ๆ ... ชื่อบาร์ด้าหรือ Bardia [เกาะเต่า] เป็น7½ลีกจาก Sancory "[4] (ลีกคือ ประมาณ 3 ไมล์ทะเลหรือ 5.5 กม.) ที่ 18 มิถุนายน 1899 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าไปเยือนเกาะเต่าและด้านซ้ายเป็นหลักฐานพระปรมาภิไธยย่อของเขาบนก้อนหินขนาดใหญ่ที่จปรอเบย์ถัดจากหาดทรายรี สถานที่แห่งนี้ยังคงบูชาในวันนี้. [ใคร?] ในปี ค.ศ. 1933 เกาะเริ่มต้นที่จะนำมาใช้เป็นที่คุมขังทางการเมือง ในปี 1947 ข่วง Abhaiwongse นายกรัฐมนตรีในเวลานั้นอ้อนวอนและได้รับการพระราชทานอภัยโทษสำหรับนักโทษทั้งหมดบนเกาะ ทุกคนถูกนำตัวไปชายฝั่งของจังหวัดสุราษฎร์ธานีและเกาะเต่าถูกทิ้งร้างอีกครั้ง. ในปีเดียวกันคุณ Uaem และพี่ชายของคุณโอ้ถึงเกาะเต่าจากเพื่อนบ้านเกาะพะงันโดยพยายามออกเรือแล่นเรือแบบดั้งเดิมของพวกเขาในช่วงเวลาที่ค่อนข้างยาว และการเดินทางที่อันตราย แม้ว่าเกาะยังอยู่ภายใต้พระบรมราชูปถัมภ์ก็ไม่ได้หยุดบุกเบิกเหล่านี้ที่อ้างว่าตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของที่ดินบนหาดทรายรีในวันนี้ ต้องนำครอบครัวของพวกเขามากกว่าที่พวกเขาเริ่มที่จะปลูกฝังดินที่ดีขึ้นรูปรุ่นแรกของชุมชนในปัจจุบัน พวกเขาอาศัยอยู่มะพร้าวเก็บเกี่ยวชีวิตที่เรียบง่ายและยากปลาและปลูกผักที่มีการซื้อขายยังมีเกาะพงัน แม้จะมีความยากลำบากในการเข้าถึงเกาะประชากรขึ้นเรื่อย ๆ . ในช่วงปี 1980 นักท่องเที่ยวต่างประเทศเริ่มที่จะเยี่ยมชมเกาะเต่าอย่างรวดเร็วและกลายเป็นปลายทางยอดนิยม เป็นผลให้มีขนาดใหญ่กว่าเรือได้เร็วขึ้นและปลอดภัยมากขึ้นถูกนำมาใช้เพื่อให้เข้าถึงง่ายต่อการเกาะเต่า ในปี 1990 ที่เกาะกลายเป็นที่รู้จักเป็นเว็บไซต์ดำน้ำ. การท่องเที่ยวดูเพิ่มเติม: ดำน้ำในเกาะเต่าหาดทรายรีบลูด่างถ่ายภาพปลากระเบนในน่านน้ำรอบเกาะเต่าเกาะนี้เป็นที่รู้จักกันดีสำหรับการดำน้ำลึกและดำน้ำเช่นเดียวกับการเดินป่าปีนเขาและ bouldering สถานที่ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดสำหรับนักท่องเที่ยวคือทรายรีบนชายฝั่งตะวันตกซึ่งมีหาดทรายสีขาว 1.7 กมขัดจังหวะโดยเฉพาะก้อนหินขนาดใหญ่น้อยและกระเจิงของงบประมาณกลางรีสอร์ทและร้านอาหาร โฉลกบ้านเขาไปทางทิศใต้ของเกาะที่กำลังเป็นที่นิยมมากขึ้นเป็นทางเลือกสำหรับผู้ที่ต้องการที่จะหลบหนีฝูงชน หินแกรนิตจำนวนมากทั้งในป่าและบนชายหาดของเกาะเต่าที่ดึงดูดจำนวนที่เพิ่มขึ้นของนักปีนเขา. เกาะเต่ามีการพัฒนาน้อยกว่าเกาะสมุยและเกาะพงัน แต่ได้กลายเป็นที่นิยมมากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับแบ็คแพ็คกลางยุค 20 ฝูงชนในการค้นหาของการดำน้ำลึกราคาไม่แพงนักดำน้ำที่ได้รับการรับรอง