I had to do password recovery to ge

I had to do password recovery to get into here. Not only that, but I became so confused because Google seems bound and determined to link up each of my emails. (of which, I only have 2, but one is strictly for the use of google docs.)

I have wanted to come back and write here many, many times, but I truly just don't know how to make time for it. I am homeschooling my lovely 6 (!!) year old daughter. Having your child with you 24/7 gives new meaning to phrase "time management". Meanwhile, I read homeschooling blogs with awe, "how do they do this?" I wonder. But I digress.

Shortly after I wrote my last post, I had a marriage blow up. I want to say it was nothing serious, but if I am honest, it was serious to me. Since then, we have tried to improve on our relationship, which, feels more time consuming than I think it should be, at times. It's better. But, I feel the pull of the negative feelings at times, and somehow, I always make a circle back into grief.

Pretty much anything that makes me sad, makes me circle those feelings all over again. I am shocked how simplistic sadness is. Sadness just feels like sadness.

I made a new friend. I was so excited, because making new friends is not easy as an adult. Or at least, not easy for me. Maybe even more difficult since losing ~M~. We had a small disagreement recently, and I can feel that some wind shifted and it isn't the same between us at this moment. Today, I was thinking over the choices of running and hiding and letting her come to me, or being more adult, and just directly asking her if things were going to be okay with us.

It made me feel sad again. This is the kind of thing that just makes me so angry at grief. Why must it punctuate everything? When I am sad, I can't only get sad about the current thing, but I must drift into thoughts and feelings of losing babies, not having more babies, and wondering if I am to fault for my marriage and friendship troubles because, something has been terribly wrong with me since December 2005?

When I type this out, I can see how almost ridiculous it is, how whiny and self pitying. I cannot lie though, it it true. This is the road trip my brain makes when things are not going well, when sadness makes my heart heavy. Most of us in this boat have a very clearly defined before/after dynamic in our heads and mine includes a lack a trust in myself and my feelings. After ~M~ died, I lost my footing. I wish I could say 8 years later I regained it, but I can't. I feel as though I dug my heels in on a rock only to find the rock I chose was wobbly and imbalanced.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมต้องการกู้คืนรหัสผ่านเพื่อเข้าที่นี่ ไม่เท่านั้น แต่เป็นให้สับสนเนื่องจาก Google ดูเหมือนว่าถูกผูกไว้และพิจารณาเชื่อมโยงค่าของอีเมลล์ที่ไหน ( ซึ่งเพียงแค่ 2 แต่หนึ่งเป็นการใช้เอกสาร google)

ฉันต้อง การกลับมาเขียนที่นี่จำนวนมาก หลายครั้ง แต่แท้จริงเพียงไม่ทราบวิธีการทำเวลาให้ ฉันกำลัง homeschooling ของฉันดี 6 (!!) ลูกสาวปี มีลูกกับคุณ 24/7 ให้ใหม่หมายถึงวลี "บริหารเวลา" ในขณะเดียวกัน อ่าน homeschooling บล็อก ด้วยความกลัว "วิธีทำบ้างนี่" ไม่ทราบ แต่ฉัน digress.

ในไม่ช้าหลังจากที่ผมเขียนล่าสุดของฉัน ฉันได้แต่งงานเลยค่า อยากจะพูดก็ไม่มีอะไรร้ายแรง แต่ถ้าฉันซื่อสัตย์ ก็รุนแรงกับผม ตั้งแต่นั้น เราได้พยายามปรับปรุงในความสัมพันธ์ของเรา ที่ รู้สึกยิ่งใช้เวลานานมากกว่าที่ผมคิดว่า มันควรจะ บางครั้ง มันจะดีกว่า แต่ ฉันรู้สึกดึงความรู้สึกติดลบตลอดเวลา และอย่างใด ขอให้เป็นวงกลมกลับไปยังความเศร้าโศก

สวยมากอะไรที่ทำให้ฉันเศร้า ทำให้ผมวงกลมความรู้สึกเหล่านั้นทุกคนอีกด้วย ฉันมีความโศกเศร้าว่าพี่ตกใจ ความโศกเศร้าให้ความรู้สึกเช่นความโศกเศร้าไว้

ทำให้เพื่อนใหม่ ผมตื่นเต้นมาก เนื่องจากเพื่อนใหม่ไม่ใช่เรื่องง่ายเป็นผู้ใหญ่ หรือน้อย ไม่ง่าย สำหรับฉัน บางทียิ่งยากตั้งแต่แพ้ ~ M ~ เรามีกันเล็กล่าสุด และฉันสามารถรู้สึกว่า ลมบางเปลี่ยน และไม่เหมือนกันระหว่างเราตอนนี้ วันนี้ ฉันคิดมากกว่า ตัวเลือกเรียกใช้ และซ่อนให้เธอมากับฉัน หรือเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น และโดยตรงเพียงแค่ขอให้เธอถ้า สิ่งที่กำลังจะถูกกับเรา

มันทำให้ฉันรู้สึกเศร้าอีก นี้เป็นชนิดของสิ่งที่ก็ทำให้ฉันโกรธมากที่ความเศร้าโศก ทำไมต้องมันคั่นด้วยทุกอย่าง เมื่อฉันเศร้า ฉันไม่ได้เศร้าเกี่ยวกับสิ่งปัจจุบัน แต่ฉันต้องดริฟท์ในความคิดและความรู้สึกของการสูญเสียทารก มีเด็กเพิ่มมากขึ้น และสงสัยว่า ถ้าผมเที่ยวของฉันแต่งงานและมิตรภาพปัญหาเนื่องจาก สิ่งถูกชะมัดผิดกับฉันตั้งแต่ 2548 ธันวาคม?

