The woman straightened her back and

The woman straightened her back and looked down at him. ‘If Amme doesn’t understand English, why don’t you tell her in Singhalese? And you say you won’t come out them on. So please get ready. Quickly now.’

He turned to the Amme and said in Singhalese, ‘That bloody woman say not to cut vegetables on the floor.’

Very slowly and heavily the Amme got up from where she was squatting. She picked up the vegetables and threw them on the kitchen table. Then she said to the child, ‘Tell her I can’t work for her. Also I am not well. I have to go home. Laskhman repeated in English exactly what the old cook had said.

The tall one looked from the child to the woman a little helpessly, then shrugged her shoulders.
‘If she is not feeling well, she must go home and get better. Meanwhile, you get ready. I am waiting.’
He stepped right in front of her stepmother; he had bend his head far back in order to see her face. He collected the spit in his mouth, then walked slowly and deliberately to the corner of the kitchen where there was a space for washing vegetables, and spat. Spitting was the best way to drive away evil things. Then he said:


‘But I told you. I am not coming.’
She took a deep breath. ‘All right. If you are not coming, I am not buying the shoes.’ She turned and walked towards the front door.


Lakshman ran after her and shouted so that it echoed down the road, ‘If you don’t but those, I’II – I’II tell all the neighbours and relations what a mean, hateful, horrible stepmother you are …’

She didn’t even turn her head. All she said was, ‘You tell them whatever you like, Lakshman. But if you want a pair of shoes, you’ve got to come and try them on. Or else, no shoes.’

He witched her drive off. He was very angry, not because he needed the shoes so badly, but because he felt she had won this particular argument. He could hear the men servants talking and laughing loudly in the kitchen with the Amme, who was packing her thing. They were talking about his stepmother. And suddenly a cold fury rose in him.

Why had she come here and upset things, when everthing was running so smoothly before! And now the Amme was leaving…

Uostairss the baby began to cry. That was another thing – her baby. All that fyss and bother about him … you would think nobody had ever had a baby before. And all that nonsense about keeping him clean and not touching him with dirty fingers! And almirahs! Almirahs were bought for brides when they got married, to take to their new husband’s house, to keep their saris and jewellery safe.

And then he had an idea.
Thoughtfully he climbed back up the stirs. There stood the almirah, with its smell of new wood. Without hesitating he opened the two bottom doors, which he could easily reach because they were at at his height. He took hold of one door and forced it back further and further until the wood broke and the door fell to the ground with a loud crash. The second door soon followed the first. To reach the upper two doors, he got a chair and climbed on it. It was more difficult this time, but he pushed as hard as he could, until the third door landed on the ground with an even bigger crash.


He waited for a moment to see whether anyone would come to investigate, but he wasn’t really worried. They = the servants – couldn’t stop him. Wasn’t he the young master? Anyway, they wouldn’t want to stop him. Not at all. They’d be delighted with the trouble he was casing the new woman. He smiled nastily. Wouldn’t she be wild! He imagined her return. This time she’d really get mad. She’d hit him and scream at him, and then his father would get rid of her, once and for all.

With this happy thought he turned back to the almirah, and finally managed to break the fourth door off. Carefully he replaced the chair, and left the broken doors where they had fallen. Then he decided to play a game in his room. There would be enough time to hide when he heard the car.

She was coming up the stairs. Lakshman was lying flat on the floor of his room, looking thought the narrow space under his door. He could hear the changing sound of her footsteps as she came higher and he geld his breath when she finally stopped.

She stopped for quite some time. Then she called – not him, but the srvant.
She asked, ‘Who has done this, Somapala?’


Somapala, who had not seen the broken almirah before, gasped and said, ‘T don’t know.’ There was another pause, and she said something Lakshman couldn’t hear. Then she went into her bedroom.

That was too much for lakshman. After all his hard work … He jumped up from the floor, ran though the doors, and burst into her room without knocking. She was standing by the mirror examining her face, and his eyes met hers in the mirror.

He scramed, ‘You want ti know who did it. Well, I did, I did it … ‘ His face was red under the brown skin, and his eyes very black, shining with the light of battle. His arms hung by his sides, his hands tightly closed.


She turned slowly. ‘You did it, Lakshman? You?’ She looked down at him from her great height. Her fingers were playing with the household key she was holding. ‘That’s really too bad, Lakshman. Breaking the baby’s cupboard. We had to pay a lot of money for it.’


He almost laughed. The stupid woman! What was the point in breaking something cheap? He waited for her fury to break, preparing himself for the punishment, looking forward to it almost with pleasure.


But it didn’t come. She just stood there and looked at him calmly. Then she said, ‘that’s really too bad, Lakshman, I thought you were a sensible sort of boy.’ She sighed. ‘So now we have to ask the workman to repair the damage. Quite an unnecessary bother and cost. ‘She walked towards the baby’s room.

Lakshman had a terrible feeling of disappointment, worse than he had ever experienced before. Wildly he ran after her and asked urgently, ‘But aren’t you going to punish me?’

‘Punish you?’ She appeared surprised. ‘Punish you?’ Oh, no. There’s no point in that. Because that’s what you want, isn’t it?’ She looked him straight in the eye. ‘No, Lakshman. I am not going to punish you. Only …’ she hesitated for a moment. ‘About the repairs. You are going to pay for them, Lakshman. Out of your bicycle money. That’s fair, don’t you think?’