สำหรับที่ผ่านมาสองปีประชากรของเกาะได้เห็นการเพิ่มขึ้นของอายุที่มีจำนวนผู้เข้าชมคนแรกที่ไปเยือนเกาะมานานกว่าสิบปีที่ผ่านมาตอนนี้กลับมาอยู่กับครอบครัวของพวกเขา. เงื่อนไขการดำน้ำได้ดีขึ้นอย่างมากในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาที่มีอย่างต่อเนื่อง การศึกษาของคนในท้องถิ่นโดยชุมชนดำน้ำ เอลนีโญรูปแบบสภาพอากาศปี 1997 ก่อให้เกิดภาวะโลกร้อนของน้ำซึ่งมีผลในการสูญเสียของการจัดการที่ดีของแนวปะการังน้ำตื้นที่อยู่ใกล้เกาะ ตั้งแต่นั้นมาการกู้คืนได้อย่างรวดเร็วและชัดเจน เกาะเต่าในขณะนี้มีบางส่วนของการดำน้ำที่ดีที่สุดในอ่าวไทย. [5] และด้วยความช่วยเหลือจากกลุ่มอนุรักษ์เกาะบันทึกเกาะเต่าแนวโน้มด้านสิ่งแวดล้อมของเกาะมีการปรับปรุง. [6] การท่องเที่ยวและการพัฒนาบนเกาะที่มีการเติบโตอย่างต่อเนื่อง เป็นเวลาหลายทศวรรษที่ผ่านมากับโครงสร้างพื้นฐานที่ประชาชนมักจะล้าหลังไกลหลัง การขาดแคลนไฟฟ้าและน้ำจืด [7] เป็นเรื่องธรรมดาและทั้งสองที่เป็นของแข็งและการจัดการของเสียที่มีสภาพคล่องไม่เพียงพอ ด้วยเหตุผลเหล่านี้เข้ามาเกาะเต่าได้รับการสนับสนุนอย่างยิ่งที่จะอนุรักษ์ทรัพยากรและเลือกธุรกิจที่รับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อมและรีสอร์ท. ในฐานะที่เป็นหนึ่งในสถานที่ดำน้ำที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโลกในวันนี้ความสนใจมากขึ้นจะถูกมุ่งเน้นไปที่ผลกระทบเชิงลบของการดำน้ำที่มีต่อสุขภาพแนวปะการังรอบ ๆ เกาะ เต่า. [8] Divers เยี่ยมชมเกาะโดยเฉพาะอย่างยิ่งควรจะระมัดระวังเกี่ยวกับการดังต่อไปนี้รหัสของการดำเนินการที่เหมาะสมสำหรับการดำน้ำ / ดำน้ำดูปะการังในพื้นที่แนวปะการังที่สะดุดตาที่สุดไม่ได้ติดต่อหรือแนวปะการังในทางใดทางหนึ่ง ปัจจัยทางธรรมชาติรวมกับการใช้มากกว่าของบางพื้นที่ได้นำไปสู่การเพิ่มขึ้นของความอุดมสมบูรณ์ของ corallivores เช่นหอย Drupella [9] และดาวมงกุฎหนาม [10] รอบเกาะในปีที่ผ่านมา ในปี 2012 Zoning ทางทะเลและระเบียบแผนแม่บทได้รับการพัฒนาเกาะและกลายเป็นภายหลังกฎหมายท้องถิ่น แต่ผลในเชิงบวกของการจัดการที่เพิ่มขึ้นยังไม่ได้รับรู้ในเรื่องที่เกี่ยวกับสุขภาพของพื้นที่แนวปะการัง. [11] ชุมพรพินนาเคิดำน้ำ เว็บไซต์ไปทางทิศตะวันตกของเกาะมีชื่อเสียงในการดำน้ำในการค้นหาของทั้งฉลามวาฬและฉลามวัว แต่เนื่องจากอุ่นอุณหภูมิของน้ำมากกว่าปีที่ผ่านมาเป็นจำนวนมากของฉลามวัวต้องอพยพไปทำน้ำเย็นน้ำ เกาะเป็นเจ้าภาพกว่า 130 สายพันธุ์ของปะการังแข็งและกว่า 223 สายพันธุ์ของปลาในแนวปะการังที่อยู่ใน 53 ครอบครัว. [12] การขนส่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกาะเต่า
จากวิกิพีเดียสารานุกรมเสรีเกาะเต่า


