Eight years ago I wrote a piece for

Eight years ago I wrote a piece for the Observer entitled It's time to stand up and be counted, referring to the failure of the scientific community to speak on the issue of animal research. Looking back at the piece now it is clear I was in despair, describing the scarcity of scientists' voices as "the biggest collective failure of nerve in our society".

The familiar, solitary face of Professor Colin Blakemore staring out of the page illustrated my complaint: two years earlier the Science Media Centre (SMC) had been set up to encourage more scientists to face the media on controversial science stories such as GM crops, MMR and animal experiments, and yet Blakemore remained one of only a handful of scientists prepared to say anything in public – on the latter topic especially.

While I was busy raging at scientists for being silenced by animal rights extremists, researchers were reeling from a now infamous series of violent attacks on science. These were the days when the managing director of Huntingdon Life Sciences was beaten with a baseball bat, Cambridge University abandoned plans to build a new animal research facility and extremists dug up the grave of a relative of a family breeding guinea pigs for research. The combined effects sent a chill wind through the scientific community, which retreated further into its various ivory towers than ever.

On Friday, however, we woke up to the news that Leicester University had thrown open the doors of its new animal research facility to the media to coincide with its grand opening. So what has changed since 2004?

Seeing the threat to UK bioscience, the then science minister, David Sainsbury, took action, setting up units inside government and the police force and ordering a successful crackdown on the extremists. A wave of arrests emboldened scientists to speak out.

The animal research story started to change. Instead of pictures of activists in blood-spattered lab coats wielding "animal abuser" placards, the media filmed thousands of scientists taking to the streets in support of building a lab in Oxford, and reported on a new petition in support of animal research.


Advertisement



Not everyone has embraced the new climate as an opportunity to open up. Those companies and universities that were forced to fight back in the glare of the cameras were left exhausted and keen to return to talking about science in general rather than their animal work. Others conclude wrongly that keeping their heads below the parapet is the best way to escape a similar fate. And there are other hurdles.

Earlier this year we learned that all ferry companies and the UK's airlines have stopped transporting animals for research after campaigning by animal rights groups. Defending their actions, the companies cited the lack of public support for animal research. In fact, repeated surveys show that the majority in the UK do accept that, as long as there is no other alternative and the research is heavily regulated, we still have to use animals in the pursuit of better treatments and cures for devastating diseases. But the perception of public opposition reminds the scientific community that we cannot take public support for granted.

Nonetheless I am certainly less pessimistic than I was eight years ago. The fact that Leicester University put the "A word" at the heart of its media strategy is one sign of a warmer breeze. As the SMC reaches its 10th anniversary we now have a library of case studies showing that those who are proactive and brave reap the rewards.