She opened the door of the baby’s room, walked through, and firmly shut it behind her.
Lakshman stared at the closed door. The sun was shining outside and little gold bits of dust were dancing in the sunlight. The blood had left his face, and he stood there, wide-eyes and silent. Then he walked out of her room, past the four broken almirah doors on the floor, and down the stairs. His head was bent as he went slowly down, his old shirt hanging out over the too-small blue trousers.


He heard the door of the baby’s room opening. The woman was looking down at him from the top of the stairs, but he pretended not to see, and continued going down without stooping.

She said, ‘Lakshman’ Pause. ‘Lakshman – we can come to an arrangement.’
He did not look up. But there was no longer any sharpness in her voice; instead, there was a warm note in it that the child did not fail to notice.


She said, ‘You help the workman repair the cupboard, and I’II pay half the cost. Agreed?’
His eyes were hot with tears. ‘The bloody woman,’ he whispered to himself. ‘The bloody, bloody woman …’ But he slowed down, and as he reached the bottom of the stairs, she heard him begin to whistle.
‘Agreed,’ he shouted, and ran quickly out of sight.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้หญิง straightened หลังของเธอ และมองลงไปที่เขา ' ถ้า Amme ไม่เข้าใจภาษาอังกฤษ ทำไมไม่คุณต้องบอกเธอใน Singhalese และคุณพูดว่า คุณจะไม่นำออกมา ดังนั้นโปรดเตรียมตัวให้พร้อม อย่างรวดเร็วตอนนี้ 'เขาหันไป Amme และกล่าวใน Singhalese 'ผู้หญิงคนนั้นเลือดบอกไม่ไปตัดผักบนชั้น'ช้ามาก และหนัก Amme ที่ได้ค่าจากการที่เธอได้มาการจับจอง เธอเลือกผักใบ และโยนไปบนโต๊ะอาหาร แล้วก็ลูก, ' บอกเธอไม่ทำงานสำหรับเธอ ยัง ฉันไม่ดี ผมได้กลับบ้าน Laskhman ซ้ำกันในภาษาอังกฤษว่าอาหารเก่ามาพูด หนึ่งสูงมองจากเด็กผู้หญิง helpessly เล็กน้อย แล้วยักไหล่ไหล่ของเธอ' ถ้าเธอไม่สบาย เธอต้องกลับบ้าน และดีขึ้น ในขณะเดียวกัน คุณได้รับพร้อมด้วย ผมกำลังคอยการ 'เขาก้าวขวาหน้าแม่เลี้ยงของเธอ เขามีโค้งเขาใหญ่ไกลเพื่อดูใบหน้าของเธอ เขารวบรวมแบ่งที่ในปากของเขา แล้วเดินช้า และจงใจให้มุมของห้องครัวมีพื้นที่สำหรับล้างผัก และ spat คายมีวิธีที่ดีสุดไปเก็บสิ่งที่ชั่วร้าย แล้วเขากล่าวว่า:" แต่ฉันบอกคุณ ฉันกำลังมา.'เธอเอาลมหายใจ ' ขวาทั้งหมด ถ้าคุณไม่มา ฉันกำลังซื้อรองเท้า ' เธอหัน และเดินเข้าสู่ประตูด้านหน้าLakshman วิ่งหลังจากเธอ และตะโกนให้มันได้พูดย้ำถนน 'ถ้าคุณไม่แต่ผู้ I'II – I'II บอกเพื่อนและความสัมพันธ์ทั้งหมดสิ่งหมายถึง แม่เลี้ยงน่ากลัว สร้างความคุณอยู่...'นอกจากนี้เธอยังไม่เปิดศีรษะของเธอ ทั้งหมดก็ถูก, ' คุณบอกพวกเขาสิ่งที่คุณชอบ Lakshman แต่ถ้าต้องมีคู่ของรองเท้า คุณได้ มาลองพวกเขา หรือ อื่น ๆ รองเท้าไม่ 'เขา witched ไดรฟ์ของเธอออก เขาโกรธมาก ไม่ได้ เพราะเขาต้องการรองเท้าลุ่ย แต่เนื่องจากเขารู้สึกว่า เธอชนะอาร์กิวเมนต์เฉพาะนี้ เขาสามารถได้ยินฝ่ายชายพูด และหัวเราะดังในครัวกับ Amme ที่บันทึกสิ่งที่เธอ พวกเขาได้พูดเกี่ยวกับแม่เลี้ยงของเขา และก็โกรธเย็นโรสในพระองค์เหตุใดเธอจึงได้มาที่นี่ และอารมณ์เสียสิ่ง เมื่อสิ่งราบรื่นดังนั้นก่อน และตอนนี้ Amme ถูกทิ้ง...Uostairss ทารกก็เริ่มร้องไห้ ที่ถูกสิ่งอื่น – เด็กของเธอ Fyss และรำคาญเกี่ยวกับเขา...