Interpreting an epidemic curve. The

Interpreting an epidemic curve. The first step in interpreting an epidemic curve is to consider its overall shape. The shape of the epidemic curve is determined by the epidemic pattern (for example, common source versus propagated), the period of time over which susceptible persons are exposed, and the minimum, average, and maximum incubation periods for the disease.
An epidemic curve that has a steep upslope and a more gradual down slope (a so-called log-normal curve) is characteristic of a point-source epidemic in which persons are exposed to the same source over a relative brief period. In fact, any sudden rise in the number of cases suggests sudden exposure to a common source one incubation period earlier (Figure 6.3).
In a point-source epidemic, all the cases occur within one incubation period. If the duration of exposure is prolonged, the epidemic is called a continuous common-source epidemic, and the epidemic curve has a plateau instead of a peak. An intermittent common-source epidemic (in which exposure to the causative agent is sporadic over time) usually produces an irregularly jagged epidemic curve reflecting the intermittence and duration of exposure and the number of persons exposed. In theory, a propagated epidemic — one spread from person-to-person with increasing numbers of cases in each generation — should have a series of progressively taller peaks one incubation period apart, but in reality few produce this classic pattern.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การตีความโค้งเรื้อรัง ขั้นตอนแรกในการทำนายการโค้งเรื้อรังคือการ พิจารณารูปร่างโดยรวมของ รูปร่างของเส้นโค้งการติดต่อเป็นไปตามรูปแบบการติดต่อ (เช่น แหล่งทั่วไปและเผยแพร่), ระยะเวลาที่สัมผัสไวต่อบุคคล และระยะฟักตัวต่ำสุด ค่าเฉลี่ย และสูงสุดสำหรับโรคโค้งเป็นเรื้อรังที่มี upslope ชันและ gradual มากกว่า (เรียกว่าล็อกปกติเส้นโค้ง) ลาดลง เป็นลักษณะของโรคระบาดการจุดต้นทางที่คนมีสัมผัสกับแหล่งเดียวกันระยะเวลาสัมพันธ์กันโดยย่อ ในความเป็นจริง ใด ๆ เพิ่มขึ้นทันทีในจำนวนแนะนำแสงทันทีแหล่งทั่วไปหนึ่งระยะฟักตัวก่อนหน้า (รูป 6.3)โรคระบาดเป็นต้นทางจุด ในกรณีเกิดขึ้นภายในระยะฟักตัวหนึ่ง ขยายระยะเวลาของการสัมผัส ระบาดคือโรคระบาดทั่วไปแหล่งที่ต่อเนื่อง แล้วโค้งเรื้อรังมีราบสูงแทนสูงสุด โรคระบาดทั่วไปมาไม่ต่อเนื่อง (ที่สัมผัสกับตัวแทนสาเหตุการจะมีช่วงเวลา) มักจะสร้างโค้งเรื้อรังอย่างไม่สม่ำเสมอขรุขระสะท้อน intermittence และช่วงเวลาของการเปิดรับแสงและจำนวนบุคคลที่สัมผัส ทฤษฎี โรคระบาดที่เผยแพร่ — หนึ่งแพร่กระจายจากเกิดมีการเพิ่มจำนวนของกรณีและปัญหาในแต่ละรุ่นซึ่งควรมีชุดของความก้าวหน้าสูงยอดหนึ่งระยะฟักตัวออกจากกัน แต่ในความเป็นจริง ไม่กี่ผลิตลวดลายคลาสสิกนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตีความเส้นโค้งการระบาดของโรค ขั้นตอนแรกในการตีความเส้นโค้งการแพร่ระบาดของโรคคือการพิจารณารูปทรงโดยรวม รูปร่างของเส้นโค้งการระบาดของโรคจะถูกกำหนดโดยรูปแบบการแพร่ระบาดของโรค (เช่นแหล่งที่พบมากเมื่อเทียบกับการขยายพันธุ์) ระยะเวลามากกว่าที่บุคคลในกลุ่มเสี่ยงมีการสัมผัสและต่ำสุดเฉลี่ยและระยะเวลาการบ่มสูงสุดสำหรับโรค.