I know many scientists who work on animals. They are not motivated by cruelty but by a powerful desire to push the frontiers of medical research and develop therapies for debilitating diseases. Each one of these scientists is proud of the work they do and, like Leicester University, they are starting to show that pride to the world.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แปดปีที่ผ่านมาผมเขียนชิ้นส่วนสำหรับแหล่งที่ได้รับเวลาที่จะยืนขึ้น และ นับ อ้างอิงถึงความล้มเหลวของชุมชนทางวิทยาศาสตร์จะพูดเกี่ยวกับเรื่องวิจัยสัตว์ มองย้อนไปดูที่ชิ้นตอนนี้มันเป็นผมในความสิ้นหวัง ขาดแคลนเสียงของนักวิทยาศาสตร์ "ที่ใหญ่ที่สุดรวมความล้มเหลวของเส้นประสาทในสังคม" เป็นการอธิบายที่ชัดเจน หน้าคุ้นเคย ปัจเจกของแบล็คมอร์ศาสตราจารย์โคลินจ้องมองจากหน้าภาพประกอบเรื่องร้องเรียนของฉัน: สองปีก่อนหน้านี้ศูนย์สื่อวิทยาศาสตร์ (SMC) ได้ถูกตั้งค่าเพื่อส่งเสริมให้นักวิทยาศาสตร์เพิ่มมากขึ้นเพื่อเผชิญกับสื่อในเรื่องวิทยาศาสตร์แย้งกรัมพืช MMR และสัตว์ทดลอง และยัง แบล็คมอร์ยังคงเท่ากำมือเตรียมที่จะพูดอะไรในที่สาธารณะในหัวข้อหลังโดยเฉพาะอย่างยิ่งนักวิทยาศาสตร์อย่างใดอย่างหนึ่ง ในขณะที่ผมกำลังโกรธที่นักวิทยาศาสตร์สำหรับการ silenced โดยพวกหัวรุนแรงสิทธิสัตว์ นักวิจัยได้ reeling จากโจมตีรุนแรงวิทยาศาสตร์ชุดนี้อับอาย เหล่านี้มีวันเมื่อผู้จัดการของวิทยาศาสตร์สุขภาพ Huntingdon ถูกตี ด้วยไม้ตีเบสบอล มหาวิทยาลัยแคมบริดจ์ละทิ้งแผนสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกการวิจัยสัตว์ใหม่และพวกหัวรุนแรงที่ขุดขึ้นศพของญาติของครอบครัวหนูตะเภาวิจัยปรับปรุงพันธุ์ ผลรวมส่งลมชิผ่านชุมชนวิทยาศาสตร์ ซึ่งถอยกรูดอย่างเพิ่มเติมเป็นอาคารของงาช้างต่าง ๆ กว่าที่เคย เมื่อวันศุกร์ อย่างไรก็ตาม เราตื่นได้ข่าวว่ามีโยนเลสเตอร์มหาวิทยาลัยเปิดของสถานวิจัยสัตว์ใหม่เพื่อสื่อให้สอดคล้องกับการเปิดประตู ดังนั้น การเปลี่ยนแปลงตั้งแต่ปี 2004 หรือไม่ เห็นภัยคุกคามการซื้อ UK รัฐมนตรีวิทยาศาสตร์แล้ว David Sainsbury เอาการกระทำ การเซ็ตอัพหน่วยภายในรัฐบาลและกองทัพตำรวจ และสั่งการปราบปรามประสบความสำเร็จกับพวกหัวรุนแรงที่ คลื่นนักวิทยาศาสตร์ emboldened จับกุมพูด เรื่องวิจัยสัตว์เริ่มที่จะเปลี่ยน แทนภาพของนักเคลื่อนไหวใน wielding placards "สัตว์ abuser" เสื้อเปื้อนเลือดแล็บ สื่อมาถ่ายทำเรื่องพันข้างถนนสนับสนุนสร้างห้องแล็บในออกซ์ฟอร์ดนักวิทยาศาสตร์ และรายงานในชื่อใหม่สนับสนุนวิจัยสัตว์ โฆษณาทุกคนไม่ได้กอดสภาพใหม่เป็นโอกาสที่จะเปิด ที่บริษัทและมหาวิทยาลัยที่ถูกบังคับให้ต่อสู้ไปในแสงจ้าของกล้อง ถูกปล่อยจนเหน็ดเหนื่อย และความกระตือรือร้นที่จะกลับไปพูดถึงวิทยาศาสตร์โดยทั่วไปมากกว่างานสัตว์ อื่น ๆ สรุปผิดที่รักษาศีรษะของพวกเขาด้านล่าง parapet เพื่อหนีชะตากรรมคล้ายกัน และมีอุปสรรคอื่น ๆ ต้นปีนี้เราเรียนรู้ว่า บริษัทเรือทั้งหมดและสายการบินของสหราชอาณาจักรได้หยุดขนสัตว์วิจัยหลัง campaigning โดยกลุ่มสิทธิสัตว์ ปกป้องการกระทำของพวกเขา บริษัทอ้างการขาดการสนับสนุนสาธารณะสำหรับวิจัยสัตว์ ในความเป็นจริง การสำรวจซ้ำแสดงว่า ส่วนใหญ่ในอังกฤษยอมรับว่า ตราบใดที่มีทางเลือกอื่นไม่ และหนักมีควบคุมการวิจัย เรายังมีการใช้สัตว์ในการแสวงหารักษาและกินดีสำหรับทำลายล้างโรค แต่การรับรู้ของสาธารณะฝ่ายค้านเตือนชุมชนวิทยาศาสตร์เราไม่สามารถใช้การสนับสนุนของรัฐได้รับ กระนั้น ผมในเชิงลบแน่นอนน้อยกว่าผม 8 ปี ความจริงว่า มหาวิทยาลัยเลสเตอร์ใส่ "A คำ" หัวใจของกลยุทธ์ของสื่อเป็นสัญลักษณ์หนึ่งของสายลมอุ่น เป็น SMC จะถึงครบรอบ 10 ปี ตอนนี้เรามีไลบรารีของกรณีศึกษาที่แสดงว่า ผู้ที่กล้าหาญ และเชิงรุกเรียบได้รับการ ฉันรู้ว่านักวิทยาศาสตร์จำนวนมากที่ทำงานกับสัตว์ ไม่มีแรงจูงใจ โดยโหดร้าย แต่ ด้วยความปรารถนาที่มีประสิทธิภาพในการผลักดันขอบเขตของการวิจัยทางการแพทย์ และพัฒนารักษาใน debilitating โรค แต่ละคนของนักวิทยาศาสตร์เหล่านี้เป็นความภาคภูมิใจของงานที่พวกเขาทำ และ เช่นมหาวิทยาลัยเลสเตอร์ พวกเขาจะเริ่มแสดงความภาคภูมิใจนั้นไปทั่วโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แปดปีที่ผ่านมาผมเขียนชิ้นสังเกตการณ์สิทธิถึงเวลาที่จะยืนขึ้นและถูกนับหมายถึงความล้มเหลวของชุมชนวิทยาศาสตร์ที่จะพูดในเรื่องของการวิจัยสัตว์ มองย้อนกลับไปที่ชิ้นส่วนตอนนี้ก็เป็นที่ชัดเจนผมอยู่ในความสิ้นหวังอธิบายความขาดแคลนของเสียงของนักวิทยาศาสตร์เป็น "ความล้มเหลวของกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดของเส้นประสาทในสังคมของเรา". คุ้นเคยใบหน้าโดดเดี่ยวของศาสตราจารย์โคลิน