ทั้งหมดที่คุณจะคิดว่า ไม่มีใครได้เคยมีทารกก่อน และเหลวไหลทั้งหมดที่เกี่ยวกับการรักษาเขาสะอาด และไม่สัมผัสเขา มีนิ้วมือสกปรก และ almirahs Almirahs ที่ซื้อสำหรับ brides เมื่อพวกเขาได้แต่งงาน จะไปที่บ้านของสามีใหม่ของพวกเขา เพื่อให้ saris และอัญมณีของพวกเขาปลอดภัยและหลังจากนั้น เขาก็คิดห้างเขาปีน stirs ที่สำรอง มียืน almirah มีกลิ่นของไม้ใหม่ โดย hesitating เขาเปิดประตูล่างสอง ซึ่งเขาสามารถเข้าถึงเนื่องจากพวกเขาอยู่ในที่สูงของเขา เขาได้ถือของประตูหนึ่ง และบังคับมันต่อไป และต่อไปจนถึงไม้กลับยากจน และประตูตกพื้นดินที่มีปัญหาเสียงดัง ประตูที่สองตามแรกเร็ว ๆ นี้ ไปถึงประตูสองด้าน เขาได้เป็นเก้าอี้ และปีนขึ้นบน มันยากมากเวลานี้ แต่เขาดันเป็นยากที่เขาสามารถ จนกว่าประตูสามที่ดินบนพื้นดินที่มีความผิดพลาดยิ่งใหญ่เขารอครู่เพื่อดูว่า ใครจะมาตรวจสอบ แต่เขาไม่ได้กังวลจริง ๆ พวกเขา =มหาดเล็ก – ไม่สามารถหยุดเขา เขาไม่แบบหนุ่มสาว อย่างไรก็ตาม พวกเขาจะไม่ต้องหยุดเขา ไม่เลย พวกเขาจะยินดีกับปัญหา เขามีปลอกคนใหม่ เขายิ้ม nastily เธอจะไม่ป่า เขาจินตนาการของเธอคืน เวลานี้เธอจะจริง ๆ ได้บ้า เธอจะตีเขาและเสียงกรีดร้องที่เขา แล้ว พ่อจะกำจัดเธอ ทีด้วยความคิดนี้มีความสุข เขาหันกลับไป almirah แล้วก็ จัดการตัดสี่ประตู อย่างเขาแทนเก้าอี้ และซ้ายประตูเสียที่พวกเขาได้ลดลง จากนั้น เขาตัดสินใจในการเล่นเกมในห้องพัก จะมีเวลาพอที่จะซ่อนเมื่อเขาได้ยินรถเธอกำลังเดินมาขึ้นบันได Lakshman กำลังนอนแบนชั้นของห้องพัก มอง คิดพื้นที่แคบใต้ประตูของเขา เขาสามารถได้ยินเสียงเปลี่ยนเท้าเธอเธอมาสูง และเขา geld ลมหายใจของเขาเมื่อเธอหยุดในที่สุดเธอหยุดสำหรับค่อนข้างบางเวลา จากนั้น เธอเรียก – เขาไม่ แต่ srvantเธอถาม, ' ที่ได้ทำนี้ Somapala ?'Gasped Somapala ที่ไม่ได้เห็น almirah เสียก่อน และ ว่า ไม่รู้ไม่ ' มีหยุดอีก และเธอกล่าวว่า สิ่งที่ Lakshman ไม่ได้ยิน จาก นั้นเธอเดินเข้าไปในห้องนอนของเธอ ที่ได้มากเกินไปสำหรับ lakshman หลังจากที่ทั้งหมดของเขายากทำงาน... เขาไปขึ้นจากชั้น วิ่งแต่ประตู ทางเข้ามาในห้องของเธอโดยไม่ต้องเคาะ เธอยืน โดยกระจกตรวจสอบใบหน้าของเธอ และตาของเขาพบเธอในกระจกเขา scramed, ' คุณตี้ที่ไม่รู้ ดี ค่ะ ฉันไม่... ' ใบหน้าของเขาเป็นสีแดงใต้ผิวหนังสีน้ำตาล และตาดำมาก ส่องแสงรบ แขนของเขาแขวน โดยด้านของเขา มือปิดแน่นเธอเปิดช้า ' คุณไม่ได้ Lakshman คุณ? " เธอมองลงที่เขาจากความสูงของเธอดี นิ้วมือของเธอได้เล่นกับคีย์บ้านเธอถูกกด ' คือจริง ๆ แย่ Lakshman ทำลายตู้ของทารก เราก็ต้องจ่ายเงินจำนวนมากสำหรับการ 'เขาเกือบจะหัวเราะ ผู้หญิงโง่ สิ่งที่เป็นจุดในการทำลายบางสิ่งบางอย่างราคาถูก เขารอเธอโกรธทำลาย การเตรียมตัวเองสำหรับโทษ มองไปข้างหน้ามันเกือบจะ มีความสุขแต่ไม่ได้มา เธอเพียงแค่ยืนมี และมองเขาเบา ๆ แล้วเธอบอกว่า, ' นั่นคือเลวร้ายเกินไป Lakshman ฉันคิดว่า คุณมีการจัดเรียงที่เหมาะสมของเด็ก ' เธอถอนหายใจ ' ดังนั้นตอนนี้เราต้องขอรำเพื่อซ่อมแซมความเสียหาย ค่อนข้างรำคาญไม่จำเป็นและต้นทุน ' เธอเดินไปทางห้องของเด็กLakshman มีการกลัวความรู้สึกของความผิดหวัง แย่กว่าที่เขาเคยมีประสบการณ์ก่อน อาละวาดเขาวิ่งหลังจากเธอ และถามอย่างเร่งด่วน 'แต่คุณไม่ได้จะไปลงโทษฉัน"'โทษคุณ" เธอปรากฏประหลาดใจ 'โทษคุณ" โอ้ ไม่ มีจุดในที่ เนื่องจากเป็นสิ่งที่คุณต้อง ไม่ได้หรือไม่ ' เธอมองดูเขาในตาตรง ' ไม่มี Lakshman ผมไม่จะลงโทษคุณ เฉพาะ...' เธอ hesitated ครู่ ' เกี่ยวกับการซ่อมแซม คุณจะจ่ายสำหรับพวกเขา Lakshman การเงินจักรยาน ที่เป็นธรรม คุณไม่คิดหรือไม่ 'เธอเปิดประตูห้องของเด็ก เดินทาง และแน่นหนาปิดหลังเธอLakshman จ้องไปที่ประตูปิด ดวงอาทิตย์ส่องแสงภายนอก และบิตน้อยทองฝุ่นเต้นในแสงแดด เลือดได้ทิ้งหน้าที่ และเขายืนอยู่ ทั้งตาและเงียบ จากนั้น เขาเดินออกจากห้องของเธอ ผ่านประตูเสีย almirah สี่ชั้น และ ลงบันได ศีรษะของเขาถูกหักงอเป็นเขาช้าลง เสื้อเก่าของเขาห้อยออกผ่านกางเกงสีน้ำเงินขนาดเล็กเกินไปเขาได้ยินห้องของเด็กเปิดประตู ผู้หญิงถูกมองลงที่เขาจากด้านบนของบันได แต่เขา pretended เห็น และต่อไปลงโดยไม่ต้อง stoopingเธอบอกว่า 'Lakshman' หยุด 'Lakshman – เราสามารถมาไกล่เกลี่ย'นอกจากนี้เขาไม่ได้ค้นหา แต่มีไม่มีความคมชัดในเสียงของเธอ แทน มีเหตุอบอุ่นในที่เด็กทำไม่สังเกตเธอกล่าวว่า, ' รำซ่อมตู้ และ I'II จ่ายต้นทุนครึ่งหนึ่งช่วยคุณ ตกลง?'