Little happened until the beginning

Little happened until the beginning of 1886, when Jules Grévy was re-elected as President and Édouard Lockroy was appointed as Minister for Trade. A budget for the Exposition was passed and on 1 May Lockroy announced an alteration to the terms of the open competition which was being held for a centerpiece for the exposition, which effectively made the choice of Eiffel's design a foregone conclusion: all entries had to include a study for a 300 m (980 ft) four-sided metal tower on the Champ de Mars.[4] On 12 May a commission was set up to examine Eiffel's scheme and its rivals and on 12 June it presented its decision, which was that all the proposals except Eiffel's were either impractical or insufficiently worked out. After some debate about the exact site for the tower, a contract was finally signed on 8 January 1887. This was signed by Eiffel acting in his own capacity rather than as the representative of his company, and granted him 1.5 million francs toward the construction costs: less than a quarter of the estimated 6.5 million francs. Eiffel was to receive all income from the commercial exploitation of the tower during the exhibition and for the following twenty years. Eiffel later established a separate company to manage the tower, putting up half the necessary capital himself.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกิดขึ้นเพียงเล็กน้อยจนถึงจุดเริ่มต้นของ 1886 เมื่อชูลส์ Grévy ได้รับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดี และ Édouard Lockroy ถูกแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการค้า งบประมาณสำหรับนิทรรศการที่ถูกส่งผ่าน และบน 1 พฤษภาคม Lockroy ประกาศการแก้ไขเงื่อนไขของการแข่งขันเปิดซึ่งจะจัดขึ้นในร่วมในนิทรรศการ ที่มีประสิทธิภาพหลากหลายไอเฟล ของออกแบบสรุป foregone: รายการทั้งหมดมีการรวมการศึกษาสำหรับ 300 m (980 ฟุต) หน้า 4 โลหะอาคารบนดาวอังคารเดแชมป์[4] ใน 12 พ.ค. เสริมตั้งตรวจสอบโครงร่างของไอเฟลและของคู่แข่ง และในวันที่ 12 มิถุนายน นั้นแสดงตัดสินใจ ซึ่งที่ข้อเสนอทั้งหมดยกเว้นของไอเฟลถูกมาก หรือทำงาน insufficiently ออก หลังบางอภิปรายเกี่ยวกับไซต์แน่นอนสำหรับหอ สัญญาถูกเซ็นชื่อใน 8 1887 มกราคมในที่สุด นี้ถูกเซ็นชื่อ โดยไอเฟลทำหน้าที่ ในกำลังการผลิตของเขาเองไม่ ใช่ เป็นตัวแทนของบริษัทของเขา และให้เขา 1.5 ล้านฟรังซ์ต่อต้นทุนการก่อสร้าง: ต่ำกว่าสี่ฟรังซ์ 6.5 ล้านโดยประมาณ ไอเฟลรับรายได้ทั้งหมดจากค้าเอารัดเอาเปรียบของหอนิทรรศการ และยี่สิบปีได้ ไอเฟลภายหลังก่อตั้งบริษัทแยกจัดการทาวเวอร์ วางทุนจำเป็นครึ่งตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกิดขึ้นเล็ก ๆ น้อย ๆ จนถึงจุดเริ่มต้นของปี 1886 เมื่อจูลส์ Grevy เป็นอีกครั้งที่ได้รับการเลือกตั้งเป็นประธานและÉdouard Lockroy รับการแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการค้าระหว่างประเทศ งบประมาณสำหรับการแสดงที่ผ่านมาและวันที่ 1 พฤษภาคม Lockroy ประกาศการเปลี่ยนแปลงเงื่อนไขของการแข่งขันที่เปิดกว้างซึ่งถูกจัดขึ้นเป็นศูนย์กลางสำหรับการแสดงออกอย่างมีประสิทธิภาพซึ่งทำให้ทางเลือกของการออกแบบไอเฟลข้อสรุปมาก่อน: รายการทั้งหมดจะต้องรวมถึง การศึกษาสำหรับ 300 เมตร (980 ฟุต) หอคอยโลหะสี่ด้านที่ Champ de Mars. [4] วันที่ 12 พฤษภาคมคณะกรรมการที่ถูกจัดตั้งขึ้นเพื่อตรวจสอบโครงการไอเฟลและคู่แข่งและเมื่อวันที่ 12 เดือนมิถุนายนที่นำเสนอการตัดสินใจซึ่งเป็นของตน ว่าข้อเสนอทั้งหมดยกเว้นไอเฟลมีทั้งทำไม่ได้หรือทำงานไม่เพียงพอออก หลังจากที่การอภิปรายเกี่ยวกับเว็บไซต์ที่ถูกต้องสำหรับใช้กับหอบางสัญญามีการลงนามในที่สุดวันที่ 8 มกราคม 1887 นี้ได้รับการลงนามโดยไอเฟลทำหน้าที่ในฐานะของตัวเองมากกว่าที่จะเป็นตัวแทนของ บริษัท ของเขาและเขาได้รับ 1.5 ล้านฟรังก์ต่อต้นทุนการก่อสร้าง : น้อยกว่าหนึ่งในสี่ของประมาณ 6,500,000 ฟรังก์ หอไอเฟลจะได้รับรายได้ทั้งหมดจากการแสวงหาผลประโยชน์ในเชิงพาณิชย์ของหอในระหว่างการจัดแสดงนิทรรศการและต่อไปนี้ยี่สิบปี หอไอเฟลในภายหลังการจัดตั้ง บริษัท ที่แยกจากกันในการจัดการหอวางขึ้นครึ่งหนึ่งของเงินทุนที่จำเป็นในตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เล็ก ๆน้อย ๆเกิดขึ้น จนกระทั่งต้น 1886 เมื่อจูลส์ Gr éวีก็จะได้รับเลือกเป็นประธาน และÉ douard lockroy ได้รับการแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีกระทรวงการค้า งบประมาณสำหรับงานแสดงก็ผ่านไปและวันที่ 1 พฤษภาคม lockroy ประกาศ การเปลี่ยนแปลงเงื่อนไขของการเปิดการแข่งขันที่ถูกจัดขึ้นเพื่อเป็นแกนกลางในการแสดงออก ,ซึ่งมีประสิทธิภาพทำให้ทางเลือกของการออกแบบ หอไอเฟล เป็นข้อสรุปมาก่อน : รายการทั้งหมดต้องรวมถึงการศึกษา 300 เมตร ( 980 ฟุต ) หอคอยสี่ด้านโลหะบน Champ de Mars . [ 4 ] เมื่อวันที่ 12 พฤษภาคม คณะกรรมการจัดตั้งขึ้นเพื่อตรวจสอบไอเฟลเป็นโครงการและคู่แข่งและเมื่อวันที่ 12 มิถุนายน มันแสดงการตัดสินใจ ของซึ่งเป็นสิ่งที่ทุกข้อเสนอยกเว้นไอเฟลก็เหมือนกันไม่ได้ หรือ ไม่ทำงานออก หลังจากที่ได้มีการอภิปรายเกี่ยวกับเว็บไซต์ ตรงหอคอย สัญญาก็เซ็น 8 มกราคม 1887 . นี้ถูกลงนามโดย หอไอเฟล การแสดงความสามารถของเขาเอง มากกว่าที่จะเป็น ตัวแทนของ บริษัท ของเขาและให้เขา 1.5 ล้านฟรังซ์ต่อต้นทุนการก่อสร้าง :น้อยกว่าหนึ่งในสี่ของประมาณ 6.5 ล้านฟรังซ์ ไอเฟลก็รับรายได้จากการแสวงหาประโยชน์ทางการค้าของหอในระหว่างการจัดแสดงนิทรรศการ และต่อไปนี้ ยี่สิบปี ไอเฟลต่อมาก่อตั้งบริษัทแยกต่างหากเพื่อจัดการหอ เอาครึ่งเป็นทุนตัวเอง