Blakemore จ้องมองจากหน้าแสดงของฉัน ร้องเรียน: เมื่อสองปีก่อนวิทยาศาสตร์ศูนย์ข่าว (SMC) ได้รับการจัดตั้งขึ้นเพื่อส่งเสริมให้นักวิทยาศาสตร์มากขึ้นที่จะเผชิญกับสื่อในเรื่องความขัดแย้งทางวิทยาศาสตร์เช่นการปลูกพืชจีเอ็ม MMR และสัตว์ทดลองและยัง Blakemore คงเป็นหนึ่งในเพียงไม่กี่คนของนักวิทยาศาสตร์เตรียม จะพูดอะไรในที่สาธารณะ - ที่หัวข้อหลังโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. ในขณะที่ฉันกำลังยุ่งโกรธที่นักวิทยาศาสตร์การเงียบโดยสุดโต่งสิทธิสัตว์นักวิจัยถูก reeling จากซีรีส์ที่น่าอับอายในขณะนี้มีความรุนแรงของการโจมตีเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ เหล่านี้เป็นวันที่เมื่อกรรมการผู้จัดการของ Huntingdon วิทยาศาสตร์สิ่งมีชีวิตถูกตีด้วยไม้เบสบอลมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ละทิ้งแผนการที่จะสร้างสถานที่วิจัยสัตว์ใหม่และสุดโต่งขุดขึ้นหลุมฝังศพของญาติของพันธุ์ครอบครัวหนูตะเภาเพื่อการวิจัย ผลรวมส่งลมเย็นผ่านชุมชนวิทยาศาสตร์ซึ่งถอยต่อไปเป็นของหอคอยงาช้างต่างๆกว่าที่เคย. เมื่อวันศุกร์ แต่เราตื่นขึ้นมามีข่าวว่ามหาวิทยาลัยเลสเตอร์ก็โยนเปิดประตูของสิ่งอำนวยความสะดวกการวิจัยสัตว์ใหม่ที่จะ สื่อให้ตรงกับการเปิดแกรนด์ ดังนั้นสิ่งที่มีการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่ปี 2004? เห็นภัยคุกคามต่อสหราชอาณาจักรชีววิทยาศาสตร์นั้นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงวิทยาศาสตร์เดวิดเซนส์, เอาการกระทำ, การตั้งค่าหน่วยภายในของรัฐบาลและกองกำลังตำรวจและการสั่งซื้อการปราบปรามที่ประสบความสำเร็จในสุดโต่ง คลื่นของการจับกุมนักวิทยาศาสตร์กล้าที่จะพูดออก. เรื่องการวิจัยสัตว์เริ่มมีการเปลี่ยนแปลง แต่ภาพของนักเคลื่อนไหวในเสื้อห้องแล็บเลือดเปื้อนควง "ทารุณกรรมสัตว์" ใบปลิวสื่อถ่ายทำหลายพันของนักวิทยาศาสตร์การไปตามถนนในการสนับสนุนการสร้างห้องปฏิบัติการในฟอร์ดและรายงานเกี่ยวกับการยื่นคำร้องใหม่ในการสนับสนุนการวิจัยสัตว์. โฆษณาทุกคนไม่ได้นำเอาสภาพภูมิอากาศเป็นโอกาสใหม่ที่จะเปิดขึ้น บริษัท เหล่านั้นและมหาวิทยาลัยที่ถูกบังคับให้กลับมาต่อสู้ในแสงจ้าของกล้องที่ถูกทิ้งให้หมดและกระตือรือร้นที่จะกลับไปพูดคุยเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ทั่วไปมากกว่าการทำงานของพวกเขาสัตว์ อื่น ๆ ผิดสรุปว่าการรักษาหัวของพวกเขาด้านล่างเสมาเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะหลบหนีชะตากรรมเดียวกัน และมีอุปสรรคอื่น ๆ . ปีก่อนหน้านี้เราได้เรียนรู้ว่าทุก บริษัท เรือข้ามฟากและสายการบินของสหราชอาณาจักรได้หยุดการขนส่งสัตว์เพื่อการวิจัยหลังจากการรณรงค์โดยกลุ่มสิทธิสัตว์ ปกป้องการกระทำของ บริษัท ที่อ้างถึงการขาดการสนับสนุนจากประชาชนสำหรับการวิจัยสัตว์ ในความเป็นจริงการสำรวจแสดงให้เห็นซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าส่วนใหญ่ในสหราชอาณาจักรไม่ยอมรับว่าตราบใดที่ไม่มีทางเลือกอื่น ๆ และการวิจัยได้รับการควบคุมอย่างมากเรายังคงมีการใช้สัตว์ในการแสวงหาการรักษาที่ดีขึ้นและการรักษาสำหรับโรคร้ายแรง แต่การรับรู้ของประชาชนฝ่ายค้านเตือนชุมชนวิทยาศาสตร์ที่เราไม่สามารถใช้การสนับสนุนจากประชาชนที่ได้รับ. อย่างไรก็ตามผมอย่างแน่นอนในแง่ร้ายน้อยกว่าที่ฉันอายุได้แปดปีที่ผ่านมา ความจริงที่ว่ามหาวิทยาลัยเลสเตอร์ใส่ "คำว่า" ที่เป็นหัวใจของกลยุทธ์สื่อของตนเป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ของสายลมอุ่น ในฐานะที่เป็นเอสเอ็มถึงครบรอบ 10 ปีตอนนี้เรามีห้องสมุดของกรณีศึกษาที่แสดงให้เห็นว่าผู้ที่มีความกล้าหาญเชิงรุกและการเก็บเกี่ยวผลตอบแทน. ฉันรู้ว่านักวิทยาศาสตร์หลายคนที่ทำงานในสัตว์ พวกเขาจะไม่ได้แรงบันดาลใจจากความโหดร้าย แต่ด้วยความปรารถนาที่มีประสิทธิภาพในการผลักดันพรมแดนของการวิจัยทางการแพทย์และการพัฒนาวิธีการรักษาโรคที่ทำให้ร่างกายอ่อนแอ แต่ละคนของนักวิทยาศาสตร์เหล่านี้เป็นความภาคภูมิใจของการทำงานที่พวกเขาทำและเช่นเดียวกับมหาวิทยาลัยเลสเตอร์พวกเขาจะเริ่มต้นที่จะแสดงความภาคภูมิใจที่ไปทั่วโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แปดปีที่ผ่านมา ฉันเขียนชิ้นสำหรับผู้สังเกตการณ์ เรื่องมันถึงเวลาที่จะยืนขึ้นและถูกนับหมายถึงความล้มเหลวของชุมชนวิทยาศาสตร์ที่จะพูดในเรื่องของการวิจัยในสัตว์ กลับมามองที่ชิ้นตอนนี้เป็นที่ชัดเจนผมก็สิ้นหวัง อธิบายถึงความขาดแคลนของนักวิทยาศาสตร์เสียง " ที่ใหญ่ที่สุดรวมความล้มเหลวของเส้นประสาทในสังคมของเรา "