เมื่อพิมพ์เช็คนี้ สามารถเห็นว่าเกือบไร้สาระเป็น pitying whiny และวิธีที่ตนเองได้ ไม่โกหกว่า มันจริง สมองของฉันทำให้เมื่อสิ่งไม่ดี เมื่อความโศกเศร้าทำให้หัวใจของฉันหนักเดินถนนอยู่ ส่วนใหญ่ของเราในเรือนี้มีกำหนดไว้อย่างชัดเจนก่อน/หลัง จากไดนามิกในหัวของเราและเหมืองรวมถึงการขาดความไว้วางใจในตัวเองและความรู้สึกของฉัน หลังจาก ~ M ~ ตาย หายหลักของฉัน ฉันต้องการฉันสามารถพูด 8 ปีฉันจากนั้น แต่ฉันไม่ ฉันรู้สึกเหมือนฉันขุดส้นเท้าของฉันในบนหินจะพบหินที่ผมเลือกถูกสั่น และ imbalanced

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันทำกู้คืนรหัสผ่านเข้าไปที่นี่ ไม่เพียงแค่นั้น แต่ผมก็งงมากเพราะ Google ดูเหมือนจะผูกพันและมุ่งมั่นที่จะเชื่อมโยงแต่ละอีเมลของฉัน ( ซึ่งมีแค่ 2 แต่เป็นอย่างเคร่งครัดสำหรับการใช้ Google Docs )

ผมก็อยากกลับมาเขียนที่นี่หลายครั้ง แต่ฉันก็แค่ไม่รู้ว่าต้องให้เวลากับมัน ผมโฮมสกูลที่น่ารักของฉัน 6 ( ! !) ลูกสาวอายุปี มีเด็กกับคุณ 24 / 7 ให้ความหมายใหม่กับคำว่า " การบริหารเวลา " ขณะที่ผมอ่าน homeschooling บล็อกด้วยความกลัว " พวกเขาทำอย่างไรในเรื่องนี้ ? ผมสงสัยว่า แต่ฉันเชือนแช .

หลังจากที่ฉันเขียนการโพสต์ล่าสุดของฉันฉันได้รับการแต่งงานที่ระเบิด ฉันต้องการจะบอกว่า ไม่มีอะไรร้ายแรง แต่ถ้าผมซื่อสัตย์ จริงจังกับฉัน ตั้งแต่นั้น เราได้พยายามที่จะปรับปรุงความสัมพันธ์ของเราซึ่ง รู้สึกเสียเวลามากกว่าที่ฉันคิดว่ามันควรจะเป็นที่ครั้ง มันก็ดีกว่า แต่ ผมรู้สึกถึง ความรู้สึกที่เป็นลบ ในบางครั้ง บางที ฉันเสมอให้กลับมาในความเศร้าโศก .

สวยมาก อะไรที่ทำให้ฉันเศร้า ทำให้วงความรู้สึกนั้นอีกครั้ง ผมตกใจแล้วแบบเศร้า . ความเศร้าก็รู้สึกเหมือนความเศร้า

ฉันมีเพื่อนใหม่ ฉันรู้สึกตื่นเต้นเพราะเพื่อนใหม่ที่ไม่ง่ายอย่างที่ผู้ใหญ่ หรืออย่างน้อยก็ไม่ใช่ง่ายเลยสำหรับฉัน อาจจะยาก เนื่องจากสูญเสีย ~ M ~ เราทะเลาะกันนิดหน่อย เมื่อเร็วๆ นี้ และผมรู้สึกว่าลมเปลี่ยนไม่เหมือนเดิมในช่วงเวลานี้ วันนี้ ผมคิดกว่าตัวเลือกที่ต้องหนีและหลบซ่อน และปล่อยให้เธอมาหาผม หรือ เป็นผู้ใหญ่มากขึ้นก็แค่ถามเธอ และถ้าทุกอย่างจะโอเคกับเรา

มันทำให้ผมรู้สึกเศร้าอีกแล้ว นี้เป็นชนิดของสิ่งที่จะทำให้ผมโกรธจริงๆ ทำไมต้องเน้นทุกอย่าง เมื่อฉันเศร้า ฉันไม่ได้เศร้าเรื่องในปัจจุบัน แต่ผมต้องลอยเข้ามาในความคิดและความรู้สึกของการสูญเสียทารก ไม่มีทารกเพิ่มเติมและสงสัยว่าถ้าผมจะผิดสำหรับการแต่งงานและมิตรภาพ มีปัญหาเพราะมีบางอย่างผิดมาตั้งแต่ธันวาคม 2548 ?

เมื่อฉันพิมพ์นี้ออกมา ผมเห็นแล้ว เกือบ มันไร้สาระ แล้ววินนี่ด้วยความเสียดาย ผมไม่สามารถโกหกได้ว่ามันเป็นเรื่องจริง นี่คือการเดินทางที่สมองทำให้เมื่อสิ่งที่ไม่ไปดี เมื่อความเศร้าทำให้หัวใจฉันหนักส่วนใหญ่เราอยู่ในเรือลำนี้มีมาก ชัดเจน ก่อน / หลัง แบบไดนามิก ในหัวของเราและเหมือง รวมถึงขาดการเชื่อในตัวเองและความรู้สึก หลังจาก ~ M ~ ตาย ฉันล้มฉัน ฉันหวังว่าจะได้พูด 8 ปีต่อมาผมก็ได้ แต่ผมทำไม่ได้ ผมรู้สึกว่า ผมขุดส้นเท้าของฉันบนก้อนหินเท่านั้นที่จะพบหินผมเลือกถูกสั่นคลอน และสมดุล .