เส้นโค้งการระบาดของโรค ที่มี upslope สูงชันและลาดชันลงค่อยๆมากขึ้น (ที่เรียกว่าเส้นโค้งเข้าสู่ระบบปกติ) เป็นลักษณะของการแพร่ระบาดของจุดแหล่งที่มาในการที่บุคคลมีการสัมผัสกับแหล่งเดียวกันในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ ญาติ ในความเป็นจริงใด ๆ เพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันในหลายกรณีที่แสดงให้เห็นการสัมผัสฉับพลันเพื่อเป็นแหล่งทั่วไปหนึ่งระยะฟักตัวก่อนหน้านี้ (รูปที่ 6.3).
ในการแพร่ระบาดจุดแหล่งที่มาทุกกรณีเกิดขึ้นภายในระยะฟักตัวหนึ่ง หากระยะเวลาของการเปิดรับแสงเป็นเวลานาน, การระบาดของโรคที่เรียกว่าโรคระบาดที่พบแหล่งที่มาอย่างต่อเนื่องและเส้นโค้งการแพร่ระบาดมีที่ราบสูงแทนสูงสุด การระบาดของโรคที่พบแหล่งที่มาต่อเนื่อง (ซึ่งในการสัมผัสกับสาเหตุเจ้าหน้าที่เป็นระยะ ๆ เมื่อเวลาผ่านไป) มักจะก่อให้เกิดการแพร่ระบาดโค้งหยักไม่สม่ำเสมอสะท้อนให้เห็นถึง intermittence และระยะเวลาของการเปิดรับและจำนวนบุคลากรที่สัมผัส ในทางทฤษฎีการแพร่ระบาดแพร่กระจาย - หนึ่งในการแพร่กระจายจากคนสู่คนที่มีตัวเลขที่เพิ่มขึ้นของผู้ป่วยในแต่ละรุ่น - ควรจะมีชุดของยอดเขาที่มีความก้าวหน้าสูงหนึ่งระยะฟักตัวออกจากกัน แต่ในความเป็นจริงไม่กี่ผลิตรูปแบบคลาสสิกนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตีความโรคระบาดโค้ง ขั้นตอนแรกในการตีความ การระบาดจะพิจารณารูปร่างของเส้นโค้งโดยรวม รูปร่างของเส้นโค้งที่กำหนดโดยระบาดระบาดรูปแบบ ( ตัวอย่างเช่นเมื่อเทียบกับทั่วไปแหล่งขยายพันธุ์ ) , ระยะเวลาที่เสี่ยงผู้สัมผัส และต่ำสุด , ค่าเฉลี่ยและสูงสุดสำหรับระยะเวลาการบ่มโรค .
โรคระบาดเส้นโค้งที่มีเนินที่สูงชันและลาดทีละน้อยมากกว่าลง ( เรียกว่าเข้าสู่ระบบโค้งปกติ ) เป็นลักษณะของจุดแหล่งระบาดที่ท่านสัมผัสแหล่งเดียวกันมากกว่าญาติในระยะสั้น . ในความเป็นจริง , ขึ้นฉับพลันใด ๆ ในหลายกรณีแสดงให้เห็นในทันทีที่แสงทั่วไปแหล่งระยะเวลาบ่มก่อน ( รูปที่ 6 ) .
ในแหล่งจุดเกิดโรคระบาดคดีทั้งหมดเกิดขึ้นภายในระยะเวลาการบ่ม ถ้าระยะเวลาของการเปิดรับเป็นเวลานาน การระบาดจะเรียกว่าเป็นแหล่งที่พบระบาดระบาดอย่างต่อเนื่อง และโค้งมีที่ราบสูงแทนสูงสุดการไม่ต่อเนื่องที่พบแหล่งระบาด ( ซึ่งในการเปิดรับตัวแทนโรงเรียนที่จะผ่านเวลา ) มักจะก่อให้เกิดการระบาดเป็นช่วงโค้งไม่เรียบขรุขระสะท้อนและระยะเวลาของแสงและจำนวนของบุคคลที่สัมผัส . ในทฤษฎีเป็นจำนวนหนึ่งกระจายการแพร่ระบาดจากคนสู่คนด้วยตัวเลขที่เพิ่มขึ้นของคดีในแต่ละรุ่น - ควรมีชุดของความก้าวหน้าสูงกว่ายอดหนึ่งฟักตัวออกจากกัน แต่ในความเป็นจริงไม่ผลิตแบบคลาสสิกนี้