ๆหน้าเดี่ยวของศาสตราจารย์คอลินเบลกมอร์จ้องมองของหน้าแสดงข้อร้องเรียนของฉัน : สองปีก่อนหน้านี้วิทยาศาสตร์ศูนย์สื่อมวลชน ( SMC ) ได้ตั้งขึ้นเพื่อส่งเสริมให้นักวิทยาศาสตร์มากขึ้นในหน้าสื่อเรื่องราววิทยาศาสตร์ขัดแย้งเช่นพืชจีเอ็ม คางทูม และสัตว์ทดลองแต่เบลกมอร์ยังคงเป็นหนึ่งในเพียงไม่กี่คนของนักวิทยาศาสตร์เตรียมที่จะพูดในที่สาธารณะซึ่งหลังหัวข้อโดยเฉพาะ

ขณะที่ฉันกำลังยุ่งกันอยู่ที่นักวิทยาศาสตร์ให้โดยกลุ่มสิทธิสัตว์ นักวิจัยกำลัง reeling จากชุดของการโจมตีรุนแรงในขณะนี้น่าอับอายวิทยาศาสตร์วันเก่าๆ ที่ผู้จัดการวิทยาศาสตร์ Huntingdon ชีวิตถูกตีด้วยไม้เบสบอล มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ทอดทิ้ง มีแผนจะสร้างใหม่ สัตว์สถานที่วิจัยและวางแผนขุดหลุมศพของญาติของครอบครัวการเลี้ยงหนูตะเภาสำหรับการวิจัย ผลกระทบรวมส่งลมหนาวผ่านชุมชนทางวิทยาศาสตร์ซึ่งถอยกลับไปสู่ความงาต่าง ๆอาคารกว่าเดิม