ตาร้อน ด้วยน้ำตาได้ 'เลือดผู้หญิง เขากระซิบกับตัวเอง 'เลือด เลือดผู้หญิง...' แต่เขาทำงานช้าลง และด้านล่างของบันไดถึงเขา เธอได้ยินเขาเริ่ม whistle"ตกลง เขาตะโกน และวิ่งเร็วตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้หญิงตรงหลังของเธอและมองลงไปที่เขา ถ้า Amme ไม่เข้าใจภาษาอังกฤษทำไมคุณไม่บอกเธอในสิงหล? และคุณบอกว่าคุณจะไม่ออกมาพวกเขาใน ดังนั้นโปรดได้รับการพร้อม ได้อย่างรวดเร็วในขณะนี้. เขาหันไป Amme และกล่าวในสิงหล, 'ที่ผู้หญิงเลือดบอกว่าจะไม่ตัดผักบนพื้น. ช้ามากและหนัก Amme ลุกขึ้นจากที่เธอนั่งยอง เธอหยิบขึ้นมาผักและโยนพวกเขาบนโต๊ะในครัว จากนั้นเธอก็บอกว่าจะเด็ก 'บอกเธอว่าผมไม่สามารถทำงานได้สำหรับเธอ นอกจากนี้ผมไม่ได้เป็นอย่างดี ฉันต้องไปที่บ้าน Laskhman ซ้ำในภาษาอังกฤษว่าสิ่งที่แม่ครัวเก่าได้กล่าว. หนึ่งสูงมองจากเด็กผู้หญิงเล็ก ๆ น้อย ๆ helpessly แล้วยักไหล่ของเธอ. "ถ้าเธอไม่ได้รู้สึกดีเธอจะต้องไปที่บ้านและได้รับดีกว่า ในขณะที่คุณได้รับพร้อม ฉันรอ. เขาก้าวขวาด้านหน้าของแม่เลี้ยงของเธอ เขามีความโค้งงอหัวของเขาย้อนกลับไปเพื่อให้เห็นใบหน้าของเธอ เขาเก็บน้ำลายในปากของเขาแล้วเดินช้าและจงใจมุมของห้องครัวที่มีพื้นที่สำหรับการล้างผักและทะเลาะวิวาทกัน แชะเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะขับรถออกไปสิ่งชั่วร้าย จากนั้นเขาก็กล่าวว่า"แต่ผมบอกคุณ ผมไม่ได้มา. เธอเอาลมหายใจลึก 'ถูกต้องทั้งหมด ถ้าคุณไม่ได้มาผมไม่ได้ซื้อรองเท้า. เธอหันและเดินไปที่ประตูด้านหน้า. Lakshman วิ่งตามหลังเธอและตะโกนเพื่อที่จะสะท้อนลงที่ถนน 'ถ้าคุณทำไม่ได้ แต่ผู้ที่ I'II - I'II บอกเพื่อนบ้านทั้งหมดและความสัมพันธ์กับสิ่งที่หมายถึงความเกลียดชัง แม่เลี้ยงที่น่ากลัวคุณจะ ... ' เธอไม่ได้เปิดหัวของเธอ ทั้งหมดที่เธอบอกว่า 'คุณบอกพวกเขาสิ่งที่คุณต้องการ Lakshman แต่ถ้าคุณต้องการรองเท้าที่คุณได้มาลองพวกเขา หรืออื่น ๆ ไม่มีรองเท้า. เขาสาปไดรฟ์ของเธอออก เขาโกรธมากไม่ได้เพราะเขาต้องการรองเท้าจึงไม่ดี แต่เป็นเพราะเขารู้สึกว่าเธอได้รับรางวัลเรื่องนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขาได้ยินเสียงคนรับใช้คนพูดคุยและหัวเราะเสียงดังในห้องครัวที่มี Amme ที่ถูกบรรจุสิ่งที่เธอ พวกเขาได้พูดคุยเกี่ยวกับแม่เลี้ยงของเขา และก็โกรธเย็นเพิ่มขึ้นในตัวเขา. ทำไมเธอมาที่นี่และสิ่งที่ไม่พอใจเมื่อ everthing ได้ทำงานเพื่อให้ได้อย่างราบรื่นมาก่อน! และตอนนี้ Amme กำลังจะออกจาก ... Uostairss ทารกเริ่มที่จะร้องไห้ นั่นคือสิ่งอื่น - ลูกน้อยของเธอ ทั้งหมดที่ fyss และกังวลเกี่ยวกับเขา ... คุณจะคิดว่าไม่มีใครเคยมีลูกมาก่อน และสิ่งที่ไร้สาระเกี่ยวกับการรักษาความสะอาดและเขาไม่ได้สัมผัสด้วยมือของเขาสกปรก! และ almirahs! almirahs ถูกซื้อสำหรับเจ้าสาวเมื่อพวกเขาได้แต่งงานที่จะใช้ที่บ้านของสามีใหม่ของพวกเขาเพื่อให้ส่าหรีและเครื่องประดับของพวกเขาปลอดภัย. และแล้วเขาก็มีความคิด. คิดเขาปีนกลับขึ้นมาขยับ มี almirah ยืนอยู่กับกลิ่นของไม้ใหม่ โดยไม่ต้องลังเลใจที่เขาเปิดประตูสองบานด้านล่างซึ่งเขาได้อย่างง่ายดายสามารถเข้าถึงเพราะพวกเขาเป็นที่ที่ความสูงของเขา เขาจับหนึ่งประตูและบังคับให้มันกลับไปต่อไปและต่อไปจนกว่าไม้ยากจนและประตูล้มลงกับพื้นด้วยความผิดพลาดดัง ประตูที่สองในเร็ว ๆ นี้ตามแรก ในการเข้าถึงด้านบนสองประตูเขาได้เก้าอี้และปีนขึ้นอยู่กับมัน มันเป็นเรื่องยากมากขึ้นในขณะนี้ แต่เขาผลักดันอย่างหนักเท่าที่เขาสามารถทำได้จนกว่าประตูที่สามลงบนพื้นดินที่มีความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่. เขารอสักครู่เพื่อดูว่าใครจะมาตรวจสอบ แต่เขาไม่ได้จริงๆ กลุ้มใจ พวกเขา = คนรับใช้ - ไม่สามารถหยุดเขาได้ ไม่ได้อยู่ที่เขาหลักหนุ่ม? อย่างไรก็ตามพวกเขาจะไม่ต้องการที่จะหยุดเขา ไม่ได้ทั้งหมด พวกเขาต้องการมีความยินดีกับปัญหาที่เขาได้รับปลอกผู้หญิงคนใหม่ เขายิ้มอย่างน่าสะอิดสะเอียน เธอจะไม่เป็นป่า! เขาคิดว่าการกลับมาของเธอ เวลานี้เธอต้องการจริงๆได้รับบ้า เธอจะตีเขาและกรีดร้องที่เขาและจากนั้นพ่อของเขาจะได้รับการกำจัดของเธอและทุกครั้ง. ด้วยความสุขนี้คิดว่าเขาหันกลับไป almirah และในที่สุดก็มีการจัดการที่จะทำลายประตูที่สี่ออก อย่างระมัดระวังเขาถูกแทนที่ด้วยเก้าอี้และซ้ายหักประตูที่พวกเขาได้ลดลง