History of Gas BallooningSeveral of

History of Gas Ballooning

Several of the 20th century’s most famous gas balloonists were based in Albuquerque, which is proud to be called the hot-air ballooning capital of the world. Among the adventurers who chalked up record long-distance gas flights were Ben Abruzzo, Maxie Anderson, and Larry Newman, who became the first to cross the Atlantic in their Double Eagle II. But the history of their sport has its roots in Europe in the 1700s, where several people experimented for years with the idea of putting people in flight. Gas ballooning finally took off in 1783, within months of the first-ever unmanned hot-air flight. This new science of aviation was born in France, about the same time the United States was wrapping up its War of Independence against England. Those first balloon builders, French papermakers Joseph and Etienne Montgolfier, used heated air to make their craft rise. Not fully understanding the principles of lighter-than-air flight, they thought smoke from a straw fire did the trick. From the date of an early public flight in 1783 -- with a balloon carrying a duck, a rooster, and a sheep -- hot-air balloons have been called the Montgolfier type. It took a real scientist, Parisian physicist Jacques A.C. Charles to figure out that other gases that are lighter than air should cause balloons to rise. He believed that hydrogen would work as a lifting gas, and he found engineers who could make fabric air-tight by rubberizing it. For Professor Charles’ first flight, which also was unmanned, it took three days to fill the balloon with hydrogen, but it finally flew to the cheers of a crowd in Paris. Gas balloons are still called the Charliere-type in honor of their developer. Human flight began with a daring young man who had helped recover the animals from the Montgolfier flight – unharmed except for the rooster, whose wing may have been hurt during the rough landing in a tree. Jean Francois Pilatre de Rozier, working with a friend, the marquis D’Arlandes, convinced the skeptical French king to let them be the first human aeronauts. They took off on Nov. 21, 1783, and landed safely 25 minutes later. The dream of human flight had finally become a reality. Ten days later, Professor Charles flew in his gas balloon. He had already solved the most important problems of balloon flight. From his time until today, the tube under the balloon, called the appendix, would remain open in flight, and he added a valve that let pilots fly lower by letting gas out of the balloon. His Dec. 1, 1783, flight went 27 miles. Today’s gas balloonists use many of the professor’s methods, which included using sand for ballast.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติความเป็นมาของแก๊สบอลลูนหลายบอลลูนก๊าซที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของศตวรรษที่ 20 มีพื้นฐานใน Albuquerque ซึ่งเป็นความภาคภูมิใจที่จะเรียกว่าอากาศร้อนบอลลูนเมืองหลวงของโลก ในหมู่นักผจญภัยที่ chalked ขึ้นเที่ยวบินที่ใช้ก๊าซธรรมชาติเป็นระยะทางยาวแผ่นเสียงเบนอาบรุซโซแม็กซีนเดอร์สันและแลร์รี่นิวแมนที่กลายเป็นคนแรกที่ข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกในดับเบิลอีเกิลของพวกเขาครั้งที่สอง แต่ประวัติศาสตร์ของการเล่นกีฬาของพวกเขามีรากในยุโรปในช่วงยุค 1700 ที่หลายคนทดลองสำหรับปีที่มีความคิดในการวางคนในเที่ยวบิน บอลลูนก๊าซในที่สุดก็เอาออกใน 1783 ภายในเดือนของเที่ยวบินอากาศร้อนครั้งแรกที่เคยหมดกำลังใจ นี้วิทยาศาสตร์ใหม่ของการบินเกิดในประเทศฝรั่งเศสในเวลาเดียวกับประเทศสหรัฐอเมริกาได้รับห่อสงครามอิสรภาพกับอังกฤษ บรรดาผู้สร้างบอลลูนครั้งแรกที่ผู้ผลิตกระดาษฝรั่งเศสโจเซฟและ Etienne Montgolfier ใช้อากาศร้อนจะทำให้เพิ่มขึ้นเรือของพวกเขา ไม่เต็มความเข้าใจหลักการของการบินเบากว่าอากาศที่พวกเขาคิดว่าควันจากไฟไหม้ฟางไม่หลอกลวง