The first cases of Ebola virus disease (EVD) were
reported in 1976 in the Democratic Republic of Congo and
since then sporadic cases and small scale outbreaks have
occurred in central African countries (World Health
Organization, 2014d–f). There are five strains of EV but
the Zaire strain is the most severe, with a case-fatality rate
up to 90% (World Health Organization (WHO), 2014a). The
unprecedented scale of the current outbreak of EVD in
Sierra Leone, Guinea, Liberia and Nigeria, led to the World
Health Organization (2014d–f) declaring an international
public health emergency on August 8th 2014. The
outbreak has since spread to Senegal, and a reportedly
unrelated outbreak has since occurred in the Democratic
Republic of Congo (World Health Organization (WHO),
2014b). As of 22nd August 2014, the West African outbreak
has resulted in 2615 cases and 1427 deaths and is
unprecedented because it has continued for more than
double the length of time of the largest previous outbreak
in Uganda in 2000 (3 months vs. 8 months), has resulted in
more than six times as many cases (425 cases vs. 2615
cases), and has for first time occurred in more than one
country simultaneously and in capital cities (Okware et al.,
2002; World Health Organization, 2014d–f). Among the
total cases, 1251 have been laboratory confirmed, and
genetic sequencing has showed that the similarity of the
กรณีแรกของโรคไวรัสอีโบลา (EVD) ได้รับ
รายงานในปี 1976 ในสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโกและ
ตั้งแต่นั้นมากรณีประปรายและการระบาดขนาดเล็กได้
ที่เกิดขึ้นในประเทศในแอฟริกากลาง (อนามัยโลก
องค์การ 2014d-F) มีห้าสายพันธุ์ของ EV แต่
ความเครียดซาอีร์รุนแรงที่สุดมีอัตราการเสียชีวิต
สูงถึง 90% (องค์การอนามัยโลก (WHO), 2014a)
ระดับประวัติการณ์ของการระบาดของโรคในปัจจุบันของ EVD ใน
เซียร์ราลีโอน, กินี, ไลบีเรียและไนจีเรียนำไปสู่โลก
องค์การอนามัย (2014d-ฉ) ประกาศนานาชาติ
ฉุกเฉินสุขภาพของประชาชนใน 8 สิงหาคม 2014
มีการระบาดแพร่กระจายไปตั้งแต่เซเนกัลและ มีรายงาน
การระบาดของโรคที่ไม่เกี่ยวข้องได้ตั้งแต่ที่เกิดขึ้นในประชาธิปไตย
คองโก (องค์การอนามัยโลก (WHO),
2014b) ณ วันที่ 22 สิงหาคม 2014, การระบาดของโรคแอฟริกาตะวันตก
มีผลใน 2,615 รายและ 1,427 คนตายและเป็น
ประวัติการณ์เพราะมันได้อย่างต่อเนื่องมานานกว่า
สองเท่าของความยาวของช่วงเวลาของการระบาดของโรคที่ก่อนหน้านี้ที่ใหญ่ที่สุด
ในยูกันดาในปี 2000 (3 เดือนกับ 8 เดือน) , มีผลใน
กว่าหกครั้งเป็นหลายกรณี (425 กรณีเมื่อเทียบกับ 2,615
ราย) และมีเป็นครั้งแรกที่เกิดขึ้นในมากกว่าหนึ่ง
ประเทศพร้อมกันและในเมืองหลวง (Okware, et al.
2002; องค์การอนามัยโลก 2014d- ฉ) ท่ามกลาง
กรณีรวม 1251 ได้รับการยืนยันทางห้องปฏิบัติการและ
การเรียงลำดับพันธุกรรมได้แสดงให้เห็นว่ามีความคล้ายคลึงกันของ
การแปล กรุณารอสักครู่..

กรณีแรกของโรคไวรัสอีโบลา ( evd )
รายงานในปี 1976 ในสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโกและ
ตั้งแต่นั้นมากรณีประปราย และระบาดขนาดเล็กมี
เกิดขึ้นในประเทศแอฟริกากลาง ( 2014d องค์กรสุขภาพโลก ( F ,
) มีห้าสายพันธุ์แต่สายพันธุ์ซาอีร์ EV
เป็นรุนแรงที่สุด ด้วยกรณีการเสียชีวิตเท่ากัน
ถึง 90% ( องค์การอนามัยโลก ( WHO ) , 2014a )
ระดับประวัติการณ์ของการระบาดปัจจุบันของ evd ใน
เซียร์ราลีโอน , กินี ไลบีเรีย และไนจีเรีย ทำให้องค์การอนามัยโลก ( 2014d
( F ) ประกาศสาธารณสุขฉุกเฉินระหว่างประเทศ
8 สิงหาคม 2014
การระบาดของโรคมีการแพร่กระจายตั้งแต่เซเนกัล และ รายงานการระบาดของโรคได้ตั้งแต่เกิด
ไม่เกี่ยวข้องในสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก (
ขององค์การอนามัยโลก ( WHO ) ,
2014b )เมื่อ 22 สิงหาคม 2014
ระบาดแอฟริกาตะวันตกมีผลใน 2615 กรณีเสียชีวิตและ 904 และ
ประวัติการณ์เพราะมันต่อเนื่องมากกว่า
สองครั้งที่ความยาวของเวลาของการระบาดก่อนหน้าที่ใหญ่ที่สุด
ในยูกันดาในปี 2000 ( 3 เดือนกับ 8 เดือน ) ส่งผลให้เกิด
มากกว่าหกครั้งเป็นคดี หลาย ( 425 ราย กับ 2615
ราย ) และมีครั้งแรกเกิดขึ้นในมากกว่าหนึ่ง
ประเทศพร้อมกันและในเมืองหลวง ( okware et al . ,
2002 ; องค์การอนามัยโลก 2014d , ( F ) ระหว่าง
กรณีทั้งหมด 1251 มีห้องปฏิบัติการ ยืนยัน และ
พันธุ sequencing พบว่า ความเหมือนของ
การแปล กรุณารอสักครู่..
