The nearby Arthurs didn’t dare to m

The nearby Arthurs didn’t dare to make a single sound either.

That year, he had been the same. When he had lifted his head up and looked at the almighty Sovereign of Death and saw that it was the hotel owner, he too had been stupefied. All Arthurs could do was think to himself, “This is how this Sovereign of Death is…this is a hobby of her, despite her being so powerful as to be invincible.”

“Bailey! You wait over there for now.” The Sovereign of Death looked with curiosity towards Linley and Bebe. “It really is surprising. The two of you actually managed to make it past ‘Yen’ and ‘Gold’. Linley, for you to be able to take Gold’s attack head on was within my expectations. But Yen’s power is far greater than Gold’s. Bebe, for you to be able to endure Yen’s attack…I truly am astonished.”

Bebe, hearing this, was rather smug, but he didn’t dare to act too wildly, just revealing a hint of a smile instead.

“Don’t be smug. The reason you were able to endure it should have something to do with that Beirut.” The Sovereign of Death let out an emotional sigh. “I have to admit, that kid Beirut, to you, really is…”

Linley was secretly puzzled.

“Bebe?” Linley sent mentally.

“Boss, I don’t know either. I just relied on myself to endure it.” Bebe sent mentally.

“Linley, I hear that you have come on this trip for the sake of finding the souls of your family and friends, who have become undead. You wish for them to regain their memories, correct?” The Sovereign of Death said.

Linley raised his head to look at the Sovereign, saying with hope, “Yes, Sovereign. Please help me, Sovereign.”

“Based on the rules which I myself laid down, since the two of you charged all the way to this place from the base of the Abyssal Mountain, I should grant a request of yours.” The Sovereign of Death said. Linley and Bebe both stared at the Sovereign of Death, who continued, “However, you killed Tina. Logically speaking, I should also kill the two of you and avenge Tina!”

Linley and Bebe were stunned.

“I should reward you for making your way here. I should punish you for killing Tina! So then…the reward and the punishment cancel each other out. I will not agree to your request, but I won’t kill you either. The two of you, leave immediately. When I think of the look on your face just now, you really…haha…” The Sovereign of Death couldn’t help but begin to laugh again.

She refused?

“Sovereign!” Linley and Bebe immediately called out.

“Sovereign!” Yennaway also called out urgently.

Neither side was willing to accept this.

“What, you have an objection?” The formerly laughing Sovereign of Death suddenly turned cold as her face sank. She swept the three with her gaze. This sweep of her gaze alone caused Linley and Bebe to feel as though their souls had been shaken. As for Yennaway, she too was so frightened that she no longer dared to say a word. She knew very well what sort of temper the Sovereign of Death had.

Although she had been laughing happily, it was very possible that in the next instant, she would fiercely punish someone.

Yennaway didn’t dare to say a word, but how could Linley be willing to give up?

“Sovereign.” Linley hurriedly called out, while at the same time, he flipped out the medallion of the Bloodridge Sovereign. Linley once more knelt down and begged, “Sovereign, for the sake of the Bloodridge Sovereign, please give me a chance. Let me save my parents and my brothers. I just need a chance!”

“Laughable!” A cold voice rang out.

Linley raised his head to look.