วันศุกร์ แต่เราตื่นกับข่าวที่มหาวิทยาลัยเลสเตอร์ได้โยนเปิดประตูของการวิจัยสัตว์ใหม่ของความสะดวกในการสื่อให้ตรงกับการเปิดแกรนด์ ดังนั้นสิ่งที่มีการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่ปี 2004

เห็นภัยคุกคามด้านวิทยาศาสตร์อังกฤษ แล้วรัฐมนตรีเดวิด Sainsbury , ถ่ายการกระทำการตั้งค่าหน่วยภายในรัฐบาลและตำรวจและสั่งปราบปรามประสบความสำเร็จกับพวกหัวรุนแรง คลื่นของการจับกุมล้านักวิทยาศาสตร์พูดออกไป . . . . .

สัตว์วิจัยเรื่องเริ่มเปลี่ยนไป แทนที่จะเป็นรูปของกิจกรรมในเลือดเปื้อนเสื้อคลุมถือป้าย " กับ " สัตว์ ,สื่อถ่ายนับพันของนักวิทยาศาสตร์พาไปตามถนนในการสนับสนุนการสร้างห้องทดลองใน Oxford , และรายงานในคำร้องใหม่ในการสนับสนุนการวิจัยสัตว์


-



ไม่ทุกคนมี embraced ใหม่สภาพภูมิอากาศเป็นโอกาสที่จะเปิดขึ้น