จากนั้นเขาก็ตัดสินใจที่จะเล่นเกมในห้องของเขา จะมีเวลาพอที่จะซ่อนเมื่อเขาได้ยินเสียงรถ. เธอมาขึ้นบันได Lakshman นอนราบกับพื้นห้องของเขาที่กำลังมองคิดว่าพื้นที่แคบ ๆ ใต้ประตูของเขา เขาอาจจะได้ยินเสียงฝีเท้าที่เปลี่ยนแปลงไปของเธอขณะที่เธอมาที่สูงขึ้นและเขา Geld ลมหายใจของเขาในที่สุดเมื่อเธอหยุด. เธอหยุดสำหรับค่อนข้างบางเวลา จากนั้นเธอก็เรียกว่า - ไม่เขา แต่ srvant. เธอถามว่าใครได้ทำนี้ Somapala? Somapala ที่ไม่เคยเห็น almirah หักก่อนที่จะอ้าปากค้างและกล่าวว่า 'T ไม่ทราบ. มีการหยุดชั่วคราวอีกและเธอบอกว่าบางสิ่งบางอย่าง Lakshman ไม่ได้ยิน จากนั้นเธอก็เดินเข้าไปในห้องนอนของเธอ. นั่นคือมากเกินไปสำหรับ Lakshman หลังจากที่ทุกคนทำงานหนักของเขา ... เขากระโดดขึ้นมาจากพื้นวิ่งแม้ว่าประตูและบุกเข้ามาในห้องของเธอโดยไม่ต้องเคาะ เธอเป็นคนที่ยืนอยู่ข้างกระจกตรวจสอบใบหน้าของเธอและดวงตาของเขาได้พบกับเธอในกระจก. เขา scramed 'คุณต้องการทิรู้ว่าใครไม่ได้ ดีฉันได้ฉันไม่ได้ ... ใบหน้าของเขาเป็นสีแดงสีน้ำตาลใต้ผิวหนังและดวงตาของเขาสีดำมากส่องด้วยแสงของการต่อสู้ อ้อมแขนของเขาแขวนอยู่ข้างเขามือของเขาปิดให้สนิท. เธอหันช้า 'คุณทำมัน Lakshman? คุณ? เธอมองลงไปที่เขาจากความสูงที่ดีของเธอ นิ้วมือของเธอกำลังเล่นกับคีย์ที่ใช้ในครัวเรือนที่เธอกำลังถือ 'ที่จริงเลวร้ายเกินไป Lakshman ทำลายตู้ของทารก เราต้องจ่ายเงินเป็นจำนวนมากสำหรับมัน. เขาหัวเราะเกือบ ผู้หญิงโง่! สิ่งที่เป็นจุดในการทำลายบางสิ่งบางอย่างราคาถูก? เขารอคอยเธอโกรธที่จะทำลายตัวเองเตรียมความพร้อมสำหรับการลงโทษที่กำลังมองไปข้างหน้ามันเกือบจะมีความสุข. แต่มันไม่ได้มา เธอก็ยืนอยู่ที่นั่นและมองไปที่เขาอย่างใจเย็น จากนั้นเธอกล่าวว่าที่จริงเลวร้ายเกินไป Lakshman ผมคิดว่าคุณเป็นประเภทที่เหมาะสมของเด็ก. เธอถอนหายใจ 'ดังนั้นตอนนี้เราต้องถามคนงานเพื่อซ่อมแซมความเสียหาย ค่อนข้างรำคาญที่ไม่จำเป็นและค่าใช้จ่าย เธอเดินไปห้องพักของทารก. Lakshman มีความรู้สึกที่น่ากลัวของความผิดหวังที่เลวร้ายยิ่งกว่าที่เขาเคยมีประสบการณ์เคยเป็นมาก่อน ลำพองเขาวิ่งตามเธอและขอให้เร่งด่วน แต่ไม่ได้คุณจะลงโทษฉัน? ' 'ลงโทษคุณ? เธอปรากฏตัวประหลาดใจ 'ลงโทษคุณ? ว้าย มีจุดในการที่ไม่ได้ เพราะนั่นคือสิ่งที่คุณต้องการไม่ได้หรือไม่ ' เธอมองเขาตรงในสายตา 'ไม่ Lakshman ผมไม่ได้จะลงโทษคุณ เพียง แต่ ... "เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง 'เกี่ยวกับการซ่อมแซม คุณจะจ่ายสำหรับพวกเขา, Lakshman ออกจากเงินจักรยานของคุณ นั่นเป็นธรรมไม่ได้คุณคิดว่า? ' เธอเปิดประตูห้องพักของทารกเดินผ่านและมั่นคงปิดด้านหลังของเธอ. Lakshman จ้องที่ปิดประตู ดวงอาทิตย์ส่องแสงออกไปข้างนอกและบิตทองเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฝุ่นกำลังเต้นรำในแสงแดด เลือดออกมาจากใบหน้าของเขาและเขายืนอยู่ที่นั่นกว้างตาและเงียบ จากนั้นเขาก็เดินออกมาจากห้องของเธอที่ผ่านมาสี่ประตู almirah แตกบนพื้นและลงบันได ศีรษะของเขาได้รับการงอขณะที่เขาเดินช้าลงเสื้อเก่าของเขาออกไปแขวนกางเกงขายาวสีฟ้าขนาดเล็กเกินไป. เขาได้ยินเสียงของการเปิดประตูห้องพักของทารก ผู้หญิงถูกมองลงมาที่เขาจากด้านบนของบันได แต่เขาแกล้งทำเป็นไม่เห็นและยังคงไปลงโดยไม่ต้องก้ม. เธอกล่าวว่า 'Lakshman' ไป 'Lakshman - เราสามารถมาจัด. เขาไม่ได้เงยหน้าขึ้นมอง แต่มีไม่ได้เป็นความคมชัดในเสียงของเธอ; แทนที่จะมีความอบอุ่นในบันทึกว่าเด็กไม่ได้ล้มเหลวที่จะแจ้งให้ทราบล่วงหน้า. เธอกล่าวว่า 'คุณช่วยช่างซ่อมตู้และ I'II จ่ายครึ่งหนึ่งของค่าใช้จ่าย ตกลงกัน? ' ดวงตาของเขาร้อนด้วยน้ำตา 'ผู้หญิงเลือด "เขากระซิบกับตัวเอง 'เลือดผู้หญิงเลือด ... แต่เขาก็ชะลอตัวลงและในขณะที่เขามาถึงด้านล่างของบันไดที่เธอได้ยินเขาเริ่มที่จะเป่านกหวีด. 'ตกลง' เขาตะโกนและวิ่งได้อย่างรวดเร็วออกไปจากสายตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้หญิงที่ทำให้เธอกลับมาและมองไปที่เขา ' ถ้าแอมมี่ไม่เข้าใจภาษาอังกฤษ ทำไมคุณไม่บอกเธอในภาษาสิงหล ? และคุณบอกว่าคุณไม่ยอมออกมาเลย ดังนั้น โปรดเตรียมตัวให้พร้อม เร็ว '