The nearby Yennaway was snickering, “Linley, what’s the big deal about the Bloodridge Sovereign? Do you know…that my mistress is the most powerful Sovereign of the entire Netherworld. The Chief Sovereign of Death! In the countless planes of the multiverse, only the other three Chief Sovereigns of the other three Higher Planes are equals who are on par with my mistress! And you mention the Bloodridge Sovereign to her? Even if you mentioned that Redbud Sovereign of yours, it would be useless!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Arthurs ใกล้เคียงไม่กล้าที่จะทำให้เดียวเสียงอย่างใดอย่างหนึ่งปี เขาได้เหมือนกัน เมื่อเขาได้ยกพระเศียรขึ้น และมองโซเวอเรนตายผู้ทรงอำนาจและเห็นว่า เป็นเจ้าของโรงแรม เกินไปเคย stupefied ทั้งหมด Arthurs ไม่ได้คิดว่า ตนเอง, "นี้วิธีนี้อธิปไตยของหมู่เกาะตาย... นี่คืองานอดิเรกของเธอ ถึงแม้ว่าเธอจะมีประสิทธิภาพดังนั้นไม่ได้อยู่ยงคงกระพัน""Bailey คุณรอโน่นนี้" โซเวอเรนตายมอง ด้วยความอยากรู้ต่อ Linley และแจ็คกี้ "จริง ๆ ความตื่นเต้น จริงคุณสองจัดการให้เลย 'เย็น' และ 'ทอง' Linley คุณสามารถใช้หัวของทองโจมตีภายในความคาดหวังของฉันได้ แต่พลังงานของเย็นได้ไกลมากกว่าของทอง แจ็คกี้ คุณจะต้องอดทนโจมตีของเย็น... แท้จริงฉันประหลาด"แจ็คกี้ ได้ยิน นี้คือค่อนข้าง smug แต่เขาไม่กล้าอาละวาดเกินไป เพียงเปิดเผยคำแนะนำของรอยยิ้มแทน"ไม่ได้ smug เหตุผลที่คุณเคยได้นั้นควรมีสิ่งที่จะทำในเบรุตที่" โซเวอเรนตายให้ออกแยกกันเป็นอารมณ์ "ต้องยอมรับว่า เด็กเบรุต กับ คุณจริง ๆ ว่า... "Linley ถูกแอบพิศวง"แจ็คกี้" Linley ส่งใจ"บอส ฉันไม่รู้อย่างใดอย่างหนึ่ง ฉันเพียงแค่อาศัยบนตัวนั้น" แจ็คกี้ส่งใจ"Linley ฉันได้ยินว่า มาเที่ยวนี้เพื่อค้นหาวิญญาณของครอบครัวและเพื่อน ซึ่งได้กลายเป็นปราสาท คุณต้องการสำหรับพวกเขาเพื่อให้เขาจดจำ ถูกต้องหรือไม่" โซเวอเรนตายกล่าวLinley raised his head to look at the Sovereign, saying with hope, “Yes, Sovereign. Please help me, Sovereign.”“Based on the rules which I myself laid down, since the two of you charged all the way to this place from the base of the Abyssal Mountain, I should grant a request of yours.” The Sovereign of Death said. Linley and Bebe both stared at the Sovereign of Death, who continued, “However, you killed Tina. Logically speaking, I should also kill the two of you and avenge Tina!”Linley and Bebe were stunned.“I should reward you for making your way here. I should punish you for killing Tina! So then…the reward and the punishment cancel each other out. I will not agree to your request, but I won’t kill you either. The two of you, leave immediately. When I think of the look on your face just now, you really…haha…” The Sovereign of Death couldn’t help but begin to laugh again.She refused?“Sovereign!” Linley and Bebe immediately called out.“Sovereign!” Yennaway also called out urgently.Neither side was willing to accept this.“What, you have an objection?” The formerly laughing Sovereign of Death suddenly turned cold as her face sank. She swept the three with her gaze. This sweep of her gaze alone caused Linley and Bebe to feel as though their souls had been shaken. As for Yennaway, she too was so frightened that she no longer dared to say a word. She knew very well what sort of temper the Sovereign of Death had.Although she had been laughing happily, it was very possible that in the next instant, she would fiercely punish someone.Yennaway didn’t dare to say a word, but how could Linley be willing to give up?“Sovereign.” Linley hurriedly called out, while at the same time, he flipped out the medallion of the Bloodridge Sovereign. Linley once more knelt down and begged, “Sovereign, for the sake of the Bloodridge Sovereign, please give me a chance. Let me save my parents and my brothers. I just need a chance!”“Laughable!” A cold voice rang out.Linley raised his head to look.The nearby Yennaway was snickering, “Linley, what’s the big deal about the Bloodridge Sovereign? Do you know…that my mistress is the most powerful Sovereign of the entire Netherworld. The Chief Sovereign of Death! In the countless planes of the multiverse, only the other three Chief Sovereigns of the other three Higher Planes are equals who are on par with my mistress! And you mention the Bloodridge Sovereign to her? Even if you mentioned that Redbud Sovereign of yours, it would be useless!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยอาร์เธอร์ใกล้เคียงไม่กล้าทำเสียงเดียวเหมือนกัน

ในปีนั้น เขาได้เหมือนกัน เมื่อเขายกหัวขึ้นมองกษัตริย์ผู้ทรงอำนาจของความตาย และเห็นว่ามันเป็น เจ้าของโรงแรม เขาก็เคยงง . ทุกคนก็คิดว่าอาร์เธอร์กับตัวเองว่า " นี่คือวิธีนี้จักรพรรดิแห่งความตาย . . . . . . . นี่เป็นงานอดิเรกของเธอ แม้เธอจะที่มีประสิทธิภาพเพื่อให้เป็นอมตะ"

" เบลลี่ ! คุณรออยู่ตรงนั้นแล้ว " อธิปไตยของการตายดูด้วยความอยากรู้อยากเห็นต่อ Linley และเบเบ้ " มันเป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจ คุณสองคนก็จัดการให้มันผ่าน ' เยน ' และ ' ทอง ' ลินลีย์ คุณสามารถใช้ทองโจมตีบนหัวภายในความคาดหวังของฉัน แต่เยนอำนาจยิ่งกว่าทองของ เบเบสำหรับคุณที่จะสามารถทนการโจมตีของเยน . . . . . . . ฉันเองก็ตกตะลึง "

เบเบ ได้ยินแบบนี้ก็ค่อนข้างสบายใจ แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะแสดงด้วยเป็นแค่เผยคำใบ้ของรอยยิ้มแทน

" อย่าสบายใจ เหตุผลที่คุณสามารถอดทน มันน่าจะมีอะไรจะทำอย่างไรกับที่ เบรุต “จักรพรรดิแห่งความตายให้ออกถอนหายใจ อารมณ์ " ผมต้องยอมรับว่าเด็กเบรุต , คุณ