เกาะเต่าฉลาม อ่าวในเกาะข้าง
ใต้อ่าวฉลาม บนเกาะข้าง
ใต้เกาะเต่าตั้งอยู่ในเกาะเต่าเกาะเต่าประเทศไทย


พิกัด : 10 / 5 / 99 / 50 24 เพลง’’ 17 เพลงอี ประเทศไทย



บริการ จังหวัดสุราษฎร์ธานี พื้นที่ทั้งหมด 21 ตารางกิโลเมตร ( 8 ตารางไมล์ )
-
ประชากรทั้งหมด 947
เวลาโซน ICT ( UTC 7 )

เกาะเต่า ( มักเกาะเต่า , ไทยเกาะเต่า เสียงไทย : [ w ] T K ɔ̀ʔล่าสุดไฟ” เกาะเต่า " ) เป็นเกาะในรูปแบบไทย และส่วนหนึ่งของหมู่เกาะชุมพร บนชายฝั่งตะวันตกของอ่าวไทย มันครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 21 กม. พนักงานขาย มันมีรูปแบบเขต ( อำเภอ ) ( 2013 ) จังหวัดสุราษฎร์ธานี ค.ศ. 2006 อย่างเป็นทางการจำนวน 947 .[ อ้างอิงที่จำเป็น ] การตั้งถิ่นฐานหลักคือบ้านแม่หาด

เศรษฐกิจของเกาะเป็นเกือบเฉพาะเป็นศูนย์กลางในการท่องเที่ยว โดยเฉพาะการดำน้ำ

เกาะเต่าเป็นชื่อของแรกตั้งถิ่นฐานหลังจากเกาะเต่าชอบรูปร่าง . [ อ้างอิงที่จำเป็น ] บังเอิญ เกาะเป็นดินเพาะพันธุ์ที่สำคัญสำหรับเต่ากระ และ เต่าสีเขียวการพัฒนาการท่องเที่ยวได้รับผลกระทบสุขภาพของปัจจัยเหล่านี้ แต่การจัดโปรแกรมใน 2004 โดยกองทัพเรือ และ kt-doc , เครือข่ายท้องถิ่นดำน้ำศูนย์ได้ reintroduced ร้อยเต่าเยาวชนไปเกาะ ระบบนิเวศ เนื้อหา 1 ประวัติศาสตร์




2
3
4 การขนส่งการท่องเที่ยวเรือข้ามฟาก
5 อากาศ
6
7
8 ราวดูการอ้างอิงการเชื่อมโยงภายนอก


9ประวัติศาสตร์

ตอนแรก [ เมื่อ ? ] เกาะที่ไม่มีคนอาศัยอยู่ มีเพียงครั้งคราว ชาวประมงจากเกาะใกล้เคียง ค้นหาที่พักในพายุ หรือเพียงแค่พักผ่อนเสียก่อน ในการเดินทางของเขา . . . . . .

ก็ปรากฏจากแผนที่เก่า และคำอธิบายว่า เกาะนี้เป็นที่รู้จักโดยพฤกษศาสตร์ในยุโรปและที่เป็น " พูโลบาร์เดีย " แสดงว่ามันเป็นครั้งแรกที่กำหนด มาลาโยโพลีนีเซียนประชาชน