เขาหันไปอย่างเป็นทางการ และกล่าวในภาษาสิงหล ' เลือดผู้หญิงบอกว่าไม่ต้องตัดผักบนพื้น '

ช้ามาก และ หนัก ที่แอมมี่ลุกขึ้นจากที่ๆเธอมาเธอหยิบผัก และโยนมันลงบนโต๊ะในครัว แล้วนางก็พูดกับลูก บอกเธอว่าฉันจะไม่ทำงานกับเธอ ผมไม่เก่งครับ ฉันต้องกลับบ้าน laskhman ซ้ำในภาษาอังกฤษว่าคุกเก่า เคยกล่าวว่า

สูงหนึ่งมองจากเด็กหญิงน้อย helpessly แล้วยักไหล่ของเธอ .
ถ้าเธอไม่สบาย เธอกลับบ้านไปดีกว่าในขณะที่คุณได้รับพร้อม ฉันรอ '
เขายืนอยู่ตรงหน้าเธอ แม่เลี้ยง เขาโค้งศีรษะของเขากลับไกลเพื่อที่จะได้เห็นใบหน้าของเธอ เขาเก็บน้ำลายในปาก แล้วเดินอย่างช้าๆ และตั้งใจ ในมุมของห้องครัวที่มีพื้นที่สำหรับล้างผัก และงอน คายเป็นวิธีที่ดีที่สุดเพื่อขับไล่ความชั่วร้ายบางอย่าง แล้วเขาก็กล่าวว่า :


