Until vessels started to be built t

Until vessels started to be built to carry specific cargoes, all vessels were simply general or dry cargo vessels, ie built to carry any and all cargoes either in drums and bales or on pallets. Such cargoes were put in general holds with no specialisation. The role of the general/dry cargo vessel began to wane with the arrival of bulkcarriers and tankers, but the decline of these general vessels has accelerated since the arrival of containerisation (in the 1960's). Not only are container ships able to carry greater volumes of cargo in standard shaped cargo containers, the time spent loading and discharging has been dramatically reduced. Whereas a dry cargo vessel may take 3 - 4 days to load or discharge, a container ship can achieve the same in a matter of hours. Although general/ dry cargo vessels remain as the largest (in pure numbers) of cargo carrying vessels, they are often smaller (rarely above 50,000 Gross tons) than the specialised vessels that are slowly replacing them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จนเรือเริ่มต้นจะถูกสร้างขึ้นเพื่อดำเนินการเฉพาะ cargoes เรือทั้งหมดมีเรือขนส่งสินค้าทั่วไป หรือแห้งเพียง ie สร้างเพื่อดำเนินการใด ๆ และทั้งหมด cargoes กลองและก้อน หรือ บนแท่นวางสินค้า เช่น cargoes ใส่โดยทั่วไปถือ ด้วยได้ไม่ บทบาทของเรือขนส่งสินค้าทั่วไป/แห้งเริ่มหย่อมที่มา bulkcarriers และเรือบรรทุก ได้มีเร่งการลดลงของเรือเหล่านี้ทั่วไปตั้งแต่การมาถึงของ containerisation (ใน 1960) ไม่ มีเรือบรรทุกตู้สินค้าได้จะมีมากกว่าปริมาณสินค้ามาตรฐานรูปร่างบรรจุภัณฑ์ขนส่งสินค้า เวลาที่ใช้โหลด และปล่อยได้อย่างมากลดลง ในขณะที่เรือขนส่งสินค้าแห้งอาจใช้เวลา 3-4 วันเพื่อโหลด หรือถ่าย เรือคอนเทนเนอร์สามารถบรรลุเหมือนกันในเรื่องของการชั่วโมง แม้ว่าเรือขนส่งสินค้าทั่วไป / แห้งยังคงเป็นใหญ่ที่สุด (เป็นตัวเลขล้วน) ของการขนส่งสินค้าทางเรือการถือครอง มักมีขนาดเล็ก (ไม่ค่อยข้าง 50000 ตันรวม) มากกว่าเรือพิเศษที่ช้าแทนพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จนกระทั่งเรือเริ่มต้นที่จะสร้างขึ้นเพื่อดำเนินการสินค้าเฉพาะเรือทั้งหมดเป็นเพียงทั่วไปหรือเรือบรรทุกสินค้าแห้งเช่นสร้างที่จะดำเนินการใด ๆ และทุกสินค้าทั้งในกลองและก้อนหรือบนพาเลท สินค้าดังกล่าวถูกวางโดยทั่วไปถือที่มีความเชี่ยวชาญไม่ บทบาทของทั่วไป / เรือบรรทุกสินค้าแห้งเริ่มจางหายไปกับการมาถึงของ bulkcarriers และเรือบรรทุกน้ำมัน แต่การลดลงของเรือทั่วไปเหล่านี้ได้เร่งตั้งแต่การมาถึงของ containerisation (ในปี 1960) ไม่เพียง แต่เรือคอนเทนเนอร์สามารถที่จะดำเนินปริมาณมากขึ้นของการขนส่งสินค้าในตู้สินค้ามาตรฐานรูปเวลาที่ใช้ในการโหลดและการปฏิบัติที่ได้รับการลดลงอย่างมาก ขณะที่เรือบรรทุกสินค้าแห้งอาจใช้เวลา 3-4 วันในการโหลดหรือปลดประจำการเรือภาชนะที่จะประสบความสำเร็จเช่นเดียวกันในเวลาไม่กี่ชั่วโมง แม้ว่าทั่วไป / ลำเรือบรรทุกสินค้าแห้งยังคงเป็นที่ใหญ่ที่สุด (ในจำนวนบริสุทธิ์) ของสินค้าแบกเรือพวกเขามักจะมีขนาดเล็ก (ไม่ค่อยดังกล่าวข้างต้น 50,000 ตันมวลรวม) มากกว่าเรือพิเศษที่จะช้าแทนที่พวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จนกว่าเรือจะเริ่มสร้างขึ้นเพื่อดำเนินการเฉพาะเรือทั้งหมด เรือก็ทั่วไปหรือแห้งเรือสินค้า เช่นสร้างขึ้นเพื่อกระทําการใด ๆและทุกสินค้า ทั้งกลองและก้อนหรือบนแท่นวางสินค้า เช่น ขนาดใส่ถือทั่วไปที่ไม่มีความเชี่ยวชาญ . บทบาทของทั่วไป / เรือบรรทุกสินค้าแห้งเริ่มเสื่อมโทรม ด้วยการมาถึงของ bulkcarriers และเรือบรรทุกแต่การลดลงของภาชนะเหล่านี้ทั่วไปได้เร่งตั้งแต่การมาถึงของ containerisation ( 1960 ) ไม่เพียง แต่เป็นเรือคอนเทนเนอร์สามารถถือปริมาณที่มากขึ้นของสินค้าในรูปมาตรฐานภาชนะบรรจุสินค้า , เวลาโหลดและปล่อยประจุได้ลดลงอย่างมาก . ในขณะที่เรือบรรทุกสินค้าแห้งอาจใช้เวลา 3 - 4 วัน จะโหลด หรือ ปลดเรือคอนเทนเนอร์สามารถบรรลุเดียวกันในเรื่องของการชั่วโมง แม้ว่าทั่วไป / บริการเรือสินค้ายังคงเป็นที่ใหญ่ที่สุด ( ในตัวเลขบริสุทธิ์ ) ของสินค้าบรรทุกเรือ พวกเขามักจะมีขนาดเล็ก ( ไม่ค่อยได้ข้างต้น 50 ตันกรอส ) กว่าเฉพาะเรือที่ค่อยๆแทนที่พวกเขา