นับจากวันที่เที่ยวบินของประชาชนในช่วงต้น 1,783 - ด้วยบอลลูนแบกเป็ดไก่และแกะ - บอลลูนอากาศร้อนได้รับการเรียกประเภท Montgolfier มันต้องใช้เวลาเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่แท้จริงฟิสิกส์ปารีสฌาค AC ชาร์ลส์ที่จะคิดออกว่าก๊าซอื่น ๆ ที่มีน้ำหนักเบากว่าอากาศควรทำให้เกิดลูกโป่งที่จะเพิ่มขึ้น เขาเชื่อว่าจะทำงานไฮโดรเจนเป็นก๊าซยกและเขาก็พบว่าวิศวกรที่จะทำให้ผ้าเครื่องแน่นโดย rubberizing มัน สำหรับเที่ยวบินแรกของศาสตราจารย์ชาร์ลส์ซึ่งยังเป็นกำลังใจมันใช้เวลาสามวันในการกรอกบอลลูนด้วยไฮโดรเจน แต่ในที่สุดมันก็บินไปเชียร์ของฝูงชนในกรุงปารีส ลูกโป่งก๊าซยังคงเรียกว่า Charliere ชนิดในเกียรติของนักพัฒนาของพวกเขา เที่ยวบินของมนุษย์เริ่มต้นด้วยการเป็นชายหนุ่มที่กล้าหาญผู้ช่วยกู้คืนสัตว์จากเที่ยวบิน Montgolfier - อันตรายยกเว้นไก่ที่มีปีกอาจได้รับบาดเจ็บในระหว่างการเชื่อมโยงไปถึงหยาบในต้นไม้ Jean Francois Pilatre de Rozier การทำงานร่วมกับเพื่อนมาร์ควิส D'Arlandes เชื่อไม่เชื่อกษัตริย์ฝรั่งเศสเพื่อให้พวกเขาเป็นมนุษย์คนแรกที่ Aeronauts พวกเขาเอาปิดที่ 21 พฤศจิกายน 1783 และลงจอดอย่างปลอดภัย 25 นาทีต่อมา ความฝันของเที่ยวบินของมนุษย์ในที่สุดเขาก็กลายเป็นความจริง สิบวันต่อมาศาสตราจารย์ชาร์ลส์บินในบอลลูนก๊าซของเขา เขาได้รับการแก้ไขแล้วปัญหาที่สำคัญที่สุดของการบินบอลลูน จากเวลาที่เขาอยู่จนถึงวันนี้ภายใต้หลอดบอลลูนที่เรียกว่าภาคผนวกที่จะยังคงเปิดให้บริการในเที่ยวบินและเขาเพิ่มวาล์วที่ช่วยให้นักบินบินต่ำโดยให้ก๊าซออกจากบอลลูนที่ เขาธันวาคม 1, 1783 เที่ยวบินไป 27 ไมล์ วันนี้บอลลูนก๊าซใช้หลายวิธีการของอาจารย์ซึ่งรวมถึงการใช้ทรายบัลลาสต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติความเป็นมาของลูกโป่งแก๊สหลายศตวรรษที่ 20 ที่มีชื่อเสียงที่สุด balloonists ก๊าซที่อยู่ใน Albuquerque ที่ภูมิใจที่ได้เรียกอากาศร้อนบอลลูนเมืองหลวงของโลก ของนักผจญภัยที่ chalked ขึ้นบันทึกแก๊สทางไกลเที่ยวบินถูกเบนแคว้นอาบรุซโซ แม็กซี่ แอนเดอร์สัน และ ลาร์รี่ นิวแมน ที่เป็นครั้งแรกที่จะข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกใน Double Eagle II แต่ประวัติศาสตร์ของกีฬาของพวกเขามีรากในยุโรปใน 1700s ที่หลายคนทดลองปีกับความคิดของคนอื่นในการบิน ลูกโป่งแก๊สก็เอาออกใน 1783 ภายในเดือนแรกตรงคนขับเครื่องบิน วิทยาศาสตร์ใหม่ของการบินเกิดในฝรั่งเศส เกี่ยวกับเวลาเดียวกันสหรัฐอเมริกาถูกห่อขึ้นของสงครามอิสรภาพจากอังกฤษ แรกสร้างบอลลูน , ฝรั่งเศส papermakers โจเซฟและเทียน montgolfier ใช้อุ่นอากาศเพื่อให้ยานขึ้น ไม่เต็มความเข้าใจหลักการของเบากว่าอากาศการบิน พวกเขาคิดว่าควันจากหลอดไฟไม่หลอกลวง . จากวันที่มีเที่ยวบินแรกสาธารณะใน 1783 . . กับบอลลูนอุ้มเป็ด , ไก่ และแกะ -- ลูกโป่งอากาศร้อนได้รับการเรียกประเภท montgolfier . มันเอานักวิทยาศาสตร์ที่แท้จริงของกรุงปารีสนักฟิสิกส์ฌาคส์ เอซี ชาร์ล คิดออกว่า อื่น ๆก๊าซที่เบากว่าอากาศ จะทำให้เกิดบอลลูนขึ้น เขาเชื่อว่าไฮโดรเจนจะเป็นก๊าซยกน้ำหนัก และเขาได้พบวิศวกรที่สามารถทำให้อากาศผ้าแน่น โดย rubberizing . สำหรับเที่ยวบินแรกศาสตราจารย์ ชาร์ลส์ ซึ่งยังไม่มีคนขับ มันใช้เวลา 3 วัน จะเติมลูกบอลลูน ไฮโดรเจน แต่ในที่สุดมันก็จะบินไปเชียร์ของฝูงชนในปารีส ลูกโป่งแก๊สยังเรียกว่า charliere ประเภทในเกียรติของนักพัฒนาของพวกเขา การบินของมนุษย์เริ่มมีความกล้าหาญหนุ่มที่ช่วยกู้คืนจากสัตว์ montgolfier เที่ยวบิน–อันตรายยกเว้นไก่ที่มีปีกอาจได้รับบาดเจ็บระหว่างลงจอดที่ขรุขระในต้นไม้ ฌอง ฟรังซัวส์ เดอ โนซีเออร์ pilatre ทำงานกับเพื่อน , Marquis d"arlandes ประจักษ์กษัตริย์ฝรั่งเศสสงสัยเพื่อให้พวกเขาเป็น aeronauts มนุษย์ก่อน ออกเดินทางเมื่อวันที่ 21 , 1783 และลงจอดอย่างปลอดภัย 25 นาที ความฝันของการบินของมนุษย์ สุดท้าย ก็กลายเป็นจริง สิบวันต่อมา ศาสตราจารย์ ชาร์ลส์ บินบอลลูนก๊าซของเขา เขาได้แก้ไขปัญหาที่สำคัญที่สุดของเที่ยวบินบอลลูน เวลาของเขาจนถึงวันนี้ ท่อภายใต้บอลลูนที่เรียกว่าไส้ติ่ง จะยังคงเปิดในการบิน และเพิ่มวาล์วให้นักบินบินต่ำ โดยปล่อยแก๊สออกจากบอลลูน ของเขา 1 ธันวาคม 1783 , เที่ยวบินไป 27 ไมล์ วันนี้ balloonists แก๊สใช้หลายวิธีการของอาจารย์ ซึ่งรวมถึงการใช้ทรายสำหรับบัลลาสต์