แต่ผมบอกคุณแล้วผมไม่ได้มา '
เธอเอาลมหายใจลึก ' ก็ได้ ถ้าคุณไม่มา ผมไม่ได้ซื้อรองเท้า เธอหันกลับมาและเดินตรงไปที่ประตูด้านหน้า


Lakshman วิ่งตามและตะโกนเพื่อให้มันสะท้อนลงถนน , ' ถ้าคุณไม่ได้แต่ผมจะบอกทุกคนและเพื่อนบ้านและความสัมพันธ์อะไรหมายถึง น่าเกลียดน่ากลัว แม่เลี้ยงเธอ . . . "

เธอไม่แม้แต่จะหันหัวของเธอ .ทั้งหมดที่เธอพูด , ' คุณบอกพวกเขาสิ่งที่คุณต้องการ , Lakshman . แต่ถ้าคุณต้องการคู่ของรองเท้าที่คุณต้องมาและลองพวกเขาใน ไม่งั้นไม่มีรองเท้า "

เขา witched เธอขับรถออกไป เขาโกรธมาก ไม่ใช่เพราะเขาต้องการรองเท้ามาก แต่เพราะเขารู้สึกว่าเธอชนะอาร์กิวเมนต์นี้โดยเฉพาะ เขาได้ยินเสียงผู้ชายพูดและหัวเราะเสียงดัง คนรับใช้ในครัวกับแอมมี่ ,ที่บรรจุสิ่งเธอ พวกเขากำลังพูดเกี่ยวกับแม่เลี้ยงของเขา และก็โกรธเย็น โรสเขา

ทำไม เธอมาที่นี่ และไม่สบายใจหลายอย่าง เมื่อทุกอย่างกำลังดำเนินไปด้วยดีก่อน และตอนนี้ อย่างเป็นทางการแล้ว . . . . . . .

uostairss ทารกเริ่มร้องให้ นั่นคืออีกสิ่งหนึ่ง และลูกของเธอ ทั้งหมดที่ fyss ยุ่งเกี่ยวกับเขา . . . . . . . คุณคงคิดว่าไม่มีใครเคยมีลูกมาก่อนและทั้งหมดที่ไร้สาระเกี่ยวกับการรักษามันสะอาดและไม่ได้สัมผัสเขาด้วยนิ้วมือที่สกปรก ! และ almirahs ! almirahs ถูกซื้อสำหรับเจ้าสาวเมื่อพวกเขาแต่งงาน ไปที่บ้านของสามีใหม่ของพวกเขา เพื่อให้พวกเขา ส่าหรี และเครื่องประดับ ปลอดภัย

แล้วเขาก็เกิดความคิด
อย่างครุ่นคิด เขาปีนกลับขึ้นนะครับ . มียืน Almirah กับกลิ่นของไม้ใหม่โดยไม่ลังเล เขาเปิดด้านล่างสองประตู ซึ่งเขาสามารถเข้าถึงได้อย่างง่ายดาย เพราะอยู่ที่ความสูงของเขา เขาจับประตูหนึ่ง และบังคับให้มันกลับมาเพิ่มเติม และเพิ่มเติมจนไม้แตก และเป็นประตูที่ล้มลงกับพื้นเสียงดังสนั่นดัง ประตูที่สองทันทีตามก่อน ไปถึงด้านบนสองประตู เขาได้เก้าอี้แล้วปีนขึ้นไปบนนั้น มันก็ยากขึ้นในครั้งนี้แต่เขาผลักให้มากเท่าที่จะทำได้ จนกระทั่งประตูที่สาม ลงจอดบนพื้นดินที่มีความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่


