เศรษฐกิจสีเขียวเป็นการคือการสร้างเศรษฐกิจไปพร้อมกับสิ่งแวดล้อมในทางหนึ่งถือว่าเป็นสิ่งที่ดีสองต่อเพราะเราได้ทำเศรษฐกิจที่ยั่งยืนและยังคงรักษาสภาพแวดล้อมไว้ได้ด้วย แต่อย่างไรก็ตามแต่ทุกก็ย่อมมีอุปสรรคเสมอเมื่อมีความคิดรูปโผล่เข้ามันก็ย่อมมีจุดบอดที่สามารถมองเห็นได้อยู่ซึ่งนักวิจารณ์หลายคนยังไม่เชื่ออย่างสนิทใจว่าเหตุการณ์จะสามารถตอบโจทย์ในการดำเนินการทั้งเศรษฐกิจกับสิ่งแวดล้อมควบคู่กันได้ จริงอยู่แนวความคิดน่าสนใจแต่มันก็ยังส่งผลต่อบางส่วนอยู่ เหตุการณ์นี้มันไม่สามารถทำได้กับทุกคนเนื่องจากงบประมาณการใช้จ่ายนั้นมีมูลค่าสูงทำให้มีปัญหาเรื่องการจัดซึ่งผู้จัดบางกลุ่มงบมาพอที่รองรับกับเหตุการณ์ ซึ่งนักวิจารณ์ได้มองว่าเศรษฐกิจสีเขียวเป็นความพยายามรูปแบบใหม่ของบรรษัทที่จะควบคุมและบิดเบือนกลไกตลาดด้วยระบบราคาสินค้าที่อิงกับกระแสการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ด้านนโยบายการผลิตและบริโภคของเศรษฐกิจสีเขียว ที่มีความคำนึงถึงสิ่งแวดล้อมแต่มันกลับกลายเป็นว่า เป็นการขัดขวางการพัฒนาประเทศ การใช้ทรัพยากรธรรมชาติ และการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ อีกทั้งระบบการเมืองการปกครองและโครงสร้างทางเศรษฐกิจของระบบตลาดและบริษัท ซึ่งที่กล่าวมาเหล่านี้ไม่ได้อยู่สภาพที่ไม่พร้อมจะรองรับกับเศรษฐกิจสีเขียวกลายเป็นว่าเป็นการกดดันภาครัฐและเอกชนต้องปรับเปลี่ยนกฎต่างๆเพื่อให้รองรับกับเศรษฐกิจสีเขียว ซึงมันไม่ยุติธรรมเอาสะเลย ยิ่งไปกว่านั้น ยังคงมีคนบางกลุ่มเชื่อว่า ปัญหาสภาพแวดล้อม การเปลี่ยนแปลงของชั้นบรรยากาศ และการเสื่อมโทรมของระบบนิเวศน์เป็นเพียงเรื่องหลอกลวงที่สร้างขึ้นมาเพื่อหาช่องทางแสวงหาผลกำไรเท่านั้น เศรษฐกิจสีเขียวจึงเป็นเพียงความพยายามที่จะกดขี่ควบคุมระบบตลาดเสรีไม่ให้แสวงหาผลประโยชน์สูงสุดสำหรับมนุษย์