เขารอสักครู่เพื่อดูว่ามีใครมาตรวจสอบ แต่เขาไม่ได้กังวลจริงๆ พวกเขา = คนรับใช้–หยุดเขาไม่ได้ เขาไม่ใช่คุณชาย ? อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ต้องการที่จะหยุดเขา ไม่ทั้งหมดพวกเขาก็ยินดี มีปัญหา เขาก็ปลอกผู้หญิงใหม่ เขายิ้มอย่างน่ารังเกียจ เธอจะไม่เถื่อน ! เขาคิดว่าเธอกลับมา . เวลานี้เธอคงโกรธ เธอตีเขา และตะโกนใส่เขา แล้วพ่อเขาจะกำจัดเธอ และทุกครั้ง

มีความสุขกับความคิดนี้ เขาหันกลับไป Almirah และในที่สุดการจัดการที่จะพังประตูที่สี่แล้ว อย่างเขาแทนเก้าอี้และด้านซ้ายของประตูเสีย ที่พวกเขาได้ลดลง แล้วเขาก็ตัดสินใจที่จะเล่นเกมที่ห้องของเขา จะมีเวลาเพียงพอที่จะซ่อนเมื่อเขาได้ยินเสียงรถ

เธอกำลังขึ้นบันได Lakshman คือนอนราบกับพื้นของห้องของเขา มองคิดแคบๆ ใต้ประตูของเขา เขาได้ยินเสียงเปลี่ยนเสียงฝีเท้าของเธอขณะที่เธอมาขึ้นและเขา GELD ลมหายใจสุดท้าย เมื่อเธอหยุด

เธอหยุดสำหรับค่อนข้างบางเวลา แล้วเธอก็โทรหา–ไม่ใช่เขา แต่ srvant .
เธอถามว่า " ใครทำแบบนี้ somapala ? '


somapala ใครไม่เคยเห็น Almirah เสียก่อน อ้าปากค้างและกล่าวว่า ' ไม่รู้ ' ก็หยุดอีก เธอพูดบางอย่าง Lakshman ไม่ได้ยิน แล้วเธอเข้าไปที่ห้องนอนของเธอ

มันมากเกินไปสำหรับ Lakshman .หลังจากที่เขาได้ทำงานอย่างหนัก . . . . . . . เขากระโดดขึ้นจากพื้น วิ่งถึงประตู และบุกเข้าห้องโดยไม่เคาะประตู เธอยืนอยู่หน้ากระจกดูใบหน้าของเธอ และดวงตาของเขาได้พบกับเธอในกระจก

เขา scramed ' คุณต้องการไม่ว่าใครทำ ใช่ ฉันทำ ฉันทำมัน . . . " ใบหน้าของเขาก็แดงใต้ผิวสีน้ำตาล และดวงตาสีดำของเขามาก ส่องกับไฟแห่งการต่อสู้แขนของเขาแขวนจากด้านข้างของเขา มือของเขาให้แน่นสนิท


เธอหันมาอย่างช้าๆ ' คุณทำ Lakshman ? คุณ เธอก้มลงมองเขาจากความสูงที่ยิ่งใหญ่ของเธอ นิ้วของเธอเล่นกับครัวเรือนกุญแจเธอไว้ นั่นมันแย่จริงๆ , Lakshman . แบ่งเด็กตู้ เราต้องจ่ายเงินสำหรับมัน . '


เขาเกือบหัวเราะ ผู้หญิงโง่ !อะไรคือเหตุผลในการทำลายสิ่งที่ถูก ? เขารอให้เธอโกรธแบ่ง เตรียมตัวเพื่อการลงโทษ มองไปข้างหน้ามัน เกือบ ด้วยความยินดี


แต่มันไม่ได้มา เธอแค่ยืนอยู่ตรงนั้น และมองเขาอย่างใจเย็น แล้วเธอก็พูดว่า ' นั่นมันแย่จริงๆ , Lakshman ฉันคิดว่าคุณเป็นประเภทที่เหมาะสมของเด็ก เธอถอนใจ ดังนั้นตอนนี้เราต้องถามช่างเพื่อซ่อมแซมความเสียหายค่อนข้างไม่ยุ่งและต้นทุน เธอเดินไปที่ห้องเด็ก

Lakshman มีความรู้สึกเลวร้ายของความผิดหวัง เลวร้ายกว่าที่เขาเคยเจอมาก่อน อย่างบ้าคลั่ง เขาวิ่งตามเธอไปและถามอย่างเร่งด่วน ' แต่ไม่ใช่คุณจะลงโทษฉัน '

'punish คุณ ? ' เธอปรากฏประหลาดใจ ' ลงโทษเหรอ โอ้ ไม่ มีจุดที่ไม่มีในนั้น เพราะนั่นเป็นสิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่เหรอเธอมองเขาด้วยสายตาเฉยเมย ' ไม่ Lakshman . ฉันจะไม่โทษคุณ . . . . . . . " เธอกระอึกกระอักนิ่งคิดสักครู่ เรื่องการซ่อม คุณจะต้องจ่ายสำหรับพวกเขา Lakshman . เงินจากจักรยานของคุณ ไม่เป็นไร คุณไม่คิดอย่างนั้นเหรอ '

เธอเปิดประตูห้อง เด็กเดินผ่าน และแน่นหนา ปิดมันซะ
Lakshman จ้